Τη θα λεγατε αν ο Ψαραντωνης τραγουδουσε Ρεμπετικα και μαλιστα Τσιφτετελι ???
:241:
Σε λιγο καιρο (Σεπτεμβρη) βγαινει Ρεμπετικο CD απο τον Γ.Παξημαδακη με συμετοχη του Ψαραντωνη που τραγουδαει για πρωτη φορα τσιφτετελι και αλλα ρεμπετικα…Απιστευτο και ομως αληθινο…:088:
Και αυτό είναι καλό τώρα?
Ο Ψαραντώνης είναι ένας παρεξηγημένος καλλιτέχνης, λόγω της εκφραστικής του ιδιομορφίας, αλλά η φωνή του έχει φοβερές δυνατότητες που μόνο αυτοί που έχουν ασχοληθεί σοβαρά μαζί του μπορούν να το καταλάβουν.Για το παίξιμό του δε στη λύρα, ας μιλήσουν οι καλοί χορευτές (ξεσηκώνει κι αποθαμένους).
Εχει πει ρεμπέτικα μια σουρωμένη βραδιά στα Εξάρχεια το '80 στη Μαυρομιχάλη. Ημουν εκεί. Για ρώτα τον, θα το θυμάται.
Δεν τα λέει καλά (σα να 'βαζε ο Μάτσας το Μάρκο να λέει μαντινάδες).
Αλλά έχει στυλ, αυτό του το αναγνωρίζω.
O Ψαραντώνης είναι θεός… Απλά θεός…
Αυτός έπαιξε και στην βαφτισή μου… Είναι αφασία τελείως ο άνθρωπος…
Λίγο περίεργος βέβαια αλλά πολύ καλός άνθρωπος.
Τώρα τι πάει να κάνει με τα ρεμπέτικα δεν ξέρω αλλά θα δούμε το Σεπτέμβρη…
Εγω παντος ακουσα τα κομματια και παιδια πιστεψτε με αξιζει κανεις να το ακουσει…
Ειναι για μερικους παρεξηγημενος καλλιτεχνης…Αλλοι τον χαρακτηριζουν Brutal και αλλοι θεο…Αν και καταγομαι και μενο Κρητη τα Κρητηκα δεν τα μπορω παιδια αλλα τα κομματια που ακουσα τα σπανε…
Ωρε παιδια κλεφτοπουλα…
Τη μια ο μαμαγκακης (βλ. τραγουδια της παραδεισος) την αλλη ο Ψαραντωνης , τι γινεται εδω περα με τις επανεκτελεσεις ? Ειναι οτι πουλανε ή ότι οι καλλιτεχνες τη βρισκουνε με τα ρεμπετικα?
Πολύ ωραία είναι όλα αυτά, αλλά τι σχέση έχουν με το ρεμπέτικο?
Και η βίσση φωνητικά “σκοτώνει”, αλλά αν πει ρεμπέτικο…:019::016::019:
Είναι ότι δεν υπάρχει σύνθεση πλέον και όλοι ψάχνουν να τη βγάλουν απ’ τα έτοιμα.
Τα μόνα μυαλά που δουλεύουν, είναι αυτά που μηχανεύονται τρόπους για τη κονόμα και την αρπαχτή. Οι υπόλοιποι βρίσκονται σε λήθαργο. Που και που ξυπνάνε να ρίξουν ένα γαμοσταύρι “πως καταντήσαμε έτσι, όλα χάλια είναι”, μετά γυρνάνε πλευρό και ξανακοιμούνται.
Σύνθεση = καλλιέργεια + εγρήγορση + ευαισθησία.
Σε περιόδους που οι εισαγγελείς κάνουν overtime, κανένα απ’ τα συστατικά της δημιουργίας δεν περισσεύει. Οι λίγες σταγόνες ανθρωπιάς που απομένουν μετά τη δουλειά, επενδύονται στα σπίτια μας μη πέσουν και μας πλακώσουν. Αν και η μόνη διέξοδος είναι η αφύπνιση, η ενημέρωση και η στοχευμένη δράση, το μόνο που ακούγεται είναι μια γκρίνια (κάποιες φορές “καλά τεκμηριωμένη”) και τίποτα άλλο.
