Το 1998 άρχισε να λειτουργεί η σχολή κατασκευής και μελέτης παραδοσιακών οργάνων Καστοριάς. Η φοίτηση είναι δωρεάν από όσο ξέρω ενώ διαρκεί 6 εξάμηνα. Θυμάμε ότι είχε πολυδιαφημιστεί τον πρώτο καιρό. Είχα πάει και σε μια έκθεση βυζαντινών μουσικών οργάνων που είχε γίνει το 2000 στην νομαρχία της Καστοριάς. Κι όμως τόσα χρόνια δίπλα μου δεν αξιώθηκα να περάσω τουλάχιστον μια βόλτα από εκεί να δω τι παίζει. Τελευταία νέα που άκουσα ήταν ότι το 2006 κινδύνεψε να κλείσει λόγω έλλειψη χρηματοδότησης.:mad:
Τελικά δεν έμαθα τι απέγινε… Τέλος πάντων, αποφάσισα να το ψάξω και να επισκεφτώ τη σχολή αν λειτουργεί, καθώς και σε κάποια φάση να γραφτώ και στα μαθήματα.
Μήπως κάποιος γνωρίζει γύρω από τη σχολή; Απο εμένα πάντως να περιμένετε μια πιο αναλυτική τοποθέτηση.
Τελευταίος εκπαιδευτής ήταν ο Γιάννης Παλαιοδημόπουλος, κατασκευαστής κιθάρας http://www.guitar.com.gr/ . Έμαθα όμως ότι φέτος η σχολή έκλεισε λόγω έλλειψης χρηματοδότησης. Η σχολή χρηματοδοτείτο από το Υπουργείο Πολιτισμού (και πάντα με καθυστέρηση). Ίσως τελικά το Υπουργείο Πολιτισμού αποφάσισε να σταματήσει εντελώς την χρηματοδότηση.:087:
Δεν έχω βρει κανένα απόφοιτο για να μου πει για το πόσο αποδοτική ήταν η σχολή. Πάντως τα μαθήματα ήταν τρεις μέρες την εβδομάδα. Η σχολή ήταν δωρεάν για τους μαθητευόμενους και είχε συμμετοχή από ενδιαφερόμενους από όλη την Ελλάδα (απ όσο γνωρίζω είχε δυνατότητα εκπαίδευσης περίπου 10 ατόμων το χρόνο).
Αχ, αθανατο ελληνικο κρατος. Εμ βεβαια. Στον Πλουταρχο ξερουν να πηγαινουν (βλεπε Στυλιανιδης, υπουργος Παιδειας):mad:. Τι να πει κανεις; Κριμα κι αδικο να κλεισει αυτη η σχολη που αναφερατε. Κριμα κι αδικο να πηγαινουν χαμενοι οι κοποι, το μερακι και τα ονειρα των ανθρωπων που τη δημιουργησαν επειδη καποιος “κυριος” σε ενα υπουργειο δεν εχει ιχνος ευαισθησιας και συνειδησης μεσα του :106:. Και να σκεφτει κανεις ποσα λεφτα εχουν παει σε τσεπες κουμπαρων, παπαδων, υπουργων, εργολαβων, διευθυνοντων συμβουλων και και και… Ειναι πραγματικα κριμα η τεραστια παραδοση αυτου του τοπου να πηγαινει ετσι χαμενη. Πρεπει δηλαδη να μαθουμε ολοι να ζουμε με το Νινο και την Ταμτα (τα ονοματα ειναι τυχαια, δεν εχω κατι προσωπικο με τους ανθρωπους); Ελεος! Συγγνωμη, αλλα δεν αντεξα να μην το σχολιασω αυτο το γεγονος.
Άραγε υπάρχουν νέα άτομα που θα ήθελαν να ασχοληθούν με την οργανοποιια?
Όπως προανέφερα, θα επανέλθω με νέα, μιας και η Καστοριά είναι η πατρίδα μου. Θα φέρω και φωτογραφικό υλικό από όργανα που έχει φτιάξει κατά καιρούς η σχολή. Έχω και φίλους που φτιάξανε από εκεί όργανα και θα προσπαθήσω να σας τα δείξω.:088:
Τώρα εφόσον έκλεισε η σχολή, αφενός θα τους πάρει ο διάολος:mad:, αφετέρου αν και εμείς που ασχολούμαστε με το είδος και δεν πάμε τουλάχιστον να δούμε τι παίζει, να φτιάξουμε κανά οργανάκι από εκεί, αφού το κράτος είπαμε: Τα δίνει αλλού τα φράγκα. Προσφάτως έμαθα πολλά για κάτι επιχορηγήσης του ΥΠΠΟ που είναι προκλητικές. Και δεν ξεχνάμε του Ζαχόπουλους, προφανώς. :mad:
Τι να κάνουμε όμως, απ’ όσο ξέρω πάντως το τέλη Νοέμβρη έγινε δημοτικό συμβούλιο στην Καστοριά με θέμα και τη σχολή και πως θα στηριχτεί. Τώρα δεν ξέρω τι έγινε:080:
πιστευω οτι υπαρχουν αρκετοι νεοι ανθρωποι που θελουν να ασχοληθουν με την οργανοποιια,
ισως οχι επαγγελματικα, αλλα και για το μερακι τους.
Πολλοί φίλε Gilles. Μάλιστα στο μαγαζί του φίλου μας του Παναγιώτη του Βάρλα, εργάζεται ένα πολύ καλό παιδί που αν δεν κάνω λάθος έχει τελειώσει την εν λόγω σχολή.
Τώρα για την ελλειπή χρηματοδότηση τί να πείς; Πίσσα και πούπουλα :092:
Αγαπητέ μου Παναγιώτη και αγαπητοί φίλοι,
Συμβαίνει να γνωρίζω απο πρώτο χέρι αυτά που συμβαίνουν με την σχολή της Καστοριάς. Και τα έμαθα τα Χριστούγεννα όταν ήμουν στην Θεσσαλονίκη. Και όταν λέω απο πρώτο χέρι το εννοώ.
Η Σχολή εδώ και αρκετούς μήνες έχει κλείσει. Η λειτουργία της έχει ανασταλεί επ’αόριστον.Λεπτομέρειες πολλές δεν γνωρίζω όμως το πρόβλημα δεν φαίνεται να βρίσκεται στην χρηματοδότηση της απο τον Δήμο ή το Υπ.Πο. αλλά στην ρήξη που επήλθε μεταξυ του αγαπητού του Γιάννη Παλαιοδημόπουλου ,Υπεύθυνου της Σχολής και της Διοίκησης του Δήμου η οποία δεν ήταν,απο ότι λέγεται, καθόλου συνεπής με τις οικονομικές υποχρεώσεις της πρός τον ίδιο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι χαρακτηριστικό πως το κλείσιμο λέγεται ότι συνέβηκε πολύ λίγες μέρες μετά την άφιξη στην Σχολή πολλών επίπλων, πλούσιου εξοπλισμού και μηχανημάτων που προμηθεύτηκε απο Θεσσαλονίκη κυρίως.
Είναι λυπηρό το γεγονός απο κάθε άποψη. Τι να πώ! Όμως δεν πρέπει να παραλέιψω να πώ πώς παρόλο το θετικό της έργο και τις φιλότιμες προσπάθειες και του Γ. του Κουκουρίγκου παλαιότερα και του Γ. του Παλαιοδημόπουλου τα τελευταία χρόνια ήταν κάτι πολύ μικρότερο και πολύ λιγώτερο απο αυτό που χρειαζόμαστε σαν χώρα με τεράστια μουσική παράδοση. Η Σχολή κινείται απο την σύσταση της στο όριο του περιθωρίου χωρίς να έχει αναγνωρισμένη εκπαιδευτική υπόσταση, πρόγραμμα σπουδών και το κυριώτερο αναγνωρισμένα επαγγελματικά δικαιώματα για τους αποφοίτους της.
Με την έννοια αυτή εγώ έχω την άποψη ότι δύσκολα μπορούμε να υπερβάλλουμε για την σημασία της γιατί το κενό που υπάρχει είναι πολύ μεγάλο και θέλει πάρα πολλά να γίνουν απο την οργανωμένη Πολιτεία και τους αρμόδιους συντελεστές της στο θέμα της ανάδειξης της καλλιτεχνικής οργανοποιϊας ως στοιχείου του πολιτισμού μας και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και ως εφαρμοσμένης τέχνης που υπηρετεί την μουσική παράδοση και το μουσικό γίγνεσθαι.
Αγαπητέ Γιώργο (Αγάπιε), η ύπαρξη και λειτουργία μιας “κανονικής” σχολής οργανοποιίας στη χώρα μας, είναι μια ανάγκη που είναι προφανής και το κενό από την έλλειψή της, αναδεικνύεται διαρκώς. Το τι σημαίνει βέβαια αυτό, μπορεί να έχει διαφορετικές ερμηνείες και όψεις. Για παράδειγμα, εάν με ρωτούσε κάποιος, το ζήτημα των “επαγγελματικών δικαιωμάτων” θα το έβαζα χαμηλά στη λίστα των προτεραιοτήτων, δεδομένου ότι για να υπάρξουν δικαιώματα πρέπει πρώτα να υπάρξουν οι οργανοποιοί νέου τύπου, που να μπορούν να τα διεκδικήσουν. Εν πάσει περιπτώσει, αυτό πιστεύω θα το λύσει αποτελεσματικά η ίδια η ζωή.
