Μπαγλαμάς Σπουρδαλάκη με σκάφος από Βραζιλιάνικο Παλίσανδρο

Καλησπέρα σας,

Αγαπητοί φίλοι μετά από πολύ προσμονή παρέλαβα από τον Κύριο Σπουρδαλάκη το μπαγλαμαδάκι που βλέπετε στις φωτογραφίες.

Ζήτησα από τον Χρήστο ένα μπαγλαμαδάκι ανάλογο με τις προηγούμενες κατασκευές του προ μηνών και μου πρότεινε να αναμείνω λίγο καιρό καθότι σχεδίαζε ένα νέο καλούπι για μπαγλαμάδες. Ένα καλούπι τύπου Neorion, αντίστοιχο με των τρίχορδων, αλλά για μπαγλαμάδες αυτή τη φορά με ανάλογα χαρακτηριστικά και με την συγκεκριμένη ιδιότητα ανάκλασης του ήχου με συμπεριφορά τέτοια ώστε μέσα από το σκάφος να ανακλάται και να καταλήγει συνολικά στην τρύπα του καπακιού.

Προ ολίγων ημερών ήταν έτοιμο. Το μπαγλαμαδάκι έχει σκάφος κατασκευσμένο από βραζιλιάνικο παλίσανδρο εξαιρετικά παλιό και σπάνιο. Το καπάκι είναι από ελβετικό έλατο και το μάνικο περιέχει ανθρακονήματα. Είναι μαλακό όταν παίζεις και έχει έναν ήχο απερίγραπτο. Δυνατό και συνάμα γλυκό που θαρρείς πως σε ταξιδεύει.
Δεν χορταίνεις να το κρατάς στην αγκαλιά σου και να το ακούς να “μουρμουρίζει”.

1 «Μου αρέσει»

Δοκίμασα το μπαγλαμά και το αδερφάκι του προ ημερών.
Δάκρυσα.
Μόνο αυτό.
Καλορίζικος!

1 «Μου αρέσει»

Μπάμπη σε ευχαριστώ πολύ. Έχουν περάσει 2 εβδομάδες που τον έχω και δεν τον αφήνω από τα χέρια. Εντωμεταξύ μέρα με τη μέρα τον ακούω και ανοίγει η φωνή του - ο ήχος του - όλο και περισσότερο. Δεν το έχω ξαναδεί αυτό, γιατί με την ελιά είδα διαφορές άλλα μήνα με τον μήνα ενώ με το μπαγλαμαδάκι είναι ταχύτερη η αλλαγή, σε σημείο που σε συναρπάζει. Και γίνεται όλο και πιο δυνατό και πιο γλυκό όσο παίζω… Έχω κολλήσει με αυτό το μπαγλαμαδάκι τόσο που δεν το περίμενα…

Καλησπέρα και καλορίζικος. Θα ανεβάσεις κάποιο ηχητικό του να τον ακούσουμε;

Ωραίος μπαγλαμάς αλλά κάνει και ενάμιση χιλιάρικο να το λέτε και αυτό, δεν είναι για όλους …

Καλημέρα, ευχαριστώ πολύ. Βεβαίως σύντομα θα ανέβει ηχητικό.

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 11:15 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 10:49 —

Καλημέρα, κατανοώ αυτό που λες. Ωστόσο, θα ήθελα να σου αναφέρω ότι η τιμή και η αξία είναι ανάλογη. Επίσης η απόφαση μιας τέτοιας αγοράς σε σχέση με την στιγμή που θα τον παραλάβεις έχει μία χρονική διάρκεια - απόσταση, η οποία ενδεχομένως να επιτρέπει την συλλογή του ποσού ή την τμηματική καταβολή του μέχρι την παραλαβή του οπότε και η τιμή τελικά να είναι πιο επιτρεπτή στον οποιοδήποτε.
Επίσης η ποιότητα των υλικών συνολικά, η εξαιρετική παλαιότητα των ξύλων, η - σε άριστες συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας - συντήρηση τους στο εργαστήρι του Χρήστου, και η εξαιρετική δουλειά δικαιολογούν την τιμή. Επίσης να αναφέρω πως για την κατασκευή του χρειάζεται χρόνος και εργασία όσο για ένα μπουζούκι. Για να ολοκληρωθεί δε αυτό το αποτέλεσμα συμμετέχει και ενισχύει τη δουλειά του Χρήστου ο Γιάννης Κάτος (βάσικος συντελεστής στη σχεδίαση του καλουπιού) και η υπόλοιπη ομάδα που αφιερώνεται στη δημιουργία των οργάνων με περίσσιο μεράκι και αγάπη.

