Προφανώς νομικά επιτρέπεται. Μιλάω για τις εταιρείες και για τα μίντια. Υπάρχει “κυνήγι” με την έννοια να μην το προβάλουν, να το χλευάζουν, να το σνομπαρουν, να εμποδίζουν την οποία προβολή είδη υπάρχει, και αντί για αυτό να προβάλουν τα σημερινά σκουπίδια?
από κρατικής πλευράς υπάρχει πληθώρα εκπομπών στο ραδιόφωνο για το ρεμπέτικο επίσης στο δεύτερο λαικά πολύ συχνά πάιζουν και ρεμπέτικα σε πρώτες εκτελέσεις . Πληθώρα φεστιβάλ και εκδηλώσεων από τους δήμους και φυσικά εκπομπές στην τηλεόραση . Αν μιλάμε για μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν υπάρχει τίποτα . Εγώ προσωπικά δεν βλέπω τον λόγο του να προωθούμε το ρεμπέτικο στα ''μίντια΄΄ και αυτός ο πόλεμος πάντα υπήρχε και θα υπάρχει .Όμως εάν το ρεμπέτικο είναι ακόμα εδώ και περνάει μία από τις πιό έντονες εποχές προβολής του ποιος νικάει άραγε? Επίσης σκουπίδια πάντα υπήρχαν. Το διαχρονικό μένει και γίνεται συνήθεια. Όπου και να πας στις μεγάλες πόλεις όλο και κάπου θα βρεις ένα ρεμπέτικο στέκι για να μην μιλήσουμε για την Αθήνα. Το ρεμπέτικο το ξέρουν οποίοι θέλουν. Στην εποχή μας το μότο που κυριαρχεί είναι όποιος βρίσκει ψάχνει. Όσοι δεν μεγαλώσαμε με το ρεμπέτικο και ψάξαμε και βρήκαμε. Άρα για ποιον λόγο να μας ενδιαφέρει η προβολή του? Η κλασσική μουσική προβάλλεται σε σοβαρό επίπεδο? Σπανίως αντε κανένας σταθμός και πολύ σπάνια καμία εκπομπή. Νομίζεις νοιάζει τους μεγάλους δεξιοτέχνες που γεμίζουν τα θέατρα ανα τον κόσμο? Όχι γιατί αυτοί που ενδιαφέρονται είναι εκεί. Άρα το διαχρονικό το βρίσκει οποίος θέλει. Η επιτηδευμενη προβολή του διαχρονικού κάποιες φορές μπορεί και να το βλάψει…
1 «Μου αρέσει»
Κωνσταντίνε, τί ακριβώς εννοείς; Έχεις εντοπίσει κάτι συγκεκριμένο; Αν ναι, πες μας περί τίνος πρόκειται, να το συζητήσουμε. Αν όχι, προς τί το άνοιγμα του θέματος και η δημοσίευση;
Όσο γι αυτό, άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Όποιος θέλει έχει (ευτυχώς!) το δικαίωμα να “κυνηγάει” το ρεμπέτικο, αν έτσι θέλει, όμως το να προβάλλονται “σκουπίδια” σε ιστότοπους ή οπουδήποτε, είναι και αυτό αναφαίρετο (ευτυχώς!) δικαίωμα του οποιουδήποτε.
Από τη στιγμή που η μουσική, εκτός από τη ζωντανή (συναυλίες - βραδιές σε μαγαζιά και μαγαζάκια κλπ.), διακινείται κυρίως από το ίντερνετ, πού να γίνει το κυνήγι;
Το ρεμπέτικο υπάρχει (ως κάποιον βαθμό, δεν ξέρω ακριβώς ποιον) ακόμη και στα Μουσικά Σχολεία. Στον ακαδημαϊκό χώρο σαφώς και μελετάται, και μάλιστα με πολύ ενδιαφέρουσα κίνηση τα τελευταία χρόνια.
Ποιοι; Το πολύ πολύ να μου πεις η τηλεόραση, αλλά ποιος βλέπει τηλεόραση σήμερα;
Πάντως τον καιρό που διάβαζαν εφημερίδες, και οι εφήμερίδες έδιναν δώρο σιντί, είχαν βγει και ένα σωρό σιντί με ρεμπέτικα.
Όχι, κατά τη γνώμη μου ξεκάθαρα δεν υπάρχει κυνήγι.
1 «Μου αρέσει»
“Κυνήγι”, υπό την έννοια του φλερτ (κοσμίου ή ανοικείου) σαφώς και υπάρχει 
Κανείς δεν θα διαφωνήσει ότι και βέβαια δεν κυνηγιέται το ρεμπέτικο σήμερα, γιαυτό και ρώτησα τον Κωνσταντίνο αν έχει εντοπίσει κάτι. Προφανώς, μάλλον δεν έχει αλλά, … κουβέντα να γίνεται…
1 «Μου αρέσει»