Οι Μπάσο-Καντίνι είναι:
ο Σπύρος Δελέγκος (σολιστική, ρυθμική κιθάρα ,τραγούδι) και
ο Γιώργος Δορλής (σολιστική, ρυθμική κιθάρα , τραγούδι).
Πρόκειται για ένα αφιέρωμα σε εκείνο το ρεπερτόριο του ρεμπέτικου που η ενορχήστρωση είναι βασισμένη στην κιθάρα. Είναι αξιοσημείωτο το πλήθος των κομματιών όπου σολιστικό όργανο είναι η κιθάρα, πέρα από το γνωστό ρόλο που διαθέτει ως ρυθμική συνοδεία. Τέτοιες ενορχηστρώσεις χαρακτηρίζουν αρκετές δημιουργίες των Περιστέρη, Σκαρβέλη, Τούντα, Κωστή, κ.α. συνθετών της προπολεμικής γενιάς (1932-1940) ,αλλά και μεταπολεμικά i[/i] κατ` εξοχήν κάποια τραγούδια του Μ. Χιώτη.
Ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα αυτού του ρεπερτορίου θα παρουσιάσουν οι Μπάσο-Καντίνι την Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου (22.30) στο Bikini [beach bar], που όπως φανερώνει και το όνομά τους πρόκειται για ένα μουσικό δίδυμο με κιθάρες ( ρυθμική κιθ: “Μπάσο” και σολιστική κιθ: “Καντίνι” ).
Είσοδος ελεύθερη - Παρασκευή 14/9 , έναρξη: 22.30
Bikinibykipos [beachbar] /Αγ. Βασίλειος-Περιβολάκια
Τηλ.6908 40 88 36 / 6938 60 78 85
υπάρχει κάτι δικό τους ανεβασμένο πουθενά? Θα με ενδιέφερε να ακούσω αλλά δεν έχει τέτοια κόλπα εδώ
Είναι καλοί!!
μπράβο ρε παιδιά! προσεγμένο παίξιμο και ωραίο ύφος. και ωραίος ήχος, με τί κιθάρες παίζετε;
(η φιγούρα της αριστερής θυμίζει απαρτιάν)
Πολυ ωραια!!! Μπραβο
Πολύ μου αρέσατε και μπράβο σας !!!
Αυτό το τραγούδι, δεν το έχω ξανακούσει παιγμένο σε ταβερνάκι
με σχήμα δυαδικό και με εκπλήξατε ευχάριστα… (του babis)
άλλο ένα από εμένα…
Ευχαριστούμε ρε παιδιά για τα καλά λόγια!
Ακούστε κι αυτά: http://www.youtube.com/watch?v=0r89MlShpl4&feature=relmfu
http://www.youtube.com/watch?v=xW5ic47AH7s
Η ρυθμική κιθάρα (η μεγαλύτερη στο σουλούπι) είναι πράγματι Απαρτιάν του 1965,ενώ η σολιστική γερμανική Hornsteiner, μάλλον προπολεμική.Τις χρησιμοποιούμε εναλλάξ ανάλογα με το ποιός παίζει σόλο…
Να ρωτήσω κάτι; Γιατί μιλάμε για «ρεμπέτικα της κιθάρας»; Η κιθάρα και ο τρόπος παιξίματός της μού φαίνεται μάλλον να ήταν μια επιλογή των ενορχηστρωτών / παραγωγών / μουσικών που εργάστηκαν για τις ηχογραφήσεις που γνωρίζουμε, παρά εγγενές στοιχείο των ίδιων των συνθέσεων που να τις διαφοροποιεί από άλλες συνθέσεις. Ακόμα και στις περιπτώσεις Δούσα - Κατσαρού κλπ., με τον εντελώς ιδιαίτερο ήχο τους, αυτό τον ήχο τον έχουμε επειδή έπαιζε ο συγκεκριμένος μουσικός κι όχι επειδή τον απαιτεί οπωσδήποτε το τραγούδι. Αυτό φαίνεται βέβαια και στα τραγούδια που έχουν πολλές ηχογραφήσεις, και «της κιθάρας» και «μη της κιθάρας».