Οπότε, ας φάμε αδιαμαρτύρητα ξαναζεσταμένες σούπες για άλλα 20 χρόνια. Και βλέπουμε…
Για όσους δεν το γνωρίζουν, η Κρήτη εκτός από τα χορευτικά τραγούδια (μονότονα ίσως και βαρετά σε πολλούς), έχει και έναν θησαυρό από μοναδικά μη χορευτικά τραγούδια (κρητικούς αμανέδες, ταμπαχανιώτικα, σταφιδιανούς σκοπούς ή όπως αλλιώς τα ονομάζει ο καθένας), τα οποία αναμφίβολα έχουν ηχόχρωμα πολύ κοντινό τόσο με παλιά ρεμπέτικα, όσο και με σμυρναίικα τραγούδια.
Άλλωστε είναι γνωστές οι τότε συνεργασίες Κρητικών καλλιτεχνών (όπως ο Φουσταλιέρης) με επώνυμους ρεμπέτες.
Όλα αυτά λοιπόν τα στοιχεία έχουν περάσει στους μετέπειτα καλλιτέχνες και ειδικά για τους παλιότερους έχουν γίνει βιώματα. Βιώματα τα οποία έχουν δημιουργήσει τόσους καταξιωμένους στο είδος χωρίς να έχουν πάει σε κανένα μουσικό σχολείο.
Δεν νομίζω λοιπόν ότι είναι δίκαιο να συγκρίνουμε τέτοια ιστορία και παράδοση, με τις φωνητικές ικανότητες μίας pop τραγουδίστριας.
Υ.Γ. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου Kostas(tm) ότι δεν υπάρχουν πλέον σήμερα αξιόλογες συνθέσεις και πολλοί επιτήδειοι μηχανεύονται τρόπους να τα οικονομήσουν.
Όμως ας περιμένουμε για την δουλειά αυτή που μας είπε ο Mitsos Alla ki Alla και τα συμπεράσματα τα βγάζουμε μετά.
Πιστεύω ότι τα ρεμπέτικα γενικότερα είναι όπως την κλασσική μουσική. Έχει φτάσει μέχρι τις μέρες μας δηλαδή αυτούσια χωρίς να μπορεί κάποιος να την αλλάξει ή να συνθέσει κάτι όμοιο. Και ίσως να είναι αυτή η μαγεία τους.
Αν θέλετε να ξέρετε, ασχολούμαι είκοσι χρόνια και πλέον με την κρητική μουσική και τα τελευταία χρόνια την έχω σιχαθεί. Όχι μόνο νέες συνθέσεις εκτρώματα, αλλά και βανδαλισμός στην εκτέλεση παραδοσιακών τραγουδιών. Και όλα αυτά από «καλλιτέχνες» που εμφανίζονται δημοσίως πανελλαδικά και όχι μόνο, προωθώντας μια «μοδάτη» μουσική της εποχής μας.:106:
Αυτά είναι αιτία και ασχολήθηκα με τα ρεμπέτικα. Η αυθεντικότητα και η ομορφιά τους.
Σωστά όλα αυτά που λες, αλλά κατά την γνώμη μου δεν έχουν να κάνουν και πολύ με το ότι ο Ψαραντώνης συμμετάσχει σε αυτήν την δουλειά. Μάλλον πήρες κάτι (την αστική λαϊκή παράδοση της Κρήτης) και το …τράβηξες από τα μαλλιά.
Έχεις δίκιο Πάνο Καραγιώργο. Ίσως είπα πολλά. Αλλά κατά την γνώμη μου η συσχέτιση του αγαπητού Δημήτρη Ν. πιστεύω ότι ήταν τελείως άστοχη και προσπάθησα να το αιτιολογήσω όσο καλύτερα μπορούσα.
