Στίχοι για τουρκόγλωσσα άσματα;

Υπαρχει καμια καταγραφη και μεταφραση των ασματων που έχουν τουρκικό στίχο?

Εγω έχω ακουσει ελάχιστα
(Gelmenden-Παπαιωάνου,Αnadolu engini-Θ.Δερμιτζιόγλου, Ογλαν ογλαν-Μ.Μελκόν,Ουσακ νεβα γκαζελ-δεν ξερω ποιος το λεει).

Γεια σου Βίκτωρα,

Στην ιστιοσελίδα της τραγουδίστριας Candan Ercetin υπάρχουν οι στίχοι των κοινών ελληνο-τουρκικών τραγουδιών που περιέχονται στο σιντί της “Aman Doktor” (που μου θυμίζει το περίφημο μελό με τον Ξανθόπουλο που πάει στην Τουρκία και όλοι τον λένε γκιαουρ-ντοκτόρ ;-)):

http://www.candanercetin.mu/albumler/amandoktor/2.php

Επειδή έγινε πρόσφατα λόγος για τούρκικη μουσική, παραθέτω επίσης μια θαυμάσια ιστιοσελίδα που μπορείς να ακούσεις τούρκικα τραγούδια πολλών ειδών:

http://www.turkishmusic.org/

Εύα

Μήπως Εύα γνωρίζεις πως μπορούμε να προμηθρυτούμε αυτο το album;

Γεια σου Νίκο,

Δες το:

http://www.tulumba.com/storeItem.asp?ic=MU939621CF925

και εδώ θα βρεις το “Αμάν Ντοκτόρ” σε mp3:

A friend thought you’d like this streaming media. Play it now with your RealPlayer:
http://switchboard.real.com/player/email.html?PV=6.0.12&&title=Aman%2520Doktor&l ink=http%3A%2F%2Fwww.2ynet.com%2Fdepo%2Fcandan%2FAman%2520Doktor.mp3

Note: This content may require the latest RealPlayer, which is not available on Windows 95, Mac OS9 or Linux systems.

Eva

Μετα απο ένα γύρο στο http://www.tulumba.com/storeItem.asp?ic=MU939621CF925 μπορώ να πώ πως πείστηκα επιτέλους για την Ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας ακούγοντας διάφορα δωρεάν mp3 του top20. Ακούνε τα ίδια πανηγύρια με μας!

Ενδιαφέρον site.

Εσύ χριστό κι εγώ αλλάχ όμως το σκουπίδι σκουπίδι…

Εκτός απο τα πολύ γνωστά κλασσικά τραγούδια όπως Σάλα Σάλα,Ντόκτορ,Μάτια μου,Τσαχπιν(Kadifeden Kesesi),Απο ξένο τόπο (Uskudar),Kόνιαλι,Αραπίνα μου σκερτσόζα (Arap Kizi),Τσακιτζής και πολλά άλλα που ανήκουν σε άλλες εποχές υπάρχουν και νεότερες καταπληκτικές διασκευές (δεκαετία 80-90) ρεμπέτικων τραγουδιών απο το πασίγνωστο στην Τουρκία γκρούπ Yeni Turku oπως 5 Χρονια δικασμένος(Yedi Kule),Μανώλης,Αμαν Κατερίνα μου,Γιοβάν Τσαούς,Πριν το χάραμα,Συννεφιασμένη Κυριακή,Χατζηκυριάκειο,Καιξής και αρκετά άλλα που έγιναν βεβαίως και πολύ γνωστά στο ευρύτερο τουρκικο κοινό…

Νίκος

Ενδιαφερον σαητ,

Όμως και παλι αυτα που ψαχνω δεν τα εχει. Είναι φρεσκια ενω ψαχνω στιχους και μεταφραση και τα ιδια τα τραγουδια(εκτος απο αυτα που αναφερω) που ηχογραφηθηκαν τις δεκαετιες που εζησε το ρεμπετικο τραγουδι η που αργοτερα εφτιαξαν συνθετες του ρεμπετικου.

Κυριως γιατι για λογους μνημης θελω να βρω τα ασματα που επαιζε και τραγουδουσε ένας γερασμενος μικρασιατης μπουζουξης που μαζι του ειχα κανει πριν δεκα χρονια λιγο μπουζουκι οταν ακομα μπορουσε να παιξει…

Αρα Οχι τουρκικές διασκευες ελληνικων τραγουδιων.Ισως ομως τραγουδια που δεν ηχογραφηθηκαν.

Γεια σας πάλι,

Δεν είμαι καθόλου ειδική, αλλά θα παραθέτω μερικά τουρκόφωνα τραγούδια που βρήκα σ’ ένα άρθρο που βασίζεται σε τούρκικες, ελληνικές και άλλες πηγές. Ο τίτλος είναι “The Nationalization of Ottoman Popular Music in Greece” του Risto Pekka Pennanen. Είμαι σίγουρη ότι διαβάζοντας αυτόν τον τίτλο όλο κάποιος θα έρθει να βρυχηθεί (με τα λόγια του Νίκου!) “μα τι ανθελληνικά πράγματα είναι αυτά κ.τ.λ.”!:wink: Τι να κάνουμε, όποιος ενδιαφέρεται ας διαβάσει το άρθρο για να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα (παραθέτω τα στοιχεία πάρα κάτω). Λοιπόν, εδώ είναι μερικά τραγούδια που αναφέρονται στο άρθρο:

Hovarda kantosu-κυρία Κούλα 1916 ή 1917

Zeybek Melemenio-Νταλγκάς 1928

Gamcendeneyem-Sarki-Αμαλία Μπάκα δεκαετία του 20

Αναφέρονται επίσης δύο καλλιτέχνες που ηχογράφησαν πολλά τούρκικα τραγούδια, ο Αχιλλέας Πούλιος (έπαιζε και ούτι) και ο γνωστός Demircioglou. Σύμφωνα με την καταγραφή του Spottswood ο Πούλιος ηχογράφησε 80 τουρκόφωνα κομμάτια από το 1918 μέχρι το 1927. Ο Demircioglou ηχογράφησε ανάμεσα στο 1934 και το 1937. Συνολικά μόνο έξι από αυτά τα τουρκόφωνα τραγούδια που ηχογράφηκαν πριν από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο έχουν ξαναβγεί σε επανέκδοση (re-issue).

Στην ζωντανή ηχογράφηση της Μαρίκας Νίνου από το 1955 υπάρχουν δυο τούρκικα τραγούδια, το “Cikar yucelerden haber sorarim” (συνθέτες Sadettin Kaynak/Vecdi Bingol) και το “Gezdigim dikenli ask yollarinda” (Kadri Sencalar). Και τα δύο είναι αστικά λαϊκά τραγούδια και όχι αμανέδες, όπως γράφει στο εξώφυλλο-αυτό ισχυρίζεται τουλάχιστο ο Pennanen.

Και να προσθέσω κάτι για τους Κρητικούς της παρέας:

Θάλασσα Μαύρη του Ross Daly (1982) που η μελωδία του επίσης εμφανίζεται στον “Ερωντα” του Στέλιου Μπικάκη (:wink: είναι ένα τούρκικο λαϊκό τραγούδι “Eklemedir koca konak ekleme”.

Φοβάμαι ότι όλα αυτά δε θα βοηθήσει όμως-ο Βίκτωρας σκέφτεται μάλλον λαϊκά τραγούδια που μπορεί να μην ηχογράφηκαν αλλά παραδίδονταν προφορικά. Κάποτε βρήκα μια πληροφορία για μια ξένη επανέκδοση τουρκόφωνων τραγουδιών που ηχογράφηκαν μετά την Καταστροφή από Μικρασιάτες μουσικούς. Δεν μπορώ να το βρω τώρα, όμως. Ούτε μπρορώ να δώσω μεταφράσεις, βέβαια.

Στοιχεία για το άρθρο:

Ethnomusicology vol. 48, No 1 (Winter 2004)
Πλουσιότατη βιβλιογραφία για αυτούς που τη βρίσκουν με την κάπως άχαρη ανάγνωση επιστημονικών άρθρων!:wink:

Τα τουρκικά μου δεν είναι εντελώς σωστά, δεν μπορώ να αποδώσω μερικά γράμματα σωστά.