Πολύ πιο ψηλά θα έβαζα την συγκρότηση ενός πλήρους προγράμματος σπουδών, με επαρκή εξοπλισμό σε εργαστήρια (χώροι, εργαλεία, υλικά, κτλ ), με κατάλληλους εκπαιδευτές και με ζωντανή ακαδημαϊκή ζωή (εκθέσεις, ανταλλαγές, σεμινάρια, βραβεία, συναυλίες κτλ, κτλ), στα πρότυπα των αντίστοιχων σχολών του εξωτερικού που υπάρχουν εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Και όλα αυτά για ένα σχετικά ολιγάριθμο σύνολο εκπαιδευομένων που να μπορεί να απορροφηθεί από την αγορά εργασίας, αλλά ικανό να αλλάξει τα δεδομένα της προς το καλύτερο.
Προσπάθειες βέβαια έχουν γίνει π.χ. ΤΕΙ Ηπείρου και Ιονίων Νήσων (να μην τα μηδενίζουμε και όλα). Όμως, πραγματική σχολή οργανοποιίας δεν φαίνεται να έχουμε σήμερα και μάλλον δεν θα έχουμε για πολύ καρό ακόμα (πως να έχουμε άλλωστε σε ένα τέτοιο γενικότερο περιβάλλον - μπάχαλο). Όμως, το θέμα είναι ότι η πραγματική ανάγκη υπάρχει. Άρα κάποιοι, με διάφορα κίνητρα (μερικοί με απολύτως ευγενή και κάποιοι άλλοι με όχι και τόσο ) προσπαθούν να αναπληρώσουν σε ένα βαθμό αυτή την πραγματική ανάγκη. Έτσι λοιπόν και η σχολή της Καστοριάς, όπως και η ΝΕΛΕ Σερρών, όπως τα διάφορα σεμινάρια που οργανώνουν διάφοροι δήμοι, πολιτιστικοί σύλλογοι, αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες κτλ κτλ, είναι πράγματι υποκατάστατα της ανάγκης για μια οργανωμένη και πλήρη σχολή οργανοποιίας, αλλά δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι επιτελούν κάποιο έργο.
Μέχρι την υλοποίηση αυτής της “κανονικής” σχολής οργανοποιίας οι προσπάθειες αυτές “είναι κάτι”. Πόσοι επαγγελματίες οργανοποιοί δεν βγήκαν από τις Σέρρες!!! Από εκεί και πέρα σίγουρα θέλουμε το καλύτερο, αλλά νομίζω ότι μέχρι τότε δεν πρέπει να σταματάμε και ότι υπάρχει. Και ως ψυλλιασμένος κάτοικος τούτης της χώρας θά 'λεγα ότι η έλλειψη χρημάτων θα μπορούσε να είναι το αισιόδοξο σενάριο. Γιατί υπάρχει πάντα και το φαινόμενο να θέλουμε … να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα.
Οχι. Ο Παναγιώτης (ο μικρός) έχει τελειώσει το ΤΕΙ Ιονίων Νήσων.
Παναγιώτη μου καλημέρα σου, καλημέρα και σε όλους τους φίλους που συμμετέχουν στην κουβέντα που κάνουμε.
Εγώ συμφωνώ κυριολεκτικά με το πνεύμα των γραφόμμενων σου.Και επαυξάνω.Δύο τρείς παραρατηρήσεις θα ήθελα να κάνω για να διευκρινήσω καλύτερα την άποψη μου.
Δεν μηδενίζω σε καμμία περίπτωση την συμβολή της Σχολής της Καστοριάς ή αυτή της ΝΕΛΕ Σερρών. Είμαι άνευ όρων υποιστηρικτής τους με κάθε τρόπο. Επίσης σέβομαι και εκτιμώ αυτούς που ξεκίνησαν αυτές τις προσπάθειες.Επειδή και οι δύο δεν μπορούν να θεωρηθούν συλλογικές αλλά μάλλον μεμονωμένες προσπάθειες δεν μπορούμε να καταλογίσουμε σε κανένα ευθύνη γιατί δεν τις προχώρησε παραπέρα και δεν τις αναβάθμισε με ενέργειές του. Πιθανά ο Δήμος Καστοριάς θα μπορούσε να κάνει κάτι παραπάνω, όμως δεν το έκανε.
