Μάγκες/Κουτσαβάκια σε άλλες πόλεις της Ελλάδας

Γεια χαρα σε ολους/ες,χτες καθομουν σε ενα καφενεδακι κι επινα καφε,ετυχε να πιασω κουβεντα με ενα γεροντακι 81 ετων.Ξεκινησαμε και μιλουσαμε για την παλια Κερκυρα και μεσα στην κουβεντα του εκανα την ερωτηση αν η Κερκυρα ειχε μαγκες/κουτσαβακια.Μου ειπε οτι τους θυμαται να υπαρχουν οταν ηταν 8-9 ετων,καπου στο '37-'38,μου περιεγραψε την ενδυμασια τους και μου ειπε το ονομα ενος που ηταν υποτιθεται πρωτοπαλληκαρο στην Κερκυρα.

Την ιδια ερωτηση ειχα κανει πριν μηνες και στον παππου μου(86 ετων) οπου μου ειπε για 2 αδερφια που ηταν μαγκες,μου περιεγραψε την ενδυμασια τους και μου αφηγηθηκε καποια περιστατικα που ειχε δει/ζησει οσον αφορα τα δυο αδερφια.Τοποθετησε ομως την ιστορια καπου στο '50+…

Σε ποιες αλλες πολεις υπηρχαν κουτσαβακια και μαγκες;
Ειχαν ολα τα κουτσαβακια και οι μαγκες σχεση με το ρεμπετικο;

Από το rembetiko.gr : ΚΟΥΤΣΑΒΑΚΙ …

λαϊκός μάγκας των αρχών του 20ού αιώνα, κυρίως στην Αθήνα, με χαρακτηριστικό μουστάκι, ντύσιμο και τρόπους που μιμούνται τους παλιούς νταήδες της εποχής. Με την πάροδο των χρόνων, οι παλιοί νταήδες κατηγορήθηκαν από την κατεστημένη τάξη για εσκεμμένη επίδειξη δύναμης (η οποία ενδέχεται σε ορισμένες περιπτώσεις να ήταν και πραγματική), με αποτέλεσμα η λέξη να αποκτήσει γενικά την έννοια του ψευτοπαληκαρά, αυτού που κάνει επίδειξη δύναμης χωρίς λόγο.

Η ονομασία οφείλεται στον Κουτσαβάκη, υπαρκτό πρόσωπο, γνωστό μάγκα του 19ου αιώνα. Στο λαϊκό τραγούδι η λέξη χρησιμοποιείται με την έννοια του ψευτοπαληκαρά, του νταή. Ο Μάρκος, όμως, στο «Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά» τη χρησιμοποιεί θετικά.

Μάγκας (χαρακτήρας)

                  [b]Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια[/b]

                     Ο [b]μάγκας[/b], συνήθης κοινωνικός χαρακτήρας της προπολεμικής περιόδου, στυλιζαρισμένη μορφή της περιοδολόγησης του [ρεμπέτικου](http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%B5%CE%BC%CF%80%CE%AD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF) και του μεσοπολέμου ήταν κυρίως άντρας των λαϊκών αστικών στρωμάτων που χαρακτηριζόταν από υπερβολική αυτοπεποίθηση ή έπαρση, καθώς και από ιδιάζουσα εμφάνιση ή συμπεριφορά. Συνηθισμένα στην εμφάνιση του μάγκα ήταν το μακρύ μουστάκι, τα μυτερά παπούτσια με γυρισμένες μύτες, το καβουράκι, το παντελόνι με ρίγα και το [κομπολόι](http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B9). Στη μέση φορούσαν τυλιχτό ζωνάρι, κυρίως για να κρύβουν τα μικρά όπλα -μαχαίρια και πιστόλια- που κουβαλούσαν. Περπατούσαν με ιδιόρρυθμο τρόπο, σα να κουτσαίνουν - από κει και το [i]κουτσαβάκης[/i], φορώντας μόνο το ένα μανίκι απ' το σακάκι.

Οι μάγκες εμφανίστηκαν ως κουτσαβάκηδες γύρω στα 1870 και έδρασαν περίπου μέχρι το 1892, οπότε ο τότε διευθυντής της αστυνομίας Μπαϊρακτάρης τους κυνήγησε αλύπητα. Εκτός από τη φυλάκιση και το κούρεμα με την ψιλή, έδωσε εντολή να τους κόβουν το μισό μουστάκι (υποχρεώνοντάς τους να ξυρίσουν και το άλλο μισό - θανάσιμη προσβολή για τους μάγκες της εποχής). Τους έκοβε επίσης τις μύτες απ’ τα παπούτσια και το μανίκι που κρεμόταν. Το 1896 πάντως, κατά τους πρώτους ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας, οι κουτσαβάκηδες επιστρατεύτηκαν απ΄την αστυνομία, προκειμένου να κατασταλεί η ξενόφερτη εγκληματικότητα.
Αργότερα, μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο τύπος του μάγκα γνώρισε καινούργια αναβίωση, αυτή τη φορά συνδεμένος με την κουλτούρα της ρεμπέτικης μουσικής.
Η ελληνική λαϊκή μουσική έχει αφιερώσει αρκετά τραγούδια της στην περιγραφή και τις συνήθειες του μάγκα (βλ. Του Βοτανικού ο Μάγκας, Ε ντε λα μαγκέ ντε Βοτανίκ, Πούσουν μάγκα το Χειμώνα, ή Μάγκας βγήκε για σεργιάνι κ.ά.). Για την ετυμολογία της λέξης υπάρχουν αρκετές απόψεις:

[ul]
[li]από τη μάγκα = ενωμοτία άτακτων πολεμιστών (Αλβ.)[/li][li]από το Λατινικό mango, -onis ( Ν. Ανδριώτης)[/li][li]από το manika κατά τον Γ. Μπαμπινιώτη με την ερμηνεία ότι υπήρχε η συνήθεια να δίνονται σε ευγενείς ιππότες τα μανίκια των κυριών της αυλής.[/li][/ul]
Σήμερα ο ίδιος όρος εφαρμόζεται για τον λαϊκό παληκαρά, άτομο που επιδεικνύει προκλητικά ή επιθετικά τη δύναμή του στον κοινωνικό περίγυρο. Χρησιμοποιείται καμιά φορά και υποτιμητικά σε φράσεις όπως “κάνει το μάγκα”, “τζάμπα μάγκες”.
Συνθετικές λέξεις: “βαρύμαγκας”, “ψευτόμαγκας”

παρε για αρχη αυτα και λεω εγω τωρα , κοτζαμ Ψωροκωσταινα , μονο στην Αθηνα θα `τανε συγκεντρωμενοι , δηλαδη στην υπολοιπη Ελλαδα σπανιζε το ειδος ???

οσο για τα ακουσματα που γουσταραν , κοντος ψαλμος αλληλουια … ρεμπετικο και πασης …
εδω εμεις που δεν ανηκουμε στο “ειδος” με την πραγματικη σημασια της λεξης και κοβουμε
φλεβες για το ρεμπετικο , ποσο μαλλον αυτοι που το λατρεψαν στη γεννηση και ανθιση του !!!

