Δηλαδή φίλε μου εσύ τον έχεις ρωτήσει και σου έχει πει ότι είναι δικό του?
Μήπως να κάνουμε ένα γκάλοπ?
παρά ταύτα, χαίρεσαι…
Ρε παιδιά εγώ είδα πως έχει γίνει κουβέντα για το τραγούδι, έστειλα λοιπόν ένα μήνυμα για να σας πω αυτά που γνωρίζω και να τα μοιραστούμε. Από εκεί και πέρα ας πιστέψει ο καθένας ότι γουστάρει…Δεν θα προσπαθήσω να πείσω κανέναν. Σας είπα κάτι που ξέρω και δεν είναι ένα γεγονός που χωράει κουβέντα. Ή το έγραψε ή όχι. Εγώ σας λέω ναι, όποιος θέλει για τους δικούς του λόγους ας πιστεύει όχι!
Με την ίδια λογική, φίλε μπάμπη, το “μπουζούκι μου διπλόχορδο” (είναι στο όνομα του Περιστέρη) και ο Μάρκος να σηκωνόταν από τον τάφο να σου έλεγε πως είναι δικό του, εσύ θα του έλεγες αυτά που λες και σε μένα? Ή επειδή θά’ναι ο Μάρκος, θα τον πιστέψεις?
[LEFT]KwstasP, ναι τον ρώτησα και μου είπε όλη την ιστορία του τραγουδιού…Εκτός από το τι σου λέει κάποιος, παίζει και μεγάλη σημασία ποιος σου τα λέει και πως σου τα λέει…ώστε να καταλάβεις το τι γίνεται.
Ήθελα να ανοίξουμε γενικότερη κουβέντα περι μουσικής και παράδοσης, αλλά εντάξει άλλη φορά…Γειά χαρά!
[/LEFT]
Φίλε, εγώ δε διαφωνώ μαζί σου. Και οι περισσότεροι από δω μέσα. Επεσες όμως στην περίπτωση!
Το θέμα αυτό κουβεντιάστηκε υπέρ του δέοντος. Το συγκεκριμένο τραγούδι (κατά τη γνώμη μου) δεν άξιζε τέτοια (σε όγκο) αντιμετώπιση. Κάποια στιγμή αναφωνάξαμε “Ημαρτον”. Νομίζω μάλιστα ότι κλειδώθηκε και το θέμα για να …γλιτώσουμε.
Αν λοιπόν είδες κάποιου είδους αγένεια από μέρους μας, δικαιολόγησέ μας.
Τα ξαναλέμε…
Γύρω στα 1980 είχε ανοίξει για κανά χρόνο, ένα μαγαζί κοντά στην πλατεία Καλογήρων , που λεγόταν «ο Ζαμπίκος».
Στο μαγαζί αυτό, πρωτοπαίξαμε η Βάσω Αλλαγιάνη, ο Κώστας Διαβάτης, ο Βασίλης Δρογκάρης, ο Θοδωρής Τρύφωνας, και εγώ. Για κάποιο διάστημα, έκτακτα, πέρασε και ο Ιορδάνης. Κάπου έχω καταχωνιασμένη και μια φωτογραφία, αν την ξεθάψω θα την ανεβάσω.
Κύριος τραγουδιστής, εκτός από τη Βάσω ήταν και ο Πέτρος ,μου διαφεύγει το επίθετο ( Ποντιακό, σε -ίδης ήταν πάντως ) γιατί όλοι τον ξέραμε με το υποκοριστικό «Πετράν».
Ο Πετράν, έχει πεθάνει εδώ και πολλά χρόνια, ήταν πολύ μεγαλύτερος από μας, δεν ήταν επαγγελματίας τραγουδιστής, πρώτη φορά τραγούδαγε σε μαγαζί. Είχε καλή, «ρεμπέτικη» φωνή, λίγο όμως κανταδόρικη, με αργά βιμπράτα. Μπογιατζής το επάγγελμα, τραγούδαγε από παλιά σε παρέες της ταβέρνας, από κέφι. Από την Καλιθέα, φίλος του Τσαουσάκη και του Ιορδάνη, συχνά τα πίνανε μαζί και τραγουδάγανε σε κάτι δικά τους στέκια.
Από τον Πετράν πρωτοάκουσα το «Θε μου μεγαλοδύναμε»,που το έλεγε απαραίτητα κάθε βράδυ, λίγο διαφορετικό απ`ότι το άκουσα ηχογραφημένο, πολύ αργότερα.
