Από τον Σταύρο Κουρούση.
https://78strofes.gr/2025/04/27/οι-μουσικοί-των-σμυρναίικων-κομπανιώ/?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTEAYnJpZBEwWGZKQ2NXbXJSNk43R2daeAEeTsPEi5L3bxG9LA1E3uso2oSn25Al1e4ygfWJmieXYRPr_NphUFDbI8wp4PM_aem_02yBfn3hi9nc5CEoSM420A
πολυ ενδιαφέροντα όλα, αλλά οι ορθογραφικές και συντακτικές απροσεξίες, “χτυπάνε” άσχημα.
δεν είναι δύσκολο σημερα να διορθωθούν.
αυτόματη διόρθωση έχουν ολα τα εργαλεία κειμένου.
το κατωχωρίται, ειναι “άσχημο” με ι
τι " μηχάνημα" ειναι ο
" δισκογράφος Allan Kelly"?
τα έχουμε ξαναπεί αυτά , πολλές φορές.!
Θα ήθελα να προτείνω αυτή η συζήτηση να παραμείνει μέσα σε ένα λογικό πλαίσιο, αν είναι να γίνει.
Το κείμενο του 1895 που παραθέτει έχει αυτή την ορθογραφία μάλλον και δεν είναι δουλειά κανενός να αλλάζει τις αρχικές πηγές.
Ο Kelly ήταν φυσικός και σημαντική μορφή στην δισκογραφία.
Σπύρο, ΟΙ επαναχωρίται, σε ανθρώπους αναφέρεται το κείμενο.
Επίσης ο Allan Kelly ήταν discographer άρα και δισκογράφο θα μπορούσαμε να τον πούμε. Υπάρχει μέχρι στιγμής ανάλογη λέξη στην Ελληνική γλώσσα για αυτόν που επιμελείται δισκογραφικά στοιχεία; Επίσης δισκογράφος, δεν υπάρχει μηχάνημα έτσι κι αλλιώς.
Μου κάνει εντύπωση τόσοι τραγουδιστές και μουσικοί να εμφανίζονται στη δισκογραφία σχεδόν ανώνυμα, μόνο με το μικρό τους. Εντάξει, καινούργιο πράγμα η δισκογραφία τότε, τα πνευματικά δικαιώματα δεν είχαν επινοηθεί, αλλά τόση αδιαφορία ν’ αφήσουν το όνομά τους; Επιτέλους, βιβλία με ονοματεπώνυμο συγγραφέα εκδίδονταν επί αιώνες!
Τι γινόταν τα ίδια πρώτα χρόνια στη δισκογραφία άλλων μουσικών ειδών; Σε άλλες χώρες; Οι κλασικοί σολίστ δεν εμφανίζονταν επώνυμα;
Μήπως υπήρχε κάποια συστολή για το επάγγελμα του λαϊκού μουσικού και της τραγουδίστριας, κάποια προκατάληψη;
Ο Ορδουλιδης ασχολείται με τους μουσικούς αυτών των σχημάτων
ο Γκέκας αναφέρει αρκετές πληροφορίες για συνθήκες ηχογράφησης
https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/teiep/9012?mode=full
Είμαστε ευγνώμονες σε όλοιυς αυτούς τους ερευνητές, και παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τα νέα στοιχεία.
ο ιστότοπος δεν ειναι ασφαλής, κατεβάστε απο εδώ.
Ο Ορδουλίδης έχει επίσης γράψει για τις Εστουδιαντίνες και τις ελληνο-ιταλκές μουσικές σχέσεις.
Σύμφωνα με το Levantine Heritage Foundation μερικοί από τους τραγουδιστές που αναφέρονται σ’ αυτές τις πρώιμες ηχογραφήσεις ήταν Λεβαντίνοι, όπως ο Paul Armand (Paul Armao):
https://levantineheritage.com/review13.htm
Βέβαια, η καθημερινή γλώσσα των Λεβαντίνων της Σμύρνης ήταν τα ελληνικά, γι’ αυτό δεν παραξενεύει που ο Armand τραγουδάει στα ελληνικά.
Και πρώτα πρώτα δεν είναι δουλειά του παραθέτοντος…
Για παράδειγμα, “επανοχωρίται” γράφει η πηγή και όχι “επαναχωρίται”, “αδελφωμένοι” και όχι “αδελφομένοι”, “μικτός” και όχι “μεικτός”…
Έτσι κι αλλιώς είχα ήδη προγραμματίσει να το διορθώσω. Το άρθρο έχει γραφεί από πέρυσι και σήμερα το πρωί το site του Μουσείου Τύπου ήταν εκτός λειτουργίας — το γνωρίζει και η Ελένη, καθώς το συζητήσαμε το πρωί. Παρ’ όλα αυτά, διαπιστώνω ότι, όπως συνηθίζεις, αναζητάς αφορμές για να ασχολείσαι με εμάς. Συνέχισε, εφόσον το θεωρείς απαραίτητο.
Αν ζητούσα αφορμές να ασχοληθώ με «εσάς», θα το είχα κάνει εδώ κι ένα χρόνο που έγραψες/δημοσίευσες το άρθρο. Το οποίο άρθρο αγνοούσα και το έμαθα από την ενημέρωση που μας έκανε σήμερα ο νηματοθέτης.
Αφορμή μου υπήρξε η παρατήρηση του Αλέξανδρου -και λέω: δεν ρίχνω και μια ματιά στην πηγή να δω τι γίνεται.
Α, και ναι: θα συνεχίσω όπως κρίνω κάθε φορά ότι δικαιούμαι, πάντα στο κανονιστικό πλαίσιο του Φόρουμ.
Το άρθρο σήμερα πρωί δημοσιεύτηκε.
Οσο για το κανονιστικό πλαίσιο, εννοούμε αυτό πού λέει πως γραφόμαστε, τσακωνόμαστε ενίοτε και ξαναγραφόμαστε στο φόρουμ με τόσα διαφορετικά ονόματα;
E, τώρα, το ποιος είναι ο Άνθιμος το ξέρουμε, όσα ονόματα κι αν έχει κατά καιρούς χρησιμοποιήσει…
Ναι, σε λογικό πλαίσιο. Όχι συναισθηματικό.
Συναισθηματικά μπορεί κάποιες φορές να είναι πολύ δυσάρεστο να μας επισημαίνονται λάθη μας, παρόλο που μπορεί να αποβεί και ιδιαίτερα χρήσιμο. Η λογική όμως απαιτεί να κοσκινίσουμε τα λόγια του αλλουνού και να δούμε: πάει όντως για καβγά; ή απλώς προτείνει διορθώσεις;