Ο Περαιας!!!:089:

Μωρε ναι!!!:slight_smile:
Το ξερω οτι ο Πειραιας ειχε καργα μαγκες κλπ,το θεμα ειναι που αλλου υπαρχουν στοιχεια για αυτους σε ποιες αλλες πολεις.Το θεμα ειναι πως εμφανιστηκαν στην Κερκυρα;…θελω να βρω περισσοτερα στοιχεια(και απο αλλες πολεις).
Κι αν οντως εμφανιστηκαν στην Κερκυρα ηταν ρεμπετες;…αν ναι γιατι δεν απεμεινε ιχνος αυτου του στοιχειου;
Ηταν αραγε τοσο λιγοι;
Ηταν μηπως η κοινωνια της Κερκυρας τοσο αρνητικη απεναντι σε τετοια στοιχεια,ωστε να εξαλειψει καθε ιχνος της παρουσιας τους;…

ΑΑΑΑΑΑΑΜ…ΕΔΩ ΣΕ ΘΕΛΩ!!!:127:

Όλη η Ελλάδα απ’ ό,τι φαίνεται αν ανατρέξουμε σε παλιότερα αναγνώσματα.

Δυο πολύ καλές αναφορές που έχω βρει και σας τις παραθέτω:

[b] “Ιστορία μιας λέξεως” - “κουτσαβάκηδες” - εφημερίδα “Εμπρός” 12/11/1908.[/b]

[b]“Ο κουτσαβακισμός εν Αθήναις”, - εφημερίδα “Σκριπ”, 10/1/1898.[/b]

Υ.Γ. Πάρτε το μεγεθυντικό φακό από επάνω, για να μη σας βγουν τα μάτια… :088:

Πολυ καλα τα αρθρα,ιδιως το δευτερο “κουτσαβακισμος εν αθηναις”.
Επικοινωνησα με ατομα που ασχολουνται με την ιστορια του νησιου μπας και μπορουν να μου παρεχουν καποια παραπανω πληροφορια.

Ωστοσο,μιλησα με ενα γεροντα που διατηρουσε καφενειο καποτε.Αυτος μου μιλησε για εναν τσιγγανο-μαγκα.Ειπε οτι ηταν ενας τυπος γεροδεμενος,στη μεση ειχε φαρδυ ζωναρι μαλλινο,ποτε ασπρο,ποτε χρωματιστο, τυλιγμενο αρκετες φορες και εσερνε πισω του κανα δυο μετρα απο αυτο.Αφορμη εψαχνε λεει για να του το πατησουν.Σε οποιον σκονταφτε πανω του,τον αρπαζε λεγοντας του “εισαι μαγκας;” η “κανεις το μαγκα;”,πολλες φορες μεσα στο ζωναρι εβαζε τα φαγητα που του εδιναν,το εκανε σαν θηκη.Παπουτσι μου ειπε οτι φορουσε κατι μποτακια με μεγαλα τακουνια, ειτε περπατουσε ξυπολυτος.Το σακακι ποτε το ειχε ριγμενο στην πλατη,ποτε φοραγε μονο το ενα μανικι και το υπολοιπο σερνοταν.Τα μπατζακια του παντελονιου του ηταν λιγο γυρισμενα συνηθως,κοντα στο υψος του αστραγαλλου.Καπελο δε φορουσε,ειχε μαλλια απεριποιητα και σχετικα μακρυα,αρκετα γενια αλλα οχι γενειαδα ουτε μακρυ μουστακι.Ειχε και…σκουλαρικι!!!..Φορουσε λεει ενα χαλκα στο αυτι.Καποιο στοιχειο ακομη ηταν οτι μερικες φορες εβγαινε βολτα εχοντας μαζι του και μια μαγκουρα,ενα παλιοξυλο αγριο(οπως ειπε χαρακτηριστικα ο γερος).
Αυτος ο τυπος λοιπον πηγαινε και την επεφτε στα μαγαζακια της γειτονιας για να παρει φαγητο τσαμπα,περισσοτερο φωνακλας παρα επικινδυνος ηταν.Οπως μου ειπε χαρακτηριστικα ο γερος,“εκανε οτι εκανε για τη μοστρα”.Συνηθως εμπαινε λεει στα μαγαζια και μιλωντας βαρια ελεγε π.χ. “μαγκα,δωσε κατι να φαω να μη στα σπασω ολα κλπ”.Απ’οτι μου ειπε που και που εσκαγε και στο καφενειο λεγοντας τα κλασσικα του,ο καφετζης(ο γερος που μου τα ειπε) υποδυοταν συνηθως τον φοβισμενο και τον κερνουσε.Καθοταν λεει,μονος σε ενα τραπεζακι επινε τον καφε του,αντε να κοροιδευε και καναν περαστικο,οι περισσοτεροι δεν του εδιναν σημασια.Απο μουσικα οργανα δεν τον ειχε δει ποτε να παιζει κατι,ουτε να τραγουδαει.Εμενε λεει σε μια συνοικια “στα λατινα”,τα οποια ηταν καποια τολ που ειχαν στηθει προκειμενου να στεγασουν απορους,φτωχους κλπ μετα τον πολεμο.Πιθανοτατα εμενε με την οικογενεια του,δεν υπηρξε αναφορα αυτου του μαγκα να κυκλοφορει με αλλους παρεα.

