[LEFT]Οδηγίες Κατασκευής Παχύμετρου Σκάφης και Καπακιών Οργάνων.
Υλικά : Ένα κοινό αναλογικό παχύμετρο (αυτό είχα αλλά κάνει και το ψηφιακό) με κλίμακα μέτρησης το πολύ 16 εκ, κοντραπλακέ καλής ποιότητας (προτείνεται κοντραπλακέ από σημύδα Ρωσίας, Φινλανδίας ή Λετονίας και σε καμία περίπτωση Κίνας) διαστάσεων 21 χ 25 πάχους 18 χιλ. ή παχύτερο, μία σταυροκατσαβιδόβιδα Μ4 μήκους 50 χιλ. και μερικές νοβοπανόβιδες μήκους 18 χιλ. ή βίδες σύνδεσης ντουλαπιών (είναι καλύτερες).
Κόστος υλικών ούτε 20?.
Χρόνος κατασκευής ≈ 2 ώρες.
Κατʼ αρχάς κόβουμε και γωνιάζουμε προσεκτικά το κόντρα πλακέ στις προαναφερόμενες διαστάσεις που πιστεύω ότι είναι αρκετές για να παχυμετρήσουμε μέχρι και σκάφη μπουζουκιού.
Τρυπάμε το σόκορο με τρυπάνι [b]Φ [/b]3,5 χιλ. (0,5 χιλ. στενότερη τρύπα απ΄τη βίδα Μ4) βάθους 4 εκ., στα 2 εκ. παράλληλα με τη μεγάλη πλευρά και στο μέσο του σόκορου. Το μορσοτρύπανο της πλάνης, όπως στην εικόνα, προσφέρει πολύ καλή ακρίβεια και προτείνεται. Εναλλακτικώς μπορεί να γίνει πολύ προσεκτικά και με κάθετο σταθερό τρυπάνι με λειτουργικό ύψος τουλάχιστον 30 εκ. και σε καμία περίπτωση με το «χέρι».
Σχεδιάζουμε και κόβουμε το κόντρα πλακέ σε σχήμα Π, με πλάτος όρθιων πλευρών (ποδιών) και οριζόντιας πλευράς 3 εκ. Η προηγούμενη τρύπα να είναι κάθετη σε μια όρθια πλευρά (πόδι). Οι όρθιες πλευρές (πόδια) θα είναι οι κοντές (αυτές των 21 εκ). Το εξωτερικό στρογγύλεμα των γωνιών είναι ακτίνας R60 και το εσωτερικό R30. Πριν βιδώσουμε τη βίδα Μ4 καλό είναι να ενισχύσουμε το σόκορο προφυλλάσσοντάς το από το σχίσιμο βιδώνοντας στο πλάι και στο μέσο του ποδιού μια νοβοπανόβιδα μήκους 16-18χιλ. και σε απόσταση 1 εκ. απʼ το σόκορο-πρόσωπο όπως στην εικόνα.
«Σκίζουμε» το σόκορο-πρόσωπο του άλλου ποδιού, στο μέσο του σε βάθος περίπου 2,5 εκ. Φάρδος τομής 0,5 - 1 χιλ. φαρδύτερο από το πάχος του στελέχους του παχύμετρου. Στη δική μου κατασκευή το έσκισα [b][u]ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ [/u][/b]σε σταθερό φαλτσοπρίονο με πριονόδισκο πάχους 3 χιλ. (παιδιά, [b][u]ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΟΧΗ,[/u][/b] το φαλτσοπρίονο και ειδικώς το ακάλυπτο τρελλαίνεται για δάχτυλα και όχι μόνο). Η τομή με κοφτερό ίσιο πριόνι νομίζω ότι δεν μπορεί να γίνει με μια κοψιά στο προαναφερόμενο φάρδος. Πέραν του ότι με πριόνι δύσκολα θα γίνει ακριβές κόψιμο στο στενό πρόσωπο-σόκορο, το μετέπειτα φάρδεμα της τομής σίγουρα θα δημιουργήσει μεγάλες ανοχές. Η πριονοκορδέλλα δεν ενδείκνυται καθώς για να κάνει κάθετη τομή στο πρόσωπο του ποδιού θα σκίσει και το άλλο πόδι.
