Ελένη, να η πρώτη πληροφορία! Τη λίστα την έχω διαβάσει και εγώ, πολλά χρόνια πριν, αλλά δεν την καταχώρησα στη μνήμη μου γιατί μου είναι σχεδόν άχρηστη χωρίς επιπλέον στοιχεία. Αν π.χ. αναφέρεται ο Γιάννης Σούλης ως μπουζουξής, αμέσως αμέσως αρχίζει να επιβεβαιώνεται η υποψία μου, σχεδόν βεβαιότητα, ότι Ελλαδίτες δημοσιογράφοι κλπ. της εποχής κατονομάζουν συλλήβδην όλους τους ασχολούμενους με την ανατολική μουσική ως «μπουζουξήδες», μετά την επικράτηση του μπουζουκιού αλλά και πρίν, σποραδικά. Και σίγουρα ο Γιάννης Σούλης, αυτός ο εξαίρετος ουτζής, αν έπαιζε και μπαγλαμά, μπουζούκι, ταμπουρά ή παρεμφερές, σίγουρα δεν θα έπαιζε στο «πειραιώτικο» ύφος, όπως και πολλοί άλλοι που αναφέρει ο Μάρκος και άλλοι.
Δεν είναι πάντως αρκετή η λίστα, από μόνη της, για να συμπεράνουμε από πού κατάγεται το μπουζούκι. Επανειλημμένως έχουμε πή πως η λέξη μπουζούκι για το μακρυμάνικο λαουτοειδές είναι γνωστή και διαδεδομένη ΚΑΙ στην Ελλάδα (όπως και το ίδιο το όργανο) από εκατονταετίες, σύμφωνα με μαρτυρίες δημοτικών τραγουδιών και άλλων πηγών.