Και μια ακόμη, 22: Νταλγκάς (δ), 1928.
Ήταν κρυμμένη πίσω από κάποιο μπέρδεμα σχετικά με τον τίτλο. Οι Ρ.Διάλογοι δεν τη γνωρίζουν. Το Σίλαμπς, τόσο στη βάση όσο και στο φυλλάδιο, τη δίνουν με τίτλο «Πειραιώτικος μανές». Με τον Μανιάτη συμβαίνει κάτι περίεργο: έχει μεν καταχωρημένο έναν «Ματζόρε μανέ» με τον Νταλγκά και μ’ αυτό το δίστιχο (Όσο κι αν μ’ αποστρέφεται αυτή η σκληρή καρδιά σου…), αλλά με άλλη χρονολογία, 1931, και με άλλο αριθμό δίσκου, ΑΟ 1009 (εδώ έχουμε ΑΟ 222 της HMV, και αρ. μήτρας -σύμφωνα με το φυλλάδιο ΣΛ- BF 1716). Υποψιάζομαι ότι ο σωστός τίτλος πρέπει να είναι αυτός που βλέπουμε στο ΥΤ, «Πειραιώτικος Ματζόρε μανές», όπου το «Πειραιώτικος» νοείται ως τοπικός προσδιορισμός και όχι ως δρόμος.
Δε νομίζω να έχω συναντήσει άλλη περίπτωση όπου το ΥΤ να τα έχει πιο σωστά από τις 4 βασικές πηγές.
Στη βάση ΣΛ υπάρχει το σχόλιο «Πάντως ο δρόμος είναι Ματζόρε», που όμως δεν είναι σωστό - ο «Ματζόρε» μανές είναι Χιτζάζ.
Ο Μανιάτης παραδίδει κι άλλον ένα μανέ με το ίδιο δίστιχο, πάλι με τον Νταλγκά (Σι μπεμόλ μανές 1930, ΑΟ 396).