Μπουζουκτσήδες ... παρτιτούρας ;

Το μήνυμα διαγράφηκε μετά από αίτηση του συγγραφέα

Χθες είχα το ίδιο θέμα με το δάσκαλό μου. Εκείνος μου έμαθε τους δρόμους και μου έμαθε να βγάζω τα τραγούδια πρακτικά και τις αντίστοιχες συγχορδίες. Εγώ το πήγα λίγο παραπέρα μαθαίνοντας τις παρτιτούρες, καθαρά προσωπικά όμως. Συμπέρασμα κάποιος πρέπει να ξέρει τις νότες σε όλες τις χορδές και να εξασκήσει το αυτί του. Όπως λέχθηκε η ανάγνωση δεν βγάζει ψυχή. Θεωρώ πως η αλήθεια είναι κάπου ανάμεσα. Π.χ. αν κάποιος βγάλει ένα πολύ καλό ταξίμι ή σολάκι με τις γνώσεις του στις νότες μπορεί να το γράψει για να το θυμάται. Βέβαια κάποιος μπορεί να το ηχογραφήσει και να το ακούει και να το βγάλει πάλι με το αυτί. Ολα είναι υποκειμενικά κάποιοι θεωρούν το αυτί το παν κάποιοι τις παρτιτούρες…

Ο προηγουμενος δασκαλος μου , μου εδειχνε με παρτιτουρες. Αυτο το πραγμα με εκανε να βαριεμαι και να αισθανομαι οτι παιζω … πιανο.
Ετσι αλλαξα δασκαλο ο οποιος ειναι καλυτερος και μου δειχνει κατευθειαν πανω στο οργανο . Η πρωιμη και καθαρα προσωπικη μου αποψη ειναι οτι σε λαικο οργανο οπως το μπουζουκι οι παρτιτουρες περιττευουν.

1 «Μου αρέσει»

Όπως είπες φίλε σάκη και εσύ οι παρτιτούρες επιβραδύνουν την όρεξη του καλλιτέχνη, δεν αφήνουν το άτομο να ψάξει και να γυμνάσει το αυτί του, αλλά του τα δίνει όλα έτοιμα. Όπως ξανάπα οι παρτιτούρες έχουν λόγο όταν ο καλλιτέχνης βρίσκεται σε άλλο επίπεδο και θέλει να εξελιχθεί και άλλο

Η μουσική γραφή είναι προσπάθεια καταγραφής και διάσωσης της μουσικής γλώσσας, τίποτε παραπάνω, τίποτε λιγότερο. Οι πρώτες προσπάθειες καταγραφής μουσικής νομίζω εντοπίζονται περίπου 4000 χρόνια πρίν. Οπως και με τον γραπτό λόγο, έτσι και η μουσική γραφή πρέπει πάντα να συνοδεύεται με κάποια προφορική παράδοση και ερμηνεία.
Δεν καταλαβαίνω απο που και ως που η γνώση μουσικής γραφής και ανάγνωσης καθορίζει το “ποιόν” του μουσικού. Αν κάποιος βαρίεται να μάθει, δεν μαθαίνει. Πως χαρακτηρίζουμε οτι, απο την στιγμή που κάποιος μαθαίνει μουσική γραφή, χάνει την φαντασία του , ψυχή του και δεν ξέρω τι άλλο;Δηλαδή τα είδη σημειογραφίας που αναπτύχθηκαν μόνο για παραδοσιακή-λαική μουσική όπως στην Τουρκία (ίσως και ινδία , αν και δεν γνωρίζω πολλα) αφαιρούν απο όλους τους Τούρκους κλπ γνώστες, την ψυχή τους; Αν είναι δυνατόν!
Μόνο άνθρωποι που δεν ξέρουν να διαβάζουν μουσική έχουν τέτοιες απόψεις. Πιστεύω πως η γνώση μουσικής γραφής είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο (επιμένω, μόνο εργαλείο, τίποτε άλλο) εκμάθησης και διάσωσης της τέχνης και σε καμία περίπτωση δεν καθορίζει ή περιορίζει τις εκφραστικές ικανότητες του ερμηνευτή.

