… άκουγε τους νεώτερους λαγουτιέρηδες και συλλογιζόταν το μέλλον αυτού του οργάνου. Δεν του άρεσαν οι πασαδόροι, οι άτεχνοι και μονότονοι λαγουτιέρηδες που κρυβόντουσαν πίσω από τους ήχους της λύρας. Έλεγε χαρακτηριστικά “το λαγούτο παίζει πενιά, αλλιώς ανε δε θές πενιά, άμε να παίξεις κιθάρα”…
1 «Μου αρέσει»
Ενδιαφέρον το εξής σημείο:
Έπαιξε με πολλούς καλλιτέχνες της εποχής εκείνης, με τον Γιώργη Μαριάνο, με τον Κουνελοκωστή, με τον Νικολή Κατσούλη (Κουφιανό), με τον Ζερβό κ.α. Στην Αθήνα που ανέβηκε συνεργάστηκε με πλήθος μουσικών στην ταβέρνα “Τα Χανιά” του Ευτύχη Μπασιά. Στην Αθήνα γνωρίστηκε με τον μεγάλο λυράρη, τον Αλέκο Καραβίτη όπου μαζί αποτέλεσαν ένα πολύ καλό δίδυμο και μαζί έγραψαν αρκετούς δίσκους. Ακόμα συνεργάστηκε με πλήθος λυράρηδων, όπως ο Γιώργης Μουζουράκης, ο Θανάσης Σκορδαλός κ.α. Σημαντική όμως η συνεργασία του με τον αείμνηστο δάσκαλο, τον Κωστή Μουντάκη. Σημαντική τόσο σαν συνεργασία, όσο και σαν φιλία.
Το ‘χουμε ξανασυναντήσει και σε άλλων Κρητικών μουσικών τα βιογραφικά σημειώματα:
Ο Μαριάνος, ο Κουνέλης κι ο Κουφιανός ήταν Χανιώτες, λίγο-πολύ κοντοχωριανοί του. Αντίθετα ο Καραβίτης, ο Σκορδαλός και ο Μουντάκης ήταν Ρεθεμνιώτες. Μ’ αυτούς γνωρίστηκε στην Αθήνα. Αν ο καθένας είχε μείνει στον τόπο του, στατιστικά το πιθανότερο είναι να μην είχαν ποτέ γνωριστεί ή πάντως να μην είχαν συνεργαστεί. Πώς να συνεργαστείς με τέτοιες αποστάσεις ανάμεσα στον τόπο κατοικίας του καθενός;
Ιστορικά, άλλη μουσική είχαν τα Χανιά, άλλη η κεντρική Κρήτη, άλη η ανατολική. Υπήρχαν βέβαια επιρροές από τη μία μπάντα προς την άλλη, αλλά συντελούνταν με τον τρόπο που γίνονται αυτά στις προφορικές τοπικές παραδόσεις, δηλαδή πολύ αργά και επιλεκτικά. Αυτό που είναι σήμερα γνωστό ως «κρητική μουσική», που δεν είναι ούτε ανατολικό ούτε δυτικό αλλά ενιαίο για όλο το νησί, δημιουργήθηκε στην Αθήνα, από μουσικούς αυτών περίπου των γενεών που έσμιξαν εκεί, όπου βρέθηκαν ως εσωτερικοί μετανάστες ξεκινώντας από όλες τις μεριές του νησιού.
2 «Μου αρέσει»
Μόλις είδα ότι η ίδια περίπου συζήτηση είχε ξαναγίνει σε άλλο νήμα, που το θέμα του το λες και παραπλήσιο: