Να σου πω κατ’ αρχήν πως μου άρεσε το τραγούδι που έφτιαξες. Κάποτε, ένας φίλος από τη Λέσβο ο Σόλωνας Λέκκας, δεινός αμανετζής, σε μια καταγραφή που του έκανε το Παν Αιγαίου είπε τούτο. /
«Ο αμανές ξεκινά με ένα παράπονο, σιγανά και ταπεινά. Μετά, όταν εξηγεί το παράπονο του, η ένταση μεγαλώνει και κορυφώνεται εκεί που εξηγεί το παράπονο του, τον πόνο του. Μετά αρχίζει και χαμηλώνει εκεί που δίνει την λύση ή την απάντηση στον πόνο του μέχρι να σβήσει σιγά-σιγά σε αυτήν την αποδοχή.»
Εγώ τον ακολουθώ σε αυτό τον κανόνα που δίνει άριστα αποτελέσματα. Καλή συνέχεια φίλε με το όμορφο αυτό κομμάτι. Να είσαι καλά.