Αφιέρωμα στον μεγάλο δάσκαλο του μπουζουκιού Λεονάρδο Μπουρνέλη
Ο Νίκος Μπουρνέλης θυμάται τον πατέρα του σε μια μοναδική συνέντευξη στο Εξιστορώντας (vid)
2 «Μου αρέσει»
τα σολο τσιφτετελι που ειχε, αφησαν εποχη. σημειο αναφορας. εκπληκτικο ειναι που δεν αφησε το τριχορδο για να παιξει τετραχορδο, οπως εκαναν οι περισσοτεροι στην εποχη του. μια λεπτομερια… εχει δυο σολο τσιφτετελι που τα αναφερει ως διπλοχορδο, στα οποια κανει το εξης κουρδισμα… λα μουργκανα, λα μεσαια, λα ρε το καντινι. αυτο το ιδιο κουρδισμα ειχε ενας μικρος ταμπουρας που καταγραφηκε απο ενα γαλλο νομιζω, στη αιγυπτο, το 1700, 1800… το ειδα στο βιβλιο του κουρουση ‘‘απο τον ταμπουρα στο μπουζουκι’’.
2 «Μου αρέσει»
Αν καταλαβαίνω σωστά τι ακούω, το λα του καντινιού, λόγω χαλαρής τάσης, είναι αρκετά πίσω σε ένταση, οπότε στη μελωδία ακούγεται σαφέστατα η νότα της χορδής ρε, και η άλλη (μια 4η κάτω) σαν συνοδεία.
Υπάρχουν και σε σάζια τέτοια κουρδίσματα, με τις δύο χορδές του ίδιου ζευγαριού σε διάστημα 4ης. Δεν ξέρω αν ο (άγνωστός μου μέχρι χτες) Μπουρνέλης είχε δει τέτοιο πράγμα ή το σκέφτηκε μόνος του. Πάντως στην Τουρκία δεν πρέπει να είναι άσχετο από την παράδοση του κεμεντζέ που, ακριβώς όπως στα δικά μας ποντιακά, παίζει συχνά σε δύο χορδές ταυτόχρονα, όχι μόνο με το δοξάρι αλλά και με τα δάχτυλα.
Και πράγματι, και στο Διπλόχορδο, ιδίως στην αρχή στα σχετικά χαμηλά, δεν ακούτε κάτι που απροσδιορίστως θυμίζει ποντιακά; (Σ’ εμένα πάντως περισσότερο ποντιακά παρά κλασικό διπλόχορδο βιολοτσιφτετέλι.)
2 «Μου αρέσει»