Κάτι ομολογουμένως περίεργο! Ο Αγάθωνας στη Eurovision!

Είπα δεν θα μιλήσω αλλά δεν γίνεται…
ο αγαθωνας ούτε μουστάκι πουλάει ούτε μαγκιά ούτε ρεμπετιλικι. Για όσους τον ξέρουμε απο παλιά τίποτα δεν μας έκανε έκπληξη. Γουσταρε να το κάνει και το έκανε. Και το απόλαυσε κιόλας. Δεν έχει να αποδείξει τίποτα σε κανέναν. Οσοι έχουμε δουλέψει μαζί του και εκτός μαγαζιών ξέρουμε πολύ καλα και την Αγαπη του για το ρεμπέτικο και τις γνώσεις του και κυρίως τις τραγουδιστικες του ικανότητες. Οταν ο αγαθωνας τραγουδούσε σκαρβελη πριν 30 χρόνια οι πιο πολλοί απο εμάς δεν ξέραμε τι ειναι κάν το ρεμπέτικο. Ειναι άδικο να τον κατακρινουμε τώρα για μια επαγγελματική του επιλογή. Και το πιο άδικο απο όλα ειναι να λέμε οτι άλλαξε. Καθόλου δεν άλλαξε. Πάντα έτσι ήταν.
Και στο φιναλε γιατί κάποιος που ασχολείται με το ρεμπέτικο να μην μπορεί να κάνει κάτι άλλο. Οτιδήποτε. Ειναι μια μουσική που απαιτεί αποκλειστικότητα;

Καταρχάς Νίκο Πολίτη το ‘‘εκπροσωπώ την Ελλάδα’’ είναι αστεία και μη ουσιώδης φράση ούτως ή άλλως. Δηλαδή αν στέλναμε κλαρίνα με παραδοσιακά πωγωνίσια θα την εκπροσωπούσαμε? Όχι! Γιατί είναι γενίκευση να θεωρούμε ότι όλοι εκπροσωπούνται με το κλαρίνο επειδή είναι βασικό όργανο του δημοτικού ρεπερτορίου και τα τραγούδια του, καθώς ο Πόντιος π.χ ‘‘εκπροσωπείται’’ με το Ατσαπάν. Έτσι για μένα ο Αγάθωνας και η Βαλκανικοροκ-λέμε-τώρα-παρέα του, εκπροσωπούν τον εαυτό τους ή καλύτερα όσους τους επιλέξαν και τους υποστήριξαν. Το ρεμπέτικο δεν έχει ούτε να χάσει ούτε να κερδίσει τίποτα από οτιδήποτε. Αυτοί που το αγαπούν και το ακούν ξέρουν τι εστί ρεμπέτικο και όλα τα άλλα είναι φλυαρίες. Και 15000000 ακόμα να αρχίσουν να ακούν-παίζουν ρεμπέτικο, το είδος δεν έχει να κερδίσει τίποτα, η μουσική γενικότερα ναι. Από οργανοπαίκτες μέχρι επηρεασμένες συνθέσεις. Τώρα όσον αφορά τον Αγάθωνα, εγώ βλέπω έναν καιροσκόπο. Αν Κάνει ότι κάνει για οικονομικούς λόγους και δημοσιότητα εγώ δεν έχω τίποτα εναντίον του (ούτε γενικά έχω). Αν θαρρεί πως εκπροσωπεί το ρεμπέτικο, κούνια που τον κούναγε. Αυτό που εκπροσωπεί είναι (πάλι) ο εαυτός του, που είναι συνδεδεμένος με αυτή τη μουσική. Επίσης ο άνθρωπος αυτός δήλωνε πρόσφατα κάπου ότι το τσιφτετέλι είναι ο αρχαίος χορός κόρδακας με τον οποίο κοροϊδεύαν οι Σπάρτιατες τους εχθρούς…
Επίσης δε βλέπω λόγο όσοι ήταν ‘‘πιστοί’’ στον Αγάθωνα (φαντάζομαι εννοείτε να τον ακούγαν δυναμικά) να χαλαστούν ή να ξενερώσουν με τη μουσική του, αν τώρα συνεχίσει να παίζει αυτά που έπαιζε. Το τι έκανε σαν επιλογή εκεί, δε διαφοροποιεί το πόσο καλά (η κακά για μένα) παίζει τα ρεμπέτικα. Εννοώ δλδ ότι είναι χαζός όποιος άκουγε μέχρι τώρα Αγάθωνα επειδή γούσταρε τη φωνή ή τον μπαγλάμα (το όργανο) και σταματήσει να τον ακούει τώρα λόγο ευρωβίζιον. Συνολικά έχω να πώ ότι (σαν τον Νίκο τον Πολίτη) με αφήνει ΑΠΟΛΥΤΩΣ αδιάφορα ο θεσμός και οι μουσικές του και δε με νοιάζει το παραμικρό για τον Αγάθωνα γενικότερα. Βέβαια άμα τον ακούσω να λέει ότι εκπροσωπεί τα ρεμπέτικα θα πώ απλώς ότι είπα: Κούνια που σε κούναγε (αν το πιστεύεις).

