Θα ήθελε να σας ρωτησω κιθάρες με πολλές χορδές χρησιμοποιούνται στην πράξη ή είναι διακοσμητικές;
Υπάρχει κανενα site με τέτοιες κιθάρες για να τις δούμε; :241:
Παλιότερα ο Γιώργος Βαβουλές και ο Πάνος είχαν κατεβάσει πολλά sites με τέτοια όργανα, αλήθεια τι έγιναν; Δεν βγαίνουν στην αναζήτηση…
Μια τέτοια κιθάρα, η Picasso I (στη φωτογραφία) με 42 χορδές είναι κατασκευασμένη από την Linda Manzer για τον Pat Metheny, ο οποίος την έχει χρησιμοποιήσει στους δίσκους Quartet, Imaginary Day, Jim Hall & Pat Metheny, και Trio Live και στα dvd Speaking of Now Live and Imaginary Day.
Σε παλιές φωτογραφίες ( κάποιες υπάρχουν στον Πετρόπουλο ) μπορούμε να δούμε κιθάρες με ένα δεύτερο, λεπτό μπράτσο στη μεριά των μπάσων και κάποιες - λίγες - μπάσες χορδές τεντωμένες σαυτό. Οι χορδές αυτές παίζονταν μονάχα ανοιχτά, μιά και σαυτό το δεύτερο μπράτσο δεν υπήρχαν τάστα.
Από το δάσκαλό μου ( και άλλους ) έχω ακούσει για κιθάρες με « κόντρα-μπάσα » και προφανώς σε κάτι τέτοιο αναφέροταν.
Δεν μου έτυχε μέχρι στιγμής να δω ένα τέτοιο όργανο από κοντά. Αν τυχόν υπάρχει κάποια πληροφορία γιά κάποιο παρόμοιο, παλιό όργανο, πολύ θα με ενδιέφερε να το δω από κοντά και να το αποτυπώσω.
Υπαρχει Νικο μου !!!
Το εχει ο Θανασης ο adiam στο Παγκρατι στην οικια του, διπλα στα πισια του, τους ατελειωτους σκληρους του και ενα ματσο πομπους βραχεων … ωχ τα μαρτυρησα ολα …
Ειναι Σαλονικιου προπολεμικου κατασκευαστη οπου δουλευαν συγγενεις του και υπαρχουν και ωραιες φωτογραφιες απο τα παλια !! Αυτη τη στιγμη δεν ειμαι στο πισι του γραφειου να σου στειλω … πιστευω αφου σε ενδιαφερει, ειναι θεμα χρονου να ερθεις σε επαφη !!
Συγκλονιστικος και απιθανος ο τροπος αποκτησης περσυ της κιθαρας αυτης !!
Θα στα πει ο Θανασης …
Μεγαλο-Μαρτυριάρη Γεώργιε!!!, χρόνια πολλά από τώρα. Πότε θα ανέβεις να τα πούμε από κοντά?
Ειρήνη σ΄ευχαριστώ που άνοιξες το θέμα, γιατί μου έδωσες τη ευκαιρία να επικοινωνήσω με τον Νίκο.
Νίκο σου έστειλα σχετικό email, μέσω του φόρουμ, και ευελπιστώ να τα πούμε, από κοντά, σύντομα.
Αν υπάρχει κάποιο ενδιαφέρον από οποιονδήποτε, ευχαρίστως να “ανεβάσω” φωτογραφίες της κιθάρας.
Υπάρχει υπάρχει!!! :090:
Φτιάξε μας με μερικές φωτογραφίες!!!
Ρίξτε μια ματιά και εδώ για κιθάρες και όχι μόνο:
http://www.oddmusic.com/gallery/index.html:241:
επίσης:
http://www.youtube.com/watch?v=l1hqF9nqabQ
Γειά σας φίλοι. Πρώτο “post” εδώ. Το θέμα “κιθάρες με επιπλέον χορδές” μου τράβηξε την προσοχή γιατί προσπαθώ τελευταία να βρώ τι κιθάρα παιζόταν τον “χρυσό αιώνα” του ρεμπέτικου. Η ιδέα της “ρεμπετοκιθάρας” ως είδος μου φάνηκε καπως ύποπτη για διάφορους λόγους. Αυτό το αφήνω ομως για άλλη φορά.
Μία απο τις κιθάρες που κυκλοφορούσαν αρχές 1900 μέχρι ισως και την δεκαετία του 30 ήταν αυτή με το επιπλέον μανίκι για περισσότερα ανοιχτά μπάσα.
Συγγνώμη για τα γερμανικά. Κι’ εγώ αρχάριος ειμαι.
Προφανώς ηπήρξε και ηπάρχει ακόμα ενα “λαικό” βιενέζικο στύλ μουσικής που συμπεριλαμβάνει την κοντρακιθάρα στήν κομπανία της.
Επίσης υπάρχουν και ετοιμα σέτ χορδές, το οποιο ισως και να συμμαίνει κάτι. http://www.thomastik-infeld.com/guitars/index.html
Δέν έχω τεκμήρια αυτή τη στιγμή αλλά ειμαι σίγουρος οτι είδα τέτοιες κιθάρες σε παλλιές φοτό από ρεμπέτικες κομπανίες. Σε ορισμένα κομμάτια έχω επίσης την εντύπωση πως ακούω υπερβολικά βαθειά μπάσα. Θα έπρεπε να κάννω κάποια αναφορά τώρα αλλά δεν ειμαι προετοιμασμένος. Εχει κανείς καμμιά ιδέα?
Και τώρα που πήρα φόρα, στα αγγλικά αυτό που οι Αυστριακοί λένε kontragitarre ,οι αγγλόφωνοι ονομαζουν Harp-guitar
http://www.harpguitars.net/history/org/hgorg.htm
Ανέβασα τρεις φωτογραφίες, στη κατηγορία “φωτογραφίες μουσικών οργάνων” του φωτο-άλμπουμ του φόρουμ. Η μία είναι φωτογραφία του 1938 στη Θεσ/κη, με μαθήτριες του μουσικού-κατασκευαστή, όπου φαίνεται μια “μπασο-κιθάρα”. Οι άλλες είναι από την κιθάρα που έχω.
Θανάση
Ποιός είναι ο κατασκευαστής? (ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΑΡ???).
Μήπως μπορείς να ανεβάσεις και μια φωτογραφία από την ετικέτα με το Όνομα, Διεύθυνση, τηλεφωνο εργαστηρίου κτλ
Παναγιώτη, γειά.
Η ετικέτα γράφει:
ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ
ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ
“ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ”
ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
ΟΔΟΣ ΕΓΝΑΤΙΑΣ ΑΡΙΘ. 43
(κάτωθεν ξενοδοχείου ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ)
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Κατασκευαστής είναι αδερφός της μάνας μου.
Κατασκεύασε κιθάρες και μαντολίνα για λογ/σμο και του Παρασίδη, από το 1937 έως και λίγο πρίν τον πόλεμο, οπότε στρατεύτικε. Με την κατοχή όλη η οικογένεια μαζεύτικε στην Ξάνθη (μάνα και έξη παιδιά). Ο θείος ασχολήθηκε με την επιπλοποιϊα, δεν ξανακατασκεύασε όργανα. Ξέρω ότι έκανε επισκευές.
Δυστυχώς δεν υπάρχουν στοιχεία χρήσιμα για την λίστα που συντηρείς. Το μουσικό κατάστημα (και το ξενοδοχείο) δεν υπάρχουν πια στην Εγνατία. Δεν μπόρεσα να μάθω εάν υπάρχει κάποια διαδοχή αλλού.
Θυμάμαι πριν καμιά δεκαετία, την εποχή που ήμουν ακόμη φοιτητής, είχα δει μια τέτοια κιθάρα κόντρα μπάσο σε έναν κατασκευαστή της Πάτρας (Βαγιενάς). Απ’ ότι μου είχε πει ο Βαγιενάς, η συγκεκριμένη κιθάρα είχε χρησιμοποιηθεί σε παλιές ηχογραφήσεις για να τονίζει το μπάσο. Θυμάμαι ότι το ηχείο της ήταν λίγο μεγαλύτερο από τις παραδοσιακές κιθάρες (λογικότατο) αλλά κατά πολύ παχύτερο. Άλλα στοιχεία (όπως ποιος την κατασκεύασε και που) δυστυχώς δεν έμαθα.
Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι το οργανοποιείο του βρισκόταν στο τέρμα της Ερμού αλλά έχω πληροφορηθεί ότι έχει μετακομίσει σε άλλο σημείο της πόλης.
- Επικοινώνησα με έναν φίλο που είχαμε δει μαζί την κιθάρα (Γειά σου ρε Ανέστη!) ο οποίος μπορεί να μάθει από κοινό φίλο Πατρινό που έχει μετακομίσει το οργανοποιείο. Αν ενδιαφέρεστε (Πατρινοί και μη), μπορώ να σας παραθέσω τη διεύθυνση (αν δεν είστε ήδη ενήμεροι).
ΥΓ. Θανάση, πολύ όμορφη και μερακλήδικη η κιθάρα! Από ήχο τι λέει;
Γεια σου Θανασαρε !!
Σ’ευχαριστω απο τωρα !! Πιστευω συντομα να ανεβω μια βολτα απο Αθηνα … εχουμε και πολλα σε ερευνητικο πεδιο να κανουμε …
Η κιθαρα να πω απο την επαφη που ειχα εκ του συνεγγυς, μου εδωσε την εντυπωση και τη σιγουρια -πραγμα το οποιο απο τις φωτογραφιες που ειχα δει ως τοτε με προβληματιζε- οτι εχει τις μπασσες χορδες για να παιζονται και οχι για συμπαθητικες !!
