Κοινές μουσικές παραδόσεις με Τούρκους

Ένας Τούρκος φίλος με ρωτάει, αν υπάρχει ελληνικό τραγούδι με αυτήν ή παρόμοια μελωδία. Εγώ προσθέτω: ο ρυθμός;

2 «Μου αρέσει»

Πιστεύω όχι.(δυστυχώς…γιατί είναι ωραίο)
Είναι κατα βάση 10ρι σαν τζουρτζουνα δηλαδή 3+2+2+3. Όμως στο τελευταίο μέτρο τετράμετρων φράσεων,η αγωγή γίνεται 3+2+3
Στο φωνητικό νομίζω το κοντότερο μέτρο είναι στην αρχή.
Πανέμορφο.
(επεξεργασία:έγραψα κάτι λάθος για το μακάμ και το αφαίρεσα)

Κι εγώ πήγα να το μετρήσω, το αρχικό δεκάρι είναι σαφές, μετά μου φάνηκε να σταματάει στο οχτάρι, μετά μπερδεύτηκα. Θα το ξαναμετρήσω άλλη φορά…

Πάντως, ούτε εγώ νομίζω να υπάρχουν τέτοια δεκάρια. Οχτάρια υπάρχουν, το μαύρο το μαντήλι ηπειρώτικο.

Με τέτοιο ρυθμό αποκλείεται να υπάρχει ελληνικό τραγούδι: όχι μόνο δεκάρι (με διάταξη τζούρτζουνας αλλά χωρίς να είναι τζούρτζουνα) αλλά και με τις αλλαγές στε διάφορα σημεία.

Εκτός εάν:
α) Είναι κάποιο παλιό τραγούδι που κάποιος να το ηχογράφησε και στα ελληνικά, όπως το Μακμπέρ και κάποια άλλα.
β) Υπάρχει στα ελληνικά αλλά με ελληνοποιημένο ρυθμό. Όχι πως κι έτσι το αναγνωρίζω ως κάτι γνωστό, αλλά γενικά το ύφος της μελωδίας δεν ακούγεται ανοίκειο.

Τι λόγους έχει ο Τούρκος φίλος σου Νίκο για να κάνει αυτή την ερώτηση;

2 «Μου αρέσει»

Δεν μου το είπε, Περικλή μου και απ’ την πλευρά μου, δεν ρώτησα…

Συχνά βάζουμε παρόμοια ερωτήματα ο ένας στον άλλον, αλλά πάντα θα είναι στο πεδίο των “παραδοσιακών”, αδέσποτων κλπ, όχι μουσικών της σημερινής εποχής.

Σας θυμίζει κάτι; (ή μπορεί να κάνω και λάθος)

Δεν νομίζω να υπάρχει σχέση. Μοιάζει η μελωδία με αυτήν του Κετέντζογλου, αλλά μόνο στο βαθμό που μοιάζουν μεταξύ τους σχεδόν όλες οι μικρασιάτικες / σμυρναίικες μελωδίες.

Λοιπόν, η άχρηστη πληροφορία της ημέρας. Προσπαθώ να καταλάβω τι κάνει ο Μελκόν μετά την εισαγωγή στα “ααααα” και τελικά νομίζω κάνει τζούρτζουνα
Η εισαγωγή είναι 2+3 ενώ απο το συγκεκριμένο και μετά σα να είναι 3 2 2 3

1 «Μου αρέσει»

Εκπληκτικό!!! Βρήκε κανείς την αντίστοιχη τούρκικη εκδοχή;

1 «Μου αρέσει»

Είναι ένα διαμαντάκι. Δεν ξέρω αν υπάρχει Τούρκικη εκδοχή. Οι στίχοι προφανώς είναι αδέσποτοι και τους ακούμε και στον Καραπιπέρη και αλλού.
Μήπως έφτιαξε ο ίδιος τη μελωδία;

Δύσκολο μου φαίνεται…. Αλλά γιατί καταχωρήθηκε σ’ αυτήν την ενότητα;

Γιατί έχει τίτλο κοινές παραδόσεις με τους Τούρκους και συζητήσαμε πως μάλλον δεν υπάρχει “Ελληνική” Τζουρτζουνα.
ο Μελκόν λοιπόν ως αρμένης, και πολίτης του κόσμου γενικότερα, αν έχει γράψει αυτή τη μουσική, αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα;

Έχω ασχοληθεί κι εγώ να καταλάβω αυτό το εκπληκτικό τραγούδι. Όχι σε βαθμό να κατανοήσω μία μία την κάθε πενιά και νότα, αλλά τέλος πάντων τον ρυθμό.

Δεν είναι σταθερό πεντάρι (2+3) με μερικούς σκόπιμους παρατονισμούς (συγκοπές / αντιχρονισμούς);

Βέβαια θα μου πεις δεν είναι αβγό, μόν’ η κότα μας το 'κανε…

Βεβαίως, μπράβο Περικλή. Πεντάρι σταθερότατο, έφτασα μέχρι 1.20 περίπου χωρίς να ξεφύγει καθόλου. Η Τζούρτζουνα είναι δεκάρι τονισμένο 3223. Κάτι ξέρουν κι οι κότες…

Άρα το παίρνω πίσω, ωραιότατα μπορεί να είναι δημιουργία του Μελκόν.

Τελικά το έφτασα μέχρι το τέλος. Ξέρουν οι κότες, όντως!

( Κα κα Κα άκα ! Βρε, μήπως οι κότες όντως, τη στιγμή που ζορίζονται να γεννήσουν, κακαρίζουν στα 5/8;) :rofl: :rofl: :rofl:

λοιπόν διαβαζα για την τζούρτζουνα και έχει ένα πολύ συγκεκριμένο γκρούβ. Είναι 3 2 2 3 ΑΛΛΑ το πρωτο τριαρι είναι έντονο 2+1 οπότε έχουμε ένα παρατονισμένο “κλίκ” το οποίο θα μπορούσαμε να ακούσουμε ως 2+3
οπότε, αν ακουσουμε τον κρουστό εκεί που αρχίζει το τραγούδι (ρίξτα τα μαλλιά σου…κλπ ) κάνει κάτι πολύ περίτεχνο
κάνει 2+1 2 2 2+1
οπότε το τελευταίο τριάρι το ακούω ως ίσιο 3.Το πρώτο τριαρι το ακούω ως 2+1 με έντονο 1.

1 «Μου αρέσει»

Πραγματικά. Είναι εκπληκτικός ο τονισμός της φωνής του Μελκόν!

1 «Μου αρέσει»

Και ο κρουστός του είναι αστέρι. Σχολή ολόκληρη ο Μελκόν.Πρέπει να τον μελετήσω προσεκτικά

Μωρέ κι ο ίδιος αστέρι λαμπερό είναι, απλά δεν τον έχουμε προσέξει. Και μιλάμε 1945, πόσα χρόνια στην Αμερική;

1 «Μου αρέσει»

Ο Μέλκον, ούτι και τραγούδι, είναι κυρίως μάστορας στον ρυθμό. Αυτό είναι μάλλον που με εντυπωσιάζει πιο πολύ στις ερμηνείες του. Όχι μόνο σε τέτοιες περιπτώσεις όπως εδώ με τα περίπλοκα παιχνίδια του χρόνου, αλλά και σε πολύ πιο απλούς ρυθμούς, όπου αυτά που κάνει δεν είναι «δύσκολα», είναι όμως εξόχως ρυθμικά.

1 «Μου αρέσει»