Μικρασιάτικος καρσιλαμάς με τη χορωδία του Συλλόγου Εθνικής Μουσικής, υπό τη διεύθυνση του Σίμωνα Καρά, έτσι όπως ακούστηκε στις εκπομπές του E.I.P. «Ελληνικοί Αντίλαλοι», τη χρονική περίοδο 1958-'60.
Φίλιππος Ρούντας (κλαρίνο)
Αντώνιος Τσόχος (βιολί)
Νίκος Στεφανίδης (κανονάκι)
Αγάπιος Τομπούλης (ούτι)
Σταύρος Ανδριανός (λαούτο).
Και επιπλέον: Δόμνα Σαμίου, Κέβιν Άντριους φλογέρα, Μαθιός Βαλαβάνης τουμπελέκι και στη διεύθυνση όλων ο ίδιος ο Καράς βέβαια.
Δεν υπάρχει στη συγκεκριμένη ηχογράφηση Δόμνα Σαμίου (τουλάχιστον ως σολίστ - μπορεί να είναι στη χορωδία), και ούτε φλογέρα νομίζω να ακούω.
Η φωτογραφία με τη συγκεκριμένη σύνθεση κυκλοφορεί ευρέως, μάλλον δε θα είχαν βγάλει άλλη με διαφορετικές συνθέσεις, αλλά δεν ανταποκρίνεται υποχρεωτικά στη σύνθεση της ομάδας που συμμετείχε σε κάθε ηχογράφηση ξεχωριστά. Άλλωστε ο Τομπούλης εικονίζεται με τουμπελέκι, που θα είχε παίξει κάποιες φορές κατ’ εξαίρεση, όχι με ούτι που έπαιζε κανονικά και παίζει κι εδώ.
Mα είναι, νομίζω, φώς – φανάρι ότι η (πράγματι ευρέως κυκλοφορήσασα) φωτογραφία απλά «κοτσαρίστηκε» από τον ανεβάστορα γιατί κάποια φωτογραφία ή βίντεο απαιτεί η τεχνολογία του γτ, όταν έχεις μόνο ήχο να ανεβάσεις. Βεβαίως και δεν παίζει φλογέρα, βεβαίως και η Δόμνα Σαμίου δεν σολάρει (ναι, στη χορωδία ήταν, αλλά την έβαζε ο Καράς να τραγουδάει και σόλο, όπως συνέβη όταν πάρθηκε η συγκεκριμένη φωτογραφία).
Εν παρόδω: στη συγκεκριμένη ηχογράφηση, η φωνή της Δόμνας Σαμίου σαφέστατα διακρίνεται μέσα από τη χορωδία.
υ.γ. τον σαντουριέρη, δεν τον αναγνωρίζω…
Μόσχος;
Σε όσους δίσκους με την ορχήστρα του Καρά μπορώ να βρω ονλάιν, μόνο ο Μόσχος αναφέρεται για σαντούρι (ενώ για άλλα όργανα εναλλάσσονταν δύο ή τρεις). Αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι μου ταιριάζει η φάτσα.
Eγώ είμαι σχεδόν σίγουρος ότι δεν μου ταιριάζει, αλλιώς τον έχω στο μυαλό μου…
Θα πάρω το ρίσκο να πω ότι ΙΣΩΣ είναι ο Μπινταγιάλας που ήδη από 1953 έχει μετακομίσει στη Χαλκίδα όπου μένει για σχεδόν 15 χρόνια μαζί με τα αδέλφια του (εξαίρεση το 1960, που για ένα χρόνο έμεινε στην Αθήνα) και γνωρίζουμε ότι έχει συμμετοχές σε συλλογές της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Μάλιστα ξεκίνησε να παίζει στο ραδιόφωνο Ενόπλων από το 1953 με τα αδέλφια του και έχει ηχογραφήσει εκπομπές ακόμα και στο τρίτο πρόγραμμα τη δεκαετία του 80 επί εποχής Χατζηδάκη.
Πολύ δύσκολο μου φαίνεται… Γεννημένος το 1925, ο Μπινταγιάλας θα ήταν στη φωτογραφία περίπου 33 – 35 ετών.
Μοιάζει λογικό.
Μήπως τότε είναι ο Κώστας Παλαιολόγος;
Ενδεικτικά να πω πως γεννήθηκε στα Μεσοχώρια Καρυστίας το 1909. Επομένως (υποθετικά) στη φωτογραφία θα ήταν γύρω στα 50. Από το χωριό του φεύγει και εγκαθίσταται στα Σπάτα το 1939, όπου παντρεύεται, κάνει 2 παιδιά και ζει αποκλειστικά από το σαντούρι. Συμμετέχει αφιλοκερδώς σε εβδομαδιαίες ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές παραδοσιακής μουσικής. ‘Ήταν μόνιμος συνεργάτης στην Ορχήστρα του Συλλόγου προς Διάδοση της Εθνικής Μουσικής με τον Σίμωνα Καρά. Για κάποιο χρονικό διάστημα συνεργάστηκε με την Δώρα Στράτου στις εκδηλώσεις του κεντρικού Λυκείου Ελληνίδων.
Όλα αυτά πάντα υποθετικά … Τί λέτε;
Όντως είναι ο Μόσχος
Έχω εδώ σημειώσεις απ το LP “τραγούδια και σκοποί Κων/λεως και Προποντίδος”
Δε το μεταφέρεται κάπου αλλού, να το συνεχίσουμε (μη πέσει κάποιο άσχετο "Βησιγότθων " και αποσυντονιστούμε…)
Εδώ.
Νίκος Διονυσόπουλος, Περιοδικό, Δίφωνο, 1999
Οι φτγρ των ΛΠ υπάρχουν στο kepemshop.gr, αλλά δε βρήκα (ίσως να υπάρχει) εξώφυλλο που να έχει τη συγκεκριμένη φτγρ και με λεζάντα.
Να το ψάξουμε λίγο περισσότερο.
Στο ΥΤ σε όλα, βάζουν αυτή τη φωτογραφία, που εχει και το βιντεο
Έψαξα όλη την ιστοσελίδα των, δεν βρήκα άλλη φώτο. Μάλιστα την ίδια έχουν και σ’αυτη τη συλλογή.
“Τραγούδια Μικράς Ασίας”.
Τελικά, μίλησα με τον «ιδιοκτήτη» της φωτογραφίας, τον Νίκο Διονυσόπουλο. Ναι, ο Κώστας Παλαιολόγος είναι. Και στο τουμπελέκι ο Τομπούλης βέβαια, όχι ο Βαλαβάνης, όλα τα άλλα ονόματα είναι όπως τα έχει ο ανεβάστορας και τα συμπλήρωσα εγώ.
Τη φωτογραφία, που δεν υπάρχει στο αρχείο Καρά, δημοσίευσε για πρώτη φορά ο Ν. Δ. στο ένθετο του δίσκου «Τραγούδια Σάμου – Ικαρίας» (SDNM 128), το οποίο και επιμελήθηκε. Η φωτογραφία στο εξώφυλλο του δίσκου «Τραγούδια Μικράς Ασίας» είναι τμήμα της αρχικής του ένθετου, όπου μόλις διακρίνεται αριστερά της Σαμίου χαμηλά, κάτι που στην αρχική φαίνεται ολόκληρο, ένα δεντράκι σε μια γλάστρα.
edit, 2 ώρες αργότερα: Ο τόπος είναι βεβαίως τα υπόγεια του Ζαππείου μεγάρου, που χρησίμευαν ως στούντιο του ΕΙΡ.
Μπράβο Νίκο.
Στις μετέπειτα εκδόσεις του 70 τόσο, αναγράφεται στο σαντούρι ο Μόσχος.
Πχ Κων/λεως και Προποντίδος.
Μα δεν υπάρχει αμφιβολία ότι και ο Μόσχος συνεργάστηκε με τον Καρά. Η συγκεκριμένη απορία μας ήταν, ποιός είναι ο σαντουριέρης της συγκεκριμένης φωτογραφίας. Τα ονόματα είναι όλα γραμμένα, στην δημοσίευση στο ένθετο.
Εδώ πληροφορίες για τον Κώστα Παλαιολόγο και την οικογένειά του, από την εκδήλωση στην μνήμη του στα Σπάτα.
Ενδιαφέρον το βιογραφικό του. Μια ολόκληρη μικρή ιστορία μουσικών δικτύων!
Μόλις είδα τον τίτλο, «Μεσογείτης», απόρησα: σαντούρι σ’ αυτά τα μέρη δεν είχα ξανακούσει. Πώς μπορεί να βρέθηκε ένας μεμονωμένος; Και το κείμενο απαντά:
Ο Κώστας Παλαιολόγος έμαθε σαντούρι το 1928. ‘Ήρθε στην Αθήνα να πάρει μαθήματα από τον Σμυρνιό σαντουριέρη Παράσχο Πατεράκη, που εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα μετά την καταστροφή του ’22. Την ίδια εποχή λέει ο Παλαιολόγος, ήρθαν μαζεμένα γύρω στα 20 σαντούρια από την Σμύρνη.
Παρακάτω πάλι διαβάζω:
Συνεργάστηκε επίσης με τους ξακουστούς στα δημοτικά τραγούδια Γιώργο Παπασιδέρη ή Κουλουριώτη, Μίμη Ανδριανό ή Κουλουριώτη, Δημήτρη Ζάχο, Κώστα Ρούκουνα, Γιώργο Κόρο, Παναγιώτη Κοκοντίνη, Βασιλόπουλο, τον αχώριστο φίλο του Βασίλη Σκαλιώτη και πολλούς άλλους.
Δεν τους ξέρω όλους, αλλά φυσικά ξέρω τον Παπασιδέρη. Κουλουριώτης. Τον Κόρο - Καβοντορίτης (όπως κι ο ίδιος ο Παλαιολόγος.) Τον Κοκοντίνη - Θηβαίος. Τον Μίμη Ανδριανό (προφανώς Κουλουριώτη αφού είχε και το παρατσούκλι) δεν τον ξέρω, αλλά λογικά θα ήταν συγγενής του Σιδέρη Ανδριανού, που ήταν το λαούτο του Παπασιδέρη, και του Σταύρου Ανδριανού, που ήταν το λαούτο της ορχήστρας του Σ. Καρά. Λίγο παραπάνω αναφέρεται και ο Σαραγούδας, Μεσογείτης (ο Παλαιολόγος παντρεύτηκε στα Μεσόγαια και έζησε εκεί την ενήλικη ζωή του).
Ένα δίκτυο λοιπόν μεταξύ Αρβανιτών από διάφορες περιοχές στην ευρύτερη ακτίνα γύρω από την Αττική!
Όσο για τον Ρούκουνα, τον βάζω μαζί με τις Καραμπεσίνηδες (Κώτισσες) και τον Διακογιώργη (Ροδίτη σαντουριέρη) που αναφέρονται αλλού. Ένα άλλο δίκτυο, άσχετο από τις καταγωγές του καθενός: το δίκτυο των υπερτοπικών επαγγελματιών μουσικών που στήθηκε με κέντρο, βέβαια, την Αθήνα. Και κάπου εκεί κολλάνε και ο Σίμων Καράς, και η Δόρα Στράτου, ακόμη και η Μαρίζα Κωχ και ο κινηματογράφος.
Γιατί, υπήρχε στο Αγρίνιο (Μόσχος!);
