Καλήσπερα!. Έχω ακούσει το κομμάτι του Χαριλάου Πυρρή το Γιάνναρος Ζεϊμπέκικο και θέλω να μάθω το τι απέγινε η σχέση του Πυρρή με το Κατινάκι. το μόνο που ξέρω είναι ότι ο Πυρρής μετανάστευσε στην Η.Π.Α και δεν ξαναεπέστρεψε ποτέ από τότε. αν γνωρίζετε καμιά πληροφορία θα ήμουν ευγνώμον να την ακούσω!.
Προσωπικά, η πληροφόρησή μου έχει μείνει σε όσα μας αποκάλυψε ο Νίκος Διονυσόπουλος (Η Σάμος στις 78 στροφές, ΠΕΚ 2009):
4 «Μου αρέσει»
σε ευχαριστώ πολύ για όλη την βοήθεια που μου πρόσφερες αλλά μήπως ύπαρχουν πληροφορίες το πότε πέθανε ο Χαρίλαος Περρής ή καμιά φωτογραφία του?
Καθώς δεν έχω αντιληφθεί να βγήκε κάτι άλλο στα τελευταία 15 χρόνια με παρόμοια θεματολογία, η εξαιρετική αυτή έκδοση αποτελεί την τελευταία λέξη της έρευνας για τους παλιούς Σαμιώτες μουσικούς. Οι συγγραφείς έχουν σηκώσει κάθε πέτρα, επομένως έχουν υπόψη τους όλες τις πηγές που ήταν διαθεσιμες τότε (δεν ξέρω αν έκτοτε έχουν αποκαλυφθεί κι άλλες).
Αν λοιπόν Ραφαήλ υπάρχουν τα στοιχεία που αναζητείς, ημερομηνίες και φωτογραφία, θα υπάρχουν εκεί.
[Βέβαια, με όλη μου την ανεπιφύλακτη εκτίμηση στη μεθοδολογική δεινότητα του Ν. Διονυσόπουλου, η συγκεκριμένη ιστορία για τον Γιάνναρο μου φαίνεται κάπως περίεργη. Το τραγούδι μιλάει εντελώς αόριστα για έναν Γιάννη μ’ ένα μαχαίρι, και εδώ μαθαίνουμε την πλήρη ιστορία της ζωής του, μέχρι και τι νούμερο παπούτσι φορούσε που λέει ο λόγος, ογδόντα χρόνια μετά.
Εξίσου επιφυλακτικό με αφήνει και το σχόλιο για την κοινή εισαγωγή μεταξύ Γιάνναρου και σαμιώτικου Νυφιάτικου: «…συνδηλώνοντας ίσως το ανεκπλήρωτο μιας ατελέσφορης σχέσης»! Αλλά βέβαια ο ΝΔ λέει «ίσως», οπότε απλώς εφράζει μια προσωπική ανάγνωση…]
η έκδοση αυτή (Η ΣΑΜΟΣ ΣΤΙΣ 78 ΣΤΡΟΦΕΣ)
εχει παρουσιαστεί εδω.
(Η Σάμος στις 78 στροφές (2009)
στο ΥΤ για το “Γιάνναρος” και πληρέστερη ενημέρωση βλέπε αυτο.
Los Duos Harilaos…
https://www.discogs.com/it/release/21624859-Χαρίλαος-Κρητικός-Χαρίλαος-Πυρρής-Ρεμπέτικα-Με-Κρητικ
1 «Μου αρέσει»
Ας παρατηρήσουμε ότι στο Νυφιάτικο, στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει εισαγωγή: είναι απλώς το τραγουδιστό θέμα, ελαφρώς επεξεργασμένο από το κλαρίνο και τα άλλα όργανα. Εύλογο, αν σκεφτούμε το τραγούδι στο λειτουργικό του πλαίσιο:
Γάμοι γίνονται όλη την ώρα, αλλά δεν είχαν πάντα όλα τα σπίτια την οικονομική δυνατότητα να καλέσουν έναν Χαρίλαο Περρή ή οποιαδήποτε άλλη κομπανία. Τα τελετουργικά τραγούδια όμως θα λέγονταν οπωσδήποτε. Πώς; Κάποιος ξεκινάει να τραγουδάει τις ευχές ή τα παινέματά του, π.χ. «Απόψε γάμος γίνεται, απόωε πατινάδα…», και όλοι μαζί επαναλαμβάνουν. 'Οταν ολοκληρώσει, παίρνει τον λόγο ο επόμενος. Είτε για χορό είτε για άλλη δουλειά (στόλισμα νύφης ή γαμπρού, γαμήλια πομπή κλπ.) αυτή η δουλειά γίνεται άριστα και χωρίς όργανα. Αν βρεθούν και όργανα, τόσο το καλύτερο: θα συνοδεύουν.
Το να ακουστούν μεταξύ των στίχων οργανικά ενδιάμεσα, είτε απλώς επαναλαμβάνουν την προηγούμενη μελωδία είτε εισάγουν ξεχωριστά μουσικά θέματα, δεν έχει την παραμικρή λειτουργική χρησιμότητα.
Αντίθετα, όταν ένας επαγγελματίας ηχογραφεί σε εταιρεία, η αντιφωνική επανάληψη είναι πολύ λογικό να αντικατασταθεί από οργανική. Πρώτον, γιατί κανείς δε θα πλήρωνε άλλα δυο-τρία άτομα να επαναλαμβάνουν στίχους που ήδη ακούστηκαν, και δεύτερον γιατί η κομπανία δεν πουλάει λειτουργικότητα (αυτό έχει τρόπους να το κάνει στα πραγματικά ιβέντ, γάμους κλπ.), αλλά ωραία μουσική. Όσο ωραίο είναι, σε λειτουργικές συνθήκες, να επαναλαμβάνουν όλοι μαζί ζωηρά, κι ας είναι και παράφωνοι (φανταστείτε να λέει ο άλλος τις ευχές του και να μην επαναλαμβάνει άνθρωπος! σαν να του λένε «δε συμφωνώ, δεν το συμμερίζομαι»), τόσο χάλια θα ήταν σ’ έναν δίσκο.
Οπότε, συμπερασματικά, ο Περρής δεν ενσωμάτωσε στον Γιάνναρο, ως εισαγωγή, απλώς την εισαγωγή του Νυφιάτικου αλλά τον ίδιο τον Νυφιάτικο, διασκευασμένο σε εννιάσημο.
Υ.Γ. Ο σκοπός αυτός τραγουδιέται ακόμη στους σαμιώτικους γάμους.