Αγόρασα έναν μεταχειρισμένο σκαφτό μπαγλαμά για 120 ευρώ.
Ο πωλητής ισχυριζόταν ότι τον είχε αγοράσει το 2005 από τον Σκεντεριδη (γιο η πατέρα δεν θυμάμαι) στον Πειραιά για 250 ευρώ.
Έχω μεσάνυχτα απο οργανοποιία αλλά κάποια απλά πράγματα δεν μου φάνηκαν καλά…
Πχ. ένας τσαμπουκάς δεν είναι απόλυτα κυκλικός αλλά έχει μια - όχι και τόσο μικρή - ατέλεια.
Τα ταστα του μοιάζουν με αυτά που έχουν τα τουριστικά… ίσως να είναι φυσιολογικό λόγω μεγέθους.
“Μπόλικο” λούστρο και στην ταστιερα…
Χωρίς ταμπέλα…
“Τουλάχιστον” έχει χρυσόχαρτο μέσα…
κλπ.
Ερώτηση:
Γνωρίζει κάποιος εάν ο Σκεντεριδης πούλαγε και άλλων;
Υπάρχει κάποιος οργανοποιός στα νότια της Αθήνας (Βούλα/Γλυφάδα/Αγ. Δημήτριος/κλπ) να δει εάν και τι σέρβις χρειάζεται;
Ρώτησα και για το λούστρο, και τον τσαμπουκά που φαίνεται η ατέλεια και για τον καβαλάρη που έχει μεταναστεύσει μερικά χιλιόμετρα “για να είναι σωστό το ΡΕ στο 12ο ταστο” … χαχα! Για όλα υπάρχουν… απαντήσεις …
Δεν μοιάζει με αυτον που είχα πάρει εγώ τότε από εκεί .
Δεν χάνεις τίποτα με το να ρωτήσεις απευθείας τον Μιχάλη.
Πάντως δεν είναι τουριστικός, η αν είναι τότε έχω δει πολύ πιο πολύ “τουριστικούς” μπαγλαμάδες.
Έχεις δίκιο! Δεν το συνειδητοποίησα, παρόλα τα νερά του ξύλου (!), ότι όντως είναι 2 κομμάτια. Ηχητικά δεν μπορώ να το εξηγήσω. Αλλά αυτό είναι φυσιολογικό λόγω σχεδόν ολοκληρωτικής ασχετοσύνης!
Ξέχασα να πω ότι ο πωλητής ισχυρίστηκε ότι είναι αχλαδιά και έβενος. Η ταστιέρα δεν μου κόβει για έβενο. Από τα άλλα δεν ξέρω.
Και αν θυμάμαι καλά, ο πωλητής ισχυρίστηκε ότι τον έφτιαξε ο πατέρας Σκεντερίδης. Ο οποίος το 2005 “ήταν πολύ μεγάλος”.
Παρεμπιπτόντως, βλέπω και χελιδονοουρά ένωση στο καράολο (;)… Νόμιζω ότι δεν ενδείκνυται στα μπουζούκια αλλά βέβαια άλλες οι τάσεις στο μπαγλαμά. (Η απλά τα μπερδεύω)
Φίλε @αρχάριος έχει πολλή λεπτομέρεια πάνω ο συγκεκριμένος μπαγλαμάς για να είναι τουριστικός. Δηλαδή κάποιος έχει αφιερώσει χρόνο για να τον κάνει. Είναι μεν απλοϊκός αλλά δεν είναι στην κατηγορία του τουριστικού (τουλάχιστον όσο μπορώ να διακρίνω από θέμα εμφάνισης).
Το καπάκι πολύ πιθανόν να είναι έλατο και η ταστιέρα μοιάζει να είναι έβενος. Όσο για τους τσαμπουκάδες μοιάζουν απλοί “παλαιού τύπου”. Έχω δει χειρότερα τοποθετημένους σε αρκετά ακριβά όργανα. Μάλιστα μοιάζει να είναι από κάποιο πλαστικό/όστρακο και όχι απλά τελείες βαμμένες με μπογιά.
Δε βλέπω κάτι πολύ χαρακτηριστικό στο όργανο αλλά θα έλεγα πως είναι ένα χειροποίητος μπαγλαμάς και τίμιος για αρχικά του χρήματα.
Εσένα όμως σαν ήχος σου αρέσει; Αυτό μετράει πολύ …
Δεν διαθέτω λεπτομερείς πληροφορίες για το πώς δούλευε ο Σκεντερίδης, αλλά όλοι οι μεγάλοι προωθούσαν, ως “κατώτερες” ποιότητες, κατασκευές άλλων κατασκευαστών.
Ναι, να ψάξεις για κάποιον που να αναλάβει ένα σέρβις ή επισκευή, αλλά αφού πρώτα μάθεις, βεβαίως, τί θα σου κοστίσει. Φοβάμαι ότι, προστιθέμενα τα δύο ποσά θα τείνουν προς απαγορευτικό αποτέλεσμα. Στην αγορά μπορείς να βρεις καινούργιο μπαγλαμά ακόμα και με π.χ. 108 Ε (Νάκας, “προσφορά”).
Υ. γ. Χρυσόχαρτο, δηλαδή κανονικό φύλλο χρυσού, αποκλείεται να έχει!
Υ. γ.Νο. 2: αν πράγματι ο καβαλάρης πρέπει να είναι τοποθετημένος λοξά, προκειμένου οι τέσσερις ρε να ηχούν σωστά, τότε ούτε τον κόπο να αναζητήσεις τεχνίτη να κάνεις!
