Έχω μία παλιά κιθάρα με ετικέτα
καταστημα
μουσικων οργανων
Το Βυζάντιον
Χρηστου Παρασιδη
οδος εγνατιας αρ. 43 Θεσσαλονικη
κατωθεν ξενοδοχειου Νεα Υορκη
κατασκευάζονται και επιδιωρθωνονται μουσικα οργανα
το μεγεθός της είναι σχετικά μικρο και έχει ξύλινα κλειδιά¨στρυφταρια¨
δεν ειναι σε καλη κατασταση και θέλω να την επισκευάσω. Τα ξυλα της είναι ακομα ζωντανα όμως και θελω να την επισκευάσω !!!
θέλω να μου πειτε αν ξέρετε,στην αθήνα που μπορω να πάω!!
Ενδιαφέρουσα περίπτωση. Γράφει πουθενά ημερομηνία κατασκευής; Μήπως θα μπορούσες να ανεβάσεις καμιά φωτογραφία από τα στριφτάρια και το καράολο;
ΥΓ
Για τους παληούς του φόρουμ αναφέρω ότι για τον Χ. Παρασίδη είχαμε ξανασυζητήσει εδώμε την συμμετοχή του αξέχαστου Θανάση (emel). Με την ευκαιρία τον θυμήθηκα και μελαγχόλησα (Ας είναι καλά εκεί που βρίσκεται).
τι είναι το καραόλο;;;
δεν εχω βρει ημερομηνια κατασκευης
πιστευω ομως οτι ο παρασιδης απλα την ειχε πεισκευασει και οτι ειναι πιο παλιας κατασκευης!!1
εξαιρετικά ενδιαφέρον όργανο!
το καράουλο είναι αυτό ακριβώς που φωτογράφισες. η ένωση μπράτσου-καράολου μοιάζει με του σταθόπουλου (υπάρχει φωτό στο προφίλ μου).
πιστεύω πως για επισκευές τόσο παλιών και μοναδικών οργάνων οι πιο κατάλληλοι (με γνώσεις, εμπειρία, και καλή μαρτυρία) είναι ο μιχάλης μουντάκης (κολωνού 17 μεταξουργείο, 2105245283) και ο τάσος κατσίφης (καυκάσου 1 κυψέλη, 2108227391). να με συμπαθάτε για τη διαφήμιση, αλλά τέτοια όργανα δεν είναι για δοκιμές…
βλέπω και τον πάνω καβαλλάρη μέσα στο σκάφος, φαίνεται δίπλα στο καμάρι στη φωτό με την ετικέτα.
Και σιγουρα ο κυριος Νικος Φρονιμοπουλος.
Και εγώ νομίζω ότι το όργανο είναι πολύ παλαιότερο από την ταμπέλα του Χ. Παρασίδη που υπάρχει μέσα στο όργανο.
Και πιθανότατα δεν είναι ελληνικής κατασκευής.
Μοιάζει όργανο του 19ου αιώνα πάντος, θυμίζει λιγάκι Lacote ή Stauffer. Θα μπορούσε να ήταν πολύ παλιό ελληνικό όργανο π.χ του Γάιλα;
Αν είναι ελληνικό θα μπορούσε να ήταν ίσως του Ιωάννη Σταθόπουλου (λέμε τώρα) ο οποίος φημιζόταν για τις κιθάρες του.
Θα μπορούσε και να είναι μια κιθάρα που έπεσε στα χέρια του Παρασίδη και ο οποίος έκανε ένα αντίγραφο προς το Ελληνικότερο όμως…γιατί το στυλ μοιάζει με Γαλλικό…τουλάχιστον το καράβολο…
μετα απο μια συντομη έρευνα στους τυπους κιθάρας Lacote kai Stauffer, τείννω να βγαλω το συμπέρασμα οτι προκειται για μια μια τετοια κιθάρα. Άρα μιλάμε για μια κιθάρα της εποχής 1820 - 1850 και φυσικά οχι για ελληνικη κατασκευη… το ρομαντικο ερωτημα λοιπον γενιέται… πως να εφτασε αυτη η κιθαρα στην Ελλάδα!; και τι μπορει να κανει ενας αυτοδιδακτος ρεμπετοκιθαριστας, ερασυτεχνης μουσικος με ενα τοσο παλιο και σπανιο όργανο, το οποιο μάλλον φοράει εντέρινες χορδες;;
συγνωμη για τα ορθογραφικα, εχω δυσλεξια…
Φίλε όμως αυτές οι κιθάρες δεν είχαν προστατευτικά από ταρταρούγα όπως η δική σου. Η ταρταρούγα μάλλον υπονοεί παίξιμο με πένα και άρα/ίσως μεταλλικές χορδες. Ίσως να είναι μεταγενέστερη προσθήκη.