Eva

Συντρόφισσες, Σύντροφοι…

Μιας και τό’φερε η κουβέντα, βρήκα ένα pdf με στίχους (πολλούς στίχους). Δε ξέρω Τούρκικα (παρά μόνο κάτι λέξεις και φράσεις που μιλάνε εδώ ακόμα οι γεροντότεροι) οπότε εμένα τουλάχιστον μου είναι τελείως άχρηστο.
Περιέχει και το “θάλασσα μαύρη” που ανέφερε η Εύα.

http://home.arcor.de/oezeri/04_Turkuleri_EG.pdf

Εύα, δεν ήξερα ότι το “θάλασσα μαύρη” ήταν Τούρκικο αλλά πάντα μου έφερνε (μη βαράτε όλοι μαζί!) πιο Ποντιακό παρά Κρητικό (τουλάχιστον σε μια πολύ χαρακτηριστική εκτέλεση του Daly)…

Πάνος

Λοιπόν, έκανα ένα λάθος στη μετάφραση,

Συνολικά μόνο έξι από αυτά τα τουρκόφωνα τραγούδια που ηχογράφηκαν πριν από το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο έχουν ξαναβγεί σε επανέκδοση (re-issue).

Επίσης, μερικά από τα τραγούδια (τραγουδισμένα από Έλληνες καλλιτέχνες) που αναφέρονται στο βιβλίο “Σμύρνη. Η μουσική ζωή 1900-1922” μπορεί να είναι τουρκόφωνα. Θα ξανακούσω το σιντί και θα επανέλθω.

Εύα

Μπράβο Εύα.
Ενδιαφέροντα τα στοιχεία που δίνεις.

Σ.Π.

Γεια σας,

Σχετικά με τουρκόγλωσσα τραγούδια, παραθέτω μια άποψη από άλλο φόρουμ. Ο Leigh Cline, που εργαζόταν σαν μουσικός στην Ελλάδα και έχει μια πολύ ωραία ιστιοσελίδα για ποντιακή μουσική, γράφει για τουρκόγλωσσους δίσκους στη Θεσσαλονίκη:

There
were many records released only in Northern Greece that were either
licensed copies of Turkish records or original Greek records that were
much more Turkish sounding than anything available in Athens. …I’m talking about the records in the 50’s & 60’s way before
Vasipap showed up. Some of the Labels were Elli, Superdisk, Veran,
Polyphone. They’re all 45s & 78s.

Να προσθέσω και εγώ κάτι-αν θυμάμαι καλά, στις αρχές της δεκαετίας του 80 σε μερικά βιντεομάγαζα της θεσσαλονίκης μπορούσες να νοικιάσεις ταινίες του arabesk τραγουδιστή Ibrahim Tatlises, ταινίες που περιέχουν πάντα πολλά τραγούδια.

Εύα

Εύα, μήπως ξέρεις ποιος είναι ο Vasipap?

Σ.Π.

Σάκη, Vasipap είναι μια δισκογραφική εταιρία της Θεσσαλονίκης:

http://www.vasipap.gr/customer/home.php?cat=452

Έχουν πολλά ποντιακά, δυο σιντί με σμυρνέικα και πάρα πολλά “τουρκογύφτικα”, κρίνοντας από τους καλλιτέχνες!:wink:

Πάντως, μου φαίνεται πως η μουσική που προσφέρει το site κλίνει γενικά προς το “ανατολίτικο”…κάτι που επιβεβαίωνει την άποψη του Leigh Cline.

Εύα

(ΚΦ)
Λοιπόν, Εύα και Μάρθα, αφού δυσκολεύεστε να ψάξετε στα παλιά topics, επαναλαμβάνω.

Ο εντιμότατος κύριος Pekanen, που πρωτοεμφανίστηκε σ’ αυτό εδώ το φόρουμ, ήρθε και στην Ελλάδα, συνάντησε και τον Κουνάδη κι εμένα, είχε δε την απαίτηση να του οργανώσει η Ταινιοθήκη της Ελλάδος προβολές όλων των παλιών Ελληνικών ταινιών γιά ν’ αναλύσει τα… δάχτυλα των μπουζουκοπαικτών, και να βρει απ’ αυτά τη σχέση του ρεμπέτικου με την Τούρκικη μουσική… Κι όταν του είπα πως στις παλιές Ελληνικές ταινίες γυρίζαμε τα τραγούδια σε πλέϋ μπακ, και τον μπουζουξή τον έπαιζε ένας κομπάρσος που δεν ήξερε που πρέπει να βάλει τα δάχτυλά του, μου είπε πως είμαι… σωβινιστής!

