Χαιρετώ την παρέα σας και επιχαίρω για όλους ανεξαιρέτως που ασχολείστε με τόσο πάθος με ζητήματα οργανοποιίας και μάλιστα σας ευχαριστώ που αναφέρεστε και στη δουλειά του εργαστηρίου μας.
Ο φόρτος εργασίας είναι τόσος που δεν μου επιτρέπει να παρακολουθώ όσο συχνά θα ήθελα τις πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσες συζητήσεις του φόρουμ και ακόμη πιο σπάνια έχω την ευκαιρία να συμμετέχω ενεργά.
Στη συγκεκριμένη συζήτηση δεν είχα σκοπό να εμπλακώ, αλλά άλλαξα γνώμη από τη στιγμή που αμφισβητείται η επαγγελματική μου επάρκεια και τίθεται, έστω και έμμεσα, εν αμφιβόλω ο έντιμος επαγγελματισμός που χαρακτηρίζει ολόκληρη τη δουλειά μας, κομμάτι της οποίας είναι και οι εγγυήσεις που συνοδεύουν κάθε όργανο του εργαστηρίου μας.
Πραγματικά φίλε @liga_rosa δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να απολογηθώ για το ότι παρέχω γραπτά στον μουσικό τη δυνατότητα: εάν και όποτε καιόσες φορές θελήσει να αλλάξει το όργανο με άλλο, ίσης ή μεγαλύτερης αξίας, πληρώνοντας μόνο εφόσον υπάρξει διαφορά τιμής ανάμεσα στο επιστρεφόμενο όργανο και στο νέο. Μάλιστα, όταν το όργανο που αλλάζεται δεν με αναγκάζει να αλλάξω βερνίκια ή τάστα, η αξία της επιστροφής είναι στο 100% της αρχικής τιμής. Μόνο αυτές οι δύο φθορές ανήκουν στην ευθύνη του μουσικού. Οποιαδήποτε άλλη πιθανή δυσλειτουργία είναι αποκλειστικά δική μου ευθύνη και αποκαθίσταται χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση του μουσικού. Εάν λοιπόν χρειαστεί να αφαιρεθεί -για τις δύο αυτές αιτίες- οτιδήποτε από την αρχική τιμή (το μέγιστο ποσό είναι 300 ευρώ) τούτο γίνεται πάντα και χωρίς εξαίρεση μετά από συζήτηση και συμφωνία με τον ενδιαφερόμενο.
Οι αλλαγές πρώτα από όλα δεν είναι τόσες πολλές όσες νομίζεις. Απλώς κυκλοφορούν πάνω από χίλια δικά μας όργανα και σε αυτό τον όγκο, το μικρό ποσοστό των αλλαγών σου φαίνεται μεγάλο σαν απόλυτο νούμερο. Οι λόγοι που κάνουν έναν μουσικό να αλλάξει όργανο αφορούν συνήθως στην τελειομανία και το «δημιουργικό ανικανοποίητο» που χαρακτηρίζει πολλούς.
Ένας ακόμα παρόμοιος λόγος είναι η εξέλιξη του επιπέδου των οργάνων του εργαστηρίου εξαιτίας και των καινοτομιών που υιοθετούμε. Για παράδειγμα, πολλοί μουσικοί θέλησαν να αλλάξουν το όργανό τους από τη στιγμή που βρήκαν πως τα νέα ανακλαστικά σκάφη δίνουν καλύτερο αποτέλεσμα από το παλιό τους όργανο.
Επίσης ένας τρίτος λόγος είναι ότι πολλοί διευκολύνονται από τη δυνατότητα που τους παρέχεται και αναβαθμίζουν το όργανό τους κάθε φορά με το ποσό που τους επιτρέπει το βαλάντιό τους. Ορισμένοι στο τέλος μετά από όσες αλλαγές χρειαστούν, καταλήγουν με ένα όργανο τέτοιας αξίας που ενδεχομένως δεν θα μπορούσαν να αποκτήσουν εξ αρχής, ιδιαίτερα στη συγκεκριμένη συγκυρία που όλοι βιώνουμε.
Στις ελάχιστες εξαιρέσεις οργάνων (που αφορούν σε κατασκευές που ανάγονται στο απώτατο παρελθόν), επειδή ρωτάς “
όσα όργανα επιστρέφονται ως ελαττωματικά (όχι λόγω γούστου δηλαδή), μετά τί απογίνονται”
, είναι αυτονόητο πως θα ξαναπουληθούν μόνο εφόσον είναι απόλυτα ασφαλή. Άλλωστε οποιαδήποτε δυσλειτουργία πλήττει μόνο εμάς, που είμαστε υπεύθυνοι για όλο το όργανο (για παράδειγμα και για τα κλειδιά), εκτός από φθορές σε τάστα και βερνίκια.