Υ.Γ. Μου έπιασε και τον ΠΑΟΚ στο στόμα του :245: !!!1

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 13:40 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 13:36 —

Φίλε Μυστακίδη όλα όσα λες (αν και το νόημα με βρίσκει σύμφωνο) δε διαφοροποιούν αν ο άλλος πιστεύει ότι ο Αγάθωνας πουλάει ρεμπετιλίκι. Εσύ ρον ξες και λες ότι δεν το κάνει (ίσως και να είσαι υποκειμενικός), εγώ π.χ λέω ότι το κάνει. Απόδειξε μου ότι δεν είναι ελέφαντας. Εν ολίγοις περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Σε αθλητικό σταθμό της Θεσσαλονίκης δήλωνε ότι ‘‘είμαι ρεμπέτης και γιαυτό δε γουστάρω τα σκυλάδικα, γιατί είναι καταναλωτισμός’’…Και πάλι πρει ορέξεως…

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 13:42 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 13:40 —

Και με συγχωρείτε για τις πολλές προσθήκες, εννοούσα ότι μου φαίνεται καιροσκόπος, όχι ότι είναι :245:

Εγώ πιστεύω χάνουμε την ουσία εάν επικεντρωθούμε στον Αγαθωνα
Το κομμάτι ως μουσική βάση ειναι ελληνικοτατο χασαπικο χασαπισερβικο
Διορθωστε με εάν κάνω λάθος
τωρα , τι ενορχηστρωση , τι όργανα και τι φορεσιές φοράγαν οι τραγουδιστές λίγο με νοιάζει διοτι εγγυάται στο μάρκετινγκ το τραγουδιού για το πλατύ κοινό της Ευροβιζιον

εαν έχει στοιχεία Σκα πάνκ ροκ και βαλκανικής φοκλορ μουσικής , για εμένα συνεχίζει να πατάει σε ρεμπέτικο ελληνικοτατο ρυθμό
Μια απόπειρα με ενδιαφέρον εάν κάποιος τη συνδοιασει με τα κρυμμένα νοήματα πίσω απο τους στίχους , τότε πλησιάζει ακόμα περισσότερο τη νοοτροπία του ρεμπετικου

υγ: με τη τελευταία πρόταση που έγραψα σίγουρα τωρα θα τα ακούσω :slight_smile:

Εγώ λέω ότι άμα βγάλουμε το ελληνόμετρο θα χάσουμε την ουσία. Τι με νοιάζει εμένα (μουσικά τουλάχιστο) αν το τραγούδι έχει ‘‘ελληνικά’’ στοιχεία ή είναι ελληνικότατο? Ας είναι και ροκ ας είναι και αμανές ας είναι και οπερέτα!Η ουσία είναι το χασί-το αν μας αρέσει εννοώ!! Δεν κατάλαβα γιατί να τα ακούσεις για την τελευταία πρόταση. Πολλά ρεμπέτικα έχουν κρυφά νοήματα αλλά αυτό δεν καθιστά το κρυφό νόημα, συστατικό για να ‘‘πλησιάσεις τα ρεμπέτικα’’. Αν δε σε νοιάζει η ενορχήστρωση τότε απέχεις από το δικό μου σκεπτικό φίλε Sdimis (και πολύ καλά κάνεις!). Φαντάσου ο Τσιτσάνης να ήταν τόσο φλου στις ενορχηστρώσεις τι θα ακούγαμε…Ή μάλλον μη το φαντάζεσαι! όσο θεός και να ήταν στις δισκογραφικές ενορχηστρώσεις ο Τσιτσάνης τα πήρε όλα παραμάσχαλα στα γεράματα (δικαιολογημένα κιόλας). Η σημερινές ενορχηστρώσεις (1970-) πώς σου φαίνονται? Γουστάρεις? (χιούμορ κάνω μην τσιτώσεις).Επίσης θέλω να πώ ότι σύμφωνα με τη βαλκανική αισθητική (την παραδοσιακή σε κάθε είδος εννοώ, που συνήθως μου αρέσει) τόσο στα παραδοσιακά όσο και στα ροκ-πανκ η μπάντα έμπαζε…Βέβαια μπορεί οι άνθρωποι να θέλουν κάτι απολύτως δικό τους…

OΧί δε μου αρέσουν οι ενορχηστρωσεις του 1980 +
οταν μιλάω για το στίχο έννοω πως δεν ήταν ότι να ναι
Στιχους που συνήθως ακουγόνται σε τέτοιους θεσμούς Ευροβισιον

ενυγουει :slight_smile: εγώ ως απόπειρα παντρεματος διαφορετικών μουσικών επιρροών με το ρεμπέτικο τη βρήκα ενδιαφέρουσα ( για το θεσμό Ευροβισιον)
πολύ πιο ενδιαφέρουσα απο παρά μα παρά πολλές άλλες συμμετοχές μας στο παρελθόν
Αυτο , μαζί με το γεγονός καλής υποδοχής στο εξωτερικό μου αφήνει μια καλή εντύπωση

Τιποτα λιγότερο και τίποτα περισσοτερο

Νομιζω πως ο Λιγκα εννοει οτι ειναι αξιοπρεπεστατο απο αποψη τιμης και υπερηφανειας. Δηλαδη υπηρετεις αυτο που πιστευεις ακομα και στον ξεπεσμο, και εχεις το θαρρος να βγαλεις δισκακι ολοκληρος Μαρκος, κατι που ερχεται σε αντιθεση με τη στροφη του Αγαθωνα στο ευκολο χρημα.

Παιδιά ξενέρωσα με τη συμμετοχή του Αγάθωνα (το έγραψα και σε ένα από τα πρώτα μηνύματα) διότι νόμιζα ότι ως στάση ζωής ήταν πιο “απόλυτος” και πιο “ρεμπέτης”.
όμως διαπίστωσα 2 πράγματα:

  1. ακούγοντας μια παλαιότερη συνέντευξή του στον Τσάμπρα που αναμεταδόθηκε την Κυριακή το απόγευμα στο 2ο πρόγραμμα, ο ίδιος δήλωνε (τα λόγια του στο περίπου, όπως τα συγκράτησα): “όποτε με κάλεσαν να τραγουδήσω (εννοεί συμμετοχικά σε δίσκο) πήγα. Πήγα σε όλους, δεν σνόμπαρα κανέναν, δεν πρόσβαλα κανέναν. Μου έκαναν την τιμή να με καλέσουν, οπότε πήγα και ας μην μου άρεσε και το τραγούδι!”. Αυτή η στάση -ασχέτως εάν συμφωνούμε ή όχι και κατ εμέ πάντα- δείχνει μια συνέχεια και μια καλλιτεχνική στάση συγκεκριμένη. Άρα ο Αγάθων, όπως λέει κι ο Δ. Μυστακίδης ήταν συνειδητά αυτό που ήταν πάντα, ασχέτως τί νόμιζα/προδοκούσα εγώ ή ο καθένας…
  2. το Σάββατο κυκλοφόρησε με τα ΝΕΑ ένα διπλό cd ΑΓΑΘΩΝΑ ζωντανή ηχογράφηση από το half note με Αγάθωνα, Σταμούλη, Πορφυράκη, Τσιρίδου, Κρομμύδα, συμεμτοχή Εμμανουηλίδη, Κοντογιάννη, Δημητριανάκη κ.α.
    Αν ακούσετε τις εκτελέσεις πόσο μελετημένες και καλές είναι, αν προσέξετε την ωραία επιλογή ρεπερτορίου και την φυσικότητα του εγχειρήματος (τα λαθάκια έχουν μείνει κτλ), θα καταλάβετε κι εσείς ίσως ότι, ο Αγάθωνας είναι ένας από τους πιο σοβαρούς και “σεβαστικούς” καλλιτέχνες του ρεμπέτικου.

Έτσι λοιπόν, τουλάχιστον εγώ, ακούω ασταμάτητα αυτό το λάιβ και ήδη έχω ξεχάσει την, αδιάφορη για μένα ούτως ή άλλως, μαιντανοσυμμετοχή στην Euro (από τα φράγκα)- βύζιων (από τις ξεκ…λες) διοργάνωση…

ΥΓ 1) ο ήχος είναι του λάιβ είναι λίγο περίεργος, κάποια όργανα είναι δυστυχώς ηχογραφημένα με μαγνήτες… κρίμα
ΥΓ 2) οι απλήρωτοι εργαζόμενοι είναι ΑΚΡΩΣ σημαντικό θέμα… Αν αναλογιστεί κανείς τους απλήρωτους και απολυμένους εργαζόμενους του κλάδου της δισκογραφίας, θα απαιτούσε από ΟΛΟΥΣ τους καλλιτέχνες (που από κει κονομάνε και διαφημίζονται) την ελάχιστη αλληλεγγύη. Ακούσατε κανέναν να πει κάτι; Ο Αγάθωνας δεν “απαλλάσσεται” , αλλά με την ίδια λογική ΌΛΟΙ μα ΌΛΟΙ οι καλλιτέχνες είναι συνένοχοι ! Και πιθανόν κάποιοι να είμαστε ασυνείδητα συνένοχοι με κάποια πράξη μας απέναντι σε απλήρωτους εργαζομένους κάποιου τομέα…

Δείχνει πράγματι συνέπεια σε μια συγκεκριμένη στάση, αλλά είναι στάση αυτή; Από τη μια, μπροστά στο “δε σνόμπαρα κανέναν που να μου έκανε την τιμή να με καλέσει” ομολογώ ότι υποκλίνομαι. Δείχνει μια ευγένεια. Από την άλλη, δεν παύει να είναι εναλλακτική διατύπωση του “δεν έχω κανένα κριτήριο, επιλέγω τα πάντα”.

Το ότι ο Αγάθωνας έχει 30 χρόνια στο ρεμπέτικο αποκλείει το γεγονός
να πουλάει ρεμπετιλίκι γιατί άν ήταν δήθεν σ΄αυτό που κάνει θα είχε σβησει
γρήγορα.Σ΄αλλους αρέσει περισσότερο ,σ΄άλλους λιγότερο όμως δεν είναι
δυνατόν να παίζει τόσα χρόνια θέατρο.
Δεν μπορώ να ξέρω τους κατά βάθος λόγους που έκανε αυτή τη επιλογή της
Γιουρο,δικαίωμα του να την κάνει και δικαίωμά μας να την θεωρήσουμε λανθασμένη
και το αποτέλεσμα κατακριτέο.Ισως τελευταία να ψάχνεται,αυτό δεν είναι εξ αρχής κακό.
Μην ξεχνάμε ότι πρόσφατα είχε τραγουδήσει τον Σαμαντάκα (αγαπημένο μου) και άλλα
δημοτικά.

http://www.youtube.com/watch?v=pQGgcG1f1KQ ένα προ 15 ετίας τραγούδι του Αγάθωνα με τον Αντώνη Τουρκογιώργη.Τότε δεν πείραξε κανέναν.και για πιο λόγο άλωστε.Να συμπληρώσω ότι όσες φορές άκουσα τον Αγάθωνα σε μαγαζί ήταν πάντα άψογος και πολύ προσεκτικός στις εκτελέσεις των τραγουδιών.Επίσης στη Σκύρο κατα την διάρκεια του πρώτου σεμιναρίου ήταν εκεί μαζί μας στα ταβερνάκια τραγουδώντας για το κέφι του!!!

Και γιατί ο Κουρής στηρίχτηκε από τον Αγάθωνα πως να το κάνουμε! Δεν γίνεται δύο καρπούζια στη μία μασχάλη, ή θα είσαι αριστερός όπως δημόσια τοποθετείσαι ή θα πηγαίνεις με τα συμφέροντα αυτών που υποτίθεται πως αντιπαλεύεις.

υγ. Καθώς φαίνεται το ζήτημα είναι πολιτικό και εγώ φυσικά… εκτός θέματος.

Ο Αγάθωνας νομίζω στον Κωστόπουλο, κάπου το είχα δει αλλά δεν θυμάμαι που, είπε το εξής: “Είμαι επαγγελματίας μουσικός και δεν είχα δουλειά όταν μου έκαναν την πρόταση, και δέχτηκα”.
Γιατί να το προσπεράσουμε αυτό; Πόσοι από τους μουσικούς εδώ μέσα δεν θα πήγαιναν σε κάτι ανάλογο;
Προσωπικά δεν μου άρεσε ότι πήγε στην γιουροβίζιον, και ένιωσα ότι απλά “πούλαγαν” το μπαγλαμαδάκι σαν φολκλόρ πινελιά.
Αλλά αυτό το ένιωσα εγώ. Γιατί να προβάλλω τα δικά μου θέλω στον Αγάθωνα και στον κάθε Αγάθωνα;

Εγω πάντως τον Αγάθωνα τον απόλαυσα, πάνω απ όλα είναι μουσικός δεν το κρατάει το όργανο για Mostra και βάση της πρότασης που του έγινε (πιθανότατα έργο της δισκογραφικής εταιρίας)) τόλμησε ,δεν μάσησε ,το απόλαυσε και τα πήγε μια χαρά.
Το μπουζούκι, ο μπαγλαμάς κ.τ.λ είναι πανίσχυρα όργανα τα οποία στα χέρια ενός γερού παίχτη μπορούν να συμμετάσχουν και σε άλλα μουσικά ιδιώματα πλήν του ρεμπέτικου. Αυτο ήταν ακριβώς και το τραγουδάκι που παίξανε, ενα Νιαβεντοαρμονομινορο ska με λιγάκι μπαγλαμά και στίχους σούρας , ενας πειραματισμός (Project που θα το ονομάτιζαν οι Αμερικάνοι) που άλλαξε λίγο το άκουσμα στο καταιγισμό απο κορόνες και μετατροπίες που άκουσα απο τις άλλες χώρες. Τιποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο.

Καλά τα λέει ο Μητσάρας ο Μυστακίδης, έτσι φαίνονται, αλλά ρε συ μετά από 35 χρόνια στρωτό περπάτημα (και όχι 30 Μήτσο μου) πολύ μου…“ξύνισε” η ιστορία.
Σάματις μου πέφτει και λόγος όμως.
Αλλά να τα ρημάδια τα χρόνια σε σημαδεύουν με σινική μελάνη.
Και τα νιάτα βέβαια…
Υ.Γ. Γεια σου Μπάμπη με τα σταράτα σου…

Τον Αγαθωνα δεν τον εχω ακουσει ποτε απο κοντα ζωντανα, μονο απο καποια cd κ αυτα σκορπια απο εδω κ απο εκει… οποτε δεν μπορω να εχω ασφαλη και ολοκληρωμενη αποψη. Τον γνωριζω σαν ονομα και σαν παρουσια στο χωρο, τιποτα παραπανω.

Απο ο,τι βλεπω εδω παντως -και εχοντας τσεκαρει, αν και δυστυχως δεν καταφερα να παω, στη βραδια στο half note- οι περισσοτεροι λενε οτι προσεγγιζει με σεβασμο, προσοχη και δουλεια το ρεμπετικο. Για μενα, αυτο ειναι που προεχει, και αυτη ειναι η λυδια λιθος για να κρινει κανεις την πορεια του απο εδω και περα: το αν θα εξακολουθησει να κανει το ιδιο προσεγμενες δουλειες στο ρεμπετικο, οσο εκανε ως τωρα -ή και καλυτερες.

Προφανως και δεν θεωρω οτι πρεπει οι μουσικοι να εχουν παρωπιδες και να ασχολουνται μονο με ενα ειδος. Αν δεχτηκε την προταση για να κανει το καλαμπουρι του, ή να βιωσει την εμπειρια, ή γιατι κατι ειδε στο κομματι και στην ολη φαση και γουσταρε -με το αζημιωτο κιολας- καλως εκανε. Θελω και περιμενω απο εναν ρεμπετη μουσικο και να ειναι ανοικτομυαλος -εκει που πρεπει- και να γουσταρει να μπαινει σε τετοιες “περιπετειες” (γιατι ενταξει, οτι και να λεμε, ειναι ενας μεγαλος ανθρωπος, με παγιωμενη θεση στο ρεμπετικο ρεπερτοριο… αφου το λεει η καρδια του να ταξιδεψει σε μια ξενη χωρα, να λαβει μερος σε ενα μουσικο διαγωνισμο μαζι με πιτσιρικαδες και κοντρα σε πιτσιρικαδες… ε μαγκια του, δεν μπορω να μην παραδεχτω οτι οι περισσοτεροι στη θεση του δεν θα το εκαναν, θα καθονταν σπιτι τους, στη σιγουρια και τη βολη τους, να πιουν κανενα φλαμουρι) χωρις να αυτοπεριχαρακωνεται σε ενα μουσικο ειδος.

Αν “πουληθηκε” για τα λεφτα, τοτε πολυ απλα θα την παει αλλου τη δουλεια… αυτες οι επιλογες δεν κρυβονται, και -ευτυχως- δεν σχετιζονται με το ρεμπετικο, ποσο μαλλον με μια προσεγμενη και καλοδουλεμενη προσεγγιση του. Ο χρονος θα το δειξει. Η προσωπικη μου αισθηση παντως ειναι οτι το εκανε ετσι για την τρελα του και οχι ως ξεπουλημα. Ελπιζω να μη με διαψευσει.

Γιά μένα ,οπως νομίζω και για πολλούς φίλους,αυτό το τραγούδι δέν εχει σχέση με το ρεμπέτικο τραγούδι,αρα δέν ειναι το θέμα τής συζητήσεως.
Το θέμα είναι ο Αγάθωνας,ο οποίος με τα τραγούδια που παίζει τόσα χρόνια καί κερδίζει τα λεφτά του ο ανθρωπος είναι τα ρεμπέτικα !!!
Διακαίωμά του είναι να κάνει οτι θέλει παιδιά.Καί σε αυτές τις στιγμές που εχει στενέψει το πορτοφόλι πρέπει να εχουμε πιο πολύ κατανόηση για αυτό!!!
Αλλά η θέση μου είναι σαφής σε κάτι αλλο…
Οποιος εχει μουστάκια μεγάλα,καί εχει ενα μπουζουκι στα χέρια του ,καί ας είναι κορυφή στήν δεξιοτεχνία καί στό παίξιμο…ΑΠΕΧΕΙ πολλά χιλιόμετρα ακόμα ,από το να λέγεται ΡΕΜΠΕΤΗΣ.

Μετά εκτιμήσεως
Κώστας

για τη σφουγγάρα με κάλυψε ο legend. είναι λογικό ο μάρκος και ο μπαγιαντέρας να το θεωρούσαν κατάντια, από την άποψη ότι αν έχεις μαγαζί να παίξεις όπως γουστάρεις και να πληρωθείς γι’αυτό, δεν θα πάρεις σβάρνα τα μαγαζιά για φραγκοδίφραγκα. δεν παύει όμως στον δικό μου κώδικα (και άλλων πιστεύω) να θεωρείται αξιοπρεπές.
για το ρεμπέτικο συγκρότημα θεσσαλονίκης (δεν είναι μόνο ο αγάθωνας) είχα ακούσει κάτι λάιβ του '80 και πολύ μου άρεσαν, απλά και προσεγμένα παιξίματα. τις πειραγμένες του 2013 δεν τις θεωρώ πετυχημένες, όχι λόγω πειράγματος αλλά λόγω ελαφρότητας και ποιότητας.
τέλος, δεν γίνεται να το παίζει βαρύς εναντίον όλων, και να πηγαίνει για “χαβαλέ” στην… γιουροβύζιον. η σιωπή είναι χρυσός.
το τελευταίο ισχύει και για μένα, σταματάω εδώ γιατί νοιώθω ότι επαναλαμβάνομαι και το θέμα πάει επί του προσωπικού όπου δεν βρίσκω νόημα και όρεξη.
νίκος

λοιπον να μην το πολυκουραζουμε νομιζω. ενα τραγουδι ηταν να πει, το ειπε και τελος. πριν απο αυτο εχει πει εκατονταδες μην πω χιλιαδες ρεμπετικα. και απο σημερα σιγουρα ξανα ρεμπετικα θα λεει με τον καλυτερο δυνατο τροπο. στεκομαι στο 99% της δουλειας του και οχι στο 1%. καλα εκανε και πηγε (κατα την ταπεινη γνωμη μου). εγω μονο για τα ρεμπετικα θα τον αγαπω παντα.

Όταν ένα δημόσιο πρόσωπο κάνει μία δημόσια κίνηση, όλοι έχουμε δικαίωμα κριτικής. Για να είναι πιο έγκυρη η κριτική, καλό είναι να ξέρουμε όσο γίνεται καλύτερα περί τίνις πρόκειται. Δεν ξέρω αν προσέξατε δεόντως την παρακάτω φράση:

Αυτό που ξέρουμε σήμερα ως ρεμπέτικο δεν είναι η ευθεία συνέχεια της μουσικής του ‘30. Ο ήχος της παλιού τύπου μπουζουκοκομπανίας με 2 ή 3 όργανα, τα χασικλήδικα και άλλα “ειδικά” τραγούδια, πολλά τραγούδια που χωρίς να είναι “ειδικά” δεν είναι στην πρώτη γραμμή των σουξέ, ακόμη και το ίδιο το τρίχορδο μπουζούκι, όλα αυτά κάποια στιγμή είχαν περιπέσει σε πλήρη αφάνεια. Δεν υπήρχαν στα κέντρα, γιατί στα κέντρα η μουσική αισθητική είχε προχωρήσει σ’ αυτό που έχουμε ακουστά για το '50 και το '60 και το '70. Δεν υπήρχαν σε δίσκους, γιατί οι ηχογραφήσεις των 78 στροφών δεν είχαν επανεκδοθεί σε βινύλια. Δεν υπήρχαν σε ερασιτεχνικές ή ημιερασιτεχνικές κομπανίες που να παίζουν στα ταβερνάκια ή έστω στην ιδιωτική τους φάση, γιατί αυτό το πράγμα δεν υπήρχε ολωσδιόλου.
Και μετά άρχισε μια κίνηση επανανακάλυψης όλου αυτού του μουσικού κόσμου. Κυοφορήθηκε στις αρχές του '70 και βγήκε προς τα έξω μετά τη Χούντα. Είχε άτομα που όταν άκουσαν τον πρώτο τους 78άρη με Δελιά π.χ. έπαθαν πλάκα, δεν είχαν ποτέ υποψιαστεί ότι κάτι τέτοιο μπορούσε να υπάρχει. Το πράγμα ξεκίνησε στην Αθήνα (Αθηναίοι και φοιτητές που ζούσαν εδώ). Αρχίζουν να εμφανίζονται οι πρωτες μπουζουκοπαρέες σε ταβέρνες. Ο πρώτος σχετικός δίσκος βγήκε το '74. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας η νέα ανακάλυψη γίνεται σιγά σιγά γνωστή πανελληνίως: '75, τριπλό ΛΠ “Ρεμπέτικα” Νταλάρα. '79, βιβλίο Πετρόπουλου. Κλπ κλπ, το ένα μετά το άλλο.
Εκεί λοιπόν εντάσσεται και ο Αγάθων. Το Ρεμπέτικο Συγκρότημα Θεσσαλονίκης ήταν το πρώτο εκτός Αθηνών βήμα αυτής της ιστορίας.

Συνεπώς είναι κάτι πολύ παραπάνω από έναν μουσικό του ρεμπέτικου που σ’ άλλον αρέσει και σ’ άλλον όχι. Είναι μια κομβική μορφή στην ιστορία της πρόσφατης ελληνικής μουσικής δραστηριότητας. Είναι ένας από τη γενιά που ξεκίνησε εκείνη την κατάσταση, χάρη στην οποία σήμερα ο καθένας ξέρει τι είναι ρεμπέτικο, τι είναι μπαγλαμάς, τι είναι Βαμβακάρης και Μπάτης και και και, και χάρη στην οποία τα ρεμπετομάγαζα σήμερα σε κάθε πόλη, χωριό και νησί, προσφέρουν μια απέραντη παλέτα επιλογών.

Τώρα, το αν όλα αυτά μετράνε υπέρ ή κατά της ιστορίας με τη Γιουροβίζιον, όπως το πάρει ο καθένας.

ε όχι και ο καθένας!
Στο μόνο πράγμα που συμφωνώ με τον Πετρόπουλο είναι ότι το ρεμπέτικο αφορούσε και εξακολουθεί να αφορά μια αριθμητικά ασήμαντη μειοψηφία. Αυτή είναι η αλήθεια πως να το κάνουμε! Τη δεκαετία του 80 στα μαγαζιά πήγαινε η ρούμπα και το τσιφτετέλι σύννεφο. Το ρεμπέτικο πρόγραμμα του Γκολέ περιστοιχιζόταν από σκυλάδικης υφής τραγούδια που χωρίς αυτά θα ήταν αδύνατη η βιωσιμότητα των τότε ρεμπετάδικων.
Ο Αγάθωνας για μένα υπήρξε ένας πολύ καλός τραγουδιστής. Πέρα απ’ αυτό όλα τ’ άλλα μου θυμίζουν τη τρίχα που ντε και καλά πάμε να τη κάνουμε τριχιά.
Ε δεν είναι και Γκολές!