Πιο καλά ξύλα για μπουζούκι

Loipon mages mou rembetes, pio einai to kalitero ksilo gia ena trixordo.

Kserw pos to skafos, ma tin tastiera kai to kapaki einai diaforetika ksila, alla pios sindiasmos me liga logia einai epithimitos gia ena tsiliko bouzouki.

Sas euxaristw.

Σκάφος απ οσο ξέρω αγοράζεις και έτοιμο. Όσο για το καπάκι το ξύλο που αρμόζει ειναι απο έλατο (να προσέξεις οι γραμμές και τα νερά του ξύλου να τέμνονται κάθετα - για το κόλλημα στη ταστιέρα), Όσο για την ταστιέρα επιβάλεται να βάλεις έβενο. Επίσης μπορείς να χρησιμοποιήσεις μια λωρίδα έβενο ως κόντρα στο πίσω μέρος του μπράτσου.

Euxaristw poli, gia to kapaki, to kedros einai kalo???

Gia to maniki sfendami me enisxisi apo eveno einai kalo??

Euxaristw.

Το καπάκι από κέδρο απ’όσο ξέρω δεν χρησιμοποιείται στα μπουζούκια γιατί δεν το θεωρούν δυνατό ως προς τον ήχο καθώς επίσης και ότι δεν έχει εξέλιξη, ωρίμανση με το χρόνο όπως το έλατο.Σκάφος αισθητικά αστεράτο και αξιόπιστο γίνεται από παλίσανδρο, μαύρη μουριά και από κελεμπέκι(σγουρό) εκτός από την καρυδιά που είναι κλασσική και πολυφορεμένη.Το μάνικο κατασκευάζεται από φλαμούρι με κόντρα έβενο.Το φλαμούρι μάλλον είναι το σφενδάμι.

Μια και είμαστε στην Ελλάδα, καρυδιά Ελληνική σκούρα άβαφη για την σκάφη, εάν δεν έχει ο σκαφάς του πηγαίνεις εσύ επιλεγμένα ξύλα.
Αν δεν μπορείς να βρείς καλή καρυδιά, τότε φτιάξτο από παλίσσανδρο ή από σφένδαμο.
Βέβαια μεγάλη σημασία παίζει η κοπή του ξύλου και όχι αν είναι σγουρό κελεμπέκι ή μαύρη μουριά ή παλίσσανδρος.
Βέβαια μπορείς να παραγγείλεις σκάφη και από έβενο, αλλά θα σου κοστίσει γύρω ατα 600 ευρώ μόνο η σκάφη.

Μήν πειραματιστείς με κέδρινο καπάκι μια και χρειάζεται ιδιαίτερο οπλισμό επειδή είναι πιο μαλακό από το έλατο. Για καπάκι λοιπόν έλατο ευρωπαϊκό πολύ καλής ποιότητας, βλέπε Κωνσταντέλλος στην Αθήνα ή Δεκαβάλας Κώστας στη Θεσσαλονίκη.
Το πάχος του καπακιού να είναι γύρω στα 2,7 mm τριμένο.

Το μάνικο από κόντρες σκληρού ξύλου στο μέσον έβενος σε συνδυασμό με άλλα σκληρά ξύλα όπως παντούκ ή βέγγε, ή μόνο παντούκ ή μόνο βέγγε αλλά να έχουν φάρδος γύω στα 15 mm συνολικά. Στίς άκρες φλαμούρι ή άλλο ελαφρύ ξύλο, για να μή γίνει πολύ βαρύ.

Ταστιέρα από έβενο πάχους 7 έως 8 mm, ανάλογα με την κατασκευή του μπράτσου, το ύψος του καβαλάρη κλπ.

Το φλαμούρι δεν είναι το ίδιο με το κελεμπέκι το οποίο ονομάζεται διαφορετικά σφένδαμος.

Kwsta fenese morfomenos sto zitima,

Loipon skafos karidia kai palisandros, Elato sto kapaki. Sto maniki sfendami me enisxisi apo eveno pisteueis pos einai kalos sindiasmos gia ena bouzouki??

Na eisate oloi sas kala.

Έχω μια ερώτηση και γω για σένα Κώστα…

Ξέρεις πως λέγεται στα ελληνικά το Juniper ή αλλιώς Ardich στα τούρκικα (το αναφέρω γιατί συνή8ως έχουν ομοιότητες με τα ελληνικά…μήπως σου 8υμίσει κάτι…)?

Σε ποιά οικογένεια ανήκει και αν έχεις εμπειρία με ξύλο τέτοιο…

Ευχαριστώ

Νίκος

Αν και η ερώτηση απευθυνεται στον Κώστα το Ardich επιστημονικά ονομάζεται άρκευθος και στην καθομιλουμένη αργκάτσι.Ανήκει στην οικογένεια του κέδρου(σκληρού).Οι τούρκοι οργανοποιοί το χρησιμοποιούν κατα κόρον και σε σχετικά ποιοτικά όργανα.Στην ελλάδα δεν ξέρω αν φυτρώνει ή αν διατίθεται.Άλλωστε όλα τα εναπομείντα δάση με κέδρο έιναι προστατευόμενα.Για το μανίκι του οργάνου προτείνω κόντρα από παλίσσανδρο αντί για έβενο σε συνδυασμό με κελεμπέκι΄Έχει πολύ μεγαλύτερη σταθερότητα.

Ευχαριστώ πολύ ΙΠΤ…

Είχα καιρό την απορία γιατί δεν το έχω πετύχει ποτέ σε ελληνικό όργανο.Ενώ απέναντι αρκετά συχνά.Για το ούτι μου μάλιστα επέμενε ο Φαρούκ.Ηχητικά δεν μπορώ να προσδιορίσω την δικιά του συμβολή στον ήχο (το έχω συνδυασμένο με παλλίσανδρο για σκάφος) αλλά εμφανισιακώς είναι πολύ όμορφο…κοκκινωπό με ωραία νερά…

Τέλος πάντων δεν ήθελα να διακόψω το τόπικ με τις δικές μου αποριές…

Ευχαριστώ και πάλι

Νίκος

Κατι παραπάνω ξέρει ο Φορούκ σίγουρα.Παντως έχει υπέροχο χρώμα και υπέροχα νερά

Ομολογώ ότι δεν το ήξερα.΄
Από τη στιγμή όμως που ο Γιάννης (ipt) έγραψε το όνομά του στα Ελληνικά, έψαξα και το βρήκα.
Ο άρκευθος λοιπόν, ανήκει στην Κλάση των κωνοφόρων και στην οικογένεια των κυπαρισσιδών,
γένος άρκευθος και στα λατινικά Juniperus.
Στο γένος αυτό, του άρκευθου ή Junirerus, όπως αλιώς λέγεται, ανήκουν 80 είδη περίπου στην Ευρώπη Ασία Αφρική και Β. Αμερική.
Στην Ελλάδα λέγεται αγριοκυπαρίσσι και ευδοκιμούν τα είδη: Δρυποφόρος, κάσκοσμος, μαλλόκεδρο, οξύκεδρος, η φοινικική, (πιθανόν να είναι το φοινίκι), η υψικάρηνος, και η κοινή.
Το ξύλο τους παρουσιάζει χαρακτηριστικό άρωμα κέδρου.

Κώστα θα συμφωνήσεις πως σε άλλη οικογένεια ανήκουν οι κέδροι και σε άλλη τα κυπαρίσσια.Στην περίπτωση που συζητάμε πρόκειται για ένα είδος κυπαρισσιού που είναι ενδημικό είδος και ευδοκιμεί κατά κύριο λόγο στην Βορειοδυτική Τουρκία και σε περιοχές γύρω απο την Μαύρη Θάλασσα σε αρκετά μεγάλο υψόμετρο.Παραδοσιακά χρησιμοποιείται στην Τουρκία σε καπάκια για κατασκευή της πολίτικης και ποντιακής λύρας (kementze).Το φοινίκι πάντως δεν πρέπει να το μπερδεύουμε με το κυπαρίσσι γιατί είναι μία άλλη ονομασία του λιβανέζικου κέδρου.

Μάλλον συμφωνούμε.
Ότι έγραψα, τα έχω βρεί σε εγκυκλοπαίδεια Βοτανικής.
Λέγοντας οξύκεδρος, δεν εννοούμαι τον κέδρο, αλλά ένα από τα πολλά είδη του γένους άρκευθου(juniperus).
Δηλαδή, ένα από τα παλλά είδη του άρκευθου (juniperus),είναι η Juniperus oxycedrus.

To Ardich χρησιμοποιείται σε καπάκια;Έχω ΄δύο τουρκικα όργανα με σκάφος Ardich και κελεμπέκι.Δεν μου φαίνεται ξύλο που μπορεί να μπέι σε καπάκι, έστω και πολίτικης λύρας.

