Πώς μαθαίνουμε να ακούμε;

Πω πω φίλε, μας έστειλες με το καλημέρα. Από τις πιο συναρπαστικές και τις πιο δύσκολες ερωτήσεις που θυμάμαι να εχουν τεθεί στο φόρουμ. Θα την αυτονομήσω σε ξεχωριστό νήμα, γιατί προβλέπεται να βγάλει πολύ ψωμί…

7 «Μου αρέσει»

Υπαρχει το ντικτέ, αλλα στη δυτικη μουσικη…

1 «Μου αρέσει»

Μεγάλη κουβέντα, παλιότερα ήταν αυτονόητο γιατί οι λαϊκοί μουσικοί απλά… ακούγανε. Μια πρώτη απάντηση γενικά στο νήμα αλλά και ειδικά στον @Μεθαν που έκανε την ερώτηση.
Το βασικό είναι η φωνή, μέσω αυτής θα εσωτερικεύσεις τις μελωδίες και πάλι μέσω της φωνής θα τις εξωτερικεύσεις στο όργανο. Το πόσο καλά το κάνεις, θα το καταλάβεις παίζοντας με άλλους και ηχογραφώντας αυτά που παίζεις.
Βγάζε τις μελωδίες σιγά σιγά, προσπαθώντας να πιάσεις την κάθε φράση, και κυρίως την κατάληξή της (βάση). Νοιώσε αν ανεβαίνει ή κατεβαίνει η μελωδία, ή αν μένει στην ίδια νότα. Είναι πιο εύκολο να βγάζεις πρώτα τις βασικές νότες της φράσης, εκεί που τονίζεται, και μετά να ψάχνεις τις ενδιάμεσες. Στη λαϊκή μουσική, συνήθως η μελωδία προχωράει σε γειτονικές νότες χωρίς μεγάλα άλματα.
Προσπάθησε να απομνημονεύσεις και να μιμηθείς με την φωνή τα βασικά διαστήματα, τόνος και ημιτόνιο στην αρχή (δύο τάστα και ένα τάστο). Μετά προχώρα στην 4η καθαρή (5 τάστα) που είναι και η απόσταση των δύο σολιστικών χορδών (μεσαία και καντίνι). Επίσης χρήσιμα είναι τα διαστήματα 3ης (μεγάλη τόνος-τόνος ή 4 τάστα, μικρή τονος-ημιτόνιο ή 3 τάστα). Τέλος, το πιο σημαντικό απ’όλα είναι η 5η καθαρή, 7 τάστα ή η απόσταση μπουργάνας-μεσαίας. Στην ουσία θα δείς ότι είναι οι πρώτες τρεις τελείες στο όργανο (τσαμπουκάδες στα τάστα 3-5-7), συνήθισε τον ήχο τους σε σχέση με την ανοιχτή χορδή.
Αν εξασκήσεις το αυτί σου θα παίζεις και θα τραγουδάς σωστά και ωραία, όχι μηχανικά με τυφλοσούρτες (ταμπλατούρες και κουρδιστήρια). Και φυσικά πριν την μελωδία, δώσε προτεραιότητα στον ρυθμό που είναι η βάση για να χτίσεις την μελωδία. Αυτό σημαίνει να εξασκήσεις την πένα, που θα σου δώσει και καλό ήχο. Και τα χέρια πάντα χαλαρά.

11 «Μου αρέσει»

τι πάει να πει ακούω;

σύνθετο και ωραίο ζήτημα. 'Αλλο ακούω, άλλο “απολαμβάνω”, άλλο αποκωδικοποιώ και άλλο καταλαβαίνω. Και τέλος, άλλο καταφέρνω να κάνω κι εγώ αυτό που ακούω.
Όσο πιο ανεπτυγμένος είναι ο κόσμος των μουσικών σου γνώσεων, τόσο πιο πολύ μπορείς να πετύχεις μια “πλήρη ακρόαση” ενός μουσικού φαινομένου. Πολλές φορές όμως απαιτείται και κάτι παραπάνω από μουσικές γνώσεις, δλδ μια ευρύτερη κατανόηση της κουλτούρας, της ιστορίας, της αισθητικής κτλ.

Το παράδοξο είναι ότι για να κατανοήσεις πρέπει πολλές φορές να χρειαστεί να ξεχάσεις όσα ξέρεις… τίποτα δεν πρέπει να το θεωρείς δεδομένο, αλλά και τίποτα ακριβώς τυχαίο.

Αυτά σε φιλοσοφικό επίπεδο.

Σε πρακτικό επίπεδο, μια πρώτη συμβουλή σε όσους θέλουν να μάθουν να ακούνε λίγο καλύτερα είναι να απομωνώνουν τα επιμέρους συμβάντα εντός του φαινομένου. Δλδ να το πω λιανά, να ακούν μόνο ένα πράγμα τη φορά. Αν μιλάμε για ρεμπέτικο, εντοπίζεις ένα όργανο μέσα στην ορχήστρα και το ακολουθείς σε όλο το τραγούδι χωρίς να δίνεις σημασία τι γίνεται στα άλλα όργανα. Μόλις πιάσεις τον εαυτό σου να ακούει και κάτι άλλο, ξανά απ’ την αρχή !

10 «Μου αρέσει»

Δεν θέλω να ξεκινήσω νέο νήμα! Και δεν μπορώ να βρω το κατάλληλο!
Αλλά έχω μια ερώτηση:

Πώς η ηλεκτρική επανάσταση πήγε από το ακουστικό ρεμπέτικο στο ηλεκτρικό ρεμπέτικο, στο καλώδιο, στο μικρόφωνο, στο πικ-απ…;

υπήρχε τριβή, αντίσταση …;

πότε, πού, ποιος, … σε παρακαλώ;!

σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις.

Αγαπητέ φίλε Simon, γίνε λίγο σαφέστερος, παρακαλούμε! Ίσως με ένα – δύο συγκεκριμένα παραδείγματα να καταλάβουμε καλύτερα τί ακριβώς θέλεις να ρωτήσεις.

Εγώ νομίζω ότι κατάλαβα την ερώτηση, αν και θα πρέπει να τη μεταφέρουμε σε ξεχωριστό νήμα.

Ο Σίμον (ας με διορθώσει αν κάνω λάθος) ρωτάει για την ιστορία του περάσματος από τον φυσικό στον ηλεκτρικό ήχο: ποιοι, πότε, και πώς έγινε δεκτή αυτή η εξέλιξη.

Η προσωπική μου απάντηση θα ήταν: τι τα ψάχνεις; Δυστυχώς συνέβη κι αυτό!

(Κατά τα άλλα: έχω την εντύπωση ότι τραγουδιστές και τραγουδίστριες με μικρόφωνα εμφανίστηκαν ενώ ακόμη τα όργανα έπαιζαν φυσικά. Φυσικό μπουζούκι με μικρόφωνο δεν ξέρω αν υπήρξε ποτέ, θαρρώ πως πρώτα εφευρέθηκε το ηλεκτρικό μπουζούκι και πολύ αργότερα έγινε το πισωγύρισμα στο φυσικό με απλή ενίσχυση. Τέλος, σημαντική πηγή για όλα αυτά πιστεύω πως είναι οι ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου.)

1 «Μου αρέσει»

wann wurde die Bouzouki elektrisch mit Kabel an einen Verstärker angeschlossen?

Βλέπω δύο επαναστάσεις μπροστά μου, η πρώτη από την ακουστική - (ξέρω ότι τα μικρόφωνα χρησιμοποιούνταν ήδη στα στούντιο, αυτό είναι λογικό) - στην ηλεκτρική και η δεύτερη από την αναλογική στην ψηφιακή και αυτό με ενδιαφέρει ακριβώς επειδή ήταν δύο καισαρικές.

(πότε το μπουζούκι συνδέθηκε μέσω καλωδίου με ενισχυτή; )

Αν υπονοείς το μπουζούκι μιάς ορχήστρας σε πάλκο, η απάντηση είναι “Τη δεκαετία των ΄50.”

:grin: yes, which koumpania was the first? and which discussions followed? :stuck_out_tongue:

Δεν νομίζω να υπάρχουν καταγεγραμμένες τέτοιες λεπτομέρειες, προσωπικά τουλάχιστον δεν μπορώ να απαντήσω. Ο Χιώτης πάντως, πρέπει να ήταν απ’ τους πρώτους.

3 «Μου αρέσει»

Γειά και χαρά σε όλους σας!
Βρήκα την εφαρμογή perfect ear (για αρχάριους εννοείται) και την κατέβασα στο κινητό μου.
Η αλήθεια είναι πως πρώτη φορά ασχολούμαι με μια μέθοδο που σε βοηθάει να μάθεις να ακούς.
Θα με ενδιέφερε η γνώμη σας για την εφαρμογή-μέθοδο και τα σχόλια σας!

3 «Μου αρέσει»

εδω υπάρχει μια πληροφορία για την πρωτιά στο el-bouzouki.

<< Εκείνο όμως που δεν μνημονεύεται συχνά είναι ότι το 1947 στο Πίγκαλ’ς ακούστηκε για πρώτη φορά ηλεκτρικό μπουζούκι. Ο Χιώτης (ποιος άλλος;) επιστράτευσε τη δύναμη του ηλεκτρισμού, χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά ενισχυτή. Αμέσως μετά την απελευθέρωση είχε ακούσει στο καμπαρέ «Ριτζ» μια ηλεκτρική κιθάρα από ένα γαλλικό μουσικό συγκρότημα και τότε: «Γιατί όχι και το μπουζούκι;»

(στο ιδιο σαιτ, υπάρχουν και άλλα ενδιαφέροντα μουσικά θέματα
https://www.fosonline.gr/stiles/tragoydia.)

1 «Μου αρέσει»

Για να σου κατέβει η ιδέα, έχοντας δει ηλεκτρική κιθάρα, να “ηλεκτρίσεις” και το δικό σου μπουζούκι, οραματισμοί και φωτισμοί δεν είναι απαραίτητοι…