Κάνουμε δύο τρύπες στο πλάι του ποδιού που κάναμε την τομή, στο 1 εκ. απʼ το σόκορο-πρόσωπό του. Αυτές θα είναι Φ5 και διαμπερείς αν έχουμε βίδες σύνδεσης ντουλαπιών ή Φ3,5 και μόνο στο μισό πάχος του κοντραπλακέ (μέχρι την τομή) αν έχουμε νοβοπανόβιδες 18 χιλ.
Βιδώνουμε τη βίδα Μ4 στην τρύπα του πρώτου ποδιού ώστε να βγεί περίπου 1 εκ. απʼ την εσωτερική μεριά του ποδιού. Η βίδα πρέπει να βιδώνει αρκετά σφιχτά και σε καμμία περίπτωση να μην «παίζει» μέσα στην τρύπα. Αν είναι σωστά σφιγμένη το βίδωμα και ξεβίδωμα πρέπει να γίνεται με κατσαβίδι και όχι με το χέρι.
Κόβουμε το βυθομέτρη (σύρμα βυθομέτρησης) του παχύμετρου κατά 4 εκ. Τοποθετούμε κάθετα το παχύμετρο μέσα στην τομή (η έξω σιαγόνα να πατήσει πλήρως εξωτερικά του ποδιού), μετακινώντας το μπρος-πίσω μέσα στη τομή ώστε κατεβάζοντας το βυθομέτρη, το παχύμετρο να παραμένει κάθετο αλλά και ο βυθομέτρης να ακουμπάει στην άκρη της βίδας Μ4. Εάν η τομή και η τρύπα έγιναν στο μέσο του σόκορου θα έρθει ακριβώς, αλλοιώς θα πρέπει να το «φέρουμε» βάζοντας μέσα στη σχισμή διπλωμένα χαρτάκια. Το σταθεροποιούμε βιδώνοντας τις βίδες σύνδεσης ντουλαπιών (αφού τις κόψουμε στο κατάλληλο μέγεθος ώστε να σφίγγουν πάχος 18 χιλ). Αν το σφίξουμε βιδώνοντας νοβοπανόβιδες, προσέχουμε να τις σφίξουμε τόσο ώστε να σταθεροποιήσουν το παχύμετρο αλλά και να μην «κλωτσήσουν».
Επιπλέον σταθεροποίηση μπορεί να δώσει (σε περίπτωση που π.χ. «κλώτσησαν» οι νοβοπανόβιδες) και η πρόσδεση με δεματικό καλωδίων ή σύρμα της εξωτερικής σιαγόνας με το πόδι.
Είναι έτοιμο.
Αν θέλουμε να το κάνουμε πιο εμφανίσιμο (αλλά να καταστρέψουμε το αρχικό μεταλλικό παχύμετρο) τότε κόβουμε με το τροχάκι του DREMEL την κάτω σιαγόνα του παχύμετρου καθώς και τις μικρότερες σιαγόνες εσωτερικής μέτρησης (δεν το συστήνω). Εκτός από πάχος σκάφης μπορεί εναλλακτικώς να μετρήσει και πάχος οποιουδήποτε καπακιού ή τοποθετημένων και σκαφτών ντουγών έτοιμης σκάφης πριν τοποθετηθεί το καπάκι. Ειδικότερα σε καπάκι τοποθετημένο σε μπουζούκι μετράει πάχος σε απομακρυσμένα σημεία από την τρύπα, λειτουργώντας προσεκτικά μέσα από αυτήν (αφού βγουν βεβαίως κάποιες χορδές και με λίγη δυσκολία πιστεύω σε οβάλ τρύπες). Είναι λογικό ότι παχύμετρο με κοντύτερα πόδια μετράει και κοντινά στην τρύπα σημεία.
Το πλεονέκτημά του είναι ότι λόγω της ρυθμιζόμενης βίδας Μ4 μπορεί να "παρακάμψει" τα καμάρια ή να μετρήσει και το ακριβές ύψος αυτών (αναλόγως του μεγέθους του). Αν το χτυπήσει ο δαίμονας της ………. υγρασίας και απορυθμιστεί ή «ανοίξει» λόγω κρεμάσματος ξαναρυθμίζεται με ακρίβεια πολύ εύκολα. Το μειονέκτημά του είναι το σχετικώς μεγάλο βάρος του για εργαλείο ακρίβειας αλλά και το ότι χρειάζεται κράτημα και με τα δύο χέρια για να γίνει σωστή μέτρηση και άρα σταθεροποίηση του μετρούμενου αντικειμένου.