Τέλος τα όργανα του Χρήστου κουβαλούν πάνω τους τεχνογνωσία 35+ χρόνων και ένα μείγμα εργασίας που περιλαμβάνει την παραδοσιακή τέχνη της οργανοποιίας μπουζουκιών, λοιπών λαουτοειδών και κιθάρων αλλά και της σύγχρονης τεχνολογίας και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ένα άρτιο αποτέλεσμα ήχου και ομορφιάς.

Μπορεί δε να δείχνει ακριβό σε κάποιον, αλλά ποτέ υπερτιμημένο, για όσα ανέφερα αξίζει και με το παραπάνω. Τέλος η διευκόλυνση της τμηματικής καταβολής μέχρι την παραλαβή ή του περιθωρίου χρόνου για τη συλλογή του x ποσού ενδεχομένως να επιτρέπει την αγορά.

Μπάμπη δε χάνεις τίποτα να περάσεις από τον Χρήστο και να συζητούσες οποιαδήποτε λεπτομέρεια μαζί του, είναι καλός άνθρωπος, αγνός στις προθέσεις του και με λατρεία στην τέχνη του, τόσο ο ίδιος όσο και ο Γιάννης και τα παιδιά στο εργαστήρι. Είμαι σίγουρος πως θα σε εξυπηρετούσε. Ο ίδιος θα σου λύσει οποιαδήποτε απορία καλύτερα από τον καθένα.

Καλή σου μέρα. Φιλικά πάντα, Παντελής.

Δεν αμφιβάλω για την ποιότητα του οργάνου, αλλά τα χρήματα είναι ο βασικός παράγοντας για να αγοράσουμε οτιδήποτε, τουλάχιστον για εμένα που δεν μου περισσεύουν.
Πρώτα θέλω να μάθω την τιμή και μετά τα υπόλοιπα

κατ’αρχήν, παντελή καλορίζικος και καλοτάξιμος! μια που άνοιξε κουβέντα, να πώ κι εγώ την εμπειρία μου μια που δοκίμασα τρεις μπαγλαμάδες στην έκθεση τις προάλλες. είδα την ροζέτα, αλλά δεν ξέρω ποιόν από τους δύο πήρες τελικά.

ο ένας ήταν χωρίς ροζέτα και είχε τον χαρακτηριστικό ήχο των μπουζουκιών του εργαστηρίου. δε θα τον επέλεγα, πρώτον γιατί αντικειμενικά ένας μπαγλαμάς πρέπει να έχει ήχο μπαγλαμά και όχι μπουζουκιού, και δεύτερον γιατί υποκειμενικά δεν μου ταιριάζει αυτός ο ήχος.
οι άλλοι δύο με ροζέτα, ο ένας είχε πιο συνηθισμένο ήχο ενώ ο τρίτος είχε επιτέλους ήχο μπαγλαμά! αυτό το ξερό και καμπανιστό παίξιμο, που σε προκαλεί να πιάσεις ακκόρντα και μελωδία. οι χορδές και οι νότες ξεχωρίζανε μεταξύ τους, το κούρδισα πειραιώτικο ντουζένι για μπάτη και ανταποκρίθηκε μια χαρά.
όμως, όπως όλα τα όργανα του εργαστηρίου, θεωρώ πώς ήταν υπερτιμημένοι. δεν υποτιμώ τον μπαγλαμά σαν όργανο, ούτε την εργασία που απαιτεί, ούτε το διπλάσιο ποσοστό σφάλματος που έχει κατά την κατασκευή (λόγω μισής κλίμακας) σε σχέση με το μπουζούκι. επίσης όμως δεν με συγκινούν ανακλαστικά σκάφη, φύλλα χρυσού και ανθρακονήματα, ειδικά σε έναν μπαγλαμά (εξάλλου τα αντίστοιχα μπουζούκια φτάνουν μέχρι τα 4 χιλιάρικα αν δεν κάνω λάθος).

