Πόσο επηρεάστηκε ο Χατζιδάκις από το ρεμπέτικο

“Μπεμόλια” χαρακτήριζαν τις υφέσεις που οδηγούσαν σε …ανατολή μεριά. Οχι τα μόρια. Τουλάχιστον μετά το ‘30. Απόδειξη αποτελούν οι μπουζουξήδες, οι οποίοι έγραφαν σε “δρόμους με μπεμόλια” και τους τα απαγόρεψαν. Το μπουζούκι -απ’ τη στιγμή που χάθηκαν οι μπερντέδες- δεν έχει μόρια. Για του λόγου το αληθές, υπάρχει ένα προμολεμικό τραγούδι του Μάρκου (δε μου 'ρχεται στο μυαλό τώρα, θα το παραθέσω από βδομάδα) που ηχογραφήθηκε από τον ίδιο το Μάρκο αφού του είχαν “αφαιρεθεί” τα μπεμόλια. Ο γιος του ο Στέλιος το παίζει σε κάποιο δίσκο όπως ήταν στην αρχική του μορφή. Είναι ένα παράδειγμα που κάνει απόλυτα κατανοητή την παρέμβαση Μεταξά.
Παρεμπιπτόντως, αυτή η λογοκρισία -όσο αφορά τη μουσική κι όχι το στίχο- που ξηγήθηκαν οι …Ελληνάρες του Μεταξά, πρέπει να είναι για το βιβλίο Γκίνες! Εχετε ματακούσει κάτι παρόμοιο σε άλλο μέρος αυτού του ντουνιά;
Το κακό βέβαια είναι ότι άνθρωποι με τέτοια επικινδυνότητα υπάρχουν σήμερα ακόμη περισσότεροι. Eίναι αυτoί που φορτώνουν τα χάλια του συστήματος σε φουκαράδες Κούρδους, Αλβανούς, Πακιστανούς κλπ. Μην παραξενευτείτε, αν κάποια στιγμή βγει κανα νομοσχέδιο π.χ. “περί απαγόρευσης της γκάιντας”, στο όνομα κάποιας …“αποσλαβοποίησης της Μακεδονίας” (που ως γνωστόν είναι ΟΛΗ ελληνική).
ΑΝ

ΥΓ. Να μη μιλήσω για τους τουρκικούς ανθελληνικούς λαχανοντολμάδες, γιατί θ’ ανοίξω μεγάλο θέμα.
ΥΓ1. Τώρα που το θυμήθηκα: Ρε διαιτολόγε, οι γιαλαντζί ντολμάδες επιτρέπονται στη δίαιτα που μου 'δωσες ή πρέπει να τρώω μόνο τα φύλλα;

