Χαιρετω την εκλεκτη παρεα…
Ημουνα τις προαλλες στο σπιτι μιας φιλης ολλανδεζας(!!!) και με εκπληξη βλεπωντας την βιβλιοθηκη της ανακαλυψα την ρεμπετικη ανθολογια του Σχορελη.Ειπα ντροπη! πρεπει να το αποκτησω!!!
Θα ηθελα την γνωμη σας για τους τομους, 4 αν δεν κανω λαθος.
Παντως, ετσι κατι λιγο που ειχα διαβασει ειδα αρκετα περιεργα μεσα…
Τελοσπαντων… ακουω γνωμες.
φίλε Νικόλα νομίζω πως η ρεμπέτικη ανθολογία του Σχορέλη είνα πολύ σημαντική πηγή για όσους ασχολούνται με το ρεμπέτικο. Όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι, με έμπασε σε ένα κόσμο που μου ήταν γενικά άγνωστος. Ήξερα τον Μάρκο, αλλά όχι π.χ. τους Ποτοσίδη, Μπιρ Αλλάχ, …Κάρλα !
Αν μάλιστα, όπως λες, έχεις την δυνατότητα εντοπίζεις τις “πατάτες”, τότε δεν μπορεί παρά να σου είναι χρήσιμη. Έχει μαρτυτρίες, φωτογραφίες , βιογραφικά, στίχους κτλ, άρα γιατί να μην την έχεις ?
Έτσι κι αλλιώς όταν διαβάζουμε κάτι ποτέ δεν πάει χαμένο. :088:
Πράγματι, συμφωνώ με τον Μπάμπη, πολύ καλή η «Ανθολογία» του Τάσου Σχορέλη.
Πλήρες έργο, ταξινομημένο, με καταλόγους τραγουδιών, φωτογραφίες, αυτοβιογραφίες, συνεντεύξεις και διορθώσεις.
Φυσικά, λάθη είναι ανθρωπίνως αδύνατο να μην υπάρχουν και στο έργο αυτό.
Και για να μην ξεχνιόμαστε…
Υπέροχος άνθρωπος ο Σχορέλης!
Στο έργο του δεν έβγαλε κακίες και εμπάθειες για τους δημιουργούς του λαϊκού μας τραγουδιού, αντίθετα πολλή αγάπη και πραγματικό ενδιαφέρον, και μάλιστα στην πράξη, οργανώνοντας συναυλίες το ΄66 και το ΄72 , με τις οποίες συνετέλεσε σε μια δεύτερη καριέρα για το Μάρκο και τον Μπαγιαντέρα αντίστοιχα, αλλά και ιδρύοντας φιλανθρωπικό Σωματείο αλληλοβοήθειας για τους ρεμπέτες που δεν είχαν εκείνα τα χρόνια ούτε τα προς το ζην.
Προσωπικά το θεωρώ το κορυφαίο βιβλίο “μπασίματος στη ρεμπετολογία”. Έχε στο νου σου πότε γράφτηκε: ο Σχορέλης έχει πολύ πλούσιο υλικό για πολλούς ρεμπέτες, και για το έργο τους μα και για την ζωή τους. Ακόμη και σήμερα όμως, τα βιβλία αυτά έχουν μεγάλη αξία και για τον πιο “ψαγμένο” και διαβασμένο.
Μέσα από τους τέσσερεις τόμους τούτους, διακρίνεις έναν άνθρωπο που εργάζεται συστηματικά και με πολύ μεράκι, ο οποίος αγαπά το Λαϊκό τραγούδι και τους εργάτες του, και τους πλησιάζει δίχως εμπάθειες, καχυποψίες και στερεοτυπισμούς.
Ίσως είναι δύσκολο να το αποχτήσεις -νομίζω δεν τυπώνεται πλέον.
ΥΓ - Η Ελένη διαψεύδει την τελευταία πρότασή μου - ευτυχώς!
Ελένη εκεί γράφει μόνο μια τιμή αλλά δεν ξεκαθαρίζει εάν είναι και οι 4 τόμοι, για δες εδώ γιατί προβληματίστηκα.
Κατι που ειχα διαβασει μεσα στην ανθολογια για τον Μαρκο και μου εκανε εντυπωση…
Λεει ο Σχορελης οτι ο Μαρκος ηταν ησυχος ανθρωπος ουτε μυγα δεν πειραζε και πανω απο ολα φιλος στους φιλους αντιθετως με τι λεει στην αυτοβιογραφια του Μαρκου.
Τι ειχε γραψει ο Μαρκος στην αυτοβιογραφια του δηλαδη?