γενικά μιλώντας, για μένα μεγαλύτερη σημασία έχει η σχέση τιμής-αξίας, και μάλιστα σε βάθος χρόνου. όταν παίρνω όργανο και εφόσον στατικά και ηχητικά με καλύπτει, ιδιαίτερα χειροποίητο (με ξύλο και εργασία στο χέρι), το υπολογίζω σαν απόσβεση για μια ζωή. η τιμή πάει με τα μεροκάματα και την ποιότητα του μάστορα, και όχι με το μέγεθος ή με το κιλό.

Δοκίμασες σκαφτο;
έχει κάποιους με 200 ευρω.

Καλησπέρα Μπάμπη και Νίκο,

Βεβαίως έχει αξιοπρεπή σκαφτά μπαγλαμαδάκια σε προσιτές τιμές και με γλυκό ήχο.

Επίσης έχει και φθηνότερα από τον βραζιλιάνικο παλίσανδρο κατασκευασμένα από ινδικό παλίσανδρο τα οποία αναφέρει και ο Νίκος παραπάνω.

Θα ήθελα να διευκρινίσω το εξής, οι απόψεις εμού αλλά και άλλων μελών που εκφράζονται εδώ είναι καθαρά υποκειμενικές. Επίσης καθότι έχουν γίνει στο φόρουμ εκτενείς ανάλογες συζητήσεις θα ήθελα να μην επεκταθεί η κουβέντα. Και “απολογούμενος” να αναφέρω πως απλά ανέβασα το νέο μου μπαγλαμαδάκι θέλοντας να το δείξω και να μοιραστώ τη χαρά μου με τα υπόλοιπα μέλη του φόρουμ.
Δεν είναι ωραίο να θίγονται πρόσωπα ούτε να κατακρίνεται κανείς. Επίσης δεν το βρίσκω φρόνιμο να ανακόπτεται η όρεξη οποιουδήποτε ποσταρει κάτι στο φόρουμ και δεν αρέσκεται από κάποιον τρίτο. Γιατί έτσι περιορίζεται η ελευθερία του λόγου κάποιου, αισθανόμενος πως αν ανεβάσει κάτι θα κριθεί και θα θιγούν κατά συρροή και τρίτοι άνθρωποι, όπως συμβαίνει επανειλημμένα. Το φόρουμ καλό είναι να προάγει την ελευθερία των απόψεων και να ανακόπτει τις επαναλαμβανόμενες κακεντρεχείς κρίσεις, έτσι χάνονται μέλη και δεν διευρύνεται η κοινότητα, η διεύρυνση​ της οποίας θα έφερνε νέα αξιόλογα μέλη και σπουδαία ανταλλαγή απόψεων, γνώσεων και εμπειριών στο φόρουμ με κύριο γνώμονα την κοινή αγάπη για το ρεμπέτικο, τη μουσική, την κουλτούρα και την πολιτισμική ιστορία εκείνης της περιόδου.

Τώρα ξανά στο θέμα μας, ο συγκεκριμένος μπαγλαμάς είναι μία υπέροχη δουλειά αντικειμενικα, με πολλές ώρες εργασίας αναμφισβήτητα και ποιοτικά μέρη. Μπορεί να μην είναι εύκολη η αγορά του αλλά δεν είναι υπερτιμημένος. Επίσης υπάρχουν και άλλοι όπως αναφέρω σαφώς φθηνότεροι αλλά εξίσου καλοί και ποιοτικοί.

Όσον αφορά στους ήχους των μπαγλαμαδων που δοκιμασε ο Νίκος οι απόψεις διίστανται. Σεβαστή η άποψη του αλλά όχι και ίδια με των υπολοίπων, όποιος θέλει δύναται να τους δοκιμάσει και να κρίνει.

Ευχαριστώ.

Παντελής

νομίζω αυτά που δοκίμασα ήταν στην ίδια τιμή, απλά με διαφορετικό χαρακτήρα για όλα τα γούστα.
παντελή, δεν νομίζω ότι έθιξα κάποιον, είτε εσένα που το αγόρασες είτε το εργαστήριο που τον πούλησε. ίσα-ίσα που ανέφερα ότι ο ένας μου άρεσε πολύ σαν ήχος, προφανώς δεν είχα σκοπό να σου χαλάσω την χαρά του καινούριου οργάνου.
μπάμπη, οι φτηνοί που αναφέρεις είναι μαζικής παραγωγής, με την τελική επιμέλεια του εργαστηρίου. αυτό το κάνουν αρκετοί για να έχουν και μια οικονομική σειρά στο μαγαζί. δεν έχω κανένα πρόβλημα εφόσον δηλώνεται, εξάλλου κι εγώ έχω μπαγλαμά τέτοιας κατηγορίας. απλά εδώ μιλάμε για άλλη κατηγορία οργάνων, επώνυμα και με ιδιαίτερα τεχνολογικά χαρακτηριστικά.
φιλικά,
νίκος

Νίκο, εκτιμώ το ύφος σου και τους λόγους σου. Δε μου αρέσει να μπαίνω σε αντιπαραθέσεις αλλά είμαι φιλικά προσκείμενος προς όλους πόσω μάλλον δε, σε ανθρώπους που δε γνωρίζω. Θα ήταν χαρά μου να ανταμώσουμε από κοντά. Να είσαι καλά. Εύχομαι καλή συνέχεια και καλό απόγευμα.

Θα ήθελα να ρωτήσω κάτι, εξ αφορμής του παρακάτω:

Είχα την εντύπωση ότι το κόστος της ξυλείας επιδρά ελάχιστα στην τελική τιμή ενός οργάνου, με την έννοια ότι η χρηματική διαφορά μεταξύ φτηνού και ακριβού ξύλου στην ποσότητα που θα χρησιμοποιηθεί για ένα όργανο είναι κάτι λίγα ευρώ. Και ότι οι τιμές διαμορφώνονται κυρίως από τη δουλειά, την τεχνογνωσία, το τελικό αποτέλεσμα, και το κόστος κλειδιών, μαγνητών αν υπάρχουν, διακοσμητικών κλπ…

Δύο όργανα από ινδικό και βραζιλιάνικο παλίσανδρο έχουν αξιοσημείωτη διαφορά τιμής γι’ αυτό τον λόγο; Ή απλώς στο καλύτερο ξύλο ο μάστορας ρίχνει και περισσότερη / πιο απαιτητική δουλειά για ένα γενικότερα πιο καλό όργανο; (Ή μήπως παίζει ρόλο πιο ξύλο είναι πιο δυσκολοδούλευτο;)

περικλή, ακριβώς αυτό! η διαφορά στην τιμή αγοράς των υλικών είναι σχετικά μικρή σε σχέση με την τελική τιμή (εκτός κι αν μιλάμε για παλαιωμένα ξύλα), αλλά μαζί ανεβαίνει και η συνολική ποιότητα του οργάνου. ή μάλλον, στα πιο προσεγμένα όργανα μπαίνουν τα καλύτερα υλικά. η δυσκολία στην κατεργασία επίσης ανεβάζει τις εργατοώρες και τις πιθανές αστοχίες, άρα και το κόστος.

παντελή, ραντεβού στην ημερίδα! θα χαρώ να γνωριστούμε.

Εχω μια απορία, εαν ακούσετε ένα όργανο των 200 ευρώ και ένα άλλο των 2.000 ευρώ, θα μπορείτε να καταλάβατε την διαφορά; Μιλάω μονο για ήχο.
θα ηταν ένα ενδιαφέρον μουσικό πείραμα.

Αυτά απο εμένα, καλορίζικος ο μπαγλαμας φίλε Παντελή.

