Φίλοι καλησπέρα.
Κατά τη διάρκεια κατασκευής ενός συμπαγούς καλουπιού για τετράχορδο μπουζούκι, μου προέκυψε ως ρετάλι το κομμάτι της εικόνας 1Α. Κάποια στιγμή στην πορεία της κατασκευής του καλουπιού, θέλησα να δω αν δύο σημεία εκατέρωθεν του διαμήκους επιπέδου του ήταν συμμετρικά ως προς αυτό.
Ψάχνοντας λοιπόν έφτιαξα την κατασκευή της εικόνας 3Α με την οποία μπορώ και μετράω σε όσα σημεία του καλουπιού θέλω, την συμμετρικότητά τους ώστε το καλούπι να βγει το δυνατόν συμμετρικότερο-τελειότερο.
Βεβαίως αυτό μπορεί να γίνει και σε σκαφτό όργανο ή σε σκάφος με ντούγες (όπως αυτό που χρησιμοποιώ στις φωτογραφίες ελλείψει ακόμα καλουπιού).
Έχουμε και λέμε λοιπόν :
Υλικά - Κόστος - Χρόνος.
Ένα κομμάτι ξύλου οξυάς 25(τουλάχιστον) χ 20 χ 5 εκ.
Ένα κομμάτι ξύλου οξυάς 25(τουλάχιστον) χ 3 χ 1,6 εκ.
Ένα κομμάτι ξύλου οξυάς 20(τουλάχιστον) χ 2 χ 0,8 εκ. (τα κομμάτια μπορεί να είναι και άλλο ξύλο κατά προτίμηση όμως σκληρό).
Ένα κομμάτι MDF ή κόντρα πλακέ 45 χ 60 εκ (δεν είναι απαραίτητο αν έχουμε αντίστοιχη επίπεδη επιφάνεια και δεν θέλουμε μόνιμη).
Δύο βίδες Μ4 μήκους 4 εκ. με κεφάλι πεταλούδας ή δύο βίδες Μ4 μήκους 4 εκ. με φρεζαριστή κεφαλή με δύο πεταλούδες και δύο παξιμάδια Μ4 (αυτές είχα εγώ).
Δύο-τρία φύλλα χιλιοστομετρικού (millimetre) χαρτιού μεγέθους Α3.
Ένα μολύβι.
Κόστος υλικών ≈ 5-8 ευρώ.
Χρόνος κατασκευής ≈ 1,5 ώρα.
Διαδικασία Κατασκευής.
Διαμορφώνουμε τα κομμάτια μας στις διαστάσεις που προαναφέρονται.
Η Βάση του εργαλείου.
Κόβουμε το μεγάλο κομμάτι όπως στην εικόνα 1A. Η κορυφή του να μην είναι στενότερη από 4 εκ. ενώ η βάση του είναι καλύτερο να είναι πιο ψηλή και να μη «σβήνει» εντελώς όπως στο δικό μου. Κάνουμε σε μορσοτρύπανο πλάνης ή εναλλακτικώς σε σταθερό δράπανο την τρύπα-μόρσο της εικόνας 1Β, διαστάσεων 3,5 χ 1,6 εκ., κάθετη και στο μέσο του προσώπου, σε απόσταση 1,5 εκ. από την κορυφή. Επίσης άλλη μία τρύπα Φ3,5 διαμπερή μέχρι την προηγούμενη τρύπα-μόρσο, στο κέντρο της κορυφής για τη βίδα Μ4. Επίσης σε ταινιολειαντήρα ή με σκαρπέλο διαμορφώνουμε τη μύτη στο κάτω μέρος του προσώπου της βάσης που η κορυφή της πρέπει να είναι στο μέσο του προσώπου και η γωνία της ≤ 45⁰.
Ο Βραχίονας.
Κάνουμε την κάθετη τρύπα-μόρσο της εικόνας 2 διαστάσεων 2 χ 0,8 εκ. όπως και προηγουμένως σε απόσταση 1,5 εκ. από την άκρη του. Επίσης διαμπερή τρύπα Φ3,5 στο μέσο της άκρης-προσώπου του. Καμπυλώνουμε τις ακμές του βραχίονα με το ρούτερ και κατάλληλο κοπτικό (κοίλο ακτίνας R8) ώστε να «συρταρώνει» άνετα, (τρίβοντάς το με γυαλόχαρτο να αφήνει περίπου μισό χιλιοστό αέρα παραπλεύρως) μέσα στην τρύπα-μόρσο της βάσης και σφίγγοντάς τον με τη βίδα Μ4 να είναι κάθετος στο πρόσωπο της βάσης.
Ο Μετρητής.