Θα με ρωτησετε για ποιο λογο αναφερω ολη την ιστορια;…
Λοιπον οταν ζητησα απο το γερο να μου πει ποια χρονια ηταν αυτο,την τοποθετησε στο 1970-73!!!..Ρωτησα και ξαναρωτησα για την ημερομηνια και την ανεφερε με απολυτη σιγουρια!!!..Ωστοσο ο ανθρωπος αυτος δε γνωριζε να μου πει για την παλιοτερη Κερκυρα,καθως ειναι Ηπειρωτης και ηρθε το '60 στο νησι.

70-73?..περιεργο δεν ειναι;…

Κατ’αρχήν το θέμα το βρίσκω πολύ καλό, με ενδιαφέρει η όποια “ρεμπέτικη” ιστορία του νησιού.

Το 70-73 μου ακούγεται εντελώς εκτός εποχής. Μήπως ο γέροντας λέει φαντασίες;
Πού είχε το εν λόγω καφενείο;

Επίσης, όταν ρωτάς (κάτι που άλλωστε θα το ξέρεις πολύ καλύτερα από εμένα αφού είσαι απο εκεί) είναι οι κοινωνικές συνθήκες που επικατρατούσαν στην Κέρκυρα.

Ήδη από το '50 ξεκινάει ο ργανωμένος τουριμός. Το Βασιλικό ζεύγος είχε διοργανώσει το πρώτο “βασιλικό πάρτυ” εκεί με καλεσμένους διάφορους άλλου γαλαζοαίματους, έκπτωτους και μη.

Επίσης, ως νησί δεν δέχθηκε (σε γενικές γραμμες) σχεδόν κανένα κύμα προσφύγων όπως π.χ. η Σύμη ή ακόμα και οι Κυκλάδες.

Από την εποχή της επανάστασης (και πιο πριν) τα επτάνησα λόγω της Ενετοκρατίας παρουσιάζουν πολλές διαφορές στην ισοτρία, την νοοτροπία, στην κουλτούρα και ακόμα και στο κοινωνικό επίπεδο (μην ξεχνάμε ότι ήταν και κεχωριστά από την υπόλοιπη Ελλάδα).

Συνεπώς, μάλλον καλά το λές στο πρώτο σου μύνημα ότι αν υποθέσουμε ότι υπήρχαν, τότε θα ήταν λίγοι στον αριθμό και ή θα “εκδιώχθηκαν” από την κοινωνία είτε θα την εγκατέλειψαν αυτοβούλως.

Παραταύτα, αν βρεις κανένα άλλο στοιχείο παρακαλώ παρουσίασέ το μας.

Υ.Γ.: Θα χαρώ πολύ ννα διορθώσουν τυχόν ιστορικές μου ανακρίβειες οι γνώστες ιστορίας διότι πάντα ανήκα στις θετικές επιστήμες.

Κι ομως!!!
Η Κερκυρα διεθετε τα χαρακτηριστικα ενος μεγαλου αστικου κεντρου τα χρονια του μεσοπολεμου.Ηταν ενα απο τα πιο ανεπτυγμενα βιομηχανικα κεντρα της Ελλαδος,αν και την περιοδο εκεινη(μεσοπολεμο) ειχε αρχισει η παρακμη της.Οποτε εφοσον ειχε εργοστασια θα μπορουσε καλλιστα να εχει και “μεταναστες” απο αλλα μερη της Ελλαδας,λογικα κυριως απο Ηπειρο.
Ειχε λιμανι,οποτε μπορουμε να μιλαμε για εισαγωγες και εξαγωγες-εμποριο,οποτε προσθετες θεσεις εργασιας στο λιμανι.προσθετες επιρροες συν την κουλτουρα ενος λιμανιου-ο,τι ειδος ανθρωπων φιλοξενει.
Ειχε επισης εναν καλο αριθμο απο μικρασιατες και Ποντιους μεταναστες.Σαφως δε συγκρινεται με τον αριθμο που μπορει να φιλοξενησε η Αθηνα μα αναλογικα κατι εχει να λεει.

Κι εμενα το '70 μου ακουστηκε οχι απλα τραβηγμενο…ξεχειλωμενο!!!:019:
Μα ο τυπος επεμενε,κι αν κοιταξετε τα οσα εγραψα παραπανω,αρκετα ισχυουν για την εμφανιση τουλαχιστον ενος μαγκα.Θα μου πειτε οτι καλλιστα μπορει να τα εχει δει στον καραγκιοζη:).Τελος παντων,ειχε το καφενειο του στην περιοχη της Πλατυτερας.Πλησιον του κεντρου της Κερκυρας και του λιμανιου επισης.

Τα στοιχεια ευνοουν την υπαρξη τετοιων ατομων,το θεμα ειναι γιατι δεν εμεινε κατι…
Ενα ακομα ζητημα ειναι το θεμα των διαφορων/ομοιοτητων με τους μαγκες του Πειραια…

Σαφως η κουλτουρα της Κερκυρας δεν εχει καμια σχεση με τετοια,εχει να κανει περισσοτερο με τους Βενετους,Αγγλους κλπ

Ο Νέαρχος Γεωργιάδης στο βιβλίο του “Το φαινόμενο Τσιτσάνης” περιγράφει τους Μπαντίδους από τα Γιάννενα. Συγκεκριμένα λέει στην σελίδα 101:
" Τα Γιάννινα ήταν πολιτεία που γεννούσε νταηλίκια και τραγούδια. Πρωταγωνιστές και στα δύο ήταν οι λεγόμενοι “μπαντίδοι”, λέξη ιταλική-βενετσιάνικη που σημαίνει ληστές, και κατ’επέκτασιν, παράνομοι, άτακτοι, ανυπάκουοι, παληκαράδες. Δεν είναι παράξενο που μια ιταλική λέξη χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει αυτό το είδος της λεβέντικης παρανομίας, που αλλού λεγόταν νταηλίκι, μαγκιά, κουτσαβακισμός, παλλικαριά, αφού τα Γιάννινα είχαν μεγάλες εμπορικές και πολιτιστικές σχέσεις με τη Βενετία και άλλες πόλεις της Ιταλίας και της Ευρώπης, γενικά".
Ο λόγος που το αναφέρει είναι γιατί τον ενδιαφέρει εάν ο Τσιτσάνης είχε υπόψη του μέσω του πατέρα του την “κουλτούρα και την παράδοση των μπαντίδων όπως την είχαν υπόψη όλοι οι Γιαννιώτες της πριν από το 1900 εποχής” όπως λέει χαρακτηριστικα.
BLEKOS, τα Γιάννενα με την Κέρκυρα δεν είναι πολύ μακρυά μεταξύ τους, ίσως οι μάγκες της Κέρκυρας να σχετίζονται με τους μπαντίδους, αν και δεν πρέπει να παραβλέψουμε ότι άλλο Γιάννενα άλλο Κέρκυρα.

