Θα ήθελα μια βοήθεια για τη Μόρτισσα του Μάρκου γιατί νομίζω ότι το χάνω λίγο.
Αν χωρίσουμε το κομμάτι σε 4 ‘‘μέρη’’ ας πούμε, από το ξεκίνημα μέχρι και το σημείο που ξεκινάνε τα λόγια.
Ξεκινάει με το μέρος Α και επαναλαμβάνεται 3 φορές? Το έπιασα σωστά? Και μετά τα υπόλοιπα 3 μέρη από μια φορά το καθένα ;
Και στα λόγια πατάει η κάθε φράση σε κάθε μέρος από αυτά αντίστοιχα.
Α: Μόρτισσα που γεννήθηκες
Β: μέσα μες τους τεκέδες
Γ: Με μάγκες δεν εφούμαρες
Δ: Τριζάτους αργιλέδςε
Το ίδιο και κάθε ένα από τα επόμενα τετράστιχα με την ιδιοτροπία στο ‘‘μάγκες που μαστουριάσανε’’ -> μέρος Α… ‘‘απ τα δικά σου χέρια’’ -> μέρος Β… επί δύο φορές το καθένα και μετά ακολουθεί ‘‘και παρηγόρησες καρδιές’’ -> μέρος Γ… ‘‘και βγάλαν τα σεκλέτια’’ -> μέρος Δ. Τα ίδια και στο ‘‘το μάγκα το μαστούριαζες’’ να μην τα ξαναγράφω.
Ελπίζω να καταλάβατε τι εννοώ και να μην σας μπέρδεψα με τα μέρη.
Το έχω καταλάβει σωστά ή το έχασα ;
Είναι κάπως δύσκολο να το καταλάβεις, είναι εύκολο να το χάσεις. Ό,τι θέλει κάνει, όσες φορές θέλει το κάνει, και στο κλείσιμο τα κάνει και μπάχαλο από πάνω… Αλλά είναι Μάρκος, όπως έχει πει και ο Τσιτσάνης (προς τιμήν του). Κάνε κι εσύ ό,τι θέλεις, έξω δεν θα πέσεις!
Είναι από τα αρκετά απλά τραγούδια, ως προς τη δομή.
Δύο θέματα έχει όλα κι όλα, Α και Β, δύο μέτρα (=μισός στίχος) το καθένα:
Α - πρώτο μέτρο: Μόρτισσα που γεννήθηκες
Α - δεύτερο μέτρο: μέσα μες στους ντεκέδες»
Β - πρώτο μέτρο: με μάγκες δεν εφούμαρες
Β - δεύτερο μέτρο: τριζάτους αργιλέδες.
Ξεχωριστά οργανικά θέματα δεν υπάρχουν.
Η δομή είναι:
[Α και τα δύο μέτρα]
[Β και τα δύο μέτρα]
Κάθε αγκύλη, κα΄θε μέρος δηλαδή, μπορεί προαιρετικά να επαναλαμβάνεται. Αυτό το «προαιρετικά» είναι που σε μπερδεύει. Μπορείς να αποφασίσεις ότι εσύ θα επαναλαμβάνεις πάντα, ή ποτέ, ή μία παρά μία φορά - όλα είναι εξίσου μέσα στο σχέδιο. Ή, κι αυτό είναι ίσως το πιο δύσκολο, να επαναλαμβάνεις όχι σε προαποφασισμένα σημεία αλλά όποτε θέλεις. (Αυτό έκανε ο Μάρκος. Μην κάτσεις να απομνημονεύσεις πότε θέλησε να επαναλάβει και πότε όχι, είναι μια εντελώς μάταιη σπατάλη προσπάθειας και ξεφεύγει από το πνεύμα του τραγουδιού.)
Στις στροφές τραγουδάς.
Ανάμεσα στις στροφές δεν τραγουδάς, παίζεις οργανικά.
Με ή χωρίς τραγούδι, για τις επαναλήψεις ισχύουν τα ίδια.
@pepe Τα μέρη τα έχω βγάλει από αυτή την εκτέλεση του Στέλιου και ως προς τον αριθμό των μερών (4), νομίζω ότι έτσι είναι και στην πρωτότυπη εκτέλεση του Μάρκου. Το δοκίμασα παίζοντας 2 μονάχα μέρη αλλά μου δίνει την εντύπωση ότι κάτι λείπει.
Και οι δύο απαντήσεις που πήρες, σου λένε το ίδιο ακριβώς πράγμα: Κάνε ό,τι θέλεις, και ο Μάρκος ό,τι ήθελε έκανε. Το ότι ο Στέλιος επέλεξε να επαναλάβει τις επιλογές του πατέρα του, δεν αλλάζει σε τίποτα αυτό που και οι δύο σου προτείνουμε: ο Στέλιος επέλεξε αυτό που επέλεξε, εσύ θα επιλέξεις ό,τι εσύ θελήσεις.
Το αν θα μετρήσεις 2 μέρη ή 4 είναι όπως το πάρει κανείς. Τέσσερα βγαίνουν αν ως ένα θέμα μετρήσεις ένα μουσικό μέτρο (=μισό στίχο). Εγώ τα ΄΄εβγαλα δύο, που το καθένα τους είναι δύο δικά σου μαζί.
Ας το πάμε πάλι, με τέσσερα:
Α - Μόρτισσα που γεννήθηκες
Β - μέσα μες στους ντεκέδες»
Γ - με μάγκες δεν εφούμαρες
Δ - τριζάτους αργιλέδες.
Και πάλι ισχύουν τα ίδια:
Ξεχωριστά οργανικά θέματα δεν υπάρχουν, και η δομή είναι [Α - Β], [Γ - Δ], τόσο στις στροφές όσο και στα οργανικά. Κάθε αγκύλη μπορεί προαιρετικά να επαναλαμβάνεται.
