Θύμα δικαιωμάτων ο Εθνικός Ύμνος της Ελλάδας από το You Tube

Θέσεις & αντιθέσεις
21

Μη μάς διαφεύγει πως η βία είναι η μαμή της ιστορίας.

Το άρθρο - δε - “αφυδατώνει” την ποίηση του Σολωμού και της επανάστασης του '21 από την ουσία της:
την επαναστατική, δημιουργική και απελευθερωτική βία.

Και για να μην διολισθαίνουμε σε πολιτική συζήτηση (δεν είναι αυτός ο σκοπός του φόρουμ μας) και ο [b]“Σαλταδόρος”[/b] βία ασκούσε κατά των κατακτητών.

Να καταδικάσω, με αποτροπιασμό, τη βία από όπου και αν προέρχεται;
Και τη βία του “Σαλταδόρου” που έκλεβε κουραμάνες και λάστιχα από τον κατακτητή;
Και την Εθνική Αντίσταση, γενικά;

Και εκείνη, βία ασκούσε κατά του κατακτητή…

22

Η λεγόμενη «καταπάτηση» στα φερόμενα ως «πνευματικά δικαιώματα» αντιμετωπίζεται στο χώρο ως παράβαση στους κανόνες λειτουργίας: οιαδήποτε αναφορά π.χ. σε παρτιτούρα ή μουσικό αρχείο προς διανομή, αναπαραγωγή κ.τ.λ. οδηγεί αυτόματα σε αποκλεισμό του θέματος.

Αν όμως ο «εθνικός ύμνος» σας ανήκει ως λαό (λέω «σας», διότι αυτά τα…εθνικά προσωπικά εγώ δεν τα αντιλαμβάνομαι…είναι κρατική υπόθεση η μουσική;), η μουσική του τόπου σε όλες τις εκφάνσεις της δεν μας ανήκει εξίσου;! Άρα για ποιά «δικαιώματα» και «υποχρεώσεις» μιλάμε, υποστηρίζουμε ή αποκλείουμε ανά περίσταση και προς τί ο δήθεν κεραυνός εν αιθρία;

Το ζήτημα στη ρίζα του είναι αναμφίβολα πολιτικό (και συνεπώς επιχειρηματικό)!

23

Ώπα! Μήν λές “εθνική” αντίσταση Ελένη! Δεν ακολουθείς τα σύγχρονα βαθουλά ιδεολογικά ρεύματα!:slight_smile: Προτείνω μάλιστα να αφαιρέσεις από το λεξιλόγιό σου και το ΕΑΜ! Σκέτο ΑΜ. Θα το μπερδεύουμε βέβαια με την “Αυτού Μεγαλειότητα”, αλλά δεν πειράζει. Ούτως ή άλλως η ιστορία έχει μπερδευτεί με την νεκροφιλία, ο ιμπεριαλισμός (τί ωραία που ξεχάστηκε η λέξη στις μέρες μας…) με την παγκοσμιοποίηση και τον διεθνισμό που εσχάτως προϋποθέτει α-εθνισμό!

Κατά σύμπωση βλέπω αυτή τη στιγμή ένα ντοκυμαντέρ για τους Χετταίους και αναρωτιέμαι πόσο μπροστά ήταν οι άνθρωποι που παρέθεταν μερικές χιλιάδες χρόνια πριν μια εθνική ταυτότητα (ή μήπως φυλετική - φοβάμαι ότι διολισθαίνω τρελά) εφεύρημα των τελευταίων 2 αιώνων!

Ο Εθνικός ύμνος για να αρχίσω να συγκεντρώνω λίγο τη σκέψη μου, δεν αποτελεί σύμβολο αλλά και με τη βούλα πλέον “πολιτιστικό καλλιτεχνικό δημιούργημα” υποκείμενο σε πνευματικά (δηλαδή εμπορικά…) δικαιώματα. Να πώ την αλήθεια, αφού κατάντησε τελευταία να θεωρείται σύμβολο διαχωρισμού,΄που επίσης τελευταία συνεπάγεται απαραίτητα τον αποκλεισμό, ίσως καλά του κάνουνε. Κι έτσι - το καταλαβαίνουμε ή όχι - θα μπορέσουμε κάποτε “όλοι μαζί αγαπημένοι” να αναφωνήσουμε με το χέρι στην καρδιά ότι αποτελούμε "one Nation under God, indivisible, with liberty and justice for all."

Αλλά θα μπορούσε να είναι αλλιώς όταν πατεντάρεται το DNA από τις φαρμακευτικές εταιρείες;

Θα μπορούσε να είναι αλλιώς όταν υπεροργανισμοί όπως το youtube, το google κλπ. χωρίς να τους δώσει κανείς την άδεια, αγνοώντας τα ίδια τα κράτη - όχι μόνο τα άτομα - διαχειρίζονται τα πάντα ελέω Θεού!

Είχα παλιά αναρτήσει στο Google Video (θεός σχωρέστο) ένα ντοκυμανταίρ για τους επτανήσιους ριζοσπάστες, να το δούν κάποιοι μαθητές μου για εργασία που τους είχα βάλει, παραγωγής ΕΡΤ (δεν περιείχετο ακόμα στο αρχείο της…). Δυό τρείς μήνες μετά η Google το κατέβασε γιατί υπέκειτο λέει σε πνευματικά δικαιώματα. Επικοινώνησα μαζί τους ότι είχε εκπαιδευτικό σκοπό, ήταν αναρτημένο σε εκπαιδευτική ιστοσελίδα κλπ ζητώντας να αποκατασταθεί. Ταυτόχρονα έγραψα στην ΕΡΤ ζητώντας αφενός άδεια για τη συγκεκριμμένη χρήση και ρωτώντας αν είναι ενήμεροι ότι η Google διαχειρίζεται τα δικαιώματά τους και αν τους τα αποδίδει σε περίπτωση εμπορικής ή άλλης χρήσης…

ΜΕ ΕΠΕΡΔΙΣΑΝ αμφότεροι ομού και οι δύο. Απάντηση δεν πήρα από κανέναν! Ξένο ή ντόπιο…

Τελειώνω με μια ερώτηση προς τους δικηγόρους του Φορουμ. Μπορούμε να βρούμε μια φόρμουλα να πατεντάρουμε το Πυθαγόρειο Θεώρημα για λογαριασμό των μελών του φόρουμ και να κάτσουμε από τουδε και στο εξής “στην σπηλιά του Δράκου στην άμμο ξαπλωμένοι…” παίζοντας χλάπα χλούπα το μπαγλαμά μας;;;;

24

Πταίσματα! Σ’ εμένα την έπεσε για τη ζωντανή ηχογράφηση των Πουρπουράκη-Ρούκουνα σε μπομπινόφωνο εν έτει 1956! :245: Αλλά θα κάνουν, είπανε, εξαίρεση, και θα φαίνονται διακριτικά (sic!) σε ορισμένες χώρες προβολής διαφημίσεις!

Μωρέ καλά να μας κάνουν! Και λίγα είναι: μαστίγωμα και φυλάκιση πάραυτα! Τέτοιοι είμαστε, τέτοια μας αξίζουν!

25

Εύγε, Γρηγόρη !

Μα είναι γνωστό ότι τα μέλη του φόρουμ με αιγαιοπελαγίτικη καταγωγή είναι από την οικογένεια του Πυθαγόρα.
Το αμφισβητεί κανείς; Δεν κατάλαβα;
Αλλά και οι Βορειοελλαδίτες από την οικογένεια του Δημόκριτου και πάει λέγοντας.

Όμως, θα έλεγα να έρθουμε στη νεότερη εποχή:
αφού είμαστε μέλη ενός ρεμπέτικου φόρουμ, και μάλιστα ενεργά, θα το αφήσουμε ανεκμετάλλευτο;
Όχι, φίλε μου.

Λοιπόν, έχω σχέδιο: :slight_smile:
Όποιος στο εξής διανοηθεί να ψελλίσει κάτι για στίχο, σύνθεση, βιογραφικά στοιχεία, τρόπο παιξίματος, λεξιλόγιο, βιβλίο, οποιαδήποτε γενικά γραπτή πηγή, γενικά οτιδήποτε αφορά στο ρεμπέτικο ως είδος και στους δημιουργούς του, [b]θα πληρώνει πνευματικά δικαιώματα στο ρεμπέτικο φόρουμ.[/b]

Διότι αυτό είναι το σωστό και το ηθικό.
Διότι από εδώ μέσα τα έχουμε πει όλα και ό,τι καινούριο πέφτει στην αντίληψή μας, το λέμε, το αναλύουμε, μέχρι τελικής πτώσεως.
Χαμένος να πάει τέτοιος κόπος;
Είναι δίκαιο;

Όχι, κύριος, στο εξής θα πληρώνεις πνευματικά δικαιώματα στο ρεμπέτικο φόρουμ, αφού χρησιμοποιείς το υλικό του.

Και φυσικά, στη σπηλιά του Δράκου, στου γιαλού τα βοτσαλάκια, όπου γουστάρουμε - και λογαριασμό δεν θα δώσουμε - θα έχουμε, απαλλαγμένοι από τη βιοτική μέριμνα, όλο το χρόνο να δημιουργήσουμε τη νέα λαμπρή εποχή του μεταρεμπέτικου, με συνθέσεις που θα αποφέρουν τρελά κέρδη και τα οποία θα καρπώνονται έως και τα εγγόνια μας.

Διαφωνεί κανείς; :092:

26

είναι προφανές (και απορώ με την διαστρέβλωση) πως δεν μίλησα “αφελώς ειρηνιστικά”, ούτε ο τριαρίδης. ενάντια σε μια σφαγή άμαχου πληθυσμού για εθνικούς λόγους μιλάει το κείμενο. επανάσταση και απελευθέρωση ποιών και από ποιόν είναι το ζήτημα.
τέλος πάντων, ας μείνουμε στα πνευματικά δικαιώματα για τα οποία συζητάμε εδώ -έχουμε κουβεντιάσει τα υπόλοιπα σε άλλο κλειδωμένο θέμα.

27

Πολυεθνίκος δλδ ο ύμνος!!
Άσχετο, θυμάμαι το λογοπαίγνιο του Πανούση με τον Μάντζαρο. Που είπε ‘‘ποιόν μάντζαρο και χαζαμάρες, πάρε έναν μίνορο να κάνεις και σουξέ’’!!

28

Νομίζω ότι έχουμε μπλέξει δύο ζητήματα που θα έπρεπε να τα κοιτάμε ξεχωριστά:

α) Ο Ύμνος στην Ελευθερία και η μουσική του γράφτηκαν από ανθρώπους που είναι πάνω από 70 χρόνια πεθαμένοι. Άρα τα πνευματικά τους δικαιώματα είναι ελεύθερα. Πώς λοιπόν το ΥΤ…;

β) Είναι ο εθνικός μας Ύμνος, ένα εθνικό σύμβολο, η παράδοσή μας, κτήμα όλων μας, πώς λοιπόν το ΥΤ …;

Για το πρώτο, δεν είχα ποτέ αμφιβολία ότι η νομοθεσία και η Νομική επιστήμη έχει δώσει εκ των προτέρων την απάντηση. Ο τρόπος σκέψης της Νομικής επιστήμης δεν είναι πάντοτε ο ίδιος με του κοινού ανθρώπου. Εγώ ως μη νομικός πολλές φορές έχω απορήσει μ’ αυτό: αντιμετωπίζω ένα μυστήριο που για τους νομικούς δεν είναι καθόλου μυστήριο. Αλλά είναι προφανής η απάντηση: άμα θες να ζεις σε μια συνταγμένη πολιτεία με νόμους, άσε να τους κάνουν αυτοί που ξέρουν, και εμπιστεύσου τους. Ούτε το πώς λειτουργεί το αυτοκίνητό μου καταλαβαίνω, αλλά δε διεκδικώ να αλλάξει η κατασκευή του σύμφωνα με όσα χωράει το δικό μου μυαλό!

Το δεύτερο δεν είναι θέμα νομικών, θεσμικών, επίσημων αποφάσεων, και δε θα έπρεπε να είναι. Θεσμικές αποφάσεις έχουν ληφθεί, υπενθυμίζω, σε περιπτώσεις όπως τα άυλα πολιτισμικά αγαθά που η Ουνέσκο κάθε τόσο αποδίδει στη μία ή την άλλη χώρα, και όποτε κάτσαμε να το συζητήσουμε ήμασταν όλοι έξω φρενών. Όχι τόσο για την απόφαση (ελληνικός η τούρκικος ο Καραγκιόζης, το γιαούρτι, ο μπακλαβάς) αλλά για αυτό καθ’ εαυτό το γεγονός ότι ετέθη το δίλημμα.

Θα ήθελα απλώς να ρωτήσω όποιον ξέρει: τι ίσχυε σχετικά με τα πν. δικαιώματα του Εθνικού Ύμνου προν παρέλθουν τα 70 χρόνια από το θάνατο των δημιουργών;

29

Σαν απλά λογικός άνθρωπος (επαναλαμβάνω, δεν είμαι δικηγόρος) θα φανταζόμουνα ότι, από τη στιγμή που μία πολιτεία αποφασίζει να επιλέξει μία συγκεκριμένη σύνθεση για εθνικό ύμνο, θα φροντίσει αυτόματα ώστε τα πνευματικά δικαιώματα να περιέλθουν στο δημόσιο.

30

Να προσπεράσουμε, λοιπόν, το θέμα του εθνικού ύμνου και των δικαιωμάτων του.

Εξάλλου, τι Μάντζαρος και κουταμάρες, γράφουμε ένα Μίνορα στη θέση του “Ύμνου” και καθαρίσαμε.
Και αν το καλοσκεφτούμε, ούτε Μίνορα.
Τόσες σφαγές άμαχου τουρκικού πληθυσμού έκανε το γιαταγάνι του Κολοκοτρώνη στην Τριπολιτσά.
Εξάλλου, να συνθέσουμε ολόκληρο Μίνορα για ένα