Ferrh
H muga tse tse den htan se ceimeria narkh apo tiV
16 Noembriou tou 2000, to pio palio prin to diko mou htan stiV 18 Oktwbrh tou 2001.Qa eica apanthsei kai nwritera, an eica internet.
H trith erwthsh den htan epiqetikh,(an apofasisw na sou epeiteqw qa thn akouseiV stereofwnika kai trisdiastata) alla skwptikou-peiraktikou caracthra,kai to kinhtro htan h sunecwV kai enoclhtika exwterikeuomenh upermetrh antilhyh pou eceiV gia ton eauto sou kai to ergo sou, makria apo kaqe metriopaqeia kai sunesh pou qa eprepe na carakthrizei kapoion toso palio sto cwro. BebaiwV perimena kapoia antidrash alla esu re aderfe katapieV to agkistri mazi me thn petonia, to kalami kai oloklhro ton yara.
To keimeno apo tiV pascalieV,opwV proeipa, to pareqesa giati qewrw pwV einai ena polu antiproswpeutiko thV skeyhV, krishV, proseggishV kai qeshV tou Catzidaki en scesei me th laikh mousikh, kai giati, opwV epishV proeipa, qewrw oti o logoV tou idiou tou C. eice qesh se mia suzhthsh pou aforouse ton idio. An esu to eiceV upoyin sou,auto de shmainei oti to eican kai oloi oi upoloipoi summeteconteV. EpishV den prodidei kanenan ekplhkto neofwtisto(allwste to disko ton ecw deka cronia) kai sunama den blepw to kako tou na einai kaneiV neofwtistoV se kati.
Kako einai na eisai…neoskotistoV.Egw panta qa eimai oso qa uparcoun kainouria pragmata na anakaluptw kai eucomai na mhn ta maqw ola kapote opwV kapioi alloi kai pesw sthn ania kai sthn epanalhyh. Den eimaste oloi eidhmoneV,oute ecoume thn cronikh kai oikonomikh anesh na ginoume, se qemata pou apoteloun ta compi maV kai oci th douleia maV. Alloimono an oi proupoqeseiV summetochV se auto to foroum htan tetoieV pou na apekleian thn prosbash se erasitecneV kai mh…eidikouV.
Paizw mpouzouki kai gnwrizw polu kala na to xecwrizw apo to mantolino, to mpantzo,to tzoura,to irlandiko mpouzouki,thn dwdekacordh, thn akoustikh,thn hlektrikh h thn hlektrakoustikh kiqara kai paei legontaV.
Nomizw pwV o CatzidakiV crhsimopoihse to mpouzouki opote kai oso to creiazotan kai pwV afenoV h crhsh tou mpouzoukiou auth kaqeauth kai af eterou oi laikeV ekdoceV tou Catzidakh(epigrammatika anaferw ta: To pelago einai baqu,O kur AntwnhV, Aqhna, Eimai ahtoV cwriV ftera,pou einai kata genikh omologia aristourghmata) kaqe allo para <<eilikrinh apecqeia proV to mpouzouki>> dhlwnoun. Kati pou to apecqanesai den to crhsimopoieiV.Allwste sto parapanw keimeno tou opisqofullou, o CatzidakiV milaei me sebasmo kai ektimhsh gia to mpouzouki kai th Laikh Mousikh genikotera.

Eimai ousiastika qiaswthV tou <<elhnotropou>> rempetikou kai thV <<MpouzoukokratoumenhV>>epochV pou-kat eme-arcizei me to Marko kai thn Tetrada kai epekteinetai me touV Mpagiantera,Catzhcrhsto, Tsitsanh klp.Den eimai opwV eipa eidikoV h baquV gnwsthV gia na gnwrizw pou kai ean uparcoun oria metaxu thV proanaferqeisaV scolhV kai tou smurnaiikou h akoma pio palia tou antolitikou en genei tragoudiou. EpishV den gnwrizw kata poso suggeneuoun kai kata poso epikoinwnoun auta ta anatolitika reumata me thn Ellhnikh scolh.
Diafainetai pantwV se mena pwV otidhpote dhmiourghqhke meta thn emfanish thV TetradaV kai thn kaqierwsh tou mpouzoukiou, diepetai apo mia xecwristh kai monadikh ntopia chmeia kai diaferei polu apo oti dhpote phgazei apo thn anatolh.Me enoclei arketa h epimonh kapoiwn na katadeicnoun to rempetiko wV paidi thV anatolhV(cwriV na arnoumai epirroh kai apo ekei, alla epiroeV sto rempetiko ecoume kai apo to Aigaio kai thn Krhth kai ta Eptanhsa kai thn Hpeiro kai thn hpeirwtikh ellada genikotera, alla akoma kai apo thn eurwpaikh Dush-an kai auto to teleutaio iswV enoclhsei kapoiouV).Malista auth h epimonh kaqwV kai h scetikh filologia nomizw oti einai h aitia miaV parexhghshV sta matia tou eurewV kai mh yagmenou koinou pou oute ligo oute polu nomizei oti to rempetiko maV hrqe apo thn…Tourkia kai oti einai h mousikh twn amanedwn kai thV mastouraV.(Oci pwV den uparcei kai auto to reuma sto rempetiko alla den einai o kurioV axonaV tou oute h proexarcousa tash.)EpishV h idia auth epimonh kai filologia einai auth pou edwse kai dinei stouV akadhmaikouV kai akadhmaizonteV ecqrouV tou rempetikou, labh kai qesh gia na to polemhsoun prosaptontaV tou thn tautothta tou …alllofulou akoma kai tou Tourkoguftikou, qwrwntaV to katw apo ton aposteirwmeno fako tou akratou pneumatikou eqnopatriwtismou touV.
To rempetiko pou ctupaei mesa stiV kardieV maV einai ghgeneV kai plasmeno-melwdika kai lurika- me th lasph tou dromou, me to dakru kai to parapono thV ftwcologiaV, me to aima thV kardiaV twn ekplhrwmenwn kai anekplhrwtwn erwtwn, me thn perhfaneia kai me thn anoqeuth plummhra sunaisqhmatwn caraV kai glentiou h pikraV kai sparagmou twn anqrwpwn tou laou maV.

