Μπουζούκι τριπλό

Ειδα το παρακάτω μπουζούκι στη σελίδα του κυρίου Τουτάλα.Δεν ήξερα που να το ανεβάσω και προτίμησα εδώ.

image

2 «Μου αρέσει»

Να το χαίρονται, όσοι το λιγουρεύονται. Χαζή απορία: στην κάτω ταστιέρα, εντάξει, στις άλλες δύο, χωράει άνετα το αριστερό χέρι στις πολύ προωθημένες θέσεις; Χαζή απορία Νο. 2: οι επιπλέον δύο καβαλάρηδες (και ιδίως, αυτός της “ασυγκέραστης” ταστιέρας), πώς επηρρεάζουν τον ήχο του οργάνου, δεδομένης της θέσης στην οποία βρίσκονται; Απορία σκέτη: άραγε, πόσο να ζυγίζει το όργανο, και πόση αντίσταση χρειάζεται από το αριστερό χέρι για να ισορροπεί;

Πάντως, αν και δεν έχω ιδέαν από οργανοποιία, πρέπει να είναι πολύ δύσκολο να εξισορροπηθούν οι τάσεις (6 + 8 + 6 =) 20 χορδών…

Εγώ πάντως τρόμαξα στη θέα αυτού του μπουζουκιού. Σαν τρικέρης διάβολος είναι.
Δεν έχω δει από κοντά όργανο του κ Τουταλα αλλά ομολογώ οτι αυτά που κρέμονται πίσω είναι συμπαθητικότατα.

να ρωτήσω ποια η χρησιμότητα αυτού του κατασκευάσματος (επιεικώς). Που κολλάει η λαϊκή μας μουσική με αυτό το αντικείμενο?

Γι αυτο κι εγω ανέβασα τη φωτογραφία.Δεν ξέρω το λόγο που φτιάχτηκε αυτό το κατασκεύασμα και ήλπιζα να με διαφωτίσετε .

Ο ανθρωπος που το παρηγειλε ειχε διαβασει το θεμα τριχορδο ή τετραχορδο και δεν αποφασισε ποτε τι θελει. Ετσι πηρε και τα δυο σε ενα. Και μετα σκεφτηκε αν το μετανιωσω και θελω να μαθω και κατι αλλο; ετσι εφτιαξε το τριτο μανικο που δε ξερει ουτε ο ιδιος τι ειναι γιατι δε ξερει ακομα τι θελει να μαθει

2 «Μου αρέσει»

Εφετζήδικες κατασκευές άνευ ουσίας και σκοπού…

Κι εγώ δεν βλέπω παιχτικά τί νόημα έχει να βαστάς τέτοιο όργανο… αλλά δεν είναι, φαντάζομαι, πρόκληση για έναν οργανοποποιό να καταφέρει να φτιάξει ένα τέτοιο όργανο και να παίζει καλά, όταν του το ζητάει κάποιος πελάτης;

1 «Μου αρέσει»

μπορεί ο συγκεκριμένος οργανοποιός να είναι εξαιρετικός, δεν τυχαίνει να τον γνωρίζω. Αποπροσωποποιώντας την συζήτηση, νομίζω κάθε επαγγελματίας πρέπει βάσει των δυνατοτήτων του να ικανοποιεί τον πελάτη, σεβόμενος όμως και κάποιες αρχές του επαγγέλματος, της τέχνης του κλπ. Για παράδειγμα, αν σε έναν από εσάς τους επαγγελματίες μουσικούς ένας πελάτης είχε απαιτήσεις που ξεπερνούσαν κάθε όριο υπομονής και επαγγελματισμού, δε θα τον στέλνατε?
Μιλάμε για παραδοσιακή μουσική οργανοποιία, και εδώ έχουμε το τερατάκι της Αποκαλύψεως

Είναι μια μόδα κι αυτή. Έχει την ιστορία της στην οργανοποιία. Δεν την ξέρω την ιστορία, αν δεν απατώμαι όμως θυμάμαι διπλή κιθάρα (ηλεκτρική) στους Iron Maiden δεκαετία '80. Δεν ήμουν ποτέ μεταλλάς, απλώς έτυχε να το πάρει το μάτι μου, οπότε διορθώστε με αν κάνω λάθος. Πάντως κάποιος, κάποτε, για κάποιο όργανο, πρωτοσκέφτηκε το κόλπο με τα δύο μανίκια για να συγχωνεύσει δύο όργανα σε ένα, και η ιδέα σιγά σιγά άρχισε να παίρνει προεκτάσεις. Πλέον το 'χουμε δει και με μπουζούκια, και με σάζια, κλπ… Κάπου στο φόρουμ θα βρεις κι ένα βίντεο όπου η λέξη μπουζουκομπαγλαμάς επιτέλους αποκτά κυριολεκτικό νόημα (είναι και μπουζούκι και μπαγλαμάς).

