ΝΤΟΥΕΤΟ κιθάρα - μπουζούκι ζητείται για ταβέρνα, Παρασκευή, Σάββατο, με ποσοστά, στο Περιστέρι 210/57466 47, μετά τις 18.00 Περιοχή: [b]Περιστέρι
[/b]Είδα με έκπληξη αυτή την αγγελία στη Χ.Ε. και σκέφτηκα ότι σηματοδοτεί την αρχή μιας νέας εποχής και πιστεύω ότι στη πορεία θα δούμε και άλλες τέτοιες αγγελίες. Νομίζω ότι είναι ευκαιρία για άνεργους μουσικούς, να δοκιμάσουν με αυτό το τρόπο. Το συζήτησα και με το φίλο και κουμπάρο μου που έχει το μαγαζί που παίζουμε, αν θα τον ενδιέφερε να γίνει κάτι τέτοιο τις καθημερινές (εκτός Παρασκευής και Σαββάτου που παίζουμε) και ήταν θετικός. Από την άλλη ο Βασίλης (ο μπουζουκίστας) δε το συζητάει.
Γι’ αυτό το αναφέρω εδώ προς συζήτηση, πως το βλέπουν οι μουσικοί. Νομίζω ότι είναι ενδιαφέρον, αν όχι καυτό θέμα.
Αν ένας μουσικός ή ένα μουσικό σχήμα τραβάει τόσο πολύ κόσμο που να μπορεί να γεμίσει ένα μαγαζί,τότε μου φένεται δίκαιο.Αλλά δύσκολο να γίνει αυτό σε μαγαζιά.Γιατί αν κάποιος μουσικός παίρνει ποσοστό,θα είναι και αυτός σαν μέτοχος στο μαγαζί.Οπότε θα θέλει και αυτός να περνάει τα δικά του μέσα στο μαγαζί.Και όταν υπάρχουν πολλά αφεντικά σε ένα μαγαζί,ξέρετε τι γίνεται…
Δεν είναι ακριβώς έτσι, Ζύλ, περίπου μόνο: “μέτοχοι” στο μαγαζί θα είναι οι μουσικοί, μόνο κατά το ποσοστό εισπράξεων, άρα ισχνή μειοψηφία. Τέτοια ήταν και ως τώρα, αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν πολλοί επαγγελματίες μουσικοί που θα προτιμούσαν το “ψαγμένο” κατά τη δική μας άποψη, ρεπερτόριο και δεν θα τους ενδιέφερε πρωτίστως να γεμίσει το μαγαζί. Και προφανώς, η αγγελία εννοεί “ποσοστά στις εισπράξεις, όχι στις επιχειρηματικές αποφάσεις, αλλοιώς ανοίξτε δικό σας μαγαζί”.
Ενα εχω να πω…Για τους μαγαζατορες που εχω γνωρισει…Στα κερδη ημασταν υπαλληλοι και στη χασουρα οικογενεια του μαγαζιου…Αυτο κατι δειχνει…Εξ αρχης πρεπει να καθοριζονται μεροκαματα και μισθοι…Οχι δεν ειχα κοσμο δεν πληρωνεσαι…Παρε το μπουλο θα πω εγω μετα και θα φερω και επιθεωρηση εργασιας…Για να μην ξεχνιομαστε ποιοι ειμαστε,απο που ειμαστε και που θα καταληξουμε…Ενας που θα ηθελε να ανοιξει μαγαζακι…
Επειδη ετυχε να δουλεψω για λιγο ετσι, ειναι πραγματικα ο,τι χειροτερο για ενα μουσικο! Να πρεπει αυτος να φερει κοσμο, ο μαγαζατορας να πληρωνει με το κεφαλι και να σου λεει πως ειναι ευκαιρια, γιατι οταν θα ειναι γεματο θα εχει πολλα λεφτα! Και ρωταω εγω: οταν δεν θα εχει κοσμο;;
Ο μουσικός (χωρίς να έχω εμπειρία) είναι εργαζόμενος. Άρα η μουσική του είναι η εργασία του.Εμένα είναι να πηγαίνω κάθε μέρα στο σχολείο. Όπως εγω πληρώνομαι μεροκάματο έτσι και αυτός πρέπει να παίρνει λεφτά όταν παίζει. Δεν είναι - και δεν πρέπει να είναι- στο δικό του χέρι αν θα πληρωθεί ή οχι. Δίνει μεγάλο άλλοθι σε κάθε μαγαζάτορα να κερδίζει απο την δική του κουραστική εργασία. Κανένας δε δουλεύει απο χόμπι. Αν και αγαπάμε την μουσική αυτό δεν σημαίνει οτι δεν είναι εργασία. Απλά είναι άλλης φύσεως απο την δική μας.