Auto to sugkekrimeno eidoV paizetai me mpouzoukia, mpaglamadeV,tzouradeV,kai kiqareV, organa sugkerasmena ta opoia den apodidoun fqoggouV mikroterouV tou hmisewV tou tonou kai oute kai touV creiazontai giati oi laikoi dromoi twn tragoudiwn touV, einai sugkerasmenhV fusewV.Den prospaqw na meiwsw ta alla reumata pou crhsimopoioun asugkerasta organa kai melwdieV- kaqe allo kai mou aresoun kiolaV-alla einai allh upoqesh.EpishV-kai epi th eukairia-asugkerasta organa crhsimopoiousan kai crhsimopoioun oloi oi laoi kai politismoi ana ton kosmo,apo touV iqageneiV thV BoreiaV kai NotiaV AmerikhV wV thn Afrikh kai apo thn Boreia Eurwph wV thn Arcaia Ellada.(Akoma kai polla organa thV sumfwnikhV orchstraV einai asugkerasta.Akoma kai h folk mousikh tou amerikanikou Notou kaqwV kai to </FONT></FONT><FONT SIZE="+2">Blues</FONT><FONT SIZE="+2"><FONT FACE=“SYMBOL”>twn maurwn <<paizoun>> asugkerasta me th crhsh tou slaint.)Den ta crhsimopoioun mono oi MikrasiateV, oi ArabeV kai oi Indoi.

WV aporroia twn parapanw, nomizw pwV oi epirroeV apo to rempetiko pou diafainontai stouV entecnouV sunqeteV maV (Catzidaki, Qeodwrakh k.a)phgazoun epi tw pleiston apo thn <<ellhnistikh>> epoch pou shmatodoteitai me Marko kai Tetrada kai bebaia idiaitera iscuro einai to pedio baruthtaV kai elxhV tou Tsitsanh, alla kai tou Gkogkou kai allwn me ekdhlo romantismo sto stico kai th melwdia. Kat epektash den ecoun creia na crhsimopoihsoun ta <<mpemolia>> ta opoia egw eimai erasitecnhV mousikoV kai de gnwrizw ti einai
alla decomai th dikh sou ekdoch.
Twra, otan apodidoume carakthrismouV thV baruthtaV <<ASCETOS>> proV mousikouV thV embeleiaV tou Qeodwrakh-idiaitera otan emeiV den eimaste oute kan mousikoi-kai otan ekferoume gnwmh gia to ti gnwrizei kai ti antilambanetai o QeodwrakhV apo mousikh, kalo qa htan na prosecoume ti leme, eidallwV ektoxeuoume kotsaneV astronomikwn megeqwn kai tacuthtwn.

Apo oti eida den pareleiyeV na petaxeiV gia allh mia fora lasph kai ston Petropoulo kai bebaia ek tou asfalouV afou den einai se qesh na to gnwrizei kai na sou apanthsei.(KatafanwV ta elathria thV zhliaV se wqoun.) O anqrwpoV -para to kapwV idioruqmo thV grafhV kai proswpikothtaV tou kai para ta kapoia laqh sta opoia ecei upopesei kai entelei poioV einai alaqhtoV-ecei prosferei kai ecei na epideixei sobaro ergo. Oci mono wV ereunhthV tou rempetikou alla kai wV suggrafeaV,dianooumenoV,kai polupragmwn ereunhthV genikotera.Ean den uphrce o PetropouloV, eidikotera logw thV idiaiterothtaV thV periptwshV tou,ta ellhnika grammata qa htan ftwcotera.Esu ti eceiV na epideixeiV; Mia tainia kai ena qeatriko eceiV kanei kai thn eceiV dei oti prepei na maV katseiV sto sberko gia ta epomena ekatonpenhnta cronia kai oti auth h tainia sou dinei to dikaiwma na petaV mia glwssa tria stremmata kai na ekfereiV gnwmh-epi tw pleiston kakekntrech-gia opoion dhpote kai na qabeiV kai brizeiV anqrwpouV pou ecoune prosferei.Esu eisai o EnaV pou ta gnwrizeiV ola(h Domh eisai;)kai oi alloi einai-eimaste oloi ascetoi kai blakeV.Hremhse megale.Nisafi. Den eisai oute o qeoV,oute o BoudaV,oute o NikhforoV FwkaV.O FerrhV eisai.

H aspida tou snompismou tou epwnumou enanti tou aplou anqrwpou otan o prwtoV ta brei skoura, leitourgei upo sunqhkeV <<zwntanhV>> suneuershV kai mesa stouV analogouV kuklouV opou mporei na eudokimhsei.Den leitourgei se foroumikhV morfhV suzhthseiV. Esu san…empeiroV kai procwrhmenoV …InternatzhV eprepe na to xereiV auto.

Den eimai oute listo- oute lhsto- suzhththV, summorithV kai alla caritwmena. EpishV den eimai InternatzhV, laternatzhV, grammofwnatzhV, klp.

To na diafwnoume h akoma kai to na diaplhktizomaste kamia fora, den maV empodizei na agapiomaste kiolaV. Den trefw empaqeieV proV kanenan.Gi auto elpizw,molonoti den saV ecw-me ecete,gnwrisei apo konta, oti se auto to <<agapiomaste>> ecw qesh kai egw.
Kalo bradu.
StaqhV

Άρη,
Το τραγούδι του Μάρκου που λες είναι η “Αλανιάρα” που έγινε “Παιχνιδιάρα”, και το μπεμόλι είναι το “Κάθε βράδυ θα ΣΕ περιμένω…”. Το ΣΕ τόχε σε ύφεση όπως το λέτε εσείς οι μουσικοί, και του το διόρθωσε ο Τσιτσάνης πούταν φίλος του Ψαρούδα… [Από τη συνέντευξη που του πήρα στο “Παρασκήνιο” το 1975). Κατά τα άλλα, η λογοκρισία στη μουσική, είναι μοναδικό φαινόμενο καφρίλας στον κόσμο, μιά και η απαγόρευση του “ταγκό” στην Αργεντινή, αφορούσε τον χορό, όπου… τριβόντουστε και καβλώνανε…
Φ.

Στάθη μου, γλυκέ, όλοι σ’ αγαπάμε, και θα στ’ αποδείξουμε στο πρώτο outing που θα συναντηθούμε -φέρε και το μπουζούκι μαζί!
Είμαι συνηθισμένος στα βρισίδια, τις αμφισβητήσεις και στις επιθέσεις, και δεν παρεξηγιέμαι. ʼλλωστε είναι σαφές πως δεν είναι από κακία, μιά και όλοι οι ΠΡΩΤΟΠΕΙΡΟΙ ΤΟΥ ΙΝΤΕΡΝΕΤ (ακόμα και όλοι εμείς) την πατήσαμε στα πρώτα μας βήματα. ʼλλωστε η δική σου ειλικρινής αγάπη γιά το ρεμπέτικο, σε διαφοροποιεί σαφώς από κάτι κάφρους που μας ταλαιπώρησαν παλαιότερα με τα “φαν κλαμπ” της Βανδή!
Σ’ όσα λες, έχεις πολλές σωστές παρατηρήσεις, όπως π.χ. στα περί Ελληνικότητας, αλλά και πάρα πολλές ελλείψεις -δεν είναι κακό- λόγω φαντάζομαι έλλειψης βιβιλογραφίας. Αν δε βαριέσαι, ρίξε μιά ματιά σε παλαιότερα και πολύ παλαιότερα μηνύματα της λίστας, θα βρεις πολύ ενδιαφέροντα πράγματα γιά όλα αυτά με τα οποία ασχολείσαι.
Αλλά το κυριότερο: Κανένας σ’ αυτή τη λίστα δεν παριστάνει τον παντογνώστη, ούτε καν ο Κ.Κ. ή ο ʼρης που είνει απείρως αρμοδιότεροι από μένα στα μουσικολογικά, ή ο Φρανκ που είναι απείρως αρμοδιότερος από μένα στην Ιστορία του Ελληνικού τραγουδιού κ.ο.κ. Όλοι δειλά-δειλά ακφέρομε και προσπαθούμε να τεκμηριώσουμε τις απόψεις μας, μπας και βγούμε κάποτε από τη σύγχιση που σκόρπισε ο… Πετρόπουλος.
Αλήθεια, δεν άκουσες ποτέ πως ο Κουνάδης, ο Νέαρχος, ο Παπαϊωάννου, ο Gauntlet, ο Δαμιανάκος και τόσοι -που δε φαντάζομαι ν’ αμφισβητείς- πνέουν μένεα κατά του Ηλία που τάκανε λίμπα γιά τρεις γενεές;
Τέλος, μην είσαι τόσο βιαστικός να βγάλεις συμπεράσματα γιά τα περί συγκερασμένων και μη, γιατί εκεί βρίσκεται και το ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΘΕΜΑ που απασχολεί ακόμα τους “ρεμπετολόγους”, παλιούς και νεότερους. Κάποια πράγματα πολύ σοβαρά έγραψε ο Σπύρος Παπαϊωάννου, στην εκπομπή του “Το ρεμπέτικο τραγούδι”, και τάχω απομαγνητοφωνημένα. αν δε μπορείς να τάβρεις από αλλού, πές μου να σου κάνω φωτοαντίγραφα μόλις μου μείνει καιρός.
Νάσαι καλά, και… ηρέμησε.
Φέρρης