Δεν γνωρίζω τι είναι το ardich. Αυτό το ξύλο στο οποίο αναφέρθηκα προχθές είναι ένα είδος κυπαρισσιού. σφιχτό, αρκετά σκληρό για κωνοφόρο,και σχετικά βαρύ, το οποίο χρησιμοποιείται στην Τουρκία, απο όσο γνωρίζω, κυρίως σε μικρά όργανα γιατί δεν είναι μεγάλο δένδρο (6-8μέτρα)(κυρίως ποντιακές και πολίτικες λύρες).Απο όσο επίσης γνωρίζω, κατα κανόνα κωνοφόρα δεν χρησιμοποιούνται παγκοσμίως και κατά παράδοση για αντηχεία εγχόρδων μουσικών οργάνων για πολλούς λόγους που συνδέονται με τις μηχανικές και ακουστικές τους ιδιότητες.
Απο την άλλη ποτέ δεν μπορούμε εξ αποστάσεως να πούμε με σιγουριά τίποτα γιατί υπάρχουν 140 είδη κυπαρισσιού στον κόσμο και καμμιά δεκαριά είδη Juniperus επίσης.

κοίτα αναλόγως τον ήχο που θέλει ο καθένας…π.χ. οι φλαμένγκο κιθάρες είναι κυπαρίσσι και έλατο για να έχουν αυτόν τον ήχο…το κελεμπέκι έχει για παράδειγμα μικρες νότες στο μηχάνημα…εγώ έχω παίξει και με ένα όργανο όλο έβενο εκτός απ’το καπάκι το οποίο είχε καλό ήχο αλλά δεν μπορούσα να το σηκώσω…

Γειά σας μάγκες.Μπορώ να σας προμηθέυσω σκάφη,ξύλα,φιγούρες και πληροφοριες σχετικά με τα όργανα…=6945724886 πάρτε με τηλέφωνο.ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Εμένα μου έχει δημιουργηθεί μία απορία. Δεδομένου ότι ένα σοβαρό μπουζούκι κοστίζει περί τα 1000 ευρώ πόσο κοστίζει περίπου η πρώτη ύλη (ξυλεία)? Λογικά άλλη τιμή έχει η καρυδιά και άλλη το κελεμπέκι. Πόσο υψιλή είναι αυτή δεδομένου ότι δεν είναι τυχαία κομάτια ξύλου. Επίσης, όταν κάποιος κατασκευαστής αγοράζει πρώτη ύλη την αγοράζει σε μεγάλα κομάτια και την κόβει-διαμορφώνει ο ίδιος?
(Μπορεί να ρωτάω βλακείες αλλά έχω πλήρη μεσάνυχτα σε αυτό το θέμα. Αν δεν ρωτήσεις δεν μαθαίνεις )

Οταν είχα απευθύνει αυτήν την έρώτηση σε γνωστό μου μαραγκό (δεν εχει καμία σχέση με όργανα, έπιπλα φτιάχνει) μου απάντησε ότι το κόστος της ξυλείας για τον οργανοποιό είναι μηδαμινό. Άκουσα την αποψη του αλλά σίγουρα κράτησα όλες τις επιφυλάξεις μου.

Οντως το κοστος Νικο ειναι σχετικα μηδαμινο !!
Σε αξια μπουζουκιου 2.000 ευρω, υπαρχει περιπτωση τα ξυλα να κανουν 150 ευρω,
τα σεντεφια δε γνωριζω παντως οχι πανω απο 60 ευρω, τα κλειδια παλι δε γνωριζω,
τα ταστα γυρω στα 7-10 ευρω, βαλε κολλες, μπρικια, ρευμα, κοινοχρηστα αντε παμε στα 300 ευρω.
Τα υπολοιπα Νικο ειναι εργασια !!
Εννοειται οτι το σκαφος ειναι φτιαχτο και οχι
αγοραστο.
Επισης η οργανοποιια εχει στοιχεια τεχνης δεν ειναι με τιποτα επιπλοποιϊα
και προϋποθετει επισης τεχνογνωσια και εμπειρια με διαφορές απο μαστορα σε μαστορα.
Παρ’ολα αυτα υπαρχει μια σχετικα “αξιοκρατικη” διατιμηση στην πιατσα που ομως δεν αποτρεπει καποιους μαγκες να πουλανε οργανα πατατες ακριβα και να πιανομαστε κωτσοι οσο ακομα δεν ξερουμε και δεν εμπιστευομαστε την αφη και την ακοη αλλα την οραση μονο !!

Υπολογισμένα στην πράξη πριν από κάμποσο καιρό.
Με σκάφος (μουριά έτοιμο από σκαφά)και κλειδιέρα Ζάλερ (ίσως η ακριβότερη), γύρω στα 200 ευρώ, χωρίς τη φιγούρα.