Καλησπέρα σε όλους και ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία.
Θα ήθελα την βοήθειά σας καθότι όχι απλά πρωτάρης, αλλά πρωτάρης με κακές συνήθειες όπως θα διαβάσετε παρακάτω.
Κάποια στιγμή στην ζωή μου αποφάσισα να διδάξω τον εαυτό μου κιθάρα, για λόγους και ρεπερτόριο που δεν έχουν μεγάλη σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι προφανώς κάποια στιγμή όχι απλά είδα φρένο στην ανάπτυξή μου ως κιθαρίστας όπως σχεδόν κάθε αυτοδίδακτος, αλλά με τον καιρό διαπίστωσα (και ακόμα διαπιστώνω) πόσο άθλιος είμαι τεχνικά και στα δύο χέρια αλλά και εντελώς αδαής θεωρητικά.
Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι μετά από αρκετά χρόνια (προβληματικής έστω) ενασχόλησης με την λαϊκή μουσική και την κιθάρα να μην μπορώ να παίξω παρά μόνο εξαιρετικά βασικά πράγματα, να νιώθω ατσούμπαλος στο χέρι της πένας και «κλειδωμένος» στο χέρι του μπράτσου, ενώ είμαι σίγουρος ότι ακόμα και η στάση του σώματός μου, οι αναπνοές μου κλπ έχουν δεδομένα επίσης πάρα πολλά λάθη.
Φυσικά κάποια στιγμή σκέφτηκα ότι ή που θα κρεμούσα την κιθάρα στον τοίχο ή που θα απευθυνόμουν σε κάποιον ειδικό για να με βοηθήσει, και ύστερα από κάποιο ψάξιμο κατέληξα σε έναν εξαιρετικό και πολύ γνωστό μουσικό αλλά και δάσκαλο (το γνωρίζω καθώς έχει βοηθήσει τρομακτικά δύο πολύ κοντινά μου άτομα) που όμως δεν ήταν κατά την γνώμη μου κατάλληλος για τόσο βασικά ζητήματα όσο τα δικά μου. Αυτή μου η εμπειρία ενέτεινε την απελπισία μου (αν δεν μπορεί να με βοηθήσει ο τάδε που είναι πραγματική αυθεντία, ε δεν μπορεί κανείς) με αποτέλεσμα να τα παρατήσω. Πρόσφατα άρχισα και πάλι να γρατζουνάω και φυσικά τα παλιά προβλήματα τεχνικής ήταν ακόμα εκεί.
Το πρόβλημά μου είναι ότι δεν ξέρω πού να απευθυνθώ, υπό την έννοια πως αν επιλέξω έναν δάσκαλο για αρχάριους φοβάμαι πως α) ίσως αναλωθεί αρκετά σε πράγματα που ήδη γνωρίζω και β) ίσως αναλωθεί αρκετά σε πράγματα που δεν γνωρίζω αλλά και δεν με ενδιαφέρουν πολύ για την ρεμπέτικη και λαϊκή κιθάρα που θέλω να μάθω. Από την άλλη, ένας λαϊκός κιθαρίστας δεν είναι απαραίτητα κατάλληλος να βοηθήσει έναν μαθητή με τόσο θεμελιώδη ζητήματα παρόλο που το μάθημα μπορεί να είναι πιο ευχάριστο από άποψη ρεπερτορίου, ρυθμών, δρόμων κλπ.
Ζητώ λοιπόν τις συμβουλές και τις προτάσεις σας για το ζήτημα του δασκάλου ή φυσικά οτιδήποτε άλλο που θεωρείτε χρήσιμο με βάση την εμπειρία σας.
Ευχαριστώ και πάλι για τον χρόνο και την φιλοξενία σας!
Γεια σου Γιάννη!
Μπράβο για την όρεξη και το πείσμα σου. Πολύ καλά έκανες και απευθύνθηκες σε δάσκαλο, ίσως στην πορεία βρεις και τον κατάλληλο που θα σου ταιριάξει. Υπάρχουν και αυτοί οι οποίοι εστιάζουν στον μαθητή και τις ανάγκες του, όχι (μόνο) σε κάποια έτοιμη και δοκιμασμένη μέθοδο. Για την ώρα, αν θες μπορείς να μας περιγράψεις τα θέματα που εντοπίζεις και μακάρι να μπορέσουμε να σε βοηθήσουμε έστω και από το πληκτρολόγιο.
Η χαλαρότητα και η σωστή τεχνική είναι καθοριστική για τον καλό ήχο, το άνετο παίξιμο, και την αποφυγή τραυματισμών. Ακόμα και τα βασικά να έχει κάποιος, κέρδος είναι. Κάποιοι τα βρίσκουν μόνοι τους, παρατηρώντας από κοντά καλούς παίχτες, κάποιοι τα μαθαίνουν και τα εξασκούν επί τούτου.
Πολλές φορές μας τα λένε οι δάσκαλοι αλλά εμείς δεν συνειδητοποιούμε την σημασία τους μέχρι να έρθει ο πόνος. Και τότε, με οδηγό τον πόνο μαθαίνουμε το σώμα μας και την χρήση του οργάνου. Μακάρι στη συνέχεια να μπορούμε να μεταδώσουμε αυτή τη γνώση για να αποφύγουν αυτή τη ζόρικη πορεία οι επόμενοι. Προσωπική ιστορία…
Γειά σου Γιάννη.Κιθαρίστας δεν είμαι αλλά ελπίζω να μην σε πειράζει να μοιραστώ λίγες σκέψεις:
Αρχικά, με ανησυχεί η απογοήτευση σου με την πρόοδο σου. Αν έχεις φτάσει σε σημείο να κάνεις τέτοια διάγνωση μόνος σου, τότε ήδη έχεις ήδη καλύψει περισσότερο έδαφος απο όσο νομίζεις. Αν αυτές οι παρατηρήσεις προέρχονται απο άλλους, θα πρέπει να αναπτύξεις ένα φίλτρο για να τις διαχειριστείς. Η ψυχολογική ισσοροπία είναι απαραίτητη για να προχωρήσουμε.Αν πιάνουμε το όργανο κάθε φορά και μας πνίγουν οι τύψεις για κακή στάση και άλλες τσαπατσουλιές, πιθανών να ζοριστούμε. Η ιδέα του ότι θα μάθουμε για 1-2 χρόνια και μετά θα ξέρουμε αυτόματα τεχνική είναι σχεδόν ψέμα. Με τους μηχανισμούς παιξίματος παλεύουμε συνέχεια. Απλά πρέπει να μάθουμε και την διαχείριση τους μέσα μας για να προχωράμε.
Η εύρεση δασκάλου είναι και αυτό σύνθετο πράγμα. Ένας καλός δασκαλος με την έννοια του παιδαγωγού (δηλαδή κάποιος που σου μαθαίνει βασικό παίξιμο) πολλές φορές πρέπει να σε ξέρει καλύτερα απο τον εαυτό σου αλλά παράλληλα να σε προχωράει μέχρι ο ίδιος …να χάσει τη δουλειά του μαζί σου.
Παρότι όμως η σχέση αυτή απαιτεί εμπιστοσύνη, καλό θα ήταν να βάλεις και εσύ κάποιους στόχους. Γιατί θέλεις να παίξεις; Σε τι επίπεδο; Πόσο χρόνο/ενέργεια/χρήμα είσαι διατεθημένος να επενδύσεις; …κλπ. Κάποια τέτοια βασικά καλό είναι μέσα σου να τα ξέρεις.
Τέλος, μην θεωρείς πως η κλασική παιδεία είναι αυτόματα ανώτερη στην εκμάθηση τεχνικής. Αν λαϊκή κιθάρα προσπαθείς να παίξεις, εκεί εστίασε.
Τα θέματα που προτείνετε να σας περιγράψω είναι πραγματικά αυτά που ο καθένας περιμένει να αντιμετωπίζει ένας αρχάριος. Το δεξί μου χέρι δεν μπορεί να παίξει ξεχωριστές νότες παρά μόνο συγχορδίες, πολλές φορές δεν μπορεί να «πετύχει» καν την σωστή χορδή στο μπάσο όταν παίζω μπάσο-συγχορδία με αποτέλεσμα να περιορίζω την κίνησή του θέλοντας να βελτιώσω την ακρίβεια, να σφίγγεται να πονάει κλπ.