Όμως η ιστορία με τα ΤΕΙ είναι τελείως διαφορετική. Εκεί είναι καθαρά ευθύνη της Πολιτείας γιατί η Σχολή /το Τμήμα του Ληξουρίου δεν προχώρησε όπως αρχικά σχεδιάστηκε αλλά αλλάξανε το Πρόγραμμα/Κανονισμό Σπουδών και το κάνανε “σούπα”.Δεν με ενδιαφέρει εάν το Τμήμα αυτό παρέμενε τελικά στο Ληξούρι ή θα πήγαινε στην Αθήνα ή στο Ρέθυμνο. Για μένα αρκετό ήταν να υπάρξει εκπαιδευτική μονάδα -Τμήμα ή Σχολή με το αρχικό Πρόγραμμα Σπουδών του Ληξουρίου.Και τα γράφω αυτά γιατί το 2002 πήγα και έμεινα με δικά μου έξοδα, όντας ωρομίσθιος στο ΤΕΙ Ρεθύμνου- Τμήμα Μουσικής Τεχνολογίας και Ακουστικής- μία ολόκληρη βδομάδα για να διαπιστώσω με τα ίδια μου τα μάτια το "χάλι μας " και να επικοινωνήσω τόσο με το Τμήμα όσο και με τα παιδιά τους σπουδαστές που ήταν σχεδόν σε εγκατάλειψη και περνούσαν σχεδόν άσκοπα τον χρόνο τους επιβαρύνοντας με ένα σωρό έξοδα τις οικογενειές τους.
Αυτά για να μην υπάρξει περίπτωση να παρεξηγηθώ.
Δε θα μπορούσε να γίνει καλύτερη περιγραφή της κατάστασης σχετικά με την επαίδευση στην κατασκευή μουσικών στη χώρα μας απο αυτή του Παναγιώτη.
Δεν έχω παρακολουθήσει από κοντά το τι γίνεται στα ΤΕΙ, από πληροφορίες όμως πρέπει να απέχουν πολύ από αυτό που θάπρεπε να είναι μιά σχολή οργανοποιίας.
Ξέρω όμως από την αρχή της τη σχολή της Καστοριάς, όταν τη βασική οργάνωση και διδασκαλία έκαναν οι αδελφοί Κουκουρίγκου (Γιάννης και Τάσσος).Την είχα επισκεφθεί τον δεύτερο χρόνο της λειτουργίας της και αργότερα, όταν είχε γίνει ένα πολύ ενδιαφέρον Συνέδριο γιά την οργανοποιία. Δεν ξέρω γιά τα μετέπειτα χρόνια , όταν αποχώρησαν οι αδελφοί Κουκουρίγκου και τη διδασκαλία ανέλαβε ο Γ .Παλαιοδημόπουλος.
Η σχολή διέθετε το πρώτο, βασικότατο γιά ανάλογες σχολές : σωστή υλικοτεχνική υποδομή.
Επίσης κέφι και μεράκι από τους διδάσκοντες. Είναι κρίμα που η προσπάθει έτσι άδοξα σταμάτησε.
Βέβαια, μιά σχολή οργανοποιίας δεν είναι μόνο ένα εργαστήρι που παρακολουθείς και μαθαίνεις μιά τέχνη από ένα δάσκαλο που διδάσκει κατασκευή οργάνων. Προϋποθέτει σειρά μαθημάτων ( σχέδιο, τεχνολογία υλικών, ακουστική, ιστορία της μουσικής και των μουσικών οργάνων, έρευνα, και πολλά άλλα) που γίνονται από ανάλογους , εξειδικευμένους καθηγητές.
Δεν είμαι και εγώ πολύ αισιόδοξος γιά το πότε και πως θα γίνουν όλα αυτά και στη χώρα μας.
Το μόνο που θέλω να πω, είναι πως αν πραγματικά υπάρξει η πρόθεση, δε χρειάζεται να ανακαλύψουμε την Αμερική ! Η δομή , η οργάνωση και τα μαθήματα είναι κοινός τόπος σε ανάλογες σχολές του εξωτερικού, και ένας καλός τυφλοσούρτης για να ακολουθηθεί !
Τυχαία ανακάλυψα μια εκπομπή σε επανάληψη του γαλλογερμανικού καναλιού ARTE σχετικά με τον οργανοποιό Γ. Παλαιοδημόπουλο. Στην εκπομπή αναφέρεται και η ενασχόλησή του με την Σχολή της Καστοριάς και δείχνει πολύ ενδιαφέρουσες εικόνες απο εκεί ,καθώς επίσης και απόψεις του ίδιου για το πρόβλημα με την χρηματοδότηση της και την αδιαφορία του υπουργείου…
Η εκπομπή είναι στα γερμανικά…
http://videos.arte.tv/de/videos/auf_nach_europa_-3284362.html
Υ.Γ. η εκπομπή θα μείνει ονλάιν μόνο μερικές μέρες ακόμα γι αυτό όσο και όσοι προλάβετε…
Νίκος