Συνεπώς μια ομάδα που εξερευνά και υπηρετεί το συγκεκριμένο ύφος δε νομίζω ότι χρειάζεται να περιοριστεί σε τραγούδια που οι ηχογραφήσεις τα παραδίδουν σε εκτελέσεις αυτού του ύφους: το Χ τραγούδι ηχογραφήθηκε με μπουζούκια ή βιολιά, ΑΝ όμως το είχαμε και σε εκτέλεση «της κιθάρας»; (Και στην τελική, επειδή οι γνωστοί κιθαρίστες αυτού του ύφους δεν το ηχογράφησαν δεν σημαίνει ότι αποκλείεται και να το έπαιζαν στα λάιβ τους).
Βλέπω τους Μπάσο-Καντίνι εδώ να παίζουν το Κουκλάκι, που δε νομίζω να υπάρχει σε παλιά ηχογράφηση μόνο με κιθάρες. Μπράβο ρε παιδιά, αυτά είναι! Εξαιρετική επιλογή, εξαιρετικός πειραματισμός και εξαιρετικό αποτέλεσμα. Μελετάμε τους παλιούς αλλά δεν τους παριστάνουμε!
Οι “μπάσο-καντίνι” είναι ένα εξαιρετικό σχήμα, με εκτελέσεις που δεν ακούγονται συχνά, σεβόμενοι πάντα την παράδοση και την πρωτότυπη εκτέλεση. Προσωπικά τους έχω δει δυο φορές, παλαιότερα, και συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όποιον μπορέσει, να πάει να τους απολαύσει.
πρέπει να διαχωρίσουμε τα κομμάτια που ηχογραφήθηκαν με κιθάρα γιατί έτσι επέλεξε ο ερμηνευτής/συνθέτης, πχ περιστέρης/σκαρβέλης/παπάζογλου, και αυτά όπου η κιθάρα είτε ήταν το όργανο που έπαιζε ο συνθέτης/ερμηνευτής (κωστής), είτε απλά αυτό που υπήρχε διαθέσιμο (κατσαρός/δούσας).
η κιθάρα έχει το δικό της ήχο και στυλ, διαφορετικό πχ από του μπουζουκιού ή του βιολιού. οπότε, όταν πλέον παίζονται όλα -μα όλα!- με μπουζούκι γιατί αυτό υπάρχει διαθέσιμο, λογικό είναι η κιθάρα ή το σαντούρι κάποια στιγμή να διεκδικήσουν το ρεπερτόριό τους.
Ναι, δεν αντιλέγω. Αλλά μπορούμε επίσης να διαχωρίσουμε τα κομμάτια σε
α - εκείνα που θέλω να παίξω (έστω κι αν παίζω κιθάρα) γιατί μ’ αρέσουν, και που πιστεύω ότι μπορώ να μην τα αλλοιώσω στην ουσία τους
β - τα υπόλοιπα
Οπότε η κιθάρα μπορεί να διεκδικήσει και λίγο ακόμα ρεπερτόριο, χωρίς να πρέπει να βάλουμε όσα κομμάτια ηχογραφήθηκαν με κιθάρα σ’ ένα ξεχωριστό κουτί.
μα φυσικά! είναι πολύ ωραίο να δοκιμάζεις τον ήχο της κιθάρας σε διάφορα κομμάτια. δίνει το δικό της στίγμα, ειδικά όταν αφήνεις την πένα και πιάνεις το τσιμπητό.