Το δε αριστερό χέρι είναι στην ίδια και χειρότερη κατάσταση, τα δάχτυλα δεν έχουν την απαιτούμενη ανεξαρτησία, το μικρό δάχτυλο είναι εντελώς άχρηστο, δεν μπορώ να παίξω ούτε γρήγορα ούτε με ακρίβεια, υποφέρω στις ασυνήθιστες τονικότητες γιατί με πεθαίνουν οι μπαρέδες, συχνά ο ήχος είναι «μπουκωμένος» όσο και αν προσπαθώ να πατάω σκληρά-κοντά στο τάστο τις χορδές και πολλά πολλά ακόμα.
Καλησπέρα και ευχαριστώ πολύ και εσάς για τον χρόνο σας.
Οι παρατηρήσεις είναι δικές μου. Ασχολούμαι πολλά χρόνια με την μουσική ακόμα και ως θεατής, θεωρώ ότι έχω δει από κοντά τόσους κιθαρίστες που πλέον είναι εύκολο να διαπιστώσεις με το μάτι και κλειστά αυτιά ποιος νιώθει άνετα όταν παίζει. Η δική μου εικόνα όταν παίζω φωνάζει «αρχάριος».
Επίσης έχω σκεφτεί αυτά που αναφέρετε για τους προσωπικούς στόχους και έχω περίπου μια εικόνα, νομίζω (αν παίζει ρόλο) πως το ιδανικό θα ήταν να μπορώ να παίζω άνετα σε επίπεδο παρέας και αυτοσχέδιου «τζαμαρίσματος». Άνετα εννοώ να μπορώ να έχω έναν καθαρό ήχο χωρίς να κουράζονται τα δάχτυλά μου, χωρίς να χτυπάω λάθος χορδές και άρα χωρίς να χρειάζεται να «σφίγγομαι» για τα παραπάνω. Παράλληλη διαδικασία είναι το να μάθω κάποια θεωρία ώστε πχ. να μην χρειάζεται να θυμάμαι απ’ έξω τα ακόρντα ενός κομματιού σε μια συγκεκριμένη τονικότητα αλλά να μπορώ να τα συμπεράνω εκείνη την στιγμή. Όμως το τελευταίο αυτό κομμάτι έχει πολύ μικρή σχέση με την απελπισία που εκφράζω.
Για τους παραπάνω στόχους νομίζω διατίθεμαι να κάνω κάποιο εβδομαδιαίο μάθημα συνοδευόμενο από μελέτη ας πούμε 5 ωρών την εβδομάδα.
Φυσικά αυτό είναι ένα σχήμα που έχω εγώ στο μυαλό μου, εννοείται ότι είναι ευπρόσδεκτη οποιαδήποτε σκέψη σε σχέση οτιδήποτε από όσα λέω
Το καλύτερο είναι να βρεις ένα δάσκαλο και να του τα πεις όλα αυτά έτσι ώστε να γίνεται ένα όσο το δυνατόν στοχευμένο μάθημα σε αυτά που θέλεις να βελτιώσεις.
Υπάρχουν πολλοί και καλοί δάσκαλοι γύρω μας.
Αν θες πες σε ποια περιοχή είσαι έτσι ώστε να προτείνουμε δοκιμασμένους.
Δεν είναι και τελείως άσχετο. Με άλλη άνεση παίζεις όταν ξέρεις αυτόματα τι έχεις να παίξεις, και με άλλη όταν προσπαθείς να ανακαλέσεις (πριν να είναι αργά!) μια απομνημονευμένη πληροφορία.
Προφανώς αυτό που λέτε είναι σωστό αλλά το πρόβλημά μου εντοπίζεται ακόμα και όταν έχω ακριβώς μπροστά μου γραμμένα τα ακόρντα, δεν προκύπτει δυστυχώς από την προσπάθεια απομνημόνευσής τους.
