Παραμάνα κούνα-κούνα

Όχι διαφέρει αρκετά, είναι εντελώς διαφορετικό είδος μουσικής από αυτά που με συντομία λέμε «Ηπειρώτικα», με πεντατονία, κλαρίνο (από 20όν), ιδιόρρυθμα τσάμικα και τους χαρακτηριστικούς χορούς τους. Δεν προσομοιάζει όμως και με τα σήμερα λεγόμενα «Μικρασιάτικα», δηλαδή τη λαϊκή μη αστική μουσική της υπαίθρου της Μικρασίας (την ελληνόφωνη εννούμε, την σήμερα ξερριζωμένη). Πάντα μίλαγα για μίαν «αερογέφυρα» μεταξύ Κων/λης – Ιωαννίνων, που συνέδεε τα Γιάννενα με την οθωμανική μουσική της Πόλης.

2 «Μου αρέσει»

Έχει καμία σχέση με αυτό; (Άκουσέ το χωρίς να παρασυρθείς από τον τίτλο)

Του intro δεν αναγνώρισα πιθανή προέλευση. Του canto η μελωδία είναι ουσιαστικά ταυτόσημη με αυτήν του Τσακιτζή. Το ρεφρέν όμως είναι προσθήκη, δεν υπάρχει στον Τσακιτζή.

Να σημειώσω πάντως ότι από όλες τις εκτελέσεις του Τσακιτζή που έχω ακούσει, και έχω ακούσει πολλές, ελληνικές και τούρκικες, μία μόνο έχει οργανικό intro διαφορετικό απ’ την κυρίως μελωδία, εκείνη του Πούλου στην Αμερική. Το τραγούδι όμως ξεκινάει χωρίς την εισαγωγή, η οποία έρχεται μετά το πρώτο κουπλέ.

Δεν υπάρχει εισαγωγή. Ξαναπαίζει τη μελωδία του πρόσθετου ρεφρέν. (Και στην αρχή το ίδιο, παρόλο που δεν έχει προηγηθεί ρεφρέν.)

Το λογικό (τουλάχιστον για τα ελληνικά δεδομένα, δεν ξέρω για τα τούρκικα) είναι να μην υπάρχει ξεχωριστή εισαγωγή.

Παρά ταύτα, η «εισαγωγή» του Πούλου (οργανικό ενδιάμεσο μάλλον) είναι αυτή που ξέρω ως «στάνταρ», τουλάχιστον για το τούρκικο τραγούδι. Στ’ αλήθεια δεν την παίζει κανείς άλλος; Εκπλήσσομαι.

Αλλά τέλος πάντων, πάλι παρασυρθήκαμε. Στο #22, που πόσταρα τον Μπινταγιάλα, η ερώτησή μου αφορούσε τους στίχους.

Πράγματι, τώρα το πρόσεξα. Δεν την είχα ξανακούσει αυτή τη μελωδία και μου φάνηκε σαν επί τούτου εισαγωγή.

Kαι σε ζωντανές εκτελέσεις από Τούρκους, σε Τουρκία και Ελλάδα, ποτέ δεν άκουσα οργανική εισαγωγή διαφορετική από τη μελωδία του κάντο.

Εδώ, από το 0.37 το ταξίμι θυμίζει αρκετά την εισαγωγή του Πούλου. Βέβαια, με τα ελληνικής κοπής πρίμα σεγόντα του, μας τα χαλάει λίγο, αργότερα….

Ίσως κι εγώ παρασύρομαι επειδή έτσι είχα διδαχτεί το κομμάτι (ως τούρκικο) στο σάζι από τον Μπαραμπούτη, της παρέας Παπαπετρόπουλου. Αλλά κι εκείνοι, δε νομίζω να το είχαν μάθει από τον Αχιλλέα Πούλο, και μάλιστα μόνο από αυτόν.

Να, κι ο Κουτσαγγελίδης έτσι το παίζει: https://www.youtube.com/watch?v=aaQSsgg9lss Στα ελληνικά μεν, αλλά τουρκοπρεπώς (και τελευταία στροφή στα τούρκικα). Όλοι αυτοί από κάποια τούρκικη πηγή πρέπει να το πέρασαν, που δε νομίζω να είναι καμιά κρυφή εξαίρεση.

Τελικά βρήκα την εισαγωγή του Πούλου σε σύγχρονη τούρκικη ηχογράφηση. Να σημειώσω πάντως ότι η ηχογράφηση του Πούλου στα Τούρκικα έκανε εντύπωση στον Bülent Aksoy και την έκανε πολύ γνωστή στην Τουρκία.

(το «giassou» πάντως δεν λείπει από την κατά τ’ άλλα τούρκικη αυτή εγγραφή)

η ηπειρος δεν ειναι μονο πεντατονια, αυτο ειναι λαθος εντυπωση. υπαρχει η φημη οτι ο αλη πασας εφερνε ορχηστρες απο την κωνσταντινουπολη στο σαραι του. οσο καιρο εμεναν εκει λεγεται οτι τους εφερναν και στα ζαγορια, ελληνες που εργαζονταν μεσα στο σαραι του πασα. για γαμους και τετοια. και ετσι περασαν οι βυζαντινες κλιμακες σε εκεινα τα χωρια και γι’αυτο διαφερουν τα τραγουδια απο τις αλλες περιοχες της ηπειρου.

Δεν είπα ότι Ήπειρος είναι μόνο πεντατονία, ενώ μίλησα και για αερογέφυρα Ιωαννίνων – Κων/λης. Τώρα, για βυζαντινές κλίμακες σε χωριά της Ελλάδας και ολόκληρης της νότιας Βαλκανικής, δεν περίμεναν τις πολίτικες ή τις όποιες ορχήστρες για να τις ανακαλύψουν, τις ήξεραν από την αρχαιότητα ήδη.

Νομίζω το χουζάμ οργανικό μέρος στο izmir’in kavakları δεν είναι ακριβώς εισαγωγή αλλα προαιρετικό aranağme το οποίο χρησιμοποιείται όταν, όπως και όποτε βολεύει.Είτε ως εισαγωγή , ως τέλος ή μετάβαση σε άλλο τραγούδι.

Το παραμανα κουνα κουνα στην εκτελεση του 1945, ειναι η ιδια μελωδια σε δρομο σεγκιαχ, και με διαφορες στους στιχους. Αρα επιβεβαιωνεται το οτι στην αμερικη, επαιζε γενικα πολυ αλχημεια με στιχους και μελωδιες. Σαμπως και στην ελλαδα το ιδιο δεν γινονταν λιγο πολυ;

1 «Μου αρέσει»

Δεν μπορώ παρά να ξαναπαρατηρήσω, μετά από τόσα χρόνια: εκπληκτικό πραγματικά το παράδειγμα!

ετσι για τα πρακτικα…

και ξανα για τα πρακτικα… νο2

1 «Μου αρέσει»

Πράγματι. Ταυτόχρονα όμως, αφού είναι σεγκιάχ, είναι και άλλη μελωδία! Τον έχουμε ξανακούσει αυτό τον σκοπό; Κάτι μου θυμίζει… Προσπαθώ να καταλάβω αν είναι το ίδιο μ’ ένα μέρος του Τσακιτζή αλλά έχω σκαλώσει λογω των στίχων. Κάτι άλλο ίσως;

Είναι Εβίτς, όχι Σεγκιαχ
Η εισαγωγη χρησιμοποιείται και σε Τούρκικα κομμάτια και η ίδια μελωδία έχει ηχογραφηθεί και απο τον Νταλκα με άλλα λόγια

3 «Μου αρέσει»