Όχι, δε μιλάνε ελληνική διάλεκτο. Μιλάνε αυτό το …ακατονόμαστο, και είναι συμπαγείς γηγενείς πληθυσμοί. Το αν είναι έλληνες ή όχι, και τι σημαίνει έλληνας κλπ. ειλικρινά θα ήθελα να το αποφύγουμε γιατί δεν είναι μουσική συζήτηση και γιατί είναι ένα θέμα που πάντοτε προκαλεί παρεξηγήσεις.
Απλώς να εξηγήσω το “ακατονόμαστο”:
Ανάμεσα σε συγγενείς γλώσσες μπορούν να υπάρχουν διάλεκτοι που δεν είναι πολύ σαφές αν ανήκουν στη μία ή την άλλη γλώσσα. Για μας τους έλληνες αυτό είναι λίγο δύσκολο να το καταλάβουμε, γιατί καμία γλώσσα δεν έχει τόσο στενή συγγένεια με τα ελληνικά ώστε τα όρια να συγχέονται. Σε άλλες γλώσσες όμως συμβαίνει αυτό.
Οι σλάβικες γλώσσες (ρώσικα, βουλγάρικα, σέρβικα κλπ.) έχουν τέτοιες γκρίζες ζώνες. Επιπλέον δε, ακόμη και στην πιο καθαρή μορφή τους, ας πούμε την επίσημη, αυτή που διδάσκεται στα σχολεία της κάθε χώρας και που δεν ανήκει σε διάλεκτο, έχουν την ιδιαιτερότητα -έναντι άλλων γλωσσικών οικογενειών- ότι είναι πολύ κοντινές μεταξύ τους. Ρώσος με Βούλγαρο συνεννοούνται αρκετά άνετα μιλώντας ο καθένας τη δική του γλώσσα.
Με όλο αυτό ως δεδομένο, υπάρχουν σε διάφορα μέρη των Βαλκανίων γλωσσικές μορφές που ανήκουν ξεκάθαρα στη σλαβική γλωσσική οικογένεια αλλά δεν είναι σαφές (ή τουλάχιστον δεν είναι γνωστό σε μένα) αν ανήκουν στη βουλγαρική, τη σερβική ή τη σκοπιανή γλώσσα. Κάποια από αυτά τα μέρη είναι και στην Ελλάδα.
“Σλαβομακεδόνικα” λοιπόν είναι ένας περιγραφικός όρος, αρκετά γενικόλογος ομολογώ. “Σλαβο-” επειδή ανήκουν στη σλαβική γλωσσική οικογένεια, “-μακεδόνικα” επειδή γεωγραφικά εντοπίζονται στη Μακεδονία. Οι ίδιοι συνήθως τα λένε “ντόπια”, αλλά φυσικά ούτε αυτό είναι δόκιμος όρος. Η γλωσσολογική επιστημονική κοινότητα δε νομίζω ότι έχει καταλήξει σε κάποια κοινής αποδοχής ονομασία. Πάρ’ τ’ αβγό και κούρευ’ το.