Άρα σταθερό μεροκάματο.
Προφανώς αν δεν έχει κόσμο δε θα πληρωθείς. Αν γεμίσει, θα πάρεις περισσότερα από το μεροκάματο που θα έπαιρνες. Αυτό είναι το σκεπτικό. Μαζί στη χασούρα μαζί και στα κέρδη. Νομίζω ότι είναι δίκαιη συμφωνία για άνεργο μουσικό που κάθεται και δεν έχει ούτε την ελπίδα ότι θα πάρει κάτι. Αλλά αυτή είναι η δική μου άποψη και το θέμα το έβαλα για να δω και τις απόψεις των άλλων. Το ζητούμενο βέβαια από έναν μουσικό είναι να πληρωθεί το μεροκάματο ακόμα κι αν δε πατήσει πελάτης στο μαγαζί και αν γεμίσει να πάρει και έξτρα μπόνους. Να θυμήσω ότι η έκφραση “έφυγε και δεν είπε ούτε καληνύχτα” είχε βγει για τον Τσιτσάνη που όταν δεν είχε δουλειά το μαγαζί δε πέρναγε από το ταμείο να πληρωθεί και βέβαια δεν έλεγε καληνύχτα.
Λαθος!!!Ποτε δεν ειναι ο υπαλληλος μαζι στη χασουρα μαζι και στα κερδη…Αυτο που ισχυει ειναι σταθερος μισθος ακομα και οταν το μαγαζι εινα ασφυκτικα γεματο και ΚΑΘΟΛΟΥ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ οταν ειναι αδειο…Αρα λοπον δεν ειναι ισα και ομοια μην τα ισοπεδωνουμε ολα…
Δε παίρνει έξτρα όταν παίρνει κανονικά το μεροκάματο ακόμα κι αν δε πατήσει ψυχή στο μαγαζί. Εκτός και αν κάνει κάποιος τέτοια συμφωνία. Προσωπικά δε ξέρω κανέναν να έχει κάνει τέτοια συμφωνία.
Φιλε PeVen, βαζω και εγω και ο Γιαννης μια λογικη που υπαρχει. Αν ενας μαγαζατορας δινει παντα (παντα ομως! με κοσμο η χωρις!) το μεροκαματο εχει καλως. Αλλα, ο μαγαζατορας που στις αναδουλειες σε διωχνει και στο γεματο μαγαζι δεν δινει τιποτα παραπανω, τοτε κατι γινεται. Εμεις χανουμε ωρες απο κατι αλλο για να παμε να παιξουμε και περιμενουμε το αναλογο απο τον αλλον.
Για να μην φανω εριστικος, αν παω στο μαγαζι και δω οτι για μιση ωρα δεν εχει κοσμο, θα σηκωθω και θα φυγω απο μονος μου. Αλλα να παιζω μια ωρα και να μου λεει, σημερα δεν εχει φραγκο γιατι δεν πηγε καλα ο τζιρος, ειναι προβλημα οπως και να το κανουμε.
Αρα, ή πληρωνεις οπως και να εχει, ή στις αναδουλειες διωχνεις και στο γεματο φιλοδωρεις παραπανω, αν η δικαιολογια σου ειναι πληρωμη (ακομα και του στανταρ ποσου) επι του τζιρου.