Σε ερωτηση του Θαναση αν “πρεπει” να την φτιαξει, επισκευασει, αναπαλαιωσει ή “καινουργιωσει” απαντησα οτι καλυτερα να την αφησει αθικτη σαν κειμηλιο. Θες για να φαινεται η γηρανση του ξυλου, η παλαιοτητα γενικα του οργανου -που του δινει και μια ενδεχομενη αξια, αλλα και το τεκμηριο του κειμηλιου (δεν θελω να πω αντικα…) και ακομα οι χορδες που ειναι 30 χρονων τουλαχιστον και τα κουρντιστηρια που ειναι μαλλον προπολεμικα δινουν την εικονα του πως ητανε τοτε το οργανο.
Προτιμοτερο να φτιαχτουν μια δυο-κιθαρες πανομοιοτυπες -οσο το δυνατον- ωστε να υπαρξει η δυνατοτητα να ακουστει και ο ηχος
Ευχαριστώ Θανάση. Φαίνεται ότι από τότε δούλευε η φάμπρικα του φασόν στα όργανα.
Ο Χρήστος Παρασίδης αναφέρεται στο βιβλίο του Ανωγειανάκη ως κατασκευαστής οργάνων. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα:
Τέλος σελ.28 και αρχή σελ.29
[i]" Στους μαστόρους που έχουν συνδέσει το όνομά τους με την ιστορία της κατασκευής οργάνων λαϊκής και έντεχνης μουσικής στην Eλλάδα, συγκαταλέγονται στην Aθήνα ο Eμμανουήλ Z. Bελούδιος (1810-1875) από το Aϊβαλί της Mικράς Aσίας, …
… στη Θεσσαλονίκη ο Χρήστος Παρασίδης από την Καισάρεια της Μ. Ασίας …"[/i]
Μάλιστα στη σελίδα 227[FONT=Verdana] του βιβλίου υπάρχει φωτογραφία (Φωτο 99) ενός ταμπουρά με τρείς διπλές χορδές που η κλίμακά του χωρίζεται με μπερντέδες, τον οποίο ο Ανωγιειανάκης τον αναφέρει ως μπουζούκι κατασκευασμένο από τον Χ. Παρασίδη στις αρχές του 20ου αιώνα.
[/FONT]
Παναγιώτη, ευχαριστώ για τα στοιχεία.Προφανώς έτσι θα ήταν. Ο Παραστατίδης ήταν και κατασκευαστής. Αυτό που ξέρω, από τη μάνα μου, είναι ότι, στην αρχή, παραγγέλθηκε μια κιθάρα, και στη συνέχεια άλλες τρείς, και ορισμένες κανονικές. Αυτή η… συνεργασία ας πούμε, κράτησε πάνω από δύο χρόνια. Τώρα ή οι μπαρμπάδες μου πρότειναν την… διπλομάνικη ή τους την ζήτησε ο Παραστατίδης, πιθανόν για να τους δοκιμάσει. Η μάνα μου δεν θυμάται. Όταν πάω στη θεσσαλονίκη, θα την πιέσω για περισσότερα:). Νομίζω το ουσιώδες είναι, ότι από τότε, και βάσιμα και από πιο μπροστά, κυκλοφορούσαν τέτοια όργανα, έχω μάλιστα τη εντύπωση ότι κάπου έχω δει μια φωτογραφία με τον Νταλγκά να κρατά μια όμοια κιθάρα.
Γιώργο, και κάποιος άλλος φίλος επαγγελματίας μουσικός-κιθαριστής, που είδε την κιθάρα, τον ρώτησα, έχει την ίδια άποψη με σένα (χωρίς να ξέρει την δική σου άποψη), ότι οι χορδές του μπάσου δεν είναι συμπαθητικές. Μάλιστα τον προβλημάτισε , όπως και σένα, η διάμετρος των χορδών, αλλά είχε κάποιες απόψεις-εξηγήσεις. Πολλά είπα, συγχωρέστε με , μέρες που είναι.
Η κιθάρα αυτού του τύπου ήταν και είναι ένα διαδεδομένο όργανο στην ευρώπη και στην aμερική.Το περιοδικό American Lutherie, τευχος 88, έχει ένα σχετικό άρθρο απ’ όπου και αυτή η φώτο.
Δυο φωτό αρχείου.
- Ετικέτα με φωτογραφία τού Παρασίδη, δίγλωσση* (παρακαλώ) με διεύθυνση του οργανοποιείου στην οδό Αγίου Δημητρίου 73 (ή 77 ?)
- Διαφημιστική καταχώρηση στον τύπο, του οργανοποιού Δημητρίου Μουρτζινού, από το 1909.
- ΥΓ:
Σκέψη προς έρευνα… Αν η γλώσσα είναι η παλαιά τουρκική, μιλάμε για πολύ παλιό όργανο. Σκεφτείτε πότε ο Κεμάλ κατάργησε την οθωμανική (αραβοπερσική) γραφή και βγάλτε συμπέρασμα !
Εβραϊκά είναι τούτα Ιωάννα.
Κι εγώ το σκέφτηκα, για την εβραϊκή, αλλά δεν είμαι “γνώστης”…
Είσαι σίγουρος;