Παρα πολυ ομορφο και ωραιος καθαρος ηχος.Ετσι θα επρεπε να ειναι τα μπουζουκια οπως λεει κι ο Gilles!!
Κι όλα τα αμάξια έπρεπε να φτιάχνονται… καμπριολέ.
Το μουσικό όργανο είναι λάθος να τα βλέπουμε σαν κάτι το στατικό, που δεν εξελίσσεται όσο εξελίσσεται η ίδια η μουσική, από κοντά η οργανοποιία, κλπ.
Άλλο χρώμα δίνει το “παλιακό” μπουζούκι με ροζέτα κι άλλο το μεταπολεμικό, άλλη ακόμα και η αισθητική του οργάνου συνολικά. Φαντάζεστε τούτα δω τα ζητιανόξυλα (!) με… ροζέτα; :079:
Από κει και πέρα παίζει το περί ορέξεως, στο τί ήχος μου αρέσει, που σε μεγάλο βαθμό καθορίζει και το τί ρεπερτόριο μου αρέσει.
Πολύ όμορφο το οργανάκι, παρεμπιπτόντως. Και από φάτσα και από φωνή. Καλόπαιχτο!
Πανεμορφο το οργανο και με ωραιο ηχο . Μου αρεσε ιδιαιτερα το χρωμα του καπακιου και το πως δενει με την ροζετα . Καλοριζικο και καλοπαιχτο να ειναι !
Δίκιο έχεις Πάνο!Τα μπουζούκια των οποίων οι οπές δεν είναι στρόγγυλες,δεν είναι και τόσο όμορφα με ροζέτα.Αλλά αυτά μου έχουν στρόγγυλες οπές,εμένα προσωπικά θα μου άρεσαν πιο πολύ με ροζέτα.Εντάξει.Όντως με τον καιρό το μπουζούκι άλλαξε λιγάκι και θα αλλάξει πολύ ακόμα.Εμένα λοιπόν μου αρέσει σε όψη όπως ήταν παλιά,κοντά στο 1930.
Ευχαριστώ πολύ άπαντες.Το περι ορέξεως ισχύει απόλυτα.Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που δινουν ενδιαφέρον στην κατασκευή των οργάνων.
Μπράβο Γιάννη!