Στο sealabs μπορούσες να βρείς σχεδόν ό,τι ήθελες…δυστυχώς μας λείπει…πότε θα ξανανοίξει αραγες
Δεν ξέρω αν η δισκογραφία των 78 στροφών υπάρχει σε ηλεκτρονική μορφή. Το σίγουρο είναι ότι δεν κυκλοφορεί. Θα κυκλοφορήσει όμως σύντομα (σε περιορισμένα αντίτυπα).
Άρη, εννοείς την database του βιβλίου του Μανιάτη; Ή άλλη; Και… πότε; Όπως καταλαβαίνεις, εκλιπαρώ, μη με ξεχάσεις…
Ναι Κώστα. Του Μανιάτη εννοώ. Ξέρετε κανέναν άλλο με διάθεση να κάνει τέτοια δουλειά;
Είπε πως μόλις την ετοιμάσει θα με ειδοποιήσει. Αναμένουμε λοιπόν…
Και μια και το ‘φερε η κουβέντα, να ρίξω κι ένα σχόλιο για τη “Δισκογραφία” του Μανιάτη, να μη λέω ότι του γράφω μόνο θετικά:
Δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται να κυκλοφορεί η μια μεριά ενός δίσκου σε διαφορετική χρονιά απ’ την άλλη! Ωρες-ώρες με κουφαίνει ο κυρ Διονύσης.
Απ’ ό. τι έχω καταλάβει ο κύριος Μανιάτης θα ήθελε να αποκτήσει μία όσο γίνεται ακριβέστερη εικόνα για το πόσοι θα αγοράσουν αυτό το ηλεκτρονικό βοήθημα, όταν ετοιμαστεί. Εμένα με έχει σημειώσει. Δεν τολμάω όμως να δημοσιοποιήσω το τηλέφωνό του για απ’ ευθείας συνεννοήσεις, μη έχοντας μιλήσει μαζί του. Ίσως κάποιος με περισσότερο θάρρος (Άρη;) να έπαιρνε κάποια πρωτοβουλία;
Του είχα τηλεφωνήσει πάντως και εγώ για να παραγγείλω το βιβλίο του “Η εκ περάτων δισκογραφία γραμμοφώνου”.
Το τηλέφωνό του το είχα βρει δημοσιευμένο εδώ:
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_1_01/10/2006_199444
Ξέρεις, Άρη, είναι και οι ανατυπώσεις, και είναι τόσο γιγαντιαία η δουλειά που έκανε, που κάποια λαθάκια σίγουρα ξέφυγαν. Γιά σκέψου να είχε κάνει τη δουλειά ο Πετρόπουλος…
Πάντως προσωπικά βρίσκω πως είναι το πολιτιμότερο εργαλείο όλων των εποχών, από καταβολής της ρεμπέτικης (μιλάμε γιά το δικό μας ενδιαφέρον) δισκογραφίας.
Ευχαριστώ, Ελένη, θα τον πάρω τηλέφωνο τον άνθρωπο.
Παιδιά,όσοι περισσότεροι τηλεφωνήσουν τόσο περισσότερο θα τον βοηθήσουμε και το αξίζει. Συμφωνώ και εγώ με τον Κώστα ότι τα λάθη σε τέτοια γιγαντιαία δουλειά είναι αναπόφευκτα. Θα προσπαθήσω να ανοίξω ένα θέμα όπου να καταχωρούμε ότι λάθη βρίσκουμε, για δική μας τελικά εξυπηρέτηση.
Μήπως έχει mail ο κύριος Μανιάτης; Ισως είναι πιο εύκολο και για τον ίδιο με αυτό τον τρόπο.
Παιδια χθες το βράδυ είχα μια διαφωνία με ένα φίλο γαι το τραγούδι “η παξιμαδοκλέφτρα”. Στον προτελευταίο στίχο λέει: σκάνε οι μπάτσοι στη γωνια…, ή και τους μπάτσους στη γωνιά… ;
θα ήθελα να προσθέσω και μια ερωτηση που έμεινε μάλλον αναπάντητη:
Πιστεύετε ότι αυτή η παραποίηση των στίχων που γίνετε ακόμη και σήμερα, είτε απο άγνοια έιτε εσκεμένα μπορεί να θεωρηθεί αποδεκτή για το τραγούδι; (ειδικά για το παλιό). Δεν είναι πλέον κρυσταλοποιημένοι, μετά από τόσα χρονια, οι στίχοι;
Αναφέρομαι και σε κάτι επιπλέον στιχάκια που καταντούν χυδαία (π.χ. στην παξιμαδοκλέφτρα).
