Στα λόγια μας να ρθουμε
Σύνθεση Μάνος Λαντζανάκης
Εκτέλεση Μάνος λαντζανακης
Μπουζούκια κιθάρα μπαγλαμά και φωνές
Η σύνθεση έγινε Αύγουστο του 2020
Και ηχογραφήθηκε με την εφαρμογή bandlab σε κινητό.
Το τραγούδι αναφέρει πτυχές της καθημερινότητας
Καλή ακρόαση
Πολύ μου άρεσε το τραγούδι. Ευδιάκριτη και ωραία μελωδία πρώτα πρώτα. Όλο και κάτι μου θύμιζε αχνά πάντως, ίσως από τη μελωδική περιοχή του Σκαρβέλη, ξέρω γω. Πώς να το πω; Σαν να μελοποίησε κάποιος κάτι που «άφησε» αμελοποίητο κάποιος από τους παλιούς, κάπως έτσι μου φέρνει και μου αρέσει, διότι φαίνεται πως υπάρχουν ακόμα μελωδικά μονοπατάκια να πατήσει κάποιος σήμερα.
Πολύ ωραία μου φάνηκε και η ακουστική ατμόσφαιρα που παρήγαγαν τα όργανα και τα παιξίματα. Και οι στίχοι, όσο τους διέκρινα, ήταν πρόσφοροι στο να αποδώσουν αιώνιες αλλά και σημερινές καταστάσεις στο πεδίο των διαπροσωπικών αισθημάτων.
Ας βάλω και τούτο δω που πολύ επίσης μου άρεσε (δεν τον ήξερα τον άνθρωπο, μπράβο!)
Καλώς ήρθες κι εδώ, Μάνο! Βάλε και κανένα με μπουλγαρί!
Πολύ όμορφο το κομματάκι, μπράβα
κάπως έτσι, ναι.
Γειά σου Μάνο.Πολύ ομορφο φίλε.
Χαίρομαι ιδιαίτερα που το περιέγραψες ετσι ακριβώς που το ένιωσα.
Τα ακούσματα μας αναγκαστικά θα δημιουργήσουν κάτι που θα θυμίζει ωστόσο
Ακόμα υπάρχει λίγος χώρος αλλα δύσκολο να τον βρεις και αυτο είναι το στοίχημα.
Σε ευχαριστώ πολυ Άνθιμο
Αξίζει να αναφερθώ στα τζιτζίκια που δίνουν την αίσθηση του πικ απ 
Πολύ καλό, μπράβο σας! Σε ό,τι αφορά το ύφος, θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες, κι ας μην έχουμε Κάβουρα σήμερα…
Ακριβώς.
Και πιστεύω πως εδώ, στα δικά μου αφτιά τουλάχιστον, το κέρδισες επάξια το “στοίχημα”, διότι έχουμε μια πολύ “στρογγυλή” και μεστή μελωδία με διαστάσεις αυτόνομης ύπαρξης, και όχι τις συνήθεις “περικοκλάδες” και τις χωρίς ευδιάκριτο χαρακτήρα μελωδίες που ακούω σε ανάλογες σύγχρονες συνθέσεις.
Φίλε καλωσόρισες στο φόρουμ. Σ’ ευχαριστούμε για το μερακλήδικο κέρασμα.
Όμως εγώ θα γκρινιάξω (κατά σύμπτωση, τη στιγμή που πληκτρολογούσα αυτή τη λέξη, έπεφτε ο στίχος «την γκρίνια ετοιμάζεις»!!):
Δεν το ακούω καθαρά. Δεν έχει ευκρινή ήχο το μέσο που ηχογράφησες, και αυτό πασσαλείφει πολλές λεπτομέρειες και κυρίως τους στίχους, που για να τους ακούσω θέλει τόση προσοχή στην κάθε λέξη ώστε χάνω το …δάσος.
Μέχρι να μπορέσεις να το γράψεις σε καλύτερο μέσο, θα σκεφτόσουν άραγε να κάνεις μια καινούργια μίξη, επιλεκτικά; Π.χ. μόνο ένα μπουζούκι - μία κιθάρα - έναν μπαγλαμά, ή δύο μπουζούκια - κιθάρα χωρίς μπαγλαμά, και με φειδώ στις διφωνίες; Όπως θα το έπαιζες λάιβ σε μια παρέα τριών μουσικών (κλασική δομή σημερινής κομπανίας) ή ακόμα και δύο;
Όχι πως δε μου άρεσε δηλαδή. Ωραία, κλασική μελωδία, σεμνό και μερακλήδικο παίξιμο. Αλλά τα μισά που κάνεις εκειμέσα δε φτάσαν ως εμένα!
Εμένα μου περισσέψαν, έστω κι έτσι, πλην της καταγραφής των στίχων, που είναι πάγιο αίτημά μου 
Απόλυτο δίκιο σε θέμα κακής ποιότητας ηχογραφήσεις όσο και την συνεχή διάρκεια της δεύτερης φωνής.
Τα όργανα νομίζω αν λείψει το ένα μπουζούκι ειδικά στην εισαγωγη χάνει όλη την ουσία. Τον μπαγλαμά … τον αγαπώ και νομίζω δεν ενόχλησε ιδιαίτερα. Όπως γράφω και στα σχολεία τα όργανα ολα τα παίζω εγω όποτε το αποτέλεσμα ειμαι εγω .
Αν έπαιζα με τρία αλλα άτομα το κομμάτι σίγουρα θα ήταν διαφορετικό γιατί θα είμασταν εμείς . Παρόλα αυτα το κομμάτι γράφτηκε σε 5 λεπτά η μελωδια και μόνο ο πρώτος στοιχος
Στην εκτέλεσε εξελίχθηκε.
Όσο και να προσπαθώ να γράψω κάτι τέτοιο δεν μπορώ. . . Πρέπει να έρθει μόνο του
Χαίρομαι που υπάρχει και η άλλη μεριά της κρητικής κανεις δεν είναι τέλειος
Και καλώς σας βρήκα !
Δεν έχω άποψη γι’ αυτά, γιατί άκουσα ένα ενιαίο σύνολο. Δεν έχω αναλυτική εικόνα της ενορχήστρωσης, για να πω αυτό χρειάζεται, το άλλο περισσεύει (αλλά ούτε και θα έκανα τέτοιες υποδείξεις σε κανέναν, εκτός αν με όριζε αρμόδιο).
Κατανοώ ότι την κάθε πενιά που σκέφτηκες και που έπαιξες λυπάσαι να τη θυσιάσεις. Και δίκαια. Απλά, από πλευράς μου ως ακροατή, το τραγούδι το «είδα» πίσω από ένα θολό τζάμι. Εσύ είσαι από τη σωστή πλευρά του τζαμιού και τα βλέπεις όλα.
Μπορεί να λέω και παπαριά, αλλά έχω την αίσθηση ότι αυτό το “θολό τζάμι” δίνει στο τραγούδι μια “παλαιική” πατίνα που πολύ μου ταιριάζει ως ηχητικό αποτέλεσμα.
Μπορεί να λέω παπαριά, αλλά η αλήθεια είναι ότι το ένιωσα κι εγώ αυτό! 
Άλλωστε θυμίζω και το άλλο, του ίδιου του Μάνου:
Απλώς, δεν έχω μία μόνο γνώμη να πω αλλά δύο, κι ας είναι αντίθετες.
Όμορφο και ευχάριστο τραγούδι. Πέρασα όμορφα ακούγοντάς το. Έδεσαν ωραία οι στίχοι και η μουσική.
Πολύ ωραίο αποτέλεσμα! Θυμίζει σίγουρα κάτι από παλιά. Η εισαγωγή θυμίζει το “Όταν μπουκάρω στον τεκέ” του Αρτέμη ή κάτι παρόμοιο. Τα τζιτζίκια ωραία πινελιά Όσον αφορά τους στίχους θα ήθελα να τους έβλεπα κι εγώ γραμμένους, αλλά καταλαβαίνω τα περισσότερα.
Είναι ένα από τα τραγούδια που θα το άκουγα εύκολα, αρκετές φορές. Μάλιστα μέσα σε ένα πρόγραμμα με ρεμπέτικα δε θα το διέκρινα ως νέα δημιουργία εύκολα (έως καθόλου).
Συγχαρητήρια και από μένα!
Και καλώς ήρθες στην παρέα μας, Μάνο. 