η κιθάρα είχε όντως πάνω μεταλλικες χορδές, αυτος είναι και ο λογος που διέλυσε! πιστευω οτι αυτην την παρέμβαση θα την έκανε ο Παρασίδης που έβαλε και την ετικέτα στο εσωτερικό της.
Πάντως θα σου πρότεινα πριν προβεις σε επισκευές να βρεις οργανοποιούς/συντηρητές ειδικούς πάνω σε αυτές τις κιθάρες από το εξωτερικό, οι οποίοι ίσως θα μπορούν να εκτιμήσουν και να σου δώσουν μια άποψη εάν το όργανο είναι κατασκευής κάποιου τέτοιου οργανοποιού ή ελληνικής! Βέβαια αυτό ίσως προυποθέτει προσπάθεια και κόπο, αλλά για φαντάσου ναέχεις κάτι τέτοιο…
Δε μου φαίνεται για ελληνική, παρά για γαλλική ή γερμανική, ιδίως το καράολο και η V ένωση είναι χαρακτηριστικά, πετυχαίνω συνεχώς στο γερμανικό ebay (για την ταμπέλλα αυτούσια μπορούμε να κάνουμε πολλές υποθέσεις, δλδ γιατί μπήκε ενώ δε φαίνεται να είναι δικό του το όργανο).
Λόγω του καράολου μάλιστα, τις χτυπάνε (ανάλογα με την κατάσταση) ακριβότερα, την χρονολογώ για τέλη του 1800.
Η φιγούρα δε κολλάει γενικά και είναι πρόσθετη, ούτε και νομίζω το όργανο να σηκώνει/σήκωνε σύρμα.
Καλές επισκευές και όταν με το καλό, ανέβασε καμμιά φώτο.
Ο Κώστας Μακρυγιαννάκης εδώ παίζει τέτοια κιθάρα
Οι εντέρινες χορδές με τον ήχο τους θυμίζουν περισσότερο αναγεννησιακό λαούτο και προσφέρονται για τέτοιο ρεπερτόριο. Ο 19ος αιώνας, ειδικά το πρώτο του μισό ήταν η χρυσή εποχή της κιθάρας και υπάρχουν άπειρα κομμάτια από συνθέτες όπως Sor, Giuliani, Carulli, Carcassi, Diabelli, μέχρι και o Paganini και ο Weber από τους πιο διάσημους. Το Souvenir pour l’Orient του Onorato Costa είναι ένα κομμάτι εκείνης της εποχής για φλάουτο και κιθάρα που περιλαμβάνει διασκευασμένη και μια παραδοσιακή ελληνική μελωδία
Στην Ελλάδα αυτά δεν ήταν τελείως άγνωστα, υπάρχουν παλιές ελληνικές εκδόσεις μεθόδων και κομματιών του Καρούλλι και του Καρκάσσι. Έκανα μια σχετική αναζήτηση παλιότερα σε ένα ψαχτήρι παλιών ελληνικών εφημερίδων που αναφέρθηκε στο φόρουμ και στο Σκριπ 30 Ιουνίου 1915 αναφέρεται το πρόγραμμα συναυλίας στον Παρνασσό των μαθητών της μουσικής ακαδημίας του σωματείου. Η κιθάρα παρουσιάζεται να συνοδεύει μαντολίνο, ή σε μουσική δωματίου με 2-3 νυκτά, αλλά και σόλο να παίζει " Γονδολιέρα υπό Μερζ", δηλαδή αυτό εδώ το κομμάτι
http://www.muslib.se/ebibliotek/boije/p … %20378.pdf αρκετά δεξιοτεχνικό και απαιτητικό.
Τώρα αν θέλεις κάτι πιο κοντά στο ρόλο της κιθάρας στο ρεμπέτικο, υπάρχουν οι αθηναϊκές καντάδες, π.χ τα τραγούδια του Χρήστου Στρουμπούλη για φωνή και κιθάρα :
Η συμφορά μου σε στίχους Βυζυηνού
Έλα σε στίχους Δροσίνη
και ακόμα πιο κοντά στο ρεμπέτικο αυτό εδώ το χασάπικο σε διασκευή Νίκου Κόκκινου για μαντολίνο και κιθάρα από τη συλλογή του ΙΕΜΑ:
http://digitize.iema.gr/is_ent.php?phys_item_id=7452&entity_id=13602
Άμα επιδιορθώσεις το όργανο με το καλό παίζεις ότι θέλεις και βλέπεις αν ανταποκρίνεται το όργανο και αν σε ικανοποιεί ο ήχος.
Νομίζω πως ο Νίκος ο Φρονιμόπουλος θα μπορέσει να βοηθήσει …!!
Προς τεχνικούς: Μήπως είναι κατορθωτό να βρεθεί η φωτογραφία;
Καινούριος καλύτερος σύνδεσμος: