Μπουζουκι αγνωστου κατασκευαστη

γεια σε ολη την παρεα.παιδια μολισ ηρθε στα χερια μου αυτο το μπουζουκι αλλα δεν γνωριζω τον κατασκευαστη.μπορει καποιος να βοηθησει?mpoyzoyki (1).jpgmpoyzoyki (2).jpg μου ειπαν οτι ειναι 35 χρονων περιπου.

http://www.xe.gr/mousika-organa/mpouzoykia%7Cad-48994275.html Από τη Χρυσή Ευκαιρία? Λοιπόν, το σίγουρο είναι πως είναι παλιό. Αν μιλάμε για το ίδιο, δεν ξέρω πόσο καλό είναι. Βλέπω την τιμή (200 ε) όπου δεν είναι αντιπροσωπευτική ενός πολύ αξιόλογου οργάνου. Μακάρι να βγω ψευδής. Απλά δεν ξέρω ποιος μπορεί να είναι ο κατασκευαστής. Μου θυμίζει κάποια όργανα, μαζικής παραγωγής φαντάζομαι, που χρησιμοποιήθηκαν σε ταινίες, π.χ. Οι θαλασσιές οι χάντρες. Φαίνονται πολλά στη συγκεκριμένη που δείχνουν και κάπως φτηνά και μοιάζουν αντίγραφα μπουζουκιών τύπου Ζοζέφ και προηγουμένων. Ας είναι πάντως καλόπαιχτο.

ευχαριστω πολυ και ευχαριστω και για την απαντηση.νομιζω πωσ και εγω το εχω δει σε ελληνικη ταινια το ιδιο οργανο.

κανενας αλλοσ φιλοσ να βοηθησει?​

Φίλε θωμα το όργανο είναι σίγουρα μαζικής παραγωγής, η ταστιέρα είναι φτηνός παλίσανδρος. παρόμοια έβλεπες και στις βιτρίνες των καταστημάτων γύρω απο την ομόνοια, βαραντζέρου,πλατεία Λαυρίου την δεκαετία του 70.Αν δεν έχει πάρει το μανίκι είσαι τυχερός γιατί οι κατασκευαστές τα μαζικής παραγωγής(οχι ολοι)τα έστηναν ολα τρίχορδα τετράχορδα με κλίμακα 68, και το τετράχορδο δεν αντέχει τις πιέσεις σε αυτή την κλίμακα για πολλά χρόνια .Καλοπαιγμένο να ειναι

και γώ περιμένω να μου χαρίσουν ένα μπουζούκι αλλά απο αυτή την ταινία :slight_smile: https://www.youtube.com/watch?v=P9N17eHCJv0

ο θεος ξερει…:102:

ευχαριστω ολους για τις απαντησεις και την βοηθεια

Multi Koulti, αυτή νομίζω είναι η πρώτη ταινία με μπουζούκι. Χαμένοι άγγελοι (1948). Αυτα όμως νομίζω είναι καλά όργανα. Στο ένα είναι ο Χιώτης και στο άλλο ο Λαύκας. Αν είναι, με το έρθει το όργανο, κατευθείαν βίντεο. Ζοζέφ πρέπει να είναι. Για ποιό από τα δύο μιλάμε?

Φίλτατε Σωτήρη λυπάμαι που στο λέω (και ακόμα περισσότερο λυπάμαι που το μαθαίνεις από εμένα) αλλά ο multi_kulti αστιεύεται και μας περιεργάζεται. Άρα πιστεύω θα είναι κρίμα να σε αφήσει να περιμένεις το βίντεο που δε θα έρθει ποτέ. Επ’ ευκαιρίας, τα δεδομένα για το “Χαμένοι άγγελοι” είναι τεκμηριωμένα; Γιατί μου φαίνεται λίγο αργά το '48 για να είναι η πρώτη ταινία με μπουζούκι. Ίσως πάλι να κάνω και λάθος, γιατί μιλάω από ένστικτο.

Ε, τώρα ρεζιλεύτηκα για τα καλά. ΧΑΧΑΧΑΧΑ. Δε μου κίνησε καθόλου την περιέγεια ούτε η φατσούλα στο μήνυμα του multi_kulti πάνω στον ενθουσιασμό. Με παραξένεψε το να χαρίζεται τέτοιο όργανο αλλά δεν σκέφτηκα τίποτα εκείνη την ώρα. Πάντως, η ταινία είναι του 1948. Αν θεωρείτε πως είναι αργά, ίσως κάνω λάθος εγώ ως προς το αν είναι η πρώτη με μπουζούκι. Στο πρώτο μου μήνυμα δεν εννοούσα να έχω δει το συγκεκριμένο όργανο σε ταινία, εννοούσα πως μου θυμίζει κάποια φτηνιάρικα που έχω δει σε ταινίες (π.χ. ) Στο βίντεο φαίνεται καλύτερα το ότι όντως είναι σαν ψεύτικα.

το βρηκα στην ταινια η νεραιδα και το παλικαρι ακριβωσ το ιδιο

Σε σκαφος και καραολο, θυμιζει το δικο μου παλιο, δεκαετιας του 50 που πιθανον να ειναι Τσακιριαν. Τωρα ο Θεος και η ψυχη του παντος ενδιαφερον θα ειναι και σε τετραχορδο.

φιλε zebe λες να ειναι τοσο παλιο?εχω και πιο κοντινη φωτο.

Εμένα μου θυμίζει το μπουζούκι του παπαιωάννου!

εχεις δει καποια φωτο με αυτο το μπουζουκι?

Με αυτό όχι, αλλά ενα που ισως μοιαζει λιγο papaioannou.jpg

Φίλε smxz8 δεν χρειάζεται να γεμίζουμε το Φόρουμ με ανούσια μηνύματα. Ο Παπαϊωάννου δεν είχε ένα μπουζούκι αλλά εκατόν ένα (λέω γω τώρα). Το ίσως μοιάζει λίγο κλπ δεν βοηθάει κάτι στο Φόρουμ. Σε παρακαλώ την κατανόησή σου πάνω σε αυτό το θέμα.

Δεχομαι που μου είπες οτι γράφω ανούσια μηνυματα σε 2 προηγούμενες συζητήσεις, και εχεις δικιο. Εδω γιατι ειμαι ανουσιος; Προφανώς και ο Παπαιωάννου είχε 100 μπουζούκια. Και προφανώς θέλω να βοηθήσω πάνω στο θέμα. Το μπουζούκι που ανέβασα ήταν ένα από αυτά του Παπαιωάννου, το οποιο ειδα οτι μοιάζει με αυτό που ανέβασε ο φίλος πιο πάνω. Αμα δεν βοηθάει το μηνυμα μου, τι να πω, διαγράψτε το.

Φίλε smxz8, δεν είμαστε εδώ για να διαγράφουμε εκ των υστέρων. Η περίπτωση που αναφέρθηκε είναι μία από κάποιες δεκάδες κάθε μέρα, όπου η συμβολή στην εξέλιξη της συζήτησης (και της νέας γνώσης) δεν είναι ουσιαστική. Τέτοιες καταστάσεις προσπαθούμε ακριβώς να προλαβαίνουμε, όσο βέβαια μπορούμε.