Οσον αφορα τους μπαντιδους,εχω απλα ακουστα κι εγω οτι ηταν παρανομοι,γνωριζω οτι αυτος ο χαρακτηρισμος χρησιμοποιουταν και στην Κρητη,καθως γνωριζω οτι υπαρχει και επωνυμο που προερχεται απο αυτο το χαρακτηρισμο…Παντιδος.Γνωριζω οτι το σοι αυτο εχει σαν ιδιαιτερη πατριδα τη Λαμια.Δε γνωριζα οτι επαιζε κατι τετοιο στα Ιωαννινα.

Μιλωντας καποτε με εναν Παντιδο παλιοτερα μου ειπε οτι το επιθετο σημαινει παρανομος,ληστης,απειθαρχος κι οτι πιθανοτατα προηλθε απο καποιον προγονο που ειχε τα προαναφερθεντα χαρακτηριστικα.Ωστοσο ο Παντιδος που ανεφερα ζει στην Κερκυρα.Με μια γρηγορη ματια στο whitepages του ΟΤΕ καταφερα να βρω Παντιδους στο νομο Φθιωτιδας αλλα ουτε στην Κρητη ουτε στα Ιωαννινα.

Αποψε εμαθα περισσοτερα για το πρωτοπαληκαρο που αναφερω στο πρωτο ποστ αυτου του θεματος,εμαθα που ζουν τα παιδια του που πρεπει να ειναι τουλαχιστον 60 ετων πια.Κι αναρωτιεμαι δε θα ειναι βλακεια να παω να τους βρω/τηλεφωνησω για να μαθω?

Η επαφη μου με ατομα που ασχολουνται με την ιστορια της Κερκυρας,δεν απεδωσε δυστυχως.Απο τους δυο που ηρθα σε επαφη κανεις δε γνωριζε κατι.Ο ενας βρηκε το θεμα ενδιαφερον και προθυμοποιηθηκε αν βρει κατι να με ειδοποιησει.

Η κέρκυρα είναι πατρίδα μου και την αγαπώ αλλα απο την άλλη, οι βρεττανοί και οι Iταλοί άφησαν άλλη στάμπα στο νησί απο ότι στην υπόλοιπη Ελλάδα. Σίγουρα μπορεί να υπάρχουν μαρτυρίες για “χαρακτήρες” του παρελθόντος, άλλωστε η Κέρκυρα είναι γεμάτη απο “βουρλισμένους” ακόμα και σήμερα το νησί συζητάει για κόσμο όπως …η Λουτσίντα, τα μοντελάκια, ο Κουτόγιαννος…κλπ…

Δεν νομίζω όμως οτι μπορούμε να μπερδεύουμε κάποιους, είτε εκκεντρικούς είτε όντως υπερηφανους είτε οτιδήποτε μονονωμένους χαρακτήρες με αυτό που γινόταν στον πειραιά.
Μουσικά μιλώντας, εφόσων στην Κέρκρα Τούρκος δεν πάτησε το πόδι του ούτε για…παραθερισμό, Η μουσική παράδοση του νησιού, περιλαμβάνει “κλασσικούς” συνθέτες όπως Μάντζαρος, Σαμάρας, Ξύνδας κλπ που απλά αντέγραψαν μάλλον άσχημα την ιταλική οπερατική παράδοση, και παραδοσιακή μουσική που ιταλοφέρνει μέχρι αηδίας με μαντολίνα, μαντόλες (που είναι ο Καραγιώργος :019:) και μόνο ματζόρε συγχορδίες. Είμαστε λοιπόν ενα ματζόρε νησί που, καλώς η κακώς δεν έχουμε μεγάλη σχέση με δρόμους ανατολικής μεσογείου η ακόμα και…βυζαντινούς τολμώ να πώ. Ακόμα και στην ψαλτική στο νησί χρησιμοποιούν μια μάλλον δυτική προσέγγιση με πολυφωνίες και …γκαρίσματα…
Φίλε Μπλέκο, έχουν ενδιαφέρον αυτά που λές αλλα εφόσων γενονότα όπως το 22 δεν έφτασαν μέχρι το νησί μας στον ίδιο βαθμό όπως στην τότε Ελλάδα, δεν νομίζω οτι μπορούμε να μιλάμε για μαγκες, κουτσαβάκηδες, πόσο μάλλον ρεμπέτικο στην Κέρκυρα…
Αυτό όμως θα το αλλάξεις εσύ, που θα δείξεις στους άμουσους συμπατριώτες μας τι εστί δρόμος και τριμητόνιο…:088:

