Τρίτη 4 Απριλίου στις 19.30
απο την σελίδα FB του
Παναγιώτη Καφετζόπουλου
<<Όταν πρωτοήρθε στο εργαστήριο δεν ήξερα…
Καθόμουν πίσω από τον πάγκο, τον κοίταζα
και απαντούσα στις ερωτήσεις του. Μετά
κατάλαβα ποιος ήταν και τι έκανε, όταν μου
έδειξε την ζωγραφιά του. Ήταν πανέμορφη !
Στις 4 του Απρίλη θα την ξεσκεπάσει για να τη
βλέπουν όλοι.>>
Το είδε κανένας τελικά ? Να μας πει μια άποψη.
Επίσης έχω επικοινωνήσει με τον δημιουργό μπας και μπορέσουμε να το δούμε κάπου όσοι δεν μπορέσαμε και αναμένω απάντηση (αν και το βλέπω χλωμό).
εδω ειναι το τρέιλερ μόνον
<Πρόκειται για τρέιλερ του Ντοκιμαντέρ ΟΡΓΑΝΟΠΟΙΟΙ ΤΩΝ ΕΞΑΡΧΕΊΩΝ του Νίκου Παπακώστα. Μια παραγωγή της ΑΜΚΕ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΝΤΟ ΜΕΝΤΙΤΕΡΡΑΝΕΟ>
Το τρέιλερ το είδα, και σχόλιο του έκανα,και μήνυμα του έστειλα.
Αλλά δεν το βλέπω να προχωράει.
Η απορία μου είναι όταν κάποιος μπει σε αυτή την διαδικασία και αφιερώσει χρόνο από την ζωή του, και πιθανόν και χρήματα, αφού δεν σκοπεύει να βγάλει κάποια λεφτά τι το κρατάει θαμμένο ?
Το είδαμε και με το σπασμένο ήχο κ.τ.λ.
Σε αυτή την χώρα τελικά πάντα πρέπει με κάποιον τρόπο να βρίσκουμε γνωστό του γνωστού για να έχουμε πρόσβαση ακόμη και στα πιο απλά…
Και βέβαια προσπαθεί κανείς να βγάλει λεφτά από μια ταινία. Μπορεί να μην πάει στις εμπορικές αίθουσες αλλά η παρουσίασή της σε φεστιβάλ, ειδικές προβολές, τηλεοπτικά κανάλια κλπ. δε γίνεται δωρεάν.
Ξέρω περίπτωση ντοκιμαντέρ όπου είχα συνεργαστεί εκτενώς με τον σκηνοθέτη, εμφανιζόμουν κιόλας, και δεν μπορούσα να έχω την προσωπική μου κόπια. Μόνο να μπω στην προβολή με ειδική συνεννόηση ώστε να μην πληρώσω εισιτήριο, ή να το δω από το σπίτι με ένα άκρως απόρρητο λινκ που ίσχυε για μια μέρα ή κάτι τέτοιο…
Ο άλλος το δούλευε χρόνια και χρόνια, κι είχε ρίξει του κόσμου τα λεφτά. Πολύ εύλογο να πάρει κάθε πιθανό μέτρο ώστε να μην αρχίσει να κυκλοφορεί δωρεάν και ανεξέλεγκτα η ταινία του.
Λογικά όλα αυτά Περικλή, η εξέλιξη ποια είναι στο ντοκυμαντέρ ?
Ακολούθησαν προβολές επί πληρωμή ? Έγινε γνωστό στο ευρύ κοινό ? Η έστω στο κοινό που απευθύνεται ? Υπάρχει πρόσβαση σε αυτό σήμερα έστω και επί πληρωμή ?
Δεν ξέρω. Ομολογουμένως δεν μπορώ να φανταστώ πώς ο άνθρωπος έβγαλε τα λεφτά του, πλήρωσε όλους αυτούς που έπρεπε, και έβαλε και κάτι στην τσέπη. Ίσως παίζουν και χορηγοί, διαφημίσεις κλπ.
Όσο για τους αποδέκτες, πάλι δεν ξέρω αλλά υποθέτω ότι από το σχετικά περιορισμένο κοινό (α) όσων ενδιαφέρονται για το ντοκιμαντέρ γενικά ως κινηματογραφικό είδος και (β) όσων ενδιαφέρονται για το θέμα, θα το είδαν όσοι ήταν αποφασισμένοι να πάνε συγκεκριμένη μέρα σε συγκεκριμένο μέρος και να αγοράσουν ένα εισιτήριο. Λιγότεροι απ’ όσους είδαν την Μπάρμπι, ενδεχομένως.
Πραγματικά δεν έχω εικόνα του αποτελέσματος, ούτε αν έφτασε σε όλα τα μάτια που «έπρεπε» ούτε αν έβγαλε τα λεφτά της. Δεν ξέρω πώς λειτουργεί αυτή η μπίζνα.
Ίσως σε ψηφιακά πληρωτά «βιντεοκλάμπ» (=σάιτ με ταινίες). Υποθετικά το λέω.
Και το συγκεκριμένο ντοκυμαντέρ του νήματος πήρε το 2ο βραβείο καλύτερου ντοκυμαντέρ μεγάλου μήκους στο 10ο φεστιβάλ Ιεράπετρας.
Και πολλά μπράβο του και μακάρι να πάρει και άλλα.
Η απορία μου συγκενευει με την απορία που είχα εκφράσει στο νήμα περί δίσκων που υπάρχουν σε χέρια συλλεκτών και δεν βγαίνουν προς τα έξω.
Προσπαθώ να καταλάβω πως ένας άνθρωπος με όλη αυτή την αγάπη και την λόξα που θέλει για να κάνεις μια οργανωμένη δουλειά , να μην θέλει να κάνει γνωστή την δουλειά του είτε επί πληρωμή είτε όπως θέλει.
Σαν υποψήφιο κοινό εμένα μου δημιουργεί ενίοτε έναν εκνευρισμό γιατί είναι κάτι το οποίο με ενδιαφέρει και θα πλήρωνα για να το δω αλλά από την άλλη σπαμαρουν σε όλο το ίντερνετ την ύπαρξη του ντοκυμαντέρ αλλά δεν μου δίνεται η επιλογή να το δω.
Οπότε όλο αυτό καταλήγει σε αδιαφορία.
Εδώ μέσα υπάρχουν άπειρα σεντονια για τον Καφετζόπουλο. Το όργανο του ντοκυμαντέρ έχει παρουσιαστεί σε αυτό το φόρουμ… Και ένας άνθρωπος να το έχει δει και να γράψει μια άποψη δεν υπάρχει.
Σέβομαι τους στόχους του κάθε κινηματογραφιστή ακόμη και αν δεν τους κατανοώ η δεν τους φαντάζομαι καν, αλλά να έχει και μια ουσία στο τέλος όλος ο κόπος.
Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα, χρειάζεται χρόνος μέχρι να βγει μια ταινία στις αίθουσες. Και ένα από τα πιο αβέβαια κομμάτια του παζλ είναι η διανομή. Δύσκολα μια εταιρία διανομής θα αναλάβει ένα ντοκιμαντέρ με μικρό κοινό, οπότε μάλλον εκεί πρέπει να κάνουμε τα παράπονά μας.
Ή ακόμα καλύτερα, να οργανωθεί μέσω φόρουμ μια προβολή για τα μέλη του. Συνήθως οι σκηνοθέτες είναι ανοιχτοί σε τέτοιες προτάσεις.
Αυτό είναι μια πολύ καλή ιδέα, μακάρι να μπορέσουμε να καταφέρουμε κάτι τέτοιο.
να πω την ταπεινή μου γνώμη.
παρα πολλά ντοκιμαντέρ η ταινίες , εγκαταλείπωνται , γιατι ο αρχικός στόχος ολοκληρωθηκε. δηλαδη χορηγία, επιδότηση,
αλλαγη ενδιαφέροντος κτλ
εχει γίνει πάμπολλες φορές και θα ξαναγίνει.
Το ότι μια ταινία μπορεί να παίχτηκε μόνο μία φορά στην Ιεράπετρα, άλλη μία στη Δράμα κι άλλες πέντε σε άλλα φεστιβάλ, πάντα κάπου μακριά και πάντα για μία φορά, μου φαίνεται λίγο σαν τις συναυλίες: να μελετάει ο άλλος μια ζωή μουσική, με αγάπη και πάθος και θυσίες, να πλακωθεί στις πρόβες, και να μην παίζει κάθε μέρα στη γειτονιά μου (έστω και με εισιτήριο) αλλά μόνο μια φορά στην Ιεράπετρα; Και πώς θα φτάσει η μουσική του στους ενδιαφερόμενους ακροατές;
Κι όμως, φαίνεται μια χαρά λογικό για συναυλίες ή θεατρικές παραστάσεις (οι παραστάσεις βέβαια παίζονται και για σεζόν ολόκληρες, αλλά σε μία πόλη - οι περιοδείες έχουν κι εδώ το στοιχείο του ανεπανάληπτου). Επειδή είναι λάιβ γεγονότα και όχι βίντεο ή ηχογραφήσεις. Μπορεί κανείς να σκεφτεί και το γεγονός της προβολής μιας ταινίας ως ένα λάιβ γεγονός, και απλώς να πει «κρίμα, το έχασα!»
που τη βρισκουμε αυτη την ταινια;
Δεν την βρίσκουμε, λίγο υπομονή γιατί ακόμη έχει συμμετοχές σε φεστιβάλ το ντοκυμαντέρ.
Στο μεταξύ μπορούμε να βλέπουμε κάτι ανάλογο:
πολυ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ και σωστά στημένο.
εξερευνά την σχέση μουσικού και κατασκευαστή.
ιδου και τα πεντιγκρι του.
“Ωριαιο ντοκιμαντερ στη σειρα “Τα Στεκια-Ιστοριες Αγοραιου Πολιτισμου”,
για τα οργανοποιεία μπουζουκιών, η σχέση των οργανοποιών με τους μουσικούς και τα όργανα.
Σενάριο-σκηνοθεσία: Κυριάκος Αγγελάκος
Διεύθυνση φωτογραφίας: Δημήτρης Κασιμάτης - GSC
Μοντάζ: Γιώργος Ζαφείρης
Ηχοληψία : Στέφανος Ευθυμίου
Μίξη Ήχου: Δημήτρης Μυγιάκης
Διεύθυνση Παραγωγής: Τάσος Κορωνάκης
Αρχισυνταξία: Ηλιάνα Δανέζη
Έρευνα αρχειακού υλικού / Οργάνωση παραγωγής: Ήρα Μαγαλιού
Βοηθός Διευθυντή Φωτογραφίας: Θάνος Τσάντας
Μουσική σήματος: Blaine L. Reininger
Σχεδιασμός τίτλων αρχής / Motion Graphics: Κωνσταντίνα Στεφανοπούλου
Εκτέλεση Παραγωγής: Μαρίνα Ευαγγέλου Δανέζη για τη Laika Productions
Μια παραγωγή της ΕΡΤ ΑΕ
Ιούλιος 2020
Εμφανίζονται με αλφαβητική σειρά:
Γρηγόρης Βασίλας (μουσικός), Χρήστος Βιδινιώτης (μουσικός), Μανώλης Δημητριανάκης (Δικηγόρος – μουσικός), Παναγιώτης Καγιάφας (ερευνητής), Αναστασία Καρβούνη (βοηθός οργανοποιού), Ιωάννης Καρβούνης (οργανοποιός), Τάσος Κατσίφης (οργανοποιός), Παναγιώτης Καφετζόπουλος (οργανοποιός), Μανόλης Κονταράτος (μουσικός), Γιώργος Κοντογιάννης (δημοσιογράφος), Γιώργος Κοντουλάκης (μουσικός), Βαγγέλης Κορακάκης (μουσικοσυνθέτης – στιχουργός), Ευγένιος Κυριάκης (μουσικός), Αθηνά Λαμπίρη (μουσικός), Θεόδωρος Παπαδόπουλος (μουσικός–συνθέτης), Αλέξανδρος Πάππος (μουσικός), Θοδωρής Πετρόπουλος (μουσικός) Χρήστος Σπουρδαλάκης (οργανοποιός), Νίκος Τατασόπουλος (μουσικός-συνθέτης), Νίκος Φρονιμόπουλος (οργανοποιός - συντηρητής Μουσικών Οργάνων).”
και ώσπου να βρούμε αυτο που ψάχνουμε…
Από τις 18 Ιανουαρίου θα παίζεται το ντοκιμαντέρ του Παπακώστα στον κινηματογράφο STUDIO:
Αυτό το νήμα έκλεισε αυτόματα μετά από 365 ημέρες. Δεν επιτρέπονται πια καινούριες απαντήσεις.
