Καλησπέρα,
με αφορμή μια παρτιτούρα του τραγουδιού «κουκλάκι» που ανέβασε ο @Ανθιμος, έψαξα για άλλες παρτιτούρες του Τούντα στην ιστοσελίδα της βιβλιοθήκης Λίλιαν Βουδούρη. Μου φαίνεται ότι τα ευρήματα χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, με εξαίρεση μια επαμφοτερίζουσα περίπτωση, το «Μοδιστράκι».
Από τη μια έχουμε παρτιτούρες σαν το κουκλάκι: όμορφη έγχρωμη λιθογραφία στο εξώφυλλο, ειδικά σχεδιασμένη για το συγκεκριμένο τραγούδι (μάλιστα στο εξώφυλλο της «Αθηναίας» εικονίζεται μια αθηναία να κρατά την παρτιτούρα της Αθηναίας!), τιμή δεν αναγράφεται, και μέσα μόνο ένα τραγούδι, γραμμένο για φωνή και πιάνο. Είναι η ίδια συνταγή που βλέπουμε στις παρτιτούρες του ελαφρού τραγουδιού, και οι οδηγίες ανάλογες: Fox Orientale. Ο Τούντας νομίζω δεν έπαιζε πιάνο, η διασκευή θα είναι μάλλον από κάποιο πιανίστα που δούλευε για τον μουσικό οίκο Μιχαήλ Κωνσταντινίδου.
Από την άλλη έχουμε μια ειδική σειρά από «Τσαχπίνικα τραγούδια». Εδώ υπάρχει ένα γενικό εξώφυλλο για τη σειρά, με όλους τους τίτλους, και υπογραμμίζονται τα συγκεκριμένα τραγούδια του «τεύχους». Στη βιβλιοθήκη υπάρχει ψηφιοποιημένο το δεύτερο, που περιλαμβάνει τα «Ε ρε ντουνιά προδότη» και «Δυο σεβντάδες» (τα έχουν ξεχωριστά στη βιβλιοθήκη αλλά μόνο το πρώτο έχει το εξώφυλλο, και μόνο το δεύτερο το οπισθόφυλλο, και τα δύο έχουν τον ίδιο αριθμό καταλόγου του εκδότη, Μ. 252 Κ.). Μου φαίνεται ότι η υπογράμμιση δεν έγινε από τον τυπογράφο αλλά με το χέρι, πιθανώς για να χαμηλώσει το κόστος της σειράς. Αν και δεν έχω ξανασυναντήσει τέτοιο εξώφυλλο σε ελληνικές παρτιτούρες, το συνάντησα σε παρτιτούρες κιθάρας όπως το παράδειγμα που παραθέτω πιο κάτω (η υπογράμμιση με κόκκινο μελάνι). Η τιμή εδώ αναγράφεται, 12 δραχμές, και μέσα έχουμε μόνο τις μελωδίες των δυο τραγουδιών χωρίς οποιαδήποτε συνοδεία, αλλά και με παράξενο «τροπικό» οπλισμό στην αρχή της παρτιτούρας που θα ξένιζε κάποιον μουσικό του ωδείου.
Νομίζω ότι υπάρχει μια πρόθεση, πιθανόν από τον ίδιο τον Τούντα, αλλά μάλλον και από τον εκδότη, να στοχεύσει σε διαφορετικό αγοραστικό κοινό με τις δύο κατηγορίες παρτιτούρων. Οι πιο ευκατάστατοι που θα πληρώσουν για το ωραίο εξώφυλλο, που έχουν πιάνο κλπ, και ο λαός που θα πάρει το οικονομικό εξώφυλλο μαζικής παραγωγής, συσκευασία δύο σε ένα, και έτσι κι αλλιώς δεν έχουν πιάνο στο σπίτι αλλά πιο φτηνά όργανα. Κάπως έτσι θα εξελιχτεί και η δισκογραφία αργότερα με την εμφάνιση του ακριβού LP, ενώ υπάρχει ακόμα το φτηνό 45άρι.
Εικασίες βέβαια από μια πρώτη επισκόπηση της κατάστασης, καθώς δε ξέρω την τιμή των «ακριβών» παρτιτούρων. Και έχουμε και το μοδιστράκι από συλλογή πολλών τραγουδιών αλλά με συνοδεία πιάνου.