Πρέπει να υπάρχει κάτι (εδώ, τώρα, πάω πολύ πολύ μακρυά) από πολύ παλαιότερες εποχές, ίσως και προ καθόδου των Αχαιών (οι πρώτοι δεν ήταν;) στην Ελλάδα, που να βασίζεται σε γονιμικά έθιμα της ημέρας του χειμερινού ηλιοστασίου (23 Δεκεμβρίου). Η ημερομηνία αυτή είναι σημαδιακή γιατί μας θυμίζει ότι από σήμερα αλλάζει η κατάσταση, πλέον οι μέρες θα γίνονται όλο και φωτεινότερες σε αντίθεση με τα όσα είχαμε δεί από το εαρινό ηλιοστάσιο μέχρι σήμερα) και επομένως έχουμε λόγους να χαιρόμαστε για μιά έστω και πρόωρη προαναγγελία ότι η φύση οπωσδήποτε θα αναγεννηθεί. Και οι σκανδιναυικοί λαοί γιορτάζουν αυτή την ημέρα, και οι Σάξωνες και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι επελέγη η εποχή αυτή για να τοποθετηθεί η γέννηση του Ιησού. Μήπως το αρχικό, το προγονικό καλαντάρι ήταν Σανσκριτικό;
Μπορεί. Πού να θυμάμαι τώρα, πάει πολύυυυς καιρός.