Συγνώμη Πάνο Καραγιώργο που θα σε διορθώσω…Αλλά σε παρακαλώ μην γράφεις με γκρικλις στο φόρουμ…:):):):):):)
Διάβασα ότι ο Ψαραντώνης είναι “θεός” και αναρωτιέμαι αν στην Ελλάδα όλοι τον βλέπουν έτσι? Εμένα αυτός μου φάνηκε λίγο … υπερβολικός (συγνώμη), αλλά σπάνια έχω ακόυσει ζωντανή κριτική μουσική και φυσικά δεν μπορώ να κάνω σύγκριση. Όμως έτσι το νίωσα.
Θα με ενδιέφερε πολύ να μάθω τους λόγους γιατί αυτοί θα κάνουν αυτή η δουλειά με τα ρεμπέτικα.
Η γνώμη ότι τα ρεμπέτικα είναι όπως η “κλασσική μουσική” θέλει λίγο εξήγηση για μένα. Μήπως από την άποψη ότι τα τραγούδια είναι ας πούμε διαχρονικά ή γιατί ακόμα έχουν να πούνε στους ανθρώπους?
Μάρθα, στην Ελλάδα ξεκινήσαμε με 12 θεούς, αργότερα τους περιορίσαμε σε έναν (ή τρείς, ανάλογα με την ερμηνεία) και σήμερα έχουμε αρκετές δωδεκάδες, αν κανείς συμπεριλάβει και τον Κούδα και πολλούς άλλους. Η βασική διαφορά των σημερινών «θεών» από τους παλαιότερους είναι, όπως υπαινίσσεσαι, η μη καθολική αποδοχή όλων από όλους.
Η ερμηνεία που εγώ έδωσα στον (επιτυχημένο, κατά τη γνώμη μου) παραλληλισμό της κλασικής μουσικής με τα ρεμπέτικα είναι ότι όπως και εκείνη, και αυτά α: δεν μπορείς να τα αλλάξεις, πρέπει να τα αποδώσεις μέσα από τα στενά πλαίσια στα οποία μας παραδόθηκαν και β: δεν μπορείς σήμερα να δημιουργήσεις καινούργια κομμάτια στο ύφος εκείνων. Προσθέτω και τα δικά σου περί διαχρονικότητας και περί πρόσληψης. Οποιοσδήποτε περαιτέρω παραλληλισμός δεν νομίζω ότι στέκει.
Τώρα γιατί ο Α ή ο Β θέλουν να κάνουν δουλειά με τα ρεμπέτικα, μόνο τους ίδιους μπορείς να ρωτήσεις. Η προσέγγιση του ΚΚ πάντως (#10) είναι, φοβάμαι, πολύ κοντά στην πραγματικότητα.
- Δεν αμφισβήτησε κανείς την παράδοση της κρήτης. Είναι μεγάλη, όπως και στις άλλες περιοχές που έζησαν έλληνες.
- Θεωρώ, ότι ουδεμία σχέση έχει η κρητική μουσική με το ρεμπέτικο και σμυρνέικο ύφος. Το “αναμφίβολα” που λες, από πού προκύπτει?
- Το ότι υπήρξαν συνεργασίες, είναι γνωστό. Μεμονομένες όμως, σε ατομικό επίπεδο και μακρυά από την κρήτη. Και ο παπασιδέρης που ήταν δημοτικός, συνεργάστηκε με ρεμπέτες αλλά δεν είδα Π.χ. τον αηδονίδη να λέει ρεμπέτικα ή την πυργάκη.
Δηλαδή, επειδή ο φουσταλιέρης ήταν κρητικός και συνεργάτης Π.χ. του Μάρκου, σημαίνει ότι ο Χι ψαραντώνης έχει βιώματα από ρεμπέτικο?
Απλώς, αντέκρουσα το επιχείρημα της καλής φωνής. Ήθελα να τονίσω ότι δεν φτάνει η καλή φωνή, γιατί το ρεμπέτικο έχει συγκεκριμένο ύφος και πολύ διαφορετικό από ψαραντώνηδες(και βίσσες εννοείται).