1 «Μου αρέσει»

Χαιρετώ, και επιτρέψτε μου να καταθέσω κι εγώ… Νομίζω πως όταν ξεκινάει κανείς να μαθαίνει μουσική καλό θα είναι να ξέρει τι παίζει. Και τι εννοώ: Όταν πχ. μαθαίνει τον Χιτζάζ, είναι - κατά τη γνώμη μου- προτιμότερο να μάθει το δρόμο βάσει των διαστημάτων του, ώστε να μπορεί να τον παίζει απ’ όλες τις τονικότητες. Αλλά και να ξέρει τι νότα πατάει. Εκεί χρειάζεται η παρτιτούρα. Επειτα να μάθει με τον ίδιο τρόπο τις βασικές βαθμίδες - συγχορδίες, όπου και εκεί είναι καλό να χρησιμοποιηθεί σημειογραφία…
Παράλληλα όμως, για να υπάρχει και κάποιο κίνητρο σ’ αυτό, θα πρέπει να έχει 5-6 κομμάτια στο κασσετόφωνό του σ’ αυτό το δρόμο, ώστε να κάνει πρακτική εφαρμογή των όσων μαθαίνει και να οξύνει έτσι και την αντίληψή του.
Για το ταξίμι νομίζω είναι θέμα εμπειρίας και γνώσης των δρόμων, και πιστεύω πως θα έρθει μόνο του.
Η αλήθεια είναι πως μερικές φορές η ωδειακού τύπου εκπαίδευση κάνει τους μαθητές να χάνουν το ενδιαφέρον τους…

Ευχαριστώ για τη συμμετοχή στη συζήτηση, που πιστεύω να συνεχιστεί και με άλλες γνώμες / εμπειρίες.

Πολλοί όμως μαθαίνουν από τις ηχογραφήσεις, και αν η παρτιτούρα σε περιορίζει μια φορά σαν μουσικό, η ηχογράφηση σε περιορίζει δέκα. Αν ηχογραφούσαμε το Μάρκο δέκα φορές να παίζει το ίδιο τραγούδι, θα το έπαιζε με δέκα διαφορετικούς τρόπους. Αλλά κάποιος που το μαθαίνει από την ηχογράφηση θα αντιγράψει όχι απλά τις νότες αλλά κάθε στοιχείο της ερμηνείας, ένταση, πενιά φραζάρισμα κλπ, πράγματα που ο ίδιος ο δημιουργός δεν θα επαναλάμβανε με τόση ακρίβεια.

Η παρτιτούρα σου δίνει μόνο τα στοιχειώδη, αφήνει αρκετό χώρο για να προσθέσεις την προσωπικότητα σου (γιατί αν δεν το κάνεις θα ακουστείς σαν ρομπότ/midi)

emc, οξυδερκής η παρατήρησή σου, αλλά κρύβει μια παγίδα. η ηχογράφηση δίνει όλα τα στοιχεία που δημιουργούν το ύφος του συνθέτη/μουσικου/είδους μουσικής. αυτό δεν στο δίνει καμία παρτιτούρα, πόσο μάλλον σε μουσικές που χάνονται και η εξέλιξή τους πάει προς το χειρότερο (σκυλάδικα σε μπουζούκια και πανηγύρια). επίσης άλλο το να μην ξέρεις ούτε τις νότες πάνω στο όργανο, πόσο μάλλον τα ακκόρντα ή τους δρόμους, και άλλο απλά να μην χρησιμοποιείς παρτιτούρα για να προσεγγίσεις ένα κομμάτι. είναι όμως ο πιο εύκολος (και δόκιμος) τρόπος για να καταγράψεις κάτι που θες να θυμάσαι, και να το μοιραστείς με άλλους.
όπως είπε κι ο alk, εργαλείο είναι και εξαρτάται από την χρήση που θα του κάνεις. όπως όλα τα εργαλεία όμως, έχουν και μια αρχική κατεύθυνση στην οποία “σπρώχνουν” τον χρήστη. σε μια ζωντανή λαϊκή/παραδοσιακή μουσική, ηχογραφήσεις και παρτιτούρες (μέσα αποκρυστάλλωσης μιας ερμηνείας) δεν έχουν λόγο ύπαρξης, γιατί συνεχώς εξελίσσεται και αλλάζει αναλόγως τις συνθήκες. όταν όμως έχει ανακοπεί αυτή η διαδικασία (και λόγω των γραμμοφώνων και των παρτιτούρων, αλλά και λόγω των κοινωνικών συνθηκών), ψάχνουμε ηχογραφήσεις και παρτιτούρες για να ανασυνθέσουμε αυτά που χάσαμε…
τέλος, είναι πιο σημαντικό να εξασκήσουμε τα αυτιά μας παρά τα μάτια μας. με λίγα λόγια, αυτί χωρίς παρτιτούρα γίνεται, παρτιτούρα χωρίς αυτί δεν γίνεται.

1 «Μου αρέσει»

Συμφωνώ απόλυτα με το Νίκο και δει στο τελευταίο όπως είπα και πιο πάνω οι παρτιτούρες καταγράφουν την ψυχή του καλλιτέχνη θα την βγάλει το αυτί. Δέιτε αγαπητοί μου ένα σολάκι, μια ανταπόκριση άλλη εκτός του τραγουδιού, ένα ταξίμι και ένα γέμισμα. Η παρτιτούρα και η προσίλωση σε αυτή καθιστούν δέσμεο της το καλλιτέχνη, ανήμπορος να δημιουργήσει αυτός κάτι και να εκδηλώσει τα συναισθήματα του εκείνη τη στιγμή

Προσωπικά, καταγράφω (όπως μπορώ) ταξίμια, γνωρίζοντας οτι, αν το γράψεις δεν είναι πλέον ταξίμι αλλα κάτι άλλο.
Είναι όμως ένας καλός τρόπος να μελετήσουμε το ύφος των παλιών, και, ας το παραδεκτώ, προετοιμασμένο ή όχι, αν ένα ταξίμι που μου άκουσα με τρέλανε, θέλω να μπορώ να το παίξω…

Σπουδαίες και μεστές σκέψεις, παιδιά. Ωραία. Συνεχίζουμε…

Στο να μπορείς να καταγράψεις ένα ταξίμι του Τσιτσάνη λόγου χάρη(πολύ αξιόλογα) η παρτιτούρα είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο για τη καταγραφή αυτού, αλλά όταν ο καλλιτέχνης θέλει να “δημιουργήσει” κάτι δικό του δεν απαιτείται η χρήση της παρτιτούρας γιατί είναι ένα σολάκι της στιγμης.

Γεια σας παιδια, θα ήθελα να καταγράψω κι εγώ την άποψη μου. Κατ΄αρχάς συμφωνώ με όσα λέτε, μιας και πρόκειται για υποκειμενικό θέμα. Για μένα το ταξίμι είναι η απόδοση των συναισθημάτων της στιγμής εκείνης που παίζεται το ταξίμι. Άρα είτε το γράψουμε είτε όχι τη στιγμή που θα παίξουμε ένα ταξίμι θα το αποδώσουμε σύμφωνα με τα συναισθήματα μας εκείνη την ώρα. Το ταξίμι πρέπει να είναι (κατά την άποψη μου πάντα) η εξωτερίκευση των συναισθημάτων που νιώθουμε εκείνη τη στιγμή.

Γεια σας παιδια, κατα την ταπεινη μου γνωμη ετσι ειναι οπως τα λεει ο παραπανω φιλος, το ταξιμι ειναι οπως αισθανεσαι εκεινη την ωρα, η" ενα ωραιο η ασχημο βιομα, που οδηγουν στο να βγαλεις ωραιο συναισθημα η ασχημο και ΨΥΧΗ βεβαια στο ταξιμι. και τοτε φυσικα πιστευω προσωπικα θα ειναι παρα πολυ καλο.αλλωστε πιστευω οι περισσοτεροι απο εμας ενας κυριος λογος που λατρεψαμε αυτο το οργανο, ειναι αυτος,( τα μαγικα και μαγκιορικα ταξιμια του μεγαλου παλαιολογου και πολλων αλλων "μεγαθυριων του οργανου). ΝΑ ΣΤΑΙ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ. ΝΙΚΟΛΑΣ.

Μαγικά και μαγκιόρικα ταξίμια δεν κάνουν μόνο τα μπουζούκια και οι μεγάλοι παίκτες αυτών, αλλά και οι μεγάλοι μουσικοί άλλων οργάνων και μάλιστα σε κάποια άλλα όργανα είναι και πιο εκφραστικά.

Συνφωνοι, αλλα μιλαμε για το μπουζουκι, και την ψυχη που βγαζει ο καθενας πανω σε αυτο. και τους μεγαλους μπουζουξιδες που μας εδωσαν το εναυσμα να ασχολειθουμε με αυτο,

Πάντως δεν πρέπει να παροράται και
ο άλλος πόλος του θέματος, δηλ. ότι
το ταξιμάρισμα προυποθέτει και μια Α τεχνική κατάρτιση και δημιουργική φαντασία, κάτι που δεν είναι αυτονόητο παρά σε αναλογικά ελάχιστους οργανοπαίκτας.

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 21:33 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 21:32 —

Σωστάααα !