Μας έλεγε ότι το θυμόταν και το τραγούδαγε από παλιά, δεν είχε ηχογραφηθεί ποτέ και ούτε και κείνος θυμόταν ποιός τόχε γράψει. Το παίζαμε τότε και με μιά εισαγωγή που μας είχε πει με το στόμα, που την είχε βάλει ο φίλος του μπουζουξής και τραγουδιστής Μανώλης Μεξαντωνάκης. ( το ίδιο κάνανε και οι παλιοί μπουζουξήδες με τις αυτοσχέδιες εισαγωγές - άμα δε θυμόνταν την κανονική - που μάλιστα τις αποκαλούσαν « Γαλλία» )
Από κάποιον παλιότερο μάλλον θα άκουσε και ο Αινίτης (όπως και ο Πετράν ) το τραγούδι σε κάποια μορφή, και κάπως θα το διασκεύασε γιά να το λέει. Ίσως και από τον ίδιο τον Πετράν η το Μεξαντωνάκη ( που τόλεγε κι`αυτός ).
Και τέλος, συμφωνώ και γω με κάποιους προλαλήσαντες, πως ούτως η άλλως το άσμα δεν είναι και …μνημιώδες !
Ω, ναι!!! :043:
βαρέθηκα να αντικρύζω ανθρώπους που δεν μπορουν να συμπεριφερθούν,να αντιληφθούν…είπες!
αν είχες βαρεθεί δεν θα ήσουν τόσο πολύ θυμωμένος,γιατί είσαι θυμωμένος αλλα δεν καταφέρνεις κατι έτσι…θέλει απλά ψυχραιμία,και υποστήριζε σταθερά τις δικές σου αλήθειες…ο κόσμος γενικά φτιάχνεται με το να κοροιδεύει και να περιγελά συμπεριφορές και τρόπους ζωής που δεν καταλαβαίνει.δεν μπορείς να το αλλάξεις αυτό γιατί θα χαθεί το νόημα και ο λόγος υπαρξής τους.δεν υπάρχει σεβασμός σε τίποτα φίλε μου!μην το παίρνεις προσωπικά και μην αναλώνεσαι να τσακώνεσαι(δεν αναφέρομαι στις μεταξύ μας διαφωνίες:εμείς τουλ/στον καταλαβαινόμαστε και συμπαθιόμαστε…βασικό…)με όποιον διασκεδάζει κοροιδεύοντας τον τρόπο ζωής άλλων…τί κρίμα να λές!να μην έχει κατι να τον ευχαριστεί να ασχολείται και να χαίρεται! καλή βδιμάδα σε όλους μας
Βρε τι βρίσκει κανείς ψάχνοντας (για άλλα…)!
Λοιπόν, φωτογραφία από τό πάλκο του «Ζαμπίκου», το 1984 αν υπολογίζω σωστά .
Από αριστερά προς τα δεξιά : Βασίλης Δρογκάρης, Πετράν, η αφεντιά μου, Βάσω Αλαγιάννη, Θοδωρής Τρύφωνας, Γεωργία Σπυροπούλου και Κώστας Διαβάτης.
Παρόλο που είδα ότι έχουν γραφεί πολλά για το συγκεκριμένο τραγούδι θα ήθελα να πω πως προσωπικά την έχω ακούσει αρκετά ξημερώματα με αυτό (στο τέλος του προγράμματος και της οινοποσίας ) και ανεξαρτήτως τίνος συνθέτη είναι μου αρέσει αρκετά!!:088:
Έχουμε πει και ξαναπεί ότι πάρα πολύ χώρο και χρόνο έχουμε ήδη αφιερώσει για αυτό το τραγουδάκι, που δεν του αξίζουν. Φτάσαμε και στο σημείο να κλειδώσουμε ένα τόπικ γιατί είχαμε βαρεθεί. Καλό θα ήταν, λοιπόν, να μη γεμίζουμε το χώρο και με προσωπικές απόψεις που βέβαια, σεβαστές είναι αλλά σε τίποτα περαιτέρω δεν συμβάλλουν. Αν ο καθένας μας αρχίσει να λέει για κάθε τραγούδι από τις χιλιάδες που υπάρχουν, ποιό του αρέσει και ποιό όχι, θα χρειαστούμε μιά ακόμα μηχανή ίδιας ή μεγαλύτερης χωρητικότητας με αυτήν που έχουμε. Αυτά τα, κατά τη γνώμη μου, απαραίτητα και δεν θα επανέλθω.