Φιλοι μου αγαπημενοι… δεν σας ξεχασα…
σας διαβαζω παντα.
Σχετικα με τα μπεμολια τωρα.
Οι ελληνες κτλ και οι Λατινο-Ισπανοι γρνικως
ονομαζουν του φθογκους ντο ρε μι κτλ.
μινορε -ματζορε κτλ.
Οι Αγγλοσαξωνες A B C D κτλ .
Οι οι Γερμανοφωνοι λαοι μεχρι Νορβηγια κτλ,
λενε την Σι νοτα Β [ΜΠΕ] και το μινορε “μολ”.
το ματζορε "ντουρ"κτλ.
“Μπεμολ” λοιπον απο Αυστρια μεχρι τους Λαπονες,
ειναι το “Σι Μονορε”.
κατα καιρους ομως στην ελλαδα το μπεμολ σημαινε και σι υφεση μονορε…

ΥΓ προς Στάθη.
Ξέχασα το… σημαντικότερο!
Αν κάνεις το λάθος να με θεωρήσεις ως πρότυπο γιά να πετύχεις την… “οικονομική μου άνεση”, φουκαρά μου την πάτησες! Ρώτσ γύρω και θα σου πούνε… Η μόνη μου οικονομική διαφορά με το 1959, όπου άλλαζα τρία λεωφορεία γιά να βρώ τον Μάρκο στην Κοκκινιά (και να ικανοποιήσω έτσι το… “χόμπυ” μου), είναι πως σήμερα ίσως να με φτάναν τα χρήματα γιά ταξί! Αλλά ας ζούσε ο Μάρκος, κι ας μην είχα ούτε γιά ταξί…
Φ.

Kwsta (Ferrh)

Paliotera eicame kanei suzhthsh gia to an o PetropouloV ekane h den ekane kalh douleia. Se kapoio apo ta teleutaia sou munhmata phgeV ena bhma parapera kai eipeV oti ekane KAKO sto rempetiko. Giati to leV auto? Eimai apo autouV pou ton uposthrixan sthn palaioterh suzhthsh kai qa hqela na mou peiV giati.