Υ.Γ: Οταν λεω εσυ, δεν εννοω εσενα φιλε Πετρο, αλλα τον εκαστοτε μαγαζατορα. Μια παρεξηγηση μας ελειπε τωρα…
Όλα τα τελευταία όμως που συζητάμε είναι η παρούσα κατάσταση και μάλλον εκτός θέματος από το ερώτημα που έθεσα, κατά πόσο θα ήθελε κάποιος μουσικός να δουλέψει με ποσοστά και αν θεωρεί δίκαιο το σύστημα αυτό της αμοιβής, δεδομένων των δύσκολων καιρών και των πολλών άνεργων μουσικών. Επίσης αν πιστεύετε αν θα καθιερωθεί κάτι τέτοιο τουλάχιστον μεχρι να ξεπεραστεί η κρίση. (Και αν ξεπεραστεί, που δε το βλέπω για την επόμενη εικοσαετία)
Απαραδεκτο απο μας η απο τους μαγαζατορες;
Για να απαντησω, δεν θεωρω οτι θα πρεπει να “τσιμπησουνε” οι μουσικοι σε αυτο το ημι-καθεστως πληρωμης. Αφ’ενος, δεν γινεται να ειναι στο χερι του υπαλληλου (γιατι τετοιος ειναι) αν θα πληρωθει για τις υπηρεσιες του. Απο τη στιγμη που ενα αφεντικο θα βαλει μουσικη, να ειναι ετοιμος για το οποιο ανοιγμα αυτο επιφερει.
Αφ’ετερου, αν κανουμε τετοια σκοντα, στο ονομα της κρισης, οταν και αν καλυτερεψουν τα πραγματα, ποιος σου εγγυαται οτι το μετρο θα ειναι προσωρινο; Νομιζω απο την εμπειρια του ο καθενας μπορει να βγαλει συμπερασματα για το αν τα μετρα που ερχονται σε δυσκολους καιρους, ειναι ορισμενου χρονικου διαστηματος. Παιρνονται ετσι και αλλιως και δεν θα τα παρει κανενας πισω.
Αρα (τελειωνω, συγγνωμη αν κουραζω): ο μουσικος δεν πρεπει να νιωθει οτι κανει την πλακα του, ουτε οτι κανει χαρη σε κανεναν. Δουλευει, και για αυτο πρεπει να πληρωνεται κανονικοτατα.
'Οταν τον μουσικό τον “δεσμεύεις”, μήπως και φανεί πελάτης και μάλιστα του λες να παίζει σαν “κράχτης”,
πρέπει να τον πληρώσεις, τελεία και παύλα, είτε πατήσει το πόδι του άνθρωπος, είτε όχι …
Προσωπικά, μου παραπονέθηκαν μουσικοί, πως ο τάδε όταν δεν είχε δουλειά, ιδίως τις καθημερινές,
τους κρατούσε μεν, δεν τους πλήρωνε δε … και έμεναν έχοντας την οικονομική ανάγκη και στηριζόμενοι
στο μεροκάματο της Παρασκευής και του Σαββάτου …
Πιστεύω, πως ο λόγος της αναδουλειάς, είναι αυτός που υποχρέωσε κάποιους και αφαίρεσαν την μουσική.
Ακόμη και τις μέρες που υποτίθεται πως πρέπει να έχει δουλειά, δυστυχώς οι παρέες είναι ελάχιστες …
Για να αναρτηθεί επομένως αγγελία, πρέπει να μελετήθηκε το θέμα από κάποιον εργοδότη και να έκρινε
πως τον συμφέρει … Μη νομίζετε, “πάντα”, για το οτιδήποτε, βρίσκεται και το κατάλληλο “δυναμικό” …
Αυτός είναι και ο ρόλος της αγγελίας, ξεκάθαρα πράγματα …
Και αν πιάσει το κόλπο, στόμα με στόμα θα εξαπλωθεί στην πιάτσα και θα έχουμε συν τω χρόνω
αλλαγές στα διασκεδαστικά δρώμενα και στις δοσοληψίες …!