Είναι πραγματικά κρίμα που στην Ελλάδα δεν έχει αναπτυχθεί όσο θα έπρεπε η κουλτούρα της αυξημένης αξίας που έχει το χρησιμοποιημένο και παλιό όργανο, που έχει ωριμάσει και έχει αποδείξει την αξία και την αντοχή του στο πέρασμα του χρόνου. Τέτοιες υπεραξίες απολαμβάνουν συνήθως ιστορικά όργανα ή δημιουργήματα σπουδαίων εκλιπόντων τεχνιτών. Αυτή η σωστή αντίληψη θα μπορούσε να εξαπλωθεί και για τους σύγχρονους οργανοποιούς, εφόσον φυσικά το όργανο είναι ανέπαφο από την προηγούμενη χρήση και από τη δοκιμασία του στο χρόνο. Γι αυτό και οι εγγυήσεις μας είναι μεταβιβάσιμες όταν κάποιος θέλει να μεταπωλήσει το όργανό του, εφόσον ελεγχθεί από εμάς και αποκλειστεί κάποια σοβαρή τεχνική επέμβαση άλλου συναδέλφου.
Αλλά όλα τα παραπάνω, καθώς και άλλα που μπορεί να δημιουργούν απορίες και αφορμή για διευκρινήσεις, θα μπορούσα να σου τα εξηγήσω προφορικά, όπως άλλωστε γίνεται χρόνια τώρα με κάθε ενδιαφερόμενο.
Δεν μπορώ παρά να συμπεράνω ότι δεν σου αρέσουν τα όργανά του εργαστηρίου μας. Είναι απόλυτα σεβαστό το δικαίωμα οποιουδήποτε να έχει τις οποιεσδήποτε προτιμήσεις, αλλά θα ζητούσα να είμαστε προσεκτικοί όταν καταθέτουμε δημοσίως κάτι τόσο ανακριβές όπως:
“τεχνολογία που κανονικά δεν θα επέτρεπε τόσες κακοτεχνίες”
.
Εάν ίσχυαν αυτά που λες και ήταν πράγματι «τόσες», τότε δεν θα επέτρεπαν στο εργαστήριο να αυξάνει την πελατεία του ούτε καν να υπάρχει για 38 χρόνια.
Επίσης δεν ξέρω γιατί μια οποιαδήποτε τεχνική αστοχία (της τάξεως του 1 - 3 %), που θεωρείται στατιστικώς αποδεκτή σε κάθε τεχνική κατασκευή, θα πρέπει να την επιβαρύνεται οποιοσδήποτε άλλος εκτός από τον τεχνίτη.
Λες :
“Θεωρώ στοιχειώδη και τίμια πράξη την αντικατάσταση ενός ελαττωματικού οργάνου, αλλά όταν αυτό γίνεται με περισσή ευκολία δίνει την ευκαιρία στον οργανοποιό να πουλάει πρόχειρα όργανα κι όποιος ασχοληθεί μετά. κι αν ασχοληθεί, το αλλάζει και το διαφημίζει κιόλας.”
Συμφωνώ μαζί σου ότι είναι στοιχειώδης υποχρέωση η αποκατάσταση οποιασδήποτε τεχνικής αστοχίας και θα προσέθετα για πάντα (η οργανοποιία δεν είναι popart).
Αν λοιπόν, άλλαζα το όργανο με δυσκολία τότε θα έδινα τροφή σε σκέψεις του τύπου: πούλησε κάποιο ελαττωματικό όργανο και δεν θέλει να το αλλάξει. Τώρα που γίνεται με
“περισσή ευκολία”
, όπως λες, πάλι βρίσκει αφορμή η σκέψη για να θέσει εν αμφιβόλω την επαγγελματική ηθική του οργανοποιού.
Με λίγα λόγια, ούτε η δυσκολία ούτε η ευκολία ικανοποιεί… Η ανταλλαγή εμφανίζεται ως ύποπτη, ιδίως όταν παρέχεται
“ως επίσημη και συχνή πρακτική σε αυτό το εργαστήριο”.
Συμπέρασμα (δικό μου): Τι άλλο θα μπορούσε να είναι όλο αυτό εκ μέρους σου εκτός από ανεξήγητη κακοπιστία και αδικαιολόγητη προκατάληψη;
Παρόλα αυτά επειδή η παρεξήγηση δεν είναι κάτι ασυνήθιστο, θα υπερασπιστώ έως εσχάτων το δικαίωμά σου να εκφράζεις την άποψή σου ή ακόμα και την αγανάκτησή σου
“ουφ, τα είπα και ησύχασα”
σε οποιοδήποτε δημόσιο χώρο. Φτάνει μόνο να είναι έγκυρη (και) ως προς το πλήθος των περιπτώσεων που επικαλείσαι αλλά και τεχνικά τεκμηριωμένη.
Εάν πραγματικά θέλεις διευκρινήσεις είμαι στη διάθεσή σου (δια μέσω και της προφορικής επικοινωνίας).
Δεν σκοπεύω να επανέλθω στο θέμα. Σε κάθε άλλη περίπτωση δεν έχω πραγματικά ούτε το χρόνο ούτε τη διάθεση καθώς θεωρώ μάταιο να εμποδίσεις κάποιον που δεν έχει να χάσει τίποτα και επιλέγει συνειδητά και ίσως δογματικά να πετάει λάσπη στον ανεμιστήρα.