για τον Page των Led zeppelin, λες pepe. Άλλες οι ‘ταχύτητες’ και οι απαιτήσεις της δυτικής μουσικής πιστεύω, πόσω μάλλον της hard rock

7_3.jpg

αν και σεβομαι την διαφορετικη σκεψη και ας διαφωνω μαζι της, η εικονα του μπουζουκιού μου θυμησε τον Καζαμια της γιαγιας μου που διαβαζα όταν ημουν 8-9 χρονων:
γεννηση τερατος στην Κινα, με 3 χερια η 3 ποδια η 2 κεφαλια, κλπ…

ΥΓ-τονιζω ξανα, με κάθε σεβασμο στον ανθρωπο που ειχε την ιδεα να το παραγγειλει και αυτόν που το κατασκευασε. η καπως ετσι.

Βασικά για την ταχύτητα υπάρχει ένα σημείο που έχει τη λογική του (δεν την ασπάζομαι αλλά την καταλαβαίνω): όταν μέσα σ’ ένα τραγούδι ο ίδιος παίχτης πρέπει ν’ αλλάξει όργανο (ή κούρδισμα), είτε είναι Ανατολίτης και ράθυμος είτε Δύτης και γρήγορος, μέχρι ν’ αφήσει το ένα και να πιάσει το άλλο πάει, την έχασε τη στιγμή. Αυτή την ανάγκη νομίζω ότι πάνε να καλύψουν αυτά τα πολυόργανα. Θα μου πεις, γιατί να γράφονται τραγούδια με τέτοιες κουλές απαιτήσεις; Ε, ας γράφονται, ποιος θα το λογοκρίνει; Εμείς άμα δε μας αρέσουν δε θα τα παίξουμε, αυτό είναι όλο.

1 «Μου αρέσει»

Η ιδέα, το έχουμε ξανασυζητήσει, ξεκίνησε στον μεσοπόλεμο με τις harp guitar, κιθάρες με δεύτερο μάνικο, στο οποίο φοριόνταν μπάσες συνήθως χορδές. Έγινε μόδα και κάποτε ξεχάστηκε, με αποτέλεσμα τέτοιες προσπάθειες σήμερα να θεωρούνται curiosum. Μία μόνο εξαίρεση ξέρω και διορθώστε με, αν υπάρχουν και άλλες: Στην Τουρκία υπάρχουν σήμερα κάποιοι (“λόγιοι”) οργανοπαίκτες με διπλομάνικο σάζι.

Η προσέγγιση της “πρόκλησης”, γιατί βέβαια πρέπει να είναι πολύ δύσκολο να φτιάξεις τέτοιο όργανο που να παίζει και σωστά και καλά, με βρίσκει και εμένα σύμφωνο. Στη θεωρία. Στην πράξη, ποτέ δεν έχω δει τέτοιο όργανο σε “μουσική υπηρεσία” μάχιμου μουσικού, διορθώστε με και πάλι αν υπάρχουν κάποιοι. Όμως, παραμένει και το θέμα της αισθητικής, που βεβαίως δεν συνδέεται με την πρακτική άποψη. Εδώ θα απαντήσω και εγώ, όπως και άλλοι φίλοι ότι, όχι, το συγκεκριμένο δεν μου κάθεται αισθητικά καθόλου, μα καθόλου.

1 «Μου αρέσει»

Ο Τουτάλας είναι καλός οργανοποιος. Το συγκεκριμένο όμως είναι έκτρωμα. Εκτρωμα όχι επειδη εκανε τριπλό όργανο, αλλά επειδή αυτό το όργανο ειναι μπουζούκι(ο Θεος να το κανει μπουζούκι, ετσι που ειναι). Αν το έκανε ηλεκτρική κιθάρα, τριπλή σε φαση, ηλεκτρική κιθάρα με ταστιέρα κιθάρας, 4χ μπουζουκιου και τριχόρδου μπουζουκιού, ας παει στα κομματια, θα ηταν ενα ηλεκτρικο όργανο. Ετσι ομως οπως το έκανε δεν παει ωραία. Συν του ότι η πίεση που θα δέχεται το καπάκι δεν θα το αφήνει να βγάλει εναν καλό ήχο. Και επίσης φανταστείτε τι ενίσχυση έκανε μέσα στο καπάκι για να μην σπάει!!! Αυτο το όργανο μάλλον θα παίζει σιγανά!

ΥΓ ήθελα να ξερα οι φανατικοί τρίχορδοι τι είπατε μολις το είδατε!