Έχετε οχυρωθεί πίσω από το “νόμος είναι το δίκιο του εργάτη” και δεν καταλαβαίνετε τη λογική με την οποία ο Πέτρος άνοιξε το θέμα.
Το δίκιο του ο μουσικός εργάτης δεν θα το βρει με τίποτα, όταν δεν υπάρχουν δουλειές για μουσικούς, όσες φορές και αν φέρει την επιθεώρηση εργασίας. Εδώ μιλάμε για μια περίπτωση που, τουλάχιστον όταν το μαγαζί έχει κάποιο κόσμο, ο μουσικός θα πάρει κάτι. Και στο κάτω κάτω, θέμα συμφωνίας είναι και (έχω βαρεθεί να το λέω και να το ξαναλέω και να το ξαναματαλέω) ο φυσικός νόμος περί προσφοράς και ζήτησης είναι αδυσώπητος και πέραν κάθε νομοθετικής ρύθμισης. Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές.
Μη σας φαινεται παραξενο.
Οπως λεει και η Πελαγια πιο πανω,
πρεπει να το εχει μελετησει ο ανθρωπος.
Αν το εφαρμοζει και δεν κανει λαμογιες,νομιζω ειναι πιο τιμιο,
απο το να σου πει δεν ειχε δουλεια δεν εχει μεροκαματο.
Μπορει με αυτη την τακτικη να πονταρει στο να φερουν οι μουσικοι,
και το δικο τους κοσμο.
Με αυτη την κριση,
θα δουν πολλα τα ματια μας και θα ακουσουν περισσοτερα τα αυτια μας.
Παντως αυτη η τακτικη των ποσοστων ειναι παλια,αλλα τα τελευταια χρονια ειχε σχεδον εξαληφθει.
Οπως και το δεν ειχαμε δουλεια,δεν εχει μεροκαματο,ηταν συχνο παλιοτερα,
ειδικα καθημερινες την εποχη που τα “μαγαζια” ηταν ανοιχτα επτα μερες την εβδομαδα.
Οσοι εινε ανω των ηντα,μη μου πουνε οτι δεν το εχουν ακουσει!
Απλα δεν ηθελαν οι μουσικοι-τραγουδιστες να κλινουν πορτες πισω τους και εκαναν την καρδια τους πετρα.
Βρε Νικο ναι νομος ειναι το δικιο του εργατη και ο μουσικος ΔΕΝ ειναι κατι αλλο ΚΑΙ ΟΥΤΕ ηταν και ουτε ΘΑ ΕΙΝΑΙ κατι αλλο οσο ζουμε ΥΠΟ το νομο της προσφορας και της ζητησης.Ρεαλιστης δεν ειναι αυτος που παρατηρει απλως κατι…Ποιος πιστευε οτι θα ανακαλυφθει το αεροπλανο το 1200 μχ?Κανεις…Αυτα περι ρεαλισμου εχουν να κανουν με το δυνατο και οχι το υπαρκτο,απλο θεμα διαλεκτικου υλισμου,φιλοσοφιας.Το να “παρω κατι” ειναι αξιοπρεπες?Ειναι αξιοπρεπεια να πληρωνεσαι με το κεφαλι?Ειναι αξιοπρεπεια να σε εχουν ως τζουκ μποξ?Ειναι αξιοπρεπες να σκυβεις συνεχεια το κεφαλι?Εισαι ανθρωπος οταν δεν λες κουβεντα η εισαι cd player?Αυτα τα λιγα χωρος παρεξηγηση…Ευκολα λεμε και κατηγορουμε καποιον διχως να λαβουμε υποψιν τις συνθηκες που εχει ζησει,τα πιστευω του,την παιδεια του κτλ…Δεν ανεφερα κανενα τσιτατο νομος ειναι το δικιο του εργατη απλα και μονο για να το πεταξω ως ατακα…Αλλωστε εχει και συνεχεια…Κ ΟΧΙ ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΚΡΑΤΗ…Αυτα…