κι εμένα καμιά φορά με ενοχλούν ακραίοι/χυδαίοι/χαζοχαρούμενοι στίχοι στην παξιμαδοκλέφτρα (π.χ. “έπεσε το ελενίτ και πλάκωσε τη γίδα, τέτοιο περιστατικό ποτε δεν ξαναείδα…” κ.α) γιατί θεωρώ ότι δεν εντάσσονται στο ύφος του τραγουδιού.
Ωστόσο, είναι δείγμα “παιχνιδιού”, δημιουργίας κ στο φινάλε καθένας έχει δικαίωμα να λέει ό,τι θέλει πάνω σε όποια μελωδία θελει. Καλώς ή κακώς.
Παίδες και κόρες, καλησπέρα σας!
Επαναφέρω το ζήτημα των άγνωστων λέξεων, καθώς -προς το παρόν τουλάχιστον- δεν έχω πρόσβαση σε κάποια ανάλογη πηγή (εκτός από το “Λεξικό της ελληνικής αργκό” του Παπαζαχαρίου, που δε με βοήθησε αυτή τη φορά): ξέρει κάποιος ή κάποια να μ’ ενημερώσει για το περιεχόμενο της λέξης “γιαμπουκλού”;;; Στο τραγούδι του Δραγάτση “Καπριτσιόζα/Αλανιάρα” σ’ εκτέλεση από το “Αμάν-Αμήν” την “εντόπισα” και είμαι λίγο… :082: !
Τελικά την είχε τη λέξη το λεξικό αυτό, αλλά, αν έχεις στραβωμάρα κι επιπλέον, αντί για “γιαβουκλού” (που λένε οι άνθρωποι) εσύ ακούς “γιαμπουκλού”, τότε… εκ των πραγμάτων έχεις απορίες! Στραβωμάρα και μαρμελάδα μαζί, δηλαδή… Με συγχωρείτε και σας ευχαριστώ (…για την κατανόηση!).
Μνηστήρας, αγαπητικιά. Γιαβουκλού το ξέρω και πάγιο ερώτημά μου είναι γιατί εδώ το β προφέρεται, ενώ παντού αλλού (cavus, tavuk, davul κλπ.) όχι.
Γι’ αυτό μ’ αρέσει αυτό το φόρουμ… ό,τι απορία έχω, τσουπ! έρχεται κάποιος καλός άνθρωπος και μου τη λύνει!!! 
Ευχαριστώ!
Επισης, νομιζω οτι εχει το οχι και τοσο “ηθικο” νοημα, σπιτωμενος-η.
Στο 14ο τραγούδι του δίσκου του Μυστακίδη “Ο Τεκετζής” αναφέρει:
-
είμαι και μαγγιώρος έξτρα μπαρμπουτζής [COLOR=Black](όλοι με φωνάζουν μπαρμπουτζή καλό)
-
όταν είμαι [COLOR=Red]τέρτσος Παναίτσα μου.
[/COLOR][/COLOR][COLOR=Black]- [COLOR=Red]όταν είμαι σώτος με πολλά ψιλά (για τον γνωστό Σώτο μιλάμε;;:019:)
Καμιά ιδέα τί σημαίνουν τα παραπάνω;
[/COLOR][/COLOR]
Μπαρμπουτζής: ο κουμαντάρων το παιχνίδι του μπαρμπουτιού. Τέρτσος πρέπει να είναι περίπου “εντάξει”, σώτος (σότος;) περίπου το λένε τα συμφραζόμενα: “ο εξασκών επιτυχώς το επάγγελμα του διαιτολόγου”
Λάθος, μπερδεύτηκα: τέρτσος πρέπει να έχει αρνητική έννοια, Ισαάκ τι ακριβώς λένε τα συμφραζόμενα, δεν θυμάμαι.
Με βάση τα συμφραζόμενα, τέρτσος πρέπει να σημαίνει ρέστος, χαμένος και σότος “φορτωμένος”, ματσωμένος.
Βέβαια η εξήγηση σώτος (σότος)=επιτυχημένος διαιτολόγος, είναι κορυφαία! Αν ζούσε ο Κασιμάτης σήμερα έτσι θα το 'λεγε!