Pardon Our Interruption καλησπέρα σας σε όλους, με ενδιαφέρει αυτός ο μπαγλαμάς πολύ, ποια είναι η γνώμη σας, αξίζει???
Δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται ένας μπαγλαμάς να αξίζει οχτακόσια ευρώ, με ξεπερνάει.
Αν ήταν πράγματι Ζοζέφ, θα ήταν συλλεκτικό κομμάτι και επομένως, υπεράνω κάθε συμβατικής χρηματικής αξίας. Αμβιφάλλω όμως: Και το σχήμα της τρύπας, και η διακοσμητική κλάρα στο καπάκι και ο καβαλάρης, με τίποτα δεν μου θυμίζουν Ζοζέφ.
έχουμε ξανακουβεντιάσει γιαυτό, κατά τη γνώμη μου δεν πάει με το μέγεθος ή με το κιλό το όργανο. δεν μπορώ να πώ από φωτογραφίες αν το συγκεκριμένο όργανο τα αξίζει ή όχι, αλλά δεν το αποκλείω εκ των προτέρων. μάλλον ο μπαγλαμάς είναι υποτιμημένο όργανο και το μπουζούκι υπερεκτιμημένο, λόγω μεγέθους, λόγω δυνατοτήτων ή ίσως και λόγω απόσβεσης στα πάλκα…
έχω καλή εμπειρία, είναι πράγματι Ζοζέφ,πήγα και το είδα, άλλα το θέμα είναι δεν έχω να διαθέσω τώρα 800 ευρω.
Ε, αν είναι έτσι, φίλε billmani, το θέμα τελειώνει κάπου εδώ, και μάλλον άδοξα…
Κάτι δεν μου αρέσει από πίσω στον τάκο. Μου φαίνεται σαν φουσκωμένος.
Παρόλα αυτά, καλή τύχη!!
Ποιος ειπε οτι ειναι ακριβος ο μικρουλής? Προχθες σε γνωστο μαγαζι των Αθηνων ετοιμαζε ο μαστορας εναν μπαγλαμα εναντι του ποσου των 1500 παρακαλω. Ενταξει παιρνεις αμαξι με τοσα, αλλα μην το μετραμε ετσι
Γιατί να μην το μετράμε έτσι; Αυτήν ακριβώς τη σκέψη (για το αυτοκίνητο) έκανα όσο η συζήτηση ήταν ακόμα στα 800.
Δε συμφωνώ ότι είναι υποτιμημένος (χρηματικά) ο μπαγλαμάς. Τον αγαπώ, τον τιμώ, από τον μπαγλαμά ξεκίνησα τα μαγευτικά ταξίδια στον κόσμο της μουσικής (και χωρίς να περάσω ποτέ στο μπουζούκι, παρόλο που προφανώς μπορώ να παίξω αρκετό μπουζούκι ώστε, αν ήθελα, ν’ αρχίσω να μαθαίνω και στ’ αλήθεια), αλλά αντικειμενικά ποτέ στη ζωή μου δεν άκουσα να γίνεται λόγος για κάποιον μπαγλαματζή που άφησε εποχή, για κάποια μουσική εξέλιξη που να στηρίχτηκε στον μπαγλαμά, για κάποιον ιστορικό κατασκευαστή μπαγλαμάδων ή οτιδήποτε ανάλογο. (Και μη μου πείτε βέβαια ο Μπάτης! Ο Μπάτης πρώτον ήταν πριν από εκατό χρόνια και δεύτερον δεν ήταν μπαγλαματζής, ήταν προσωπικότητα.)
Ένας καλός μάστορας θα μπορεί ίσως, γιατί όχι, να φτιάξει έναν μπαγλαμά πέντε φορές καλύτερο από έναν των 300 ευρώ. Γιατί όμως; Τι νόημα έχει να το κάνει; Πού θα αξιοποιηθεί η τόση καλοσύνη του;
Όλη η πορεία του μπαγλαμά ήταν και είναι ακόμη ΤΑΠΕΙΝΗ. Τα οχτακοσάρια και τα χιλιοπεντακοσάρια έχουν πάρει διαζύγιο από την ταπεινότηττα.
Παρεμπιπτού, δε συμφωνώ ούτε ότι το μπουζούκι είναι υπερτιμημένο (χρηματικά πάλι). Από τη στιγμή που ένας ερασιτέχνης μπορεί να βρει αξιοπρεπές όργανο με τρία ή τέσσερα κατοστάρικα για να κάνει το μεράκι του, το πάνω όριο ας είναι όσο ψηλά θέλει - εγώ εξακολουθώ να βρίσκω την κατάσταση φυσιολογική (δεδομένου ότι μιλάμε για άλλη πραγματικότητα απ’ ό,τι για τον μπαγλαμά). Αφύσικη είναι με τα λαούτα π.χ., όπου ο αντίστοιχος ερασιτέχνης πρέπει να δώσει τα ίδια λεφτά για να κάνει το μεράκι του όσα θα δώσει κι ο άλλος που αγοράζει αυτοκίνητο κάθε βδομάδα παίζοντας σε γάμους.