Φύλλο χρυσού δεν είχε χρησιμοποιηθεί ποτέ, νομίζω μαζικά ο Σπουρδαλάκης το δούλεψε. Όλοι δουλεύουν χρυσόχαρτο. Ο καβαλλάρης έχει πάει σε λάθος θέση, αυτό φαίνεται κι από τα τάστα. Μια επίσκεψη στον Μιχάυ, θα τα διορθώσει τα πράγματα.
Ο χρυσός ως μέταλλο με καλή αγωγιμότητα, χρησιμοποιείται σε ηλεκτρονικές εφαρμογές (πχ στα βύσματα των καλωδίων). Στα μπουζούκια μου φαίνεται απλά ένας εντυπωσιοθηρικός τρόπος για να αρμέξεις έναν πλούσιο πελάτη. Παλιά είχαν τα όστρακα, τώρα το χρυσάφι.
Επίσης το ταπεινό χρυσόχαρτο καλύπτει τυχόν ατέλειες στο ταίριασμα και την κόλληση των δουγων. Για την ενίσχυση της κόλλησης μπορεί να μπει υφασμάτινη λωρίδα εσωτερικά σε κάθε κόλληση ξεχωριστά.
Για το μπαγλαμαδάκι τώρα, ας το δει ένας καλός οργανοποιος (πχ ο Ζαράνης) και αποφασίζεις τι θα κάνεις βάσει μιας έγκυρης γνώμης που θα πάρεις από επιτόπια εξέταση.
Το κόστος φύλλων χρυσού αγιογραφίας(18κ), δεν είναι τέτοιο που να δικαιολογεί σοβαρή επιβάρυνση τιμής (άρμεγμα ), sic. Η εφαρμογή με στίλβωμα με αχάτη, ίσως δικαιολογεί ένα μεροκάματο. Πιο πολύ είναι μια προσφορά του οργανοποιού, στο να προσφέρει μια παραπανίσια φροντίδα-πολυτέλεια, σε ένα πιο προσεγμένο όργανο.
Εννοούσα “χρυσόχαρτο”. Όχι χρυσό χαρτί
Λεπτομέρεια: το χρυσόχαρτο δεν είναι τελείως ομοιόμορφα κολλημένο - απ’ όσο μπορώ να διακρίνω.
Κάνει κάτι “κυματακια”.
Πάντως η αρχική μου διατύπωση δημιούργησε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση… Οπότε μαθαίνω!
Περιμένω απάντηση από τον Μιχάλη μέσω email για να δω τι θα πει, και μετά αποφασίζω.
Δεν υπάρχει κάποιος “κανόνας” με τις ταμπέλες στους μπαγλαμαδες ;
Το συγκεκριμένο θα μπορούσε να έχει μια, έστω μικρή, που με κάποια δυσκολία θα ήταν ορατή.
Η μία πυρογραφία. Κάτι.
Δεν είθισται να υπάρχουν στους μπαγλαμάδες;
Είναι θέμα εάν είναι του οργανοποιού η κάποιου τρίτου που απλά τα μεταπωλεί στο μαγαζί;
Το βρίσκω παράξενο να είναι κατασκευασμένο από τον Σκεντερίδη και να μην είναι “ταυτοποίησημο” από άλλον εκτός τον κατασκευαστή.
Βέβαια, επαναλαμβάνω, ότι έχω σχετικά μεσάνυχτα…οπότε συγχωρήστε την άγνοιά μου και τις πολλές ερωτήσεις, για πολλοστή φορά.
Και ο @nikos_politis ήδη έκανε κάποια σχόλια για το συγκεκριμένο θέμα. Έχει νόημα και είναι και έντιμο ένας γνωστός να πουλά τρίτων ως “οικονομικά” χωρίς δική του ταμπέλα.
Όργανα που είναι “φτηνά” πολλές φορές δεν έχουν ταμπέλα. Έχουν όμως κάποιο χαρακτηριστικό που ανάμεσα στον κύκλο των κατασκευαστών αναγνωρίζεται. Μπορεί να είναι το καράολο, η τρύπα, κάποιο σχέδιο στον τάκο ή στη κολάτζα και πάει λέγοντας. Επίσης πολλά από αυτά τα όργανα είναι πολύ πιθανό να έχουν περάσει από διαφορετικά χέρια μαστόρων. Πχ. άλλος να έφτιαξε το σκάφος, άλλος το καπάκι και άλλος το υπόλοιπο. Ή ακόμα πιο σύνηθες (μιας και μιλάμε για μπαγλαμά) άλλος να έφτιαξε το όργανο και άλλος να το σέταρε. Άρα ας μη μένουμε τόσο στη λεπτομέρεια όσο στην αντιστοιχία τιμής και ποιότητας κατασκευής και ήχου του οργάνου.
Ο Μιχάλης είπε ότι είναι όντως του πατέρα του.
Μουριά και έβενος.
Τα έκανε δύο κομμάτια για να μην σκευρωνει (;). Δομικά δεν το καταλαβαίνω αλλά είμαι πανασχετος.
Εννοείται ότι από φωτό δεν μπορεί να ξέρει τι και αν χρειάζεται σέρβις. Έχει και κάποιο διαφορετικό ωράριο λόγω διακοπών. Οπότε ελπίζω να προλάβω η να βρω άλλη λύση.
Πάντως προσωπικά, ακόμα και αν μαζί με το σέρβις πάει περισσότερο από έναν καλό καινούριο, και είναι “οικονομική σειρά” και δεν είναι “παλιός” (2005), με χαροποίησαν τα νέα.
Τώρα βέβαια αν θέλει γενικό ρεκτιφιέ για να βγάζει δυό ΡΕ σωστά… €€€… Νταξ…
Αυτό μετράει πολύ …