:106: Νομίζω ότι δεν έχω στον λίγο καιρό που βρίσκομαι στο Forum αναλώσει πολλή από την χωρητικότητά του με τα λίγα πόστ που έχω ανεβάσει. Θα πρέπει απαραίτητα ότι γράφουμε να συμβάλει κάπου? Κι αν κάτι δεν αξίζει γιατί κάνει τον κόσμο να γράφει για αυτό?
Μήπως μας έχει καταργήσει κάποιος το αναφαίρετο δικαίωμα επιλογής σε ποιά θέματα να ποστάρουμε ή όχι; Ή ακόμα ακόμα ποιά θέματα να διαβάσουμε, να συμμετάσχουμε ή τελικά ν’ απέχουμε;
Προσωπικές απόψεις γεμίζουν πλήθος μεγαμπάιτ σ’ αυτό το χώρο και είναι ιδιαίτερα εύστοχες ή άστοχες, ενδιαφέρουσες ή αδιάφορες, αρεστές ή μη, αλλά είναι αυτές που διατηρούν αυτό το χώρο ζωντανό.
Καθένας μας που θέλει να συμμετέχει, με αγάπη για το ρεμπέτικο και διατηρώντας ένα ευγενικό επίπεδο επικοινωνίας, έχει βάθρο να επικοινωνήσει. Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι θα πρέπει εγώ, εσύ ή οποιοσδήποτε δεν θέλει, να πρέπει ντε και καλά για κάποιο λόγο να διαβάσει, ν’ απαντήσει ή ν’ασχοληθεί.
Απάντηση: Το τραγούδι πρέπει να έχει γραφτεί, στην αρχή, από διάθεση αστεϊσμού, από μουσικό, όμως, που ξέρει καλά μουσική. Είναι καντάδα σε ρυθμό τσάμικου. Ακόμα, στιχουργικά δείχνει άνθρωπο ιδιαίτερης καλλιέργειας. Το “Μπρος στον Άγιο Σπυρίδωνα…” εννοεί ότι το “πίνανε” μέσα στο… Ιερό! Καθότι ως επίσκοπος αγιογραφείται εκεί.
Αποψη μου ειναι οτι ο δικτυακος μας τοπος ειναι πολυ περιορισμενος γιαυτο δε θα πρεπε να ανανεωνουμε τα θεματα ?
Ούτε μυαλό να πουλάμε ούτε κόντρες να κάνουμε. Απλά, άκρη να βγάλουμε.Δεν υπάρχουν στοιχεία για το τραγούδι άρα πολύ το λιβανίσαμε το θέμα. Από μένα τέλος. Ασχολήθηκα γιατί το έχω ηχογραφήσει και το CD κυκλοφορεί μαζί με το βιβλίο μου “Ρεμπέτ Ασκέρι & άλλα διηγήματα” - εκδόσεις ΕΡΩΔΙΟΣ (Θεσσαλονίκη). Μέσα σ’ αυτό έχω κι άνα άλλο αμφισβητούμενο τραγούδι, τις “Ντουμανότρυπες”, σε στίχους του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη.
Γιώργο, τί ακβριβώς εννοείς “αμφισβητούμενο”; η απάτη της γνωστής ηχογράφησης έχει αποκαλυφθεί στο φόρουμ εδώ και καιρό, άσχετα με το αν όντως ο Λαπαθιώτης είχε γράψει τους στίχους.
Μήπως έχεις στα χέρια σου κάποια άλλη ηχογράφηση; ή αλλιώς, τί;
΄Πάνο
Συμφωνώ μαζί σου στο περί απάτης. Γι’ αυτό και στην δική μας ηχογράφηση αναφέρουμε σχετικά: Μουσική από “αδέσποτο” άκουσμα. Αυτό εννοώ, άλλωστε, με το αμφισβητούμενο.
Συγνώμη, δεν θα μπορέσω να παρακολουθήσω το Φόρουμ για μερικές ημέρες. Αύριο παρουσιάζω το βιβλίο μου στ Θεσσαλονίκη και γυρίζω την Δευτέρα.
Δεν έχω ουδεμία πρόθεση να συνεχίσω τα posts για αυτό το τραγούδι…γιατί όντως έχει παραγίνει και υπάρχουν και καλύτερα.
Απλά μία πληροφορία καθαρά πρακτική: από που σας φαίνεται ότι παίζεται συνήθως?
Παίχ’ το απ’ όπου σου κάθεται. Τι άλλο θέλεις;