Ο Βραζιλιάνικος παλίσανδρος είναι προστατευόμενο είδος πια και γίνεται λελογισμένη υλοτόμηση με αποτέλεσμα να είναι πολύ δύσκολο να τον βρεις ή αν τον βρεις να είναι αμφίβολης ποιότητας και πανάκριβος.

αν είναι διαφορά τιμής λόγω υλικών και εργασίας, οπωσδήποτε. αν είναι φιγούρες και όνομα, σε αντιπαραβολή 500 ευρώ και 1500 μπορεί και όχι.
ένα όργανο δεν είναι μόνο ήχος (που αν δεν έχεις δοκιμάσει πραγματικά καλά όργανα δεν μπορείς να τον κρίνεις) αλλά και ποιότητα κατασκευής. θα το καταλάβεις στην πρώτη ζημιά ή στην πρώτη αλλαγή τάστων…
μην υποτιμάς τόσο την εργασία των οργανοποιών, 200 ευρώ δεν βγάζουν ούτε δυο μεροκάματα καθαρό κέρδος.

Καλησπέρα σας, χωρίς να απαντάω με απόλυτη βεβαιότητα στο ερώτημά σας, εκτιμώ ότι η διαφοροποίηση δεν έγκειται στην εργασία και στα λοιπά υλικά. Γιατί όπως λέτε, αφιερώνεται ανάλογος χρόνος και προσοχή για να επιτευχθεί η ποιότητα και στους βραζιλιάνους αλλά και στους ινδικούς. Ωστόσο παρατηρείται διαφορά στην τιμή λόγω της σπανιότητας του βραζιλιάνικου παλισανδρου σαν ξύλο, λόγω της παλαιότητας του, λόγω της δύσκολης κ συχνά δυσεύρετης απόκτησής του από τον μάστορα, η πολύχρονη διάρκεια ζωής του ξύλου αλλά και λόγω της μοριακής δομής του ίδιου του ξύλου το οποίο αποδίδει έναν εξαιρετικό ήχο σε όποιο όργανο χρησιμοποιηθεί, ωστόσο παιζει ρόλο και η χρονοβόρα δουλειά που έχει γίνει (σκαφτές δούγες, βερνίκια κλπ.).

Ευχαριστώ.

Παντελής

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 20:33 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 20:31 —

Ευχαριστώ πολύ Μπάμπη.

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 20:35 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 20:33 —

Από όσο γνωρίζω και όπως αναφέρω παραπάνω με συμπληρώνετε ορθά. Ευχαριστώ.

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 20:38 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 20:35 —

Νίκο και εγώ, να είσαι καλά.

Νίκο

Εγω δεν μπορω να κρίνω ενα όργανο δεν είμαι μουσικός, μπορώ να πω εαν έχει καλό ήχο γιατί είμαι ηχολήπτης επαγγελματίας 25 χρόνια.
Δηλαδή μπορώ να παίξω στην κιθάρα απλά πράγματα και να σου πω εαν βγάζει ήχο κιθάρας.
Τα υπόλοιπα δεν το γνωρίζω.

Εξυπακούεται και νομίζω πως όλοι εμείς που αγαπάμε το ρεμπέτικο, την παράδοση, τις ρεμπέτικες-λαϊκες κιθάρες,και τα τρίχορδα παραδοσιακά μπουζούκια εκείνης της εποχής καλό είναι να υποστηρίξουμε όσο μπορεί ο καθένας μας τις προσπαθειες αξιέπαινων οργανοποιών όπως ο Χρήστος Σπουρδαλακης και ο Γιάννης Κάτος, ο Κύριος Καφετζόπουλος, ο Μουντάκης, ο Κωνσταντίνος Τσόπελας και πολλοί πολλοί άλλοι. Αξίζει όλο αυτό, αξίζει να εκτιμήσουμε τον κόπο τους τη δουλειά τους, την τέχνη τους για να έχει συνέχεια και να αντέξει στο χρόνο η παράδοση. Οπότε έχει δίκιο ο Νίκος σε αυτή την περίπτωση που αναφέρει πως στα 200 ? δεν βγάζουν ούτε δύο μεροκάματα…