και μια ερώτηση προς την κομπανία (σόρρυ, σας μονοπωλήσαμε το θέμα): γιατί σολάρετε μόνο με το γερμανικό κιθαρόνι; έχει όντως υπέροχο ήχο απ’όσο ακούγεται στο βίντεο, αλλά κοτζάμ απαρτιάν δεν κάνει για μελωδία;
Η αλήθεια είναι ότι το κιθαρόνι προσφέρεται κυρίως για σόλο και όχι για ρυθμό λόγω του ότι έχει πιο φτωχά μπάσα…
Σίγουρα η Απαρτιάν δεν στερείται σολιστικής ικανότητας,αλλά υπερτερεί η Hornsteiner…
---------- Post added at 18:34 ---------- Previous post was at 18:07 ----------
Ας μου επιτραπεί ένα μικρό σχόλιο…
Είναι αδιαμφισβήτητο ότι ο Μυστακίδης ,επισήμως και μη,έχει κάνει πολλή δουλειά τα τελευταία χρόνια για την ρεμπέτικη-λαϊκή κιθάρα και μάλιστα σε επίπεδο υψηλό.Και πραγματικά εύγε!
Ωστόσο ,είναι άδικο και υπερβολικό όποια δραστηριότητα υπάρχει σχετικά με τη ρεμπέτικη κιθάρα να την αποδίδουμε σ`αυτόν…
Έχουν υπάρξει, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, διάφοροι που ασχολούνται συγκεκριμένα με το όργανο αυτό και τα χαρακτηριστικά του στο ρεμπέτικο…
Κάποιοι από αυτούς είναι γνωστοί, και άλλοι αφανείς ήρωες…
Νομίζω οτί εδώ,στο rebetiko forum, γνωρίζουν αρκετά καλά ότι αυτό που λέω είναι αληθές…
Όσο για τόν κόσμο και τη συμπεριφορά του είναι δυστυχώς γνωστά τα πράγματα…Ισχύει αυτό που θα έλεγε κανείς “…στην κιθάρα :ο τάδε και στη φασαρία: ο κόσμος…”
---------- Post added at 18:37 ---------- Previous post was at 18:34 ----------
Επευκαιρίας, να ενημερώσω ότι η αποψινή βραδιά ακυρώθηκε λόγω καιρού...Βλέπετε, ήταν σε ανοικτό χώρο... Δεν πειράζει ,να μαστε καλά!
Πιστεύεις ότι δεν υπάρχουν κιθαρίστες του ρεμπέτικου με ύφος και γνώση;
Σαφέστατα υπάρχουν κορυφαίοι παίκτες στον ρεμπέτικο τρόπο / ύφος, που επιπλέον είναι σεμνότατοι:
Χρήστος Μανιφάβας (ίσως το καλύτερο μπασοκίθαρο σήμερα), Γιάννης Αλεξανδρής, Δημήτρης Νικολάου, Στέφανος Μαγουλάς είναι κάποιοι απ’ αυτούς!
Ακούστε επιπλέον τον «άσημο» Αντώνη Μυλωνά. Έχει κάτι να ζηλέψει από τα “ονόματα” σαν ρεμπετοκιθαρίστας;
ΥΓ Aς ενωθούν παρακαλώ τα δύο μηνύματα σ’ ένα…
Θα μπορούσα να προσθέσω Σπύρος Γκούμας, Παναγιώτης Διαμαντης, Δημητρης Μηταράκης, Βασίλης ΣΚούτας, Δημήτρης Σφίγγος, Γιώργος Χρονόπουλος, Κώστα Σταυρόπουλος, Θεοδώρα Αθανασίου, Γιώργος Κούκος, Μίλτος Χρυσανθίδης, Άγγελος Καλοριζικάκης και τόσα άλλα ονόματα…
Η ουσία είναι ότι χουμε πολλούς καλούς κιθαρίστες σε όλες τις γενιές, άνθρωποι που σήμερα είναι 60+ χρονών μέχρι και νέα παιδιά που είναι 20…
Υ.Γ. Σπύρο πως λένε στο επίθετο τον Γιάννη τον Πατρινό που έπαιζε στον Απάνω Μαχαλά με Άρη και Βιβή; Αυτός κι αν είχε ύφος…
Έλα ντε, πώς μου ξέφυγαν;! Ειδικά ο Μυταράκης, φαινόμενο!