Καμπυλώνουμε τις ακμές του μετρητή και δημιουργούμε και την ακίδα του τρίβοντάς τον σε επίπεδη επιφάνεια που έχουμε τοποθετήσει γυαλόχαρτο ώστε αυτός να «συρταρώνει» επίσης άνετα στην τρύπα-μόρσο του βραχίονα (όπως και ο βραχίονας προηγουμένως στη βάση) και σφίγγοντάς τον με τη βίδα Μ4 να είναι κάθετος στο βραχίονα.
Οι Κλίμακες Μέτρησης.
Τραβάμε το βραχίονα μέχρι να τερματήσει ο μετρητής στο πρόσωπο της βάσης και σημειώνουμε αμφιπλεύρως στον βραχίονα αυτά τα σημεία τερματισμού. Επίσης σημειώνουμε στον μετρητή αμφιπλεύρως σημείο 2 εκ. απʼ την ακίδα.
Κόβουμε από το χιλιοστομετρικό χαρτί δύο λωρίδες πλάτους 2 εκ. και άλλες δύο πλάτους 1 εκ. Κολλάμε (εικόνα 2) τις δύο των δύο εκ. αμφιπλεύρως του βραχίονα ξεκινώντας από τη γραμμή που σημειώσαμε και αριθμούμε προς τα πίσω από το 3 μέχρι το 20 (ή περισσότερο αν κάναμε μεγαλύτερο βραχίονα). Κολλάμε τις δύο του ενός εκ. αμφιπλεύρως του μετρητή ξεκινώντας από τη γραμμή των δύο εκ. που σημειώσαμε και αριθμούμε προς τα πάνω από το 3 μέχρι το 16 (ή περισσότερο αν κάναμε μεγαλύτερο μετρητή).
Το ξανασυναρμολογούμε και είναι έτοιμο.
Η ΜΕΤΡΗΣΗ.
Βασική προϋπόθεση για ασφαλή μέτρηση είναι το καλούπι ή το σκαφτό μας όργανο στα χείλη του να είναι συμμετρικό πράγμα που είναι σχετικώς εύκολο και νομίζω δε χρειάζεται να το περιγράψω εδώ.
Κολλάμε τα δύο χιλιοστομετρικά χαρτιά Α3 διαμορφώνοντας ένα μεγάλο Α2. Το στερεώνουμε με πινέζες επάνω στο MDF ή στο κόντρα πλακέ ή στην επίπεδη βάση μας, χαράζουμε με το χάρακα τον διαμήκη και τον κεντρικό εγκάρσιο άξονά του και αν θέλουμε γράφουμε σε όλες τις πλευρές κλίμακα ενός ή δύο εκατοστών.
Βάζουμε το καλούπι μας ή το σκαφτό μας σκάφος έτσι ώστε ο διαμήκης άξονάς του να συμπίπτει με τον εγκάρσιο που χαράξαμε στο χιλιοστομετρικό χαρτί. (εικόνα 4Α).
Ακουμπάμε προσεκτικά (ώστε να μην κουνήσουμε το καλούπι ή το σκάφος) τη μύτη της βάσης του εργαλείου μας επάνω στο χείλος του καλουπιού μας προσέχοντας η βάση να είναι κάθετη στον εγκάρσιο άξονα. Τραβάμε το βραχίονα και το μετρητή ώστε η ακίδα του να ακουμπήσει στο σημείο που θέλουμε και τους ασφαλίζουμε.
Στη συνέχεια ή διαβάζουμε τις μετρήσεις με αρχική αυτή του χιλιοστομετρικού χαρτιού, του βραχίονα και του μετρητή ή όπως είναι ασφαλισμένο το όργανο το βάζουμε από την άλλη μεριά του καλουπιού στο ίδιο «ύψος» του χιλιοστομετρικού και βλέπουμε αν ακουμπάει ή όχι η ακίδα οπότε αναλόγως διαμορφώνουμε το ένα από τα δύο σημεία ώστε η ακίδα απλώς να ακουμπάει χωρίς να αφήνει κενό ή να είναι στον αέρα η βάση του οργάνου (4Β-Γ). Αυτά τα σημεία μαρκάρονται ως οδηγοί και προχωρούμε σε όσα σημεία νομίζουμε ότι πρέπει να θέσουμε ως οδηγούς. Σε μια παραλλαγή, αντικαθιστώντας το μετρητή με το μολύβι (εικόνα 3Β) μπορούμε αμέσως να μαρκάρουμε τα δύο σημεία χωρίς να πάρουμε «συντεταγμένες».
Καλή κατασκευή σε όποιον ενδιαφέρεται.