Δηλαδή πώς έπρεπε να ονομαστεί, και από ποιον; Οι μεν ποιμένες, είπαμε:
(Δεν το παραθέτω ειρωνικά - συμφωνώ ότι πράγματι οι φυσικοί φορείς της δημοτικής παράδοσης δε συνήθιζαν να χρησιμοποιούν κανενός είδους ορολογία).
Οι σημερινοί επαγγελματίες του δημοτικού κάποια ορολογία χρησιμοποιούν σίγουρα, αλλά για τη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ξέρω τι λένε.
Οι ρεμπέτες πάλι είχαν μεν ονόματα για τους δρόμους, αλλά όχι για τον συγκεκριμένο, αφού δεν τον χρησιμοποιούσαν.
Άρα, τι να κάνουμε; Να τον αφήσουμε ανώνυμο όταν όλοι οι άλλοι δρόμοι έχουν ονόματα;
(Πάντως στη συζήτηση που λίνκαρα παραπάνω ο ενδιαφερόμενος θα βρει και μια άλλη εναλλακτική ονομασία, «τρίτη χρόα του διατονικού τρόπου του Ρε». Μπορεί να φαντάζει πολύ …καθαρευουσιάνικη, αλλά βρίσκεται σε απόλυτη συνέπεια με το σύνολο της θεωρίας από την οποία προέρχεται και είναι εύκολα κατανοητή από όποιον εντρυφήσει σ’ αυτή τη θεωρία.)
Ο δρόμος «Πειραιώτικος» μαρτυρείται μ’ αυτή την ονομασία τουλάχιστον από το 1928, εξ όσων είμαι σε θέση να γνωρίζω.
Ποιοι είναι οι λόγοι;