συγνωμη εκ των πρωτερον.αχετο με το θεμα αλλα δε ξερω που να το γραψω…το τραγοθδι τοθ κορακακη ΜΑΝΑ ΠΟΥ ΖΩ ξερει κανεις σε τι δρομο ειναι?θα σκασω…
Φιλοι μου ο Γ.Παξιμαδακης ειναι σπουδαιος καλητεχνης και σπουδαιος Ρεμπετης…Απο πιτσηρηκας ψαχνετε στα μουσικα οργανα πραγμα που τον εκανε σημερα μεγαλο ονομα στο Ηρακλειο τουλαχιστον στην Ρεμπετικη μουσικη …Ειναι δασκαλος σε Ωδειο και βγαζει την δευτερη δισκογραφικη του δουλεια απο την Λετζεντ με συμετοχη του Ψαραντωνη…Οπως και η πρωτη του δουλεια συμετηχε ο Γ,Ανδρεατος…Εχει επαφες και φιλιες με μεγαλους καλητεχνες Ρεμπετες Κρητηκους και Δημωτικους…Ειναι λατρης της μουσικης και αυτο τον εκανε να ψαχτει με την Λυρα… Αυτο του το ψαξιμο τον οδηγησε στον Ψαραντωνη που για μερικους ειναι μεγαλο ονομα…Επειδη ο Ψαραντωνης εχει περιεργει χρια στην φωνη τον οδηγησε στο στουντιο να ηχωγραφισουν ρεμπετικα κομματια … Τωρα θα μου πειτε γιατι σας τα λεω ολα αυτα?
Σας τα λεω γιατι δεν προηλθε απο αναμασησμο αυτο το CD μιας και ειναι κομματια του Γ.Παξιμαδακη και απλος ο ανθρωπος θεωρησε η χρια του Φαινομενο Ψαραντωνης οτι εβγαινε σε καμποσα κομματια απλα τελεια συν οτι δεν εχει ακουστει σε CD παραγωγη και οχι λαιβ ο Ψαραν να τραγουδα Ρεμπετικα και μαλιστα Τσιφτετελι…Επαναλαμβανω οτι δεν τρελενομαι για τα Κρητικα αλλα πιστευω ειναι κατι σπανιο για τους λατρεις του Ψαραντωνη και του Ρεμπετικου…Επισης υπαρχουν και τα Ταμπαχανιωτικα που ειναι απο τουρκοκρατιας στην Κρητη και εχει ριζες Ρεμπετικες (Ψαχτε το)…
Ησύχασε xrgeo και μη σκάσεις, προς θεού! Έστω ότι δεν το βρίσκεις (εγώ δεν μπορώ να σε βοηθήσω γιατί δεν ξέρω το τραγούδι). Τι χάνεις; θα το έπαιζες καλύτερα αν γνώριζες σε τι δρόμο είναι; θα ανέβαινες παραπάνω στην εκτίμηση των άλλων; (του εαυτού σου πάντως όχι, γιατί δεν θα το είχες βρεί εσύ με την πείρα σου). Το σημαντικό για ένα νέο μουσικό είναι να μαζεύει εμπειρείες, όχι να αποστηθίζει ταμπέλες. Με τον καιρό θα μάθεις να αναγνωρίζεις όλο και περισσότερα κομμάτια, βασιζόμενος στη σύγκριση των μελωδιών τους και όχι στην κατάρτιση πινάκων. Πόσα κομμάτια περιλαμβάνει το ρεπερτόριό σου; πολλά; προσπάθησε να τα κάνεις περισσότερα κάθε μήνα και μην κολλάς σε πράγματα τριτεύοντα για τη μουσική πείρα. Αυτή έρχεται μόνη της.
Αν έχεις τη χρονική και οικονομική πολυτέλεια να πας σε δάσκαλο κάνε το. Θα αποκομίσεις πράγματα που ποτέ δεν θα τα αποκτούσες μόνος σου.