Νίκου Ορδουλίδη. Τεκμηρίωση των ιστορικών ηχογραφήσεων στην Ελλάδα

Τεκμηρίωση των ιστορικών ηχογραφήσεων στην Ελλάδα (2017)

Ορδουλίδης, Ν. (2017). Τεκμηρίωση των ιστορικών ηχογραφήσεων στην Ελλάδα: Η περίπτωση του ρεμπέτικου. Εισήγηση: 1ο Ετήσιο Συνέδριο Μουσικών Βιβλιοθηκών και Αρχείων (21-22/4). Αθήνα: Ελληνικό Παράρτημα της Διεθνούς Ένωσης Μουσικών Βιβλιοθηκών, Αρχείων και Κέντρων Τεκμηρίωσης.

<<Ποιος είναι ο συνθέτης του έργου; Πότε ηχογραφήθηκε; Ποιοι μουσικοί συμμετέχουν στην ορχήστρα; Βασικές πληροφορίες των ιστορικών ηχογραφήσεων, προερχόμενες από επίσημες πρωτογενείς πηγές, είναι σχεδόν αδύνατον να εντοπιστούν, καθιστώντας την έρευνα γύρω από την ιστορική δισκογραφία προβληματική. Η απώλεια των επίσημων αρχείων από το κατεδαφισθέν εργοστάσιο της Columbia, κυρίως των λογιστικών βιβλίων και των φύλλων ηχογραφήσεων, δημιούργησε ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Οι πληροφορίες αυτές είναι καίριες για την εξαγωγή πορισμάτων που θα συμβάλουν στην ολιστικότερη κατανόηση της εξέλιξης των μουσικών μορφωμάτων που αναπτύχθηκαν στην Ελλάδα. Η περίπτωση του ρεμπέτικου φαίνεται ακόμη πιο περίπλοκη και αυτό διότι η έρευνα τα τελευταία τουλάχιστον 40 χρόνια, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, πραγματοποιήθηκε από θιασώτες του ιδιώματος παρά από επιστήμονες. Οι πληροφορίες που φέρει ένα ιστορικό ηχογράφημα εντοπίζονται σε δύο βασικές του υποστάσεις: Στον ίδιο τον ήχο και στην δισκογραφική τεκμηρίωσή του. Η εισήγηση αυτή θα κινηθεί επάνω σε αυτόν ακριβώς τον καμβά, παρουσιάζοντας προβληματικές καταστάσεις τεκμηρίωσης των ηχογραφήσεων του ρεμπέτικου. Θα εξεταστεί ο ρόλος των δισκογραφικών εταιρειών και της μουσικής βιομηχανίας, των εκδόσεων (βιβλιογραφικών και δισκογραφικών), των ιδιωτών συλλεκτών και των μουσικών αρχείων (επίσημων και ανεπίσημων). Οι πληροφορίες που εντοπίζονται σε όλα τα προηγούμενα διαμορφώνουν ένα δίκτυο το οποίο και συνιστά το ανεπίσημο δισκογραφικό αρχείο του ρεμπέτικου>>

το PDF εδώ.

2 «Μου αρέσει»

Ωραίος!

Σε μια υποσημείωση, ελάχιστης σημασίας για το θέμα της ανακοίνωσης, βρίσκω:

Ορισμένα από τα μη συμφωνημένα / κανονικοποιημένα στοιχεία, τα οποία ομογενοποιήθηκαν πλήρως όχι νωρίτερα από την δεκαετία του 1950, ήταν η ταχύτητα περιστροφής…

Το μεταφέρω εδώ γιατί είχαμε αυτή την κουβέντα πριν από λίγο καιρό. Όλοι ξέραμε ότι οι στροφές ήταν στάνταρ, όμως κάποιος βρήκε ότι δεν ήταν πάντα στάνταρ, του είπαμε «Ρε, σίγουρα;», βρέθηκαν πηγές που το τεκμηριώνουν, άλλες πηγές που αμφισβητούν τις πρώτες, κλπ. Όταν θυμηθούμε σε ποια συζήτηση ήταν αυτό, βάζουμε μια παραπομπή. Προς το παρόν το αποταμιεύω εδώ.

1 «Μου αρέσει»

καλα που το θυμήθηκες.
η κουβεντα αυτη έγινε στο Νήμα

1 «Μου αρέσει»

Ας το ανεβάσουμε κι εδώ να βρίσκεται, μήπως καταργηθεί το αρχικό λινκ, δεν ξέρεις ποτέ.

Ορδουλίδης 2017, Τεκμηρίωση ιστορικών ηχογραφήσεων_τελικό.pdf (694,1 KB)

Χοντρά χοντρά, θα έλεγα ότι ο Ορδουλίδης απαριθμεί όλα τα προβλήματα που θα μπορούσαν να απαντηθούν από μία συνολική, τεκμηριωμένη δισκογραφία των ιστορικών ηχογραφήσεων, δηλαδή καταδεικνύει ποια ακριβώς είναι η ανάγκη να καταρτιστεί μια τέτοια δισκογραφία. Εξηγεί ποιες δυσκολίες εμπόδισαν να γίνει αυτό μέχρι τώρα, και συγκεντρώνει όλες τις επιμέρους προσπάθειες που έχουν γίνει για κάτι τέτοιο, σε βιβλία και ιστοτόπους.

Επομένως, μακάρι να γίνει! Δεν είναι βέβαια δουλειά που θα την έκανε ένας μεμονωμένος ερευνητής…

2 «Μου αρέσει»