GiannhV

Γιάννη,
Είναι ίσως η κατάλληλη στιγμή γι αυτή την ερώτηση.
Ανέκαθεν υποστήριζα πως ο καυγάς ανάμεσα στους ρεμπετολόγους κάνει κακό. Υποστήριξα επίσης -και υποστηρίζω πάντα- πως αν μη τι άλλο, γιά δυό σημαντικούς λόγους πρέπει ν’ αναγνωρίσουμε στον Πετρόπουλο τη μεγάλη προσφορά του: 1) Είναι ο πρώτος που έβαλε τη λέξη “ρεμπέτικο” σε τίτλο βιβλίου, και μάλιστα επί χούντας! 2) Διέσωσε το εκπληκτικό φωτογραφικό υλικό του αρχείου του, και δε με νιάζει αν το “έκλεψε”, καλά έκανε, αλλιώς θα πήγαινε χαμένο.
Ακόμα, αν θέλεις, έστω και με τις ασύλληπτες προχειρότητες, ανακρίβειες και συγχίσεις, τάραξε τα νερά και προκάλεσε ατελείωτες συζητήσεις σε απαίρως ευρύτερο κύκλο απ’ ό,τι γινόταν ως τότε στην περιορισμένη παρέα των συλλεκτών.
Από την άλλη όμως, είναι απαραίτητο να ξεκολήσουμε από τις καταστροφικές συγχίσεις (π.χ. τη διαφορά ή όχι ανάμεσα στο ρεμπέτικο και το τουρκογύφτικο, την αποκατάσταση ή μη του Σμυρνέϊκου του Πειραιά και του προγενέστερου Μικρασιάτικου, το αν οι μάγκες κι η νταήδες ήσαν… κωλομπαράδες κ.ο.κ.
Αυτό όμως που μ’ ενοχλεί περισσότερο στον Πετρόπουλο, και γι αυτό χέστηκα προχτές μαζί του, είναι πω όχι μόνο είναι ο πρώτος που έσπειρε τη διχόνοια -όλοι οι άλλοι εκτός από κείνον είναι μαλάκες, άσχετοι και κουραδόμαγκες- αλλά εξακολουθεί να προσβάλλει όλο τον κόσμο, αμφισβητώντας ακόμα και το δικαίωμα σ’ οποιονδήποτε άλλον το δικαίωμα να κάνει δουλειά πάνω στο ρεμπέτικο.
Ίσως λοιπόν το “κακό” που έκανε ή που κάνει ακόμα στο ρεμπέτικο, να είναι δευτερογενές, κι εγώ να μην αντέχω να βλέπω τον Κουνάδη να τσακώνεται με τον Παπαϊωάννου, ή τον Νέαρχο να καταναλώνει ενέργεια γιά ν’ αναιρέσει τις ανακρίβειες του Πετρόπουλου. Πάντως ποτέ δεν αρνήθηκα πω… ουδέν κακόν αμιγές καλού, και τούμπαλιν.
Ελπίζω να σε κάλυψα.
Φ.

Nai me kaluyeV. Dhladh sumfwnoume…
GiannhV

PaideV,

Se palioterh suzhthsh o Frank ekane mia lista remptetologwn. MhpwV mporei kapoioV na thn sumplhrwsei dinontaV kai touV titlouV twn bibliwn pou ecoun grayei. Qa eimai sthn Ellada gia 2-3 mereV kai qa hqela na parw kapoia apo auta.

H lista pou anaferw einai sto prwto posting sto qema LAIKO KAI REMPETIKO TRAGOUDI: Peri rempetologwn

GiannhV

Δυστυχώς, Γιάννη, οι περισσότεροι “ρεμπετολόγοι” δεν εξέδωσαν βιβλία.
Σήμερα μόλις μίλησα στο τηλέφωνο με τον Σπύρο Παπαϊωάννου -όπως έχω πει και παλαιότερα είναι ο Εξοχότατος όλων- κι έμαθα πως ετοιμάζεται επιτέλους να εκδώσει το “Ρεμπέτικο Τραγούδι” στη Μικρά Ασία και ίσαμε το 22, που είναι τα κείμενα των εκατόν τόσων εκπομπών του στο ραδιόφωνο που άφησαν εποχή.
Επίσης, επιβεβαίωσα την άποψή του γιά τον Πετρόπουλο, που ταιριάζει και με τη δική μου, του Κουνάδη, του Νέαρχου Γεωργιάδη και του Στάθη Gauntlet.
Επίσης μου θύμισε τον ηθοποιό Γιώργο Μοσχίδη, που ξέχασα ν’ αναφέρω ανάμεσα στα ονόματα των “συλλεκτών-ρεμπετολόγων”, και τον συγγραφέα Γιώργη Χριστοφιλάκη που ίσως και να μην ξέχασα.
Τέλος, και πρόχειρα, σου συνιστώ να πάρεις το βιβλίο του Στάθη Gauntlet που μόλις κυκλοφόρησε, δεν το διάβασα ακόμα, μα τον ξέρω προσωπικά και είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ. Φυσικά, τα βιβλία του Νέαρχου Γεωργιάδη, είναι επίσης ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ. Και, φυσικά, ανεξάρτητα από την διαμάχη και την αποσιώπηση του ονόματος του Σπύρου Παπαϊωάννου, το βιβλίο του Κουνάδη είναι επίσης ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ.
Ας είναι να μινιάσουμε κάποια μέρα, και να κάνομε… ομαδικές εκδόσεις. Αλλά περιμένω με αγωνία να δω τι θα γεννήσει αυτή η λίστα της “δεύτερης γενιάς”, που σίγουρα θα γεννήσει κάτι πολύ καλό.
Φ.