Μα αυτο ειναι που ψαχνω να δω,αν ηταν τιποτε βουρλισμενοι η οχι.:019:…
Δεν παει ο νους σου…καθημερινα αναθεματιζω τα Αγγλοφερτα και Ιταλοφερτα στυλ που εχουν υιοθετηθει απο τους Κερκυραιους.Γνωριζω οτι ποτε δεν υπηρξε ρεμπετικο στην Κερκυρα,γι αυτο και στην αρχη αναρωτιεμαι αν αυτοι οι τυποι ηταν ρεμπετες;!!!..
Ακομα και να ηταν ρεμπετες θα μπορουσε να συσχετιστει με το φαινομενο του Πειραια…σε καμια περιπτωση!!!

Οι αναφορες που εχω βρει ως τωρα για τους Μικρασιατες που ηρθαν στο νησι μιλουν για περιπου 5000.Ειναι ενας αρκετα καλος αριθμος για τον τοτε πληθυσμο της πολης του νησιου.Σαφως ομως οι αριστοκρατες του νησιου μας δεν ειναι μαθημενοι σε τετοιου ειδους επιρροες,κατι που κραταει ακομα και σημερα.Οποτε θα κατεπνιξαν οποιοδηποτε ανατολιτικο στοιχειο εφεραν μαζι τους.

Εγω να τους διδαξω!!!..(μακαρι να ηξερα)…Δεν παιρνουν μπροστα με τιποτα αυτοι:019::019::019:…δωσε τους οπρετες και φιλαρμονικες και παρ’τους την ψυχη!!!

Εάν λες αυτήν με την φυσαρμόνικα, πέθανε πριν κάνα δυο χρόνια.
Ο Κουτόγιαννος ζει και βασιλεύει… ,ε ρε τρέλα αυτό το νησί!!!

Η πιο σίγουρη πηγή για άντληση πληροφοριών και για τη μουσική μιας περιοχής είναι οι αναφορές στον παλιότερο Τύπο (σε εφημερίδες και περιοδικά) ή στη Λογοτεχνία :
αν υπάρχουν αρκετές μαρτυρίες οι οποίες να συγκλίνουν ως προς τις μουσικές προτιμήσεις, τα ακούσματα, τα μουσικά ρεύματα κ.λπ., τότε μπορούμε με σιγουριά να εξάγουμε κάποια συμπεράσματα .

Μια και αναφέρθηκε σε προηγούμενο post, ναι, μερικοί από τους νταήδες και αντάμηδες της Αθήνας … φορούσαν σκουλαρίκι, κρίκο, από τον οποίο κρεμόταν μικρός σταυρός και ονομάζονταν γι’ αυτό το λόγο “σκουλαρικάτοι”.

Στα Γιάννενα συναντάται παράλληλα με το δημοτικό τραγούδι και ένας τύπος αστικής μουσικής, τα στιχοπλάκια, τα οποία όμως μουσικά είναι ίδια με το δημοτικά τραγούδια, έχουν αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε “ηπειρώτικο” ύφος.

