Ρεμπέτικη φρασεολογία και άγνωστες λέξεις

Μα αν πήγε μ’ αυτή τη σειρά, τότε χάνεται κάθε σύνδεση με το «cabuk = γρήγορος».

Η δική μου πρόταση είναι:

α) Δεχόμαστε ότι από το «cabuk = γρήγορος», μέσω μιας μετακύλισης προς το «ορμητικός, άγριος» (που δε νομίζω ότι είναι απίθανη), φτάνουμε στο «τσαμπουκάς = νταηλίκι».

β) Μετά, κοιτάμε να δούμε πώς προέκυψε το «τσαμπουκάς = σημάδι / τατουάζ», και έχουμε δύο πιθανότητες:

β) i. Από το «τσαμπουκάς = νταηλίκι» να περάσαμε στο «τσαμπουκάς = τατουάζ» επειδή το τατουάζ είναι ένδειξη νταηλικιού, και από κει στη γενικότερη έννοια «σημάδι οτιδήποτε είδους».

β) ii. Να μην υπάρχει καμία σχέση. Να προέκυψε από κάποια άσχετη αρχική λέξη (την οποία αναζητούμε) το «τσαμπουκάς ή σαμπουκάς = σημάδι οτιδήποτε είδους», που στην πορεία προσέλαβε και κάποιες ειδικότερες έννοιες μεταξύ των οποίων το τατουάζ.

Ερώτηση:

Έχει κανείς υπόψη του αν το «σαμπουκάς» με σίγμα έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ και για την έννοια του νταηλικιού; (Γιατί αν όχι, τότε ίσως ενισχύεται -λιγάκι- η πιθανότητα β.ii της άσχετης προέλευσης.

[Και μια παράκληση: παιδιά, αποφύγετε αν θέλετε τα μεγάλα κείμενα με μαύρα στοιχεία, είναι λίγο δυσανάγνωστα. Αν βέβαια δε φταίει η όρασή μου!]

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 22:19 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 22:13 —

Συγγνώμη, κανονικά θα έπρεπε να διαγράψω όλο το προηγούμενο σχόλιο και να ξαναγράψω ένα καινούργιο.

Έχετε δει τι ετυμολογία δίνει το λεξικό του Ιδρύματος Τριανταφυλλίδη για τον γνωστό τσαμπουκά;

τουρκ. cabuka που έχει καταδικαστεί ξανά΄ -ς < sabιka προηγούμενη καταδίκη΄

Παρόμοια και το ετυμολογικό του Μπαμπινιώτη, ενώ το Χρηστικό της Ακαδημίας λέει απλώς «< τουρκ. sabika», χωρίς να εξηγεί τι σημαίνει αυτό.

Άρα κάθε σχέση με το cabuk = γρήγορος καταρρίπτεται.

Για τον τσαμπουκά-σημάδι κανένα από τα τρία μεγάλα λεξικά δε λέει κουβέντα.

Ωστόσο υπάρχει στην Κάρπαθο το επώνυμο Τσαπούκης, και αυτό μαρτυρημένα παράγεται από το τούρκικο cabuk = γρήγορος. Το π αντί μπ για το τουρκικό b στα 12νησα και την Κύπρο δεν είναι σπάνιο, π.χ. πελάς = μπελάς. Φαίνεται όμως ότι εκεί τελειώνει η επίδραση της συγκεκριμένης τούρκικης λέξης στην ελληνική γλώσσα.