Το πού βάζει επανάληψη ο Μάρκος και πού δε βάζει δεν ακολουθεί άλλο σύστημα, πέρα από τη γενική αρχή «επαναλαμβάνουμε προαιρετικά». Το αν ο Στέλιος ακολουθεί επακριβώς τον πατέρα του (βάζει επανάληψη όπου έβαλε κι εκείνος, και δε βάζει όπου δεν έβαλε κι εκείνος) ή όχι δεν μπορώ να το διακρίνω, πρέπει να ξανακούσω τις δύο εκτελέσεις με χαρτί και μολύβι.
Όλα καλά pepe μην αγχώνεσαι εξάλλου στους στίχους το έχω βγάλει απλά δεν μπορούσα να διακρίνω την εισαγωγή. Εαν υπήρχε συγκεκριμένη ακολουθία.
Εφόσον είναι πιο free το θέμα και αφηνεται -πέραν των βασικών μερών- στην προτίμηση του κάθε ενός…λύθηκε η απορία μου!!
(στα μερη το ίδιο λέμε απλώς με διαφορετική διατύπωση)
Αυτή τη φορά νομίζω χαίρομαι που βρέθηκε θέμα γιατί έπαιζα διαφορετικά την πένα στις σωστές φράσεις και διαφορετικά στις λάθος.
Στις πρώτες έκανα την κίνηση του δεξιού χεριού πιο μεγάλη αφήνοντας έτσι ελάχιστο χρόνο πριν χτυπήσει η επόμενη πενιά (πάνω κάτω ο καρπός σε μεγαλύτερο εύρος). Με αυτό τον τρόπο εκτός από σταθερό ρυθμό μου ακούγονται και πιο καλές οι ανοιχτέ.ς Παρατηρούσα την πενιά του Βραχνά που το κάνει κάπως έτσι το χέρι και προσπαθώ να το μιμηθώ όσο μπορώ.
Από το 3ο και μετά παίζω όπως και πιο παλιά δηλαδή η πένα δεν κάνει καθόλου έξτρα διαδρομή παρά μόνο τα χτυπήματα, είναι πιο κοφτή η κίνηση του καρπού (αν το περιγράφω σωστά και όσο γίνεται να περιγραφεί με πλήκτρα κάτι τέτοιο)
το θέμα είναι να είναι ισόχρονες και συνεχόμενες οι θέσεις/άρσεις. δεν χρειάζεται να κάνεις μεγάλη κίνηση, αλλά άμα σε βοηθάει πάω πάσο. όσο βλέπεις τον βραχνά είσαι σε καλό δρόμο!
Έχω εδώ και καιρό την εντύπωση ότι ο Βραχνάς βαρούσε σε φράσεις που ήταν στρωτές,εναλλάξ μια ανοιχτές με όλες μαζί και μια ανοιχτή λα και την ανάλογη νότα. Κάπως έτσι νομίζω πάει το δεξί χέρι παρατηρώντας την κίνησή του. Τουλάχιστον σε κομμάτια που ακούγονται φουλ γεμάτα.
Χωρίς να είμαι κ απόλυτα σίγουρος θα συνεχίσω να το ψάχνω, ούτε ταινία να ήταν τόσο που εστιάζω στην εικόνα
ρε παιδιά το ζεϊμπέκικο βαρούσε ο άνθρωπος, μην ψάχνουμε να βρούμε κάνα μυστήριο. τα είχαμε εξηγήσει αναλυτικά στο προηγούμενο κομμάτι που πάλευες.
επίσης πρόσεχε γιατί πιθανότατα δεν θα συμβαδίζει ο ήχος με την εικόνα.
Σε γενικές γραμμές* ναι το ζεϊμπέκικο ακολουθεί αλλά ώρες ώρες που φτάσεις που είναι φουλ “γεμάτος” ο ήχος που βγαίνει (πχ μ έρχεται τώρα εφουμερναμε και κάποια σημεία του χθες το βράδυ στο σκοτάδι) δεν νομίζω ότι ακολουθεί πιστά αυτό. Έχει κι άλλα έξτρα σίγουρα αλλιώς πως θα το ακούγαμε τόσο γεμάτο.
*εννοώ στα περισσότερα άλλα νομίζω όχι αποκλειστικά
Υγ: βλέπω πάλι να ξεφεύγουμε από το θέμα της μορτισσας
φυσικά και ακολουθεί το ζεϊμπέκικο, απλά παίζει πιο πολλές γεμάτες. αλλά πάντα πάνω στο ρυθμό και στον χορό του ζεϊμπέκικου.
υπάρχουν τα τέσσερα μπάσα (4 γεμάτες), μετά μπορείς να βάλεις και όλη την τριάδα στο τέλος (3 αργά-3 γρήγορα), μετά και το καντίνι ανάμεσα στα μπάσα 2 και 3 (γεμάτες 1-3-3), και τέλος να παίξεις όλα τα μπάσα και τα καντίνια όπως η κιθάρα αλλά με γεμάτες (ντουμ τεκε ντουμ τεκ ντουμ τεκε ντουμ τεκ τεκ).
αλλά πάντα είσαι στο ζεϊμπέκικο με τα τονίσματά του. αναλόγως αν παίζεις στα όγδοα έχεις 9 θέσεις/άρσεις, αν παίζεις στα δέκατα έκτα έχεις 18 θέσεις/άρσεις. και ό,τι χρειαστεί να παίξεις θα πέσει ακριβώς εκεί πάνω. είναι πολύ απλό, ό,τι άλλο δοκιμάσεις απλά θα σε μπερδέψει.