Καταρχήν μπορούμε να μιλάμε στον ενικό, ελπίζω να μην σε πειράζει. Μια παρέα είναι το φόρουμ!
Όλα αυτά που περιγράφεις είναι σημαντικά ζητήματα και είναι απαραίτητο να διορθωθούν. Μες το φόρουμ έχουν περιγραφεί κατά καιρούς τεχνικές κλπ όσο είναι δυνατόν από το πληκτρολόγιο. Μόλις βρω χρόνο θα απαντήσω πιο συγκεκριμένα.
Αλλά θα ήθελα να εστιάσω σε κάτι γενικότερο… Νομίζω σε απασχολεί κάπως το αν θα φανείς αρχάριος, το οποίο δεν έχει καμία σημασία. Στην ομορφιά της μουσικής σημασία έχει να την ευχαριστιέσαι, και έπειτα μπορεί να το ευχαριστηθούν και άλλοι γύρω σου (ή και όχι, αλλά μη σκας).
O @liga_rosa είναι ο ίδιος και δάσκαλος. Δε χάνεις κάτι να κάνεις κάποια μαθήματα μαζί του να δείτε εάν η σχέση/χημεία μαθητή-δασκάλου δουλεύει μεταξύ σας.
Επίσης αξιόλογος δάσκαλος ο Γκούμας. Κι αυτός μέλος του Φόρουμ. Αρκετοί μάλιστα από εδώ έχουν υπάρξει μαθητές του.
Παρόλα αυτά ξεκίνα όμως από κάπου και τα υπόλοιπα θα τα βρεις στη πορεία. Όσο στέκεσαι και κοιτάς το “βουνό” αυτό δε χαμηλώνει
@Γιάννης_Αρώνης Καλέ άντε να βρεθούμε στην επόμενη μάζωξη του φόρουμ, να φύγουν οι πληθυντικοί και όλα! @alko101 Σ’ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, είμαι διαθέσιμος εννοείται. Και για τον Γκούμα προσυπογράφω βεβαίως.
Εντοπίζεις σωστά το λάθος στο σφίξιμο, αλλά από τα λεγόμενά σου υποθέτω ότι επιπλέον η κίνηση του καρπού σου πρέπει να είναι μάλλον μέσα-έξω και όχι πάνω-κάτω όπως είναι το σωστό.
Μη σκας για το μικρό, πιο πολύ το χρησιμοποιούμε στις συγχορδίες. Πιο πολύ δώσε βάση στον δείχτη, να είναι πάντα σε επαφή με την ταστιέρα και να ορίζει θέση. Αν πετάγεται ο δείχτης, είναι και το υπόλοιπο το χέρι στον αέρα.
Δεν χρειάζεται δύναμη στην κιθάρα (όπως πχ στο μπάσο). Από αυτά που λες, υποψιάζομαι ότι μπορεί το όργανό σου να είναι σκευρωμένο και αδικαιολόγητα σκληρό. Οπότε τσέκαρε το όργανο πριν κατηγορήσεις τα χέρια σου.
Κατα τη γνωμη μου βρες καλο παιχτη στην πολη σου που να σου αρεσει αισθητικα και ρωτα αν κανει μαθηματα! Εγω αυτο εκανα με πολυ γνωστο μουσικο στην πολη μου και σου υποσχομαι οτι θα ασχοληθεις ΚΥΡΙΩΣ με τα βασικα, ετσι ωστε να εισαι ετοιμος να ασχολεισαι και μονος σου με το ειδος, εαν σκοπευεις να παιζεις ρεμπετικο σε βαθος χρονου. Ακομα και οι πιο εμπειροι τα βασικα κανουν εξασκηση. Οποτε μην αγχωνεσαι καθολου για το επιπεδο σου και για την προοδο σου και να ξερεις οτι ολοι απο εκει χανουμε λιγο ή πολυ.
Φίλε μάλλον θέλεις δάσκαλο, ή έστω μια μέθοδο. Πάρε τα πράματα με τη σειρά, άσε τους μπαρέδες προς το παρόν και μάθε να παίζεις με ακρίβεια μπάσο-συγχορδία στην πρώτη θέση σε εύκολες τονικότητες, Λα μινόρε κλπ.