Συνθέτες και εκτελεστές τους ήταν - ανάμεσα στους άλλους - και οι μπαντίδοι που αναφέρθηκαν.
Με το πέρασμα των χρόνων, μπαντίδοι ονομάζονταν (εκτός από τους ανυπότακτους κ.λπ.)
και οι φτωχοί μεροκαματιάρηδες, αρχικά οι Εβραίοι Σεφαραδίτες, όσοι γλύτωσαν από την Ιερή Εξέταση της Δύσης και είχαν καταφύγει στα Γιάννενα και αργότερα κατ’ επέκταση και οι λοιποί φτωχοί ντόπιοι κάτοικοι.
Οι μπαντίδοι αναφέρονται ως τύποι μποέμ και φοβεροί γλεντζέδες που πρωτοστατούσαν στα γλέντια της περιοχής, κυρίως στις Απόκριες.

Ναι αλλα τη δεκαετια του ΄70 δεν ειναι πολυ ακυρο να υπαρχει ενας τετοιος τυπος ξεχασμενος?

Ρωτησα κανα δυο ακομα γεροντακια δεν ηξεραν κατι για τετοιους τυπους:106:
Ευχαριστω για τη βοηθεια οσον αφορα το “που” πρεπει να αναζητησω αναφορες!!!

Στο παρακατω site βρηκα μια ωραια και περιεκτικη αναφορα για μαγκες,κουτσαβακηδες κ.α.

http://www.koutouzis.gr/mortes-magkes.htm

Σύμφωνα με τις γνώσεις μου κουτσαβάκια λέγανε εκείνο τον καίρο όσους δεν γνωρίζανε την πατρική τους καταγγωγή

Δεν θα συμφωνήσω.
Η άγνοια της πατρικής καταγωγής μπορεί να οφείλεται είτε σε αδιαφορία είτε σε ελλιπή στοιχεία και συγκεχυμένες πηγές κ.λπ.

Δεν μπορεί να χαρακτηριστεί “κουτσαβάκης” , δηλαδή ψευτοπαληκαράς, αυτός που αγνοεί την καταγωγή του είτε ηθελημένα είτε αθέλητα.

Μιλαγα με εναν γνωστο ,γυρω στα 70 στην ηλικια,πριν απο μερες,και μου ειπε κατι που πρωτη φορα το ακουσα,και ειπα να το μεταφερω στο φορουμ.
Υπηρχε παλια η εκφραση,για τους μαγκες και κουτσαβακηδες```ρε συ,αυτος εχει αδειασει και 5 καφενεια``.
Δηλαδη οταν εμπαινε μεσα σε ενα καφενειο,πηγαινε να κατσει στην καλυτερη θεση,και ας ηταν πιασμενη.Λοιπον,η,την κοπαναγε αυτος που καθοταν εκει,η γινοταν φασαρια.Και με τον καιρο,το καθε κουτσαβακι,ειχε και την φημη του.Ο ενας π.χ.5 καφενεια,ο αλλος 10 .

Και με την ευκαιρια να ρωτησω κατι.
Η λεξη κουτσαβακι,μηπως βγηκε και απο τον τροπο του βαδισματος που ειχαν αυτοι οι τυποι?
Θυμαμαι παλια οταν βλεπαμε κανεναν να βαδιζει ,εξεπιτηδες σαν να κουτσαινει,τον πειραζαμε και του λεγαμε σιγα ρε ,θα πεσεις απο την πολλη μαγκια

όσον αφορά την αρχική ερώτηση του μπλέκου, υπάρχει ένα βιβλίο για τον λάκκο ηρακλείου κρήτης. ηλίας ζαϊμάκης, “καταγώγια ακμάζοντα -παρέκκλιση και πολιτισμική δημιουργία στον λάκκο ηρακλείου 1900-1940”, εκδ. πλέθρον 1999. καλό διάβασμα!