μα οποιοσδήποτε μπορεί να βρεί μια χαρά μπαγλαμά με 200 ευρω, από κει και πέρα ας ανέβει η τιμή με βάση την ποιότητα (και όχι την διακόσμηση). πάντως οι καλοί κατασκευαστές δεν φτιάχνουν παρά ελάχιστους μπαγλαμάδες, από παραγγελίες συνήθως, γιατί αλλιώς δεν τους συμφέρει οικονομικά. το 90% είναι μάλλον πρόχειρα όργανα από μικρούς κατασκευαστές σε τιμή κόστους (άσχετα την ταμπέλα που μπαίνει μετά). κρίμα δεν είναι;
η σύγκριση με τα αυτοκίνητα είναι τελείως άτοπη, μια που μιλάμε για ένα βιομηχανικό προιόν μαζικότατης παραγωγής το οποίο από τα 10.000 (καινούριο) θα πέσει εύκολα στα 1000 (μεταχειρισμένο), ειδικά αν έχει υψηλό φορολογικό συντελεστή και μεγάλα έξοδα συντήρησης. ας βάλουν τέλη στο τέλι και το ξανασυζητάμε.
Θεωρώ τα 800? για μπαγλαμά πολλά…Βέβαια τα γούστα και τα μεράκια έχουν πάντα υψηλό τίμημα και εξαρτάται πάντοτε απο τις διαθέσεις του “μερακλή” τί θα ξοδέψει και πού…Όταν ανακοίνωσα σε συνάδελφο οτι αγορασα μπουζούκι και ξόδεψα γύρω στο χιλιάρικο με κοίταζε σχεδόν με…λύπηση. Δεν με πείραξε όμως γιατί θυμήθηκα τον τρόπο που τον είχα κοιτάξει εγώ όταν μου εξηγούσε πως έδωσε σχεδόν διπλάσιο ποσό για δερμάτινη επένδυση στα καθίσματα του αυτοκινήτου του…Βέβαια η σύγκριση ενός μπαγλαμά ή οποιουδήποτε άλλου οργάνου με καταναλωτικά, “αναλώσιμα” αντικείμενα είναι μάλλον άδικη…Άλλη αξία, άλλη χρήση και εντελώς διαφορετική αντοχή στο χρόνο…
Ο μπαγλαμάς μπορεί να έχει όση δουλειά όση έχει ένα μαντολίνο. Δεν είμαι βέβαιος γιατί θα πρέπει ο μάστορας να έχει καλύτερο κέρδος φτιάχνοντας μαντολίνα (γιατί μπορείς να παίξεις το Μπέικο του Περιστέρη ή κομμάτια του Τούντα) και μικρότερο με τον μπαγλαμά γιατί δεν χρησιμοποιείται μελωδικά στον ίδιο βαθμό.
Παιδιά καλησπέρα,
πέφτουμε σε μια παγίδα εδώ: οι περισσότεροι φθηνοί μπαγλαμάδες που κυκλοφορούν στην πιάτσα είναι απαίσιοι και σε εμφάνιση και σε ήχο.
Με γύρω στα 300 ευρώ θα πάρεις μπαγλαμά με ήχο, αλλά κ πάλι τα υλικά και η εμφάνιση θα είναι μέτρια ή ανεκτά.
επειδή είμαι μπαγλαματζής καμιά 20αριά χρόνια κι επειδή έχουν περάσει από τα χέρια μου πολλά μέτρια όργανα, εγώ θα ήμουν άνετα διατεθειμένος (αν είχα λεφτά) να επενδύσω και να πάρω έναν μπαγλαμά με -ας πούμε- 500 ή 800 ευρώ, αν ο ήχος και η εμφάνιση και η κατασκευή του ήταν αψεγάδιαστη. Ένα όργανο που να σονάρει το ίδιο καλά και στο σόλο και στα ακκόρντα. Ένα μπαγλαμά που μπορέις να τον κρατάς επί 4-5-6-ώρες και αν τον ευχαριστιέσαι ασταμάτητα…
Όταν μιλάμε για όργανα παλαιών οργανοποιών (π.χ. ΖΟΖΕΦ, Λαζαρίδη κτλ) πληρώνεις επιπλέον την ιστορία και το όνομα, τον μύθο. Κι ελπίζεις παράλληλα ότι στην τιμή συμπεριλαμβάνεται και η ωριμότητα του ήχου και του οργάνου.
Αυτά από εμένα.
To kathe organo einai ena ergo texnis. Gia kapious mpori i axia tou na einai pio ligoi kai apo to xylo pou xrisimopiisi, gia kapious mpori na xepernai tis xiliades. Ola einai sxetika. Kapioi apo emas epireazomaste apo to onoma tou organopiou, kapioi perrisotero apo ton ixo, alloi apla theloume ena organo pou na mas volevi ikonomika. Ola dexta.
Min xahname tin istoria tou mpaglama e…
Από συντονιστική ομάδα: Η ανάγνωση των Ελληνικών, γραμμένων με λατινικούς χαρακτήρες, είναι κουραστική και συχνά δύσκολη. Παρακαλούμε να αποφεύγεται.