Kwsta,

mporeiV na mou dwseiV touV titlouV twn bibliwn pou anefereV. Dhladh, tou Kounadh, tou Gewrgiadh kai tou Staqh

GiannhV

Μια ερώτηση που απορρέει από την συζήτηση σε σχέση με την προσφορά του Χατζηδάκι στο ρεμπέτικο.
Είναι καλό για το ρεμπέτικο το γεγονός ότι πολλοί νέοι στο χώρο γνωρίζουν τα τραγούδια μέσα από “ελάφρες” και κάποιες άθλιες επανεκτελέσεις (με ντραμς,ηλεκτρικά μπουζούκια κ.λ.π.) και σε χώρους ακατάλληλους γι’ αυτό καθαυτό το ρεμπέτικο (όπως π.χ. σε σκυλάδικα) ή είναι θετικό το γεγονός πως απλά και μόνο ακούγονται αυτά τα τραγούδιά;

Και ρωτάω επειδή συνήθως τα άτομα που έχουν αυτά σαν πρώτα ακούσματα μένουν εκεί χωρίς να ψάξουν παραπέρα και φυσικά έχουν μια εντελώς άλλη άποψη για τα “ρεμπέτικα”.

Έχω πλέον βαρεθεί να ακούω όπου κι αν βρεθώ το “Πινω και μεθώ”,“Με παρέσυρε το ρέμα” και φυσικά το “απαγορευμένο χασικλίδικο” “Το βαπόρι απ’ την Περσία”.Και φυσικά έχω βαρεθεί και όλους όσους λένε ότι ακούνε ρεμπέτικα (προφανώς έχουν γίνει και λίγο της μόδας) και αναφέρουν μόνο αυτά τα τραγούδια.

Υ.Γ Ξέχασα βέβαια ν’ αναφέρω και τη “Φραγκοσυριανή” και το “Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά” (τα οποία βέβαια στις πρώτες τους εκτελέσεις είναι αν μη τι άλλο φοβερά)

;Ntanh,
Sumfwnw apoluta mazi sou oti oi deutereV ekteleseiV ecoun kanei megalo kako, eidika sta duo teleutaia tragoudia pou anefereV. OmwV, edw ftaine kai oi idioi oi dhmiourgoi-rempetes oi opoioi sth dekaetia tou 60 summeteican oi idioi se orismeneV apo tiV ekteleseiV. Paradeigma pali ta duo tragoudia pou anefereV se ektelesh Mpiqikwtsh-Tsitsanh-Markou. To ftaine to bazw se eisagwgika giati orismenoi eican megaleV oikonomikeV duskolieV kai to ekanan mallon apo anagkh. Allo paradeigma o TsitsanhV pou gamhse th mana ta idia tou ta tragoudia ston gnwsto disko pot pouri. Entupwsh mou kanei eidika to pwV petsokoye thn fantastikh eisagwgh tou Paliwse To Sakaki Mou. Qee kai kurie!
GiannhV

YS. Twra pou ecw computer sto grafeio… Qa grafw pio polla munhmata apo auta pou grafoun StaqhV, Frank, KourounhV, SwtoV kai NikolaidhV mazemenoi.