Οδηγίες Μέτρησης.
Η μέτρηση μ' αυτό το παχύμετρο γίνεται ανάποδα απʼ ότι μετράμε με το κοινό παχύμετρο δηλαδή όσο το ανοίγουμε τόσο μειώνεται το πάχος της μέτρησης γιατί στην πραγματικότητα παχυμετρούμε [b]βυθομετρώντας[/b].
Ένας τρόπος είναι να το «μηδενίσουμε» (ανοίγουμε το βυθομέτρη ώστε να πατήσει στη βίδα Μ4 και μετά βιδώνουμε τη βίδα ώστε να «μηδενίσει» ακριβώς σε κάποια ακέραια μονάδα) και να μετράμε το πάχος ανάποδα (από κάτω προς τα πάνω ή από δεξιά προς αριστερά τόσο στα χιλιοστά όσο και στα δέκατα). Δηλαδή αν το μηδενίσουμε στα 7 εκ. και μετρώντας μας δείχνει 5,32 εκ. (5 εκ. 3 χιλ. και 2 δέκατα) τότε το πάχος είναι 16,8 χιλ. (16 χιλ. και 8 δέκατα).
Άλλος τρόπος για τα σκαφτά όργανα είναι να προρυθμίσουμε τη μέτρηση του πάχους της σκάφης. Αν π.χ. το τελικό πάχος θα είναι 4 χιλ. τότε ανοίγουμε το βυθομέτρη ώστε να πατήσει στη βίδα Μ4 και βιδώνουμε τη βίδα που θα σπρώξει το βυθομέτρη σε μια ακέραια μονάδα της κλίμακας συν 4 χιλ. (μετρημένα πάντα από κάτω προς τα πάνω ή από δεξιά προς αριστερά). Έτσι «μηδενίζουμε» το παχύμετρο στα 7,4 εκ. με τελικό στόχο να δείξει πάχος σκάφης ακριβώς 7 εκ. (δηλαδή πραγματικό πάχος 4 χιλ.) όταν τελειώσουμε το σκάψιμο.
Προσοχή : Το παχύμετρο αυτό μετράει πάχη μέχρι περίπου 3 εκ. Το συγκεκριμένο μπορούμε να το μηδενίσουμε στο 7 και να χαράξουμε πάνω απʼ την υπάρχουσα καθοδική κλίμακα νέα, ανοδική κλίμακα αντιστοιχίζοντας το 7 με το 0, το 6 με το 1, το 5 με το 2 και το 4 με το 3. Αν το κάνουμε, τότε γίνεται ένα κανονικό παχύμετρο αρκεί να μετράμε και τα δέκατα του χιλιοστού από κάτω προς τα πάνω (ή από δεξιά προς τα αριστερά αν θέλετε). Ο βυθομέτρης αν και έχει ήδη καταστραφεί, μπορεί ακόμα να χρησιμοποιηθεί μετρώντας αφαιρετικά. Επίσης επειδή το παχύμετρο είναι μεγάλο όταν μετράμε κοντά στο χείλος της σκάφης και επειδή πιθανώς δεν χωράει στη σκάφη για να κάνει κάθετη μέτρηση αυτή είναι περίπου 1-3 δέκατα του χιλιοστού μεγαλύτερη. Τα χείλη βέβαια μπορούμε να τα μετρήσουμε και με κοινό παχύμετρο πριν την τοποθέτηση του καπακιού.
[b]Ευχαριστώ το Δημήτρη Ανδρέου [/b]για την πρόταση χρήσης και ψηφιακού παχύμετρου, ο μηδενισμός του οποίου γίνεται σε οποιοδήποτε σημείο όπως μου είπε.
Ευχαριστώ επίσης το Δημήτρη (ρεμα) για την αρχική εκτίμηση του εργαλείου και την προτροπή του να το μοιραστώ οπωσδήποτε μαζί σας.
Καλή κατασκευή για όσους το βρίσκουν χρήσιμο. Αν κάποιος σκεφτεί και κάποια άλλη χρήση του (εκτός από ……….
μπούμερανγκ) ας το αναφέρει.[/LEFT]
Σημείωση από συντονιστή: το ενδιαφέρον αυτό post μεταφέρεται στην κατηγορία ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΟΡΓΑΝΟΠΟΙΙΑΣ, μιας και το ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ ΟΡΓΑΝΩΝ είναι για όργανα… μουσικά !