Αλλά και πάλι θα πω πως πλείστοι όσοι ξένοι, συμπεριλαμβανομένης και της Gail Holst που όμως είναι εξ αποστάσεως η συμπαθέστερη όλων, ασχολήθηκαν με το ρεμπέτικο πότε ως φολκλορικό (τουριστικό) φαινόμενο, πότε γιά να το υποτιμήσουν και να αποδώσουν την καταγωγή του πότε στα Τούρκικα και πότε στα Σεφαρντίμ.

Δε λέω πως οι Έλληνες ρεμπετολόγοι έκαναν θαύματα, αλλά σίγουρα, λόγω γλώσας, λόγω βιωμάτων και λόγω γνώσεως της Ιστορίας μας και του Πολιτισμού μας, είναι απείρως καταλληλότεροι από όποιον ξένο, κι αυτό δεν είναι σωβινισμός. Άλλωστε και η Gail είναι μισή Ελληνίδα, κι έχει ζήσει στην Ελλάδα.

Μπορώ εγώ να γράψω ένα δοκίμιο πάνω στα μπλουζ, ή τα λίντερ, και νάμαι πιό σωστός από έναν Αμερικάνο ή έναν Γερμανό;

(ΚΦ)
Και τώρα επί της ουσίας.

Είναι γνωστό πως στη μουσική σκηνή της Σμύρνης, κυριαρχούσαν σε συντριπτική πλειοψηφία οι Έλληνες μουσικοί. Κι είναι επίσης γνωστό (δ. Αγγέλα Παπάζογλου) πως είναι οι ίδιοι οι Έλληνες που έγραφαν και τα Τούρκικα, και τ’ Αρμένικα, και τα Εβραίϊκα τραγούδια του πάλκου, γιά να ικανοποιήσουν όλη την πελατεία.

Επίσης, οι σημαντικότεροι συνθέτες της λεγόμενης “κλασσικής” μουσικής των παλατιών του Σουλτάνου, ήσαν Έλληνες (βλ. Βόσπορος).

Από κει και πέρα, συνεργάστηκαν (και στη Αμερική ακόμα περισότερο) με πολλούς Μεσογειακούς και Βαλκάνιους μουσικούς, με εκπληκτικές ανταλλαγές. Ακούμε λ.χ. τον Αρμένη Μάρκο Μελκών να τραγουδάει το “Μελεμένιο” (Χιώτισσα) ή τη Εβραία Ρόζα να τραγουδάει στα Τούρκικα την “Αλεξανδριανή φελλάχα” του Παπαϊωάννου, ή τον Ιταλό Μοντανάρη να γράφει τον “Αθανασσόπουλο”.

Μην ψάχνετε να βρείτε λοιπόν σωβινισμούς και άλλες μπούρδες. Τα πράγματα είναι απλά:

Ηχογραφήθηκαν περισσότερα από 10.000 “ρεμπέτικα” τραγούδια. Πιθανότατα καμιά δωδεκαριά απ’ αυτά να ήσαν Τούρκικα, κι άλλα… δώδεκα Ιταλικές καντσονέτες! Τι σημαίνει αυτό;

Το γεγονός είναι πως η Τούρκικη μουσική δεν έχει το μπουζούκι ως κύριο όργανο, και το “σαζ-μπουζούκ” ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ. Γεγονός είναι πως δεν βρήκαμε ποτέ ΚΑΝΕΝΑ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ να μοιάζει με τον “Δερβίση” του Μάρκου ή τον “Πρεζάκη” του Δελιά.

Η υπόθεση των μακαμιών και των δρόμων, μπάζει πολλά νερά, Αφ’ ενός μεν γιατί τα μακάμια (το λένε και οι ίδιοι) πηγάζουν από τη Βυζαντινή μουσική (όταν ο Ψαρούδας απαγόρευε τα “μπεμόλια” ως Τουρκομερίτικα, ο Κεμάλ απαγόρευε τους αμανέδες ως Βυζαντινούς) και αφ’ ετέρου γιατί οι δρόμοι οι Ελληνικοί αποτέλεσαν την προσαρμογή αυτών των μακαμιών, σε καλώς συγκερασμένη ορχήστρα που κρατούσε τον Ελληνικό μανέ. Με προεξέρχοντα τον “Μινόρε μανέ”, που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΟ ΝΙΑΒΕΝΤΙ επιτέλους, κι ας σταματήσομε τη σύγχιση.

Καλημέρα Κώστα, δεν ξέρω τι θέλεις να μου πεις? Δεν νομίζω ότι έχεις ακούσει από μένα να πω ότι το ρεμπέτικο δ ε ν είναι ελληνικό. Εμένα μου αρέσει η άποψη που λέει “…έχει τις ρίζες στην Μικρά Ασία, αλλά έγινε μεγάλο στην Ελλάδα”.

Πανο θα δωσω το pdf σε ενα Τουρκο συμφοιτητη για να μου το μεταφρασει και θα το ανεβασω μεταφρασμενο. θα αργησει λιγο ομως λογω εξεταστικης!!

Νομιζω οτι το να συζητιέται στο φορουμ(που ειναι ανοιχτο σε ολους) υποθεση με την καταγωγη του ρεμπετικου στον αξονα του αν ειναι Ελληνικο η όχι ,στρωνει το χαλι για να ερθει ο καθενας και να διεκδηκήσει λέγοντας οτι του κατεβει. Ειναι σαν να συζηταμε αμα η Λαρισσα η η Πατρα ειναι ελληνικη.

Οτι θα υπαρχουν στοιχεια κοινα με άλλους λαους ε αυτο ειναι λογικο νομίζω, στο κατω κάτω και ανθρωπολογικα να το παρεις όλοι από τους κρομανιόν καταγόμαστε!

Νομιζω οτι θεμα μπορούν να αποτελούν οι επιρροές των παραδοσεων άλλων λαών στην ελληνικη παροδοσιακή και λαική η ρεμπέτικη μουσική και όχι η πατρότητα τους.

Υ.Γ.:Δεν νομιζω να αμφισβητησε κανεις τηνπατροτητα της μουσικής του Τσαϊκόφσκι η άλλων κλασσικών επειδή χρησιμοποίησαν ανατολιτικους “δρόμους” .

Βίκτωρα, ξεκινάω από το υστερόγραφό σου: Υπάρχουν νόμοι στα περισσότερα κράτη, που διέπουν τα της πνευματικής ιδιοκτησίας. Πάμε τώρα στα «ρεμπέτικα»:

Όταν στο φόρουμ αυτό γίνονται συζητήσεις περί του ότι το ρεμπέτικο μπορεί και να μην είναι ελληνικό, αυτό πάντα ξεκινάει με την προϋπόθεση «Οι Τούρκοι λένε ότι κλπ.» . Αυτό δεν μπορούμε να το εμποδίσουμε, αλλά οφείλουμε βέβαια να το αντικρούσουμε. Σε όλα πάντως τα πονήματα ελληνικής προελεύσεως για ρεμπέτικο κλπ. πάντα γίνεται μνεία και για ανατολική επίδραση που κανείς μας δεν την αμφισβητεί. Αυτό λένε και οι Τούρκοι και τίποτα παραπάνω, ότι δηλαδή στις ρίζες θα βρής ανατολικά στοιχεία που για αυτούς μπορεί να είναι και τουρκικά, άλλη μέγιστη ιστορία και αυτή. Και λοιπόν; Και η αρχαία ελληνική μουσική διαθέτει τρόπους με ονόματα όπως Φρυγικός, Λύδιος κλπ. Μήπως γίνεται έτσι τουρκική, μιά και οι περιοχές αυτές ανήκουν σήμερα στο τουρκικό κράτος; Έχω πραγματικά βαρεθεί (έπρεπε να χρησιμοποιήσω άλλη, πιό βαρειά λέξη) με αυτή την αγωνία «αμάν, θα μας φάνε την περιουσία μας, ξυπνήστε!».

Έχω γίνει κουραστικός αλλά ακριβώς, διαβαζόμαστε και από άλλους και αν άφηνα αυτά τα πράγματα αναπάντητα θα ήταν σαν να συμφωνούσα. Και στο κάτω κάτω, τη διαφορά μεταξύ του διεκδικώ και του κερδίζω την κάνει η αντίσταση.