Οχι ρε παιδιά, οι δεύτερες και τρίτες και πολλοστές εκτελέσεις κάθε τραγουδιού δεν έκαναν ούτε καλό ούτε κακό. Απλώς κάθε φορά αντανακλούνε την εποχή που έγιναν. Για παράδειγμα, ποιά “καλαμπάκα” είναι “καλύτερη”, η πρώτη με τον Παγιουμτζή (1938), η δεύτερη με τον Μπιθικώτση (1961), η τρίτη με την Πόλυ Πάνου (1961 επίσης)ή η τέταρτη με τον Τσιτσάνη και την Λαμπράκη (1978 ή 79); Εγώ δεν μπορώ να δώσω τελεσίδικη απάντηση σ’ αυτό…

Φραγκίσκος

ʼχ, βρε Φραγκίσκε, γι αυτό σ’ αγαπάω.
Τελεία και παύλα, το τελευταίο σου posting πρέπει να μπει επικεφαλίδα και καταστατικό σ’ αυτό το Φόρουμ.
Και κάτι ακόμα. Ας μη φοβόμαστε τη νεολαία, κι ας μην την αντιμετωπίζουμε ως σύνολο. Ανέκαθεν, όποιος είναι να νιαστεί γιά πρώτες και αυθεντικές εκτελέσεις, θα το κάνει κι από μόνος του.
Να σας πω κάτι; Στο πρώτο εικοσαήμερο στο Καφέ Αμάν" στη Γλυφάδα, δεν έβαλα κανένα από τα τραγούδια: “Πίνω και μεθώ”, “Με παρέσυρε το ρέμα”, “Το βαπόρι απ’ την Περσία” (που δεν υπήρξε ποτέ “απαγορευμένο”, “Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά” και “Φραγκοσυριανή”, ούτε κανένα τραγούδι από την ταινία μου! Κι αυτό γιατί τάχω σκυλλοβαρεθεί κι εγώ! Ξέρετε τι έγινε; Γενική κατακραυγή! Τώρα τα παίζομαι κι όλα αυτά, και γίνεται το σώσε! Τι να πω εγώ; Δε μου πέφτει λόγος…
Γιάννης, τους τίτλους των βιβλίων δεν τους θυμάμαι, ψάξε σε προηγούμενα μηνύματα θα τους βρεις, αλλιώς ας τους γράψει κάποιος που τους θυμάται. Α, ναι. Το ένα από τα βιλία του Νέαρχου Γεωργιάδη λέγεται “Ο Ακρίτας που έγινε ρεμπέτης”.
Φ.

Τώρα, αν πω “γειά σου Σφακιανάκη, Μεγάλε!” θα με φτύσετε;

Σχετικά με τα βιβλία για το ρεμπέτικο που ζήτησε ο Γιάννης: Δεν αμφιβάλλω ότι είναι αξιόλογα και χρήσιμα τα βιβλία των συγγραφέων που ανέφερε ο Κος Φέρρης,όμως νομίζω ότι οι καλύτερες γραπτές πηγές για να έρθει κάποιος σε επαφή μεαυτό που θα μπορούσε να λεχθεί “έρευνα για το ρεμπέτικο” είναι οι προσωπικές μαρτυρίες και οι αυτοβιογραφίες των ίδιων των μεγάλων πρωταγωνιστών της ρεμπέτικης ιστορίας.Προσωπικά θεωρώ καλύτερες την αυτοβιογραφία του Βαμβακάρη ,την οποία συνέγραψε η Α.Βέλλιου-Κάιλ συγκεντρώνοντας σχετικά κείμενα και προφωρικές μαρτυρίες του Μάρκου(Εκδόσεις Παπαζήση) και την αυτοβιογραφία του Γ.Παπα’ι’ωάννου(δεν θυμάμαι τώρα ποιος επιμελήθηκε και την εξέδωσε).

Aυτά ,βεβαίως ,σε ότι αφορά την πρώτη επαφή με το αντικείμενο.Έπειτα παρουσιάζουν ασφαλώς ενδιαφέρον και τα ερευνητικά βιβλία θεωρητικών “ρεμπετολόγων”.Προειδοποιώ ότι ίσως συναντήσει κανείς στα προαναφερθέντα βιβλία κρίσεις ,αφηγήσεις ,χαρακτηρισμούς προσώπων κ.α. που δεν τον βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο.Όμως η αυθεντικότητα και η ευθύτητα των αυτοβιογραφουμένων, οι μοναδικές εμπειρίες τους καθώς και η προσφορά τους στο χώρο ,αφοπλίζουν τον αναγνώστη.

Το βιβλίο του Στάθη Gauntlet το έχει μεταφράσει ο εξαίρετος φίλος και μέλος του ρεμπέτικου φόρουμ Κώστας Βλησίδης. Σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να το πάρετε και αν το διαβάσετε…
Γιώργος