Αυτή η δουλειά έχει γίνει σημείο αναφοράς κατά τη γνώμη μου, και ανέβασε τη λαϊκή κιθάρα παρασάγγες, θυμίζοντας ή αποκαλύπτοντας στους νέους τον σολιστικό της ρόλο στο λαϊκό τραγούδι.
Και επειδή αυτό που λέω μπορεί να θεωρηθεί αυθαίρετο αρκεί να αναφέρει κανείς τη προηγούμενη δισκογραφική δουλειά που είχε γίνει στα ρεμπέτικα και στη κιθάρα, καθώς και την επόμενη μετά απο αυτήν. Καθώς και την απήχηση που αυτές οι δουλειές μπορεί να είχαν στο ευρύ κοινό.
Ο Αντωνης εκτος απο καλος παικτης ειναι και οργανοποιος.Φτιαχνει πολυ ωραιες κιθαρες.Και αυτη που παιζει αυτος την εφτιαξε.
Καταρχην να δωσω και εγω συγχαρητηρια στους Μπασο-Καντινι, ειδα τα βιντεο τους και μου αρεσαν πολυ (το “κοινο” της ταβερνας πολυ σας αδικησε ρε παιδια 
)
Οσο για τον Δ.Μυστακιδη, ειναι κοινως αποδεκτο οτι ειναι ενας κιθαρσιτας πολυ υψηλου επιπεδου και με πολλη αγαπη και μερακι για τη λαϊκη κιθαρα και το ρεμπετικο τραγουδι. Ειναι απολυτα λογικο τη σημερον ημερα να εχει ταυτιστει το ονομα του με τη λαϊκη κιθαρα για πληθωρα λογων
- Το σιντι με τα 16 ρεμπετικα παιγμενα στην κιθαρα
- Οι σημειωσεις για τη λαϊκη κιθαρα (που νομιζω μαζι με 2 βιβλια του Κουκουλινη, ειναι τα μονα συγγραμματα για το αντικειμενο) -φυσικα και ο λογος που γραφτηκαν αυτες οι σημειωσεις, δηλαδη οτι ο ανθρωπος ειναι καθηγητης σε ΤΕΙ για το συγκεκριμενο ειδος κιθαρας, κατι που ειναι ενδεικτικο του επιπεδου του
- Το πιο σημαντικο. Ειναι ενας ανθρωπος που ειναι γνωστος σε ενα πολυ πλατυ κοινο -κυριως νεολαια- λογω της συνεργασιας του με τον Θ.Παπακωνσταντινου. Το κοινο που παρακολουθει τον συγκεκριμενο τραγουδοποιο αγαπα τα ρεμπετικα και τα ακουει, αν και δεν ειναι ως επι το πλειστον τοσο χωμενο ωστε να γνωριζει πολλους συγχρονους παικτες ή να πηγαινει σε στεκια να κουσει αποκλειστικα ρεμπετικο. Ο Μυστακιδης ειναι αναγνωρισιμος στο κοινο απο τις συναυλιες του Θ.Π., οπου παιζει ρεμπετικα στην κιθαρα, καποιος που θα το ψαξει λιγο παραπανω θα ανακαλυψει και το σιντι, καποιος που παιζει θα βρει αμεσως και τις σημειωσεις… ειναι μοιραιο -και δικαιο, με την εννοια οτι ο Μυστακιδης ειναι οντως ενας πολυ καλος κιθαριστας και το εργο του, τοσο το μουσικο οσο και το συγγραφικο, δεν στερειται ποιοτητας ή αισθητικης- να υπαρχει αυτη η ταυτιση.
Προφανως ομως, επειδη ειμαστε στο ρεμπετικο φορουμ, ειναι καλο να το ψαχνουμε και να μιλαμε με ονοματα για ανθρωπους που εκτιμαμε το εργο τους. Χαιρομαι πολυ που ειδα τα τελευταια ποστ καθως αρκετους απο αυτους τους κιθαριστες δεν τους γνωριζα, και μου δινεται το εναυσμα να τους ψαξω