Καλησπέρα σε όλους. Ψάχνω ταμπλατούρα για κιθάρα για το τραγούδι του Κατσαρού “Και γιατί δεν μας το λες”. Κάθε είδους βοήθεια ευπρόσδεκτη. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Αυτό θα μπορούσε να σε βοηθήσει:
(Και γιατί δε μας το λες - Sheet music for Classical Guitar)
Όποιος ζητάει ταμπλατούρα, συνήιως δε διαβάζει (ή δεν προτιμά) το πεντάγραμμο.
Ωστόσο, Λέανδρε @Leandros , ότι είτε το βρεις από Κατσαρό είτε από οποιονδήποτε άλλο, είτε, όπως εδώ στου Ραφαήλ, χωρίς αναφορά σε συγκεκριμένη εκτέλεση, ο ίδιος σκοπός είναι. Οι διαφορές από εκτέλεση σε εκτέλεση είναι ασήμαντες (και ειδικά του Κατσαρού είναι και πιο δύσκολες να γραφτούν!)
Υποθέτω ότι το συγκεκριμένο τραγούδι, λόγω της παλαιότητάς του, θα πρέπει να είναι ελεύθερο πνευματικών δικαιωμάτων. Γενικά θυμίζω σε όλους ότι η διακίνηση παρτιτουρών και ταμπλατουρών από τραγούδια με πν. δικαιώματα απαγορεύεται στο φόρουμ. (Δεν απαγορεύεται να ρωτάμε και να απαντάμε.)
Αγαπητέ pepe, Πρώτα απ’ όλα, το νέο μέλος μας ζητούσε μια ταμπλατούρα να μάθει το τραγουδάκι. Έτσι και του βρήκα μία, με πρόθεση να τον βοηθήσω σε αυτό που θέλει και όχι να του στείλω παρτιτούρα έτσι όπως το παίζει ο Κατσαρός. Η δική μου γνώμη είναι πως η παρτιτούρες δεν θα πρέπει να είναι κάτι σαν “απαγορευμένο” αντιθέτως είναι χρήσιμες για όποιον μουσικό θα ήθελε να μελετήσει τις παρτιτούρες σαν τον Λεανάρδο, και έχει δυσκολία να τις βρει!.
Παρτιτούρα του έστειλες, όχι ταμπλατούρα.
Όσο για τα υπόλοιπα, συμφωνώ μαζί σου για το παράλογο του πράγματος (ακούμε το κάθε τραγούδι τζάμπα στο ΥΤ αλλά την παρτιτούρα να πρέπει να την πληρώσουμε!), αλλά ο νόμος είναι νόμος και κοιτάμε να προστατέψουμε το φόρουμ. Αν γίνει η στραβή, δεν μπορείς να γυρίσεις να πεις «μα δε θα έπρεπε να είναι παράνομο κυρ πόλισμαν».
(Για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω αν ο νόμος για τις παρτιτούρες πιάνει και τις ταμπλατούρες. Θα έπρεπε όμως να το ξέρω, γιατί η άγνοια νόμου δεν αναγνωρίζεται ως δικαιολογία. Γι’ αυτό και κάθε φορά που γίνεται λόγος για παρτιτούρες σπεύδω μονότονα να υπενθυμίζω το ίδο πράγμα.)
το Φόρουμ εχει πολλά μελη με τις απόψεις των.
σαν Φόρουμ συνολικά, δεν εχουμε άποψη.
Απλά ακολουθούμε την νομοθεσία για να συνεχίσουμε την όποια προσφορά μας στο Ελληνικο Λαϊκό Τραγούδι.
Πληροφορία : Στο ΥΤ όμως εισπράττουν κανονικά όλοι οι δικαιούχοι για ένα τραγούδι που ακούμε εμείς… ακόμα και από τις επανεκτελέσεις, μπορούν να εισπράξουν.
Εμείς δεν πληρώνουμε άμεσα, άλλα έμμεσα.
Αυτός ήθελε τα ακόρντα το ξέρω
Ρε φίλε όμως δεν μπορώ να καταλάβω αυτό με τους νόμους. Ποιος νόμος δλδ είναι παράνομο να αποκτήσω μία παρτιτούρα ή ταμπλατούρα δωρεάν για ένα τραγούδι που θα ήθελα να μάθω να παίζω επειδή έχει πνευματικά δικαιώματα?.
Μουσική είναι δεν είναι παράνομες ουσίες σας παρακαλώ πολύ…
Όπως είναι παράνομο να αποκτήσεις τζάμπα αντίγραφο ενός βιβλίου που πουλιέται στο εμπόριο, βγάζοντας φωτοτυπίες. Ακόμα κι οι ίδιοι οι φωτοτυπάδες συχνά αρνούνται να φωτοτυπήσουν ολόκληρο βιβλίο. Τα βιβλία που μπορείς να βρεις ανεβασμένα στο ίντερνετ με ελεύθερη πρόσβαση είναι κάποιες συγκεκριμένες κατηγορίες.
Γενικά έχει μια βάση ο νόμος. Δε σου λέει ότι είναι παράνομες ουσίες, σου λέει ότι είναι πνευματικά έργα που ανήκουν σε κάποιον και δεν κυκλοφορούν χωρίς τη δική του άδεια. Προσωπικά θα το έβρισκα απόλυτα κατανοητό και λογικό στην προϊντερνετική εποχή (της οποίας, Ραφαήλ, δεν έχεις εμπειρία: ορισμένα πράγματα τα αντιλαμβανόμασταν εντελώς διαφορετικά απ’ ό,τι σήμερα). Στα σημερινά δεδομένα τον βρίσκω αναχρονιστικό έως και υποκριτικό.
Όμως, πέρα από τη δική μου γνώμη, είναι νόμος του κράτους και οφείλουμε να τον εφαρμόζουμε. Ιδίως αν η παραβίασή του είναι να μπλέξει και τρίτους.
Oι παρτιτούρες μπορούν να αγοραστούν και ο συνθέτης της μουσικής που καταγράφουν εισπράττει δικαιώματα. Αν κάποιος, λέμε τώρα, συλληφθεί να φωτοτυπεί παρτιτούρα κάποιου κομματιού και να διαθέτει προς πώληση αυτά τα φωτοαντίγραφα, διώκεται αν πιαστεί. Αν ένα τραγούδι με ισχύοντα πνευματικά δικαιώματα παιχτεί σε κέντρο, ο συνθέτης ή οι εκπρόσωποί του μπορούν να απαιτήσουν καταβολή δικαιωμάτων.
Καταλαβαίνω την γνώμη σας αλλά δεν συμφωνώ σε ένα πράγμα. Ποτέ δεν είπα πως μπορείς να πουλήσεις την παρτιτούρα βγάζοντας φωτοτυπίες. Εγώ είπα να χαρίσω σε ένα φιλαράκι που είναι ερασιτέχνης και θα ήθελε να παίξει με παρέα στο σπίτι του!.
Τον νόμο τον καταλαβαίνω αλλά το θέμα έχει αλλάξει. Ο Λεονάρδος έψαχνε ταμπλατούρα για να μάθει ένα τραγούδι, και κανείς άλλος δεν σκόπευσε να τον βοηθήσει!.
Για να μην ισχύουν δικαιώματα πρέπει νομίζω να έχουν περάσει 50 χρόνια από το θάνατο του δημιουργού;
Πάμε πάλι απ’ την αρχή:
Δε νομίζω ότι έχουμε πρόβλημα. Απλώς βρήκα ευκαιρία να θυμίσω ότι σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να έχουμε, οπότε και θα αποφεύγεται.
Αν μιλάγαμε για τραγούδι που να ισχύουν τα δικαιώματά του, δεν μπορείς να χαρίσεις την παρτιτούρα σε κάποιον, γιατί δεν είναι δική σου. Πρέπει να την αποκτήσει με τρόπο που να αποδίδονται στον δημιουργό τα δικαιώματά του. Το τζάμπα είναι που δεν επιτρέπεται. (Η περίπτωση να κερδοσκοπούσε κανείς με παρτιτούρες από τραγούδια αλλωνών δε συζητήθηκε, γιατί είναι διαφορετική περίπτωση.)
Και το παραπάνω δεν αλλάζει είτε πρόκειται για φιλαράκι είτε για άγνωστο, ερασιτέχνη ή επαγγελματία, κλπ.
Αφού δεν έχουμε αδερφέ μου, πώς να εξυπερετήσουμε! Ούτε εσύ φαίνεται να έχεις, γι’ αυτό του έστειλες την παρτιτούρα.
Παρεμπιπτόντως, φαίνεται ότι είναι όντως του Κατσαρού και όχι γενικά ο σκοπός. Δεν έκατσα να τη διαβάσω, την άκουσα όμως (έχει ένα play) και θυμίζει πολύ Κατσαρό, άσε που δίνει και το κούρδισμα της κιθάρας. Νομίζω ότι κάπου στο τέλος, εκεί που ανεβαίνει όλη την κλίμακα για να καταλήξει στο ρεφρέν, έχουν ξεχάσει μια δίεση.
Απαντήσεις:
-
δλδ τα τραγούδια του Βαμβακάρη ή του Τσιτσάνη που σε κάθε ταβέρνα παίζουν και με ταμπλατούρα κάποιοι επαγγελματίες, σημαίνει πως είναι “απογορευμένο” δλδ τα μουσικά σχολεία της Ελλάδος έχουν πάρει τα πνευματικά δικαιώματα του Mozart για να έχουν παρτιτούρες του?.
-
Ούτε εγώ δεν έχω, αλλά όμως θέλησα να βοηθήσω και βρήκα ότι ποιο παρόμοιο υπάρχει όπως λες και 'συ!. Έστω και αν δεν είναι αυτό που ψάχνει ο Λεονάρδος
Ταξιάρχη δεν υπάρχει λόγος να φορτιζόμαστε.
Η πνευματική ιδιοκτησία είναι ολόκληρο νομικό κεφάλαιο που είναι δύσκολο να εξηγηθεί πλήρως απο εμάς που δεν είμαστε νομικοί. Οι συνθέσεις αυτές είναι το βιός του κάθε μουσικού και η νομοθεσία ειναι εκεί για να προστατέψει τον κόπο τους καθώς και το επάγγελμα γενικότερα.
Η χρονική ισχύς των δικαιωμάτων είναι για κάποιο χρονικό διάστημα, συγκεκριμένα κάποια χρόνια μετα το θάνατο του δημιουργου. Μετά, τα έργα αυτά εμπίπτουν στον δημόσιο τομέα και η πρόσβαση σε αυτά είναι ελεύθερη. Ακόμα και εκεί υπάρχουν κάποιοι κανόνες αναγνώρισης των δημιουργών κλπ.
Έχουμε υποχρέωση να είμαστε σαφείς όσων αφορα την λειτουργία της σελίδας μας και την συμμόρφωση μας με σχετικούς νόμους. Δεν είμαστε λοιπόν σε θέση να φιλοξενούμε υλικό το οποίο πιθανών να βρίσκεται εκτός αυτού του νομικού πλαισίου γιατί αυτό μας εκθέτει σε πιθανούς κινδύνους. Αυτό προσπαθεί να σου εξηγησει ο Περικλής.
Σε ευχαριστώ πολύ, και εγώ λέω να το σταματήσουμε εδώ γιατί δεν θα βγάλουμε άκρη.
Όχι, μπορούμε να βγάλουμε άκρη. Τα τραγούδια του Βαμβακάρη και του Τσιτσάνη δεν είναι «απαγορευμένα» και βεβαίως, ούτε και ο Μότσαρτ είναι. Ο νόμος λέει ότι τα πνευματικά δικαιώματα για οποιοδήποτε έργο, μουσικό ή άλλο, ισχύουν για 75 χρόνια μετά το θάνατο του δημιουργού του έργου. Ο Μάρκος πέθανε το 1972, άρα οι έχοντες τα δικαιώματα θα τα έχουν μέχρι το 2047. Για τον Τσιτσάνη, η αντίστοιχη ημερομηνία είναι το 2059.
Είναι προτιμότερο να ακριβολογούμε: 70 χρόνια, όχι 75
Άρθρο 29 - Νόμος 2121/1993 (ως ισχύει)
Η διάρκεια γενικώς
1.“Η Πνευματική ιδιοκτησία διαρκεί όσο η ζωή του δημιουργού και εβδομήντα (70) χρόνια μετά το θάνατό του, που υπολογίζονται από την 1η Ιανουαρίου του έτους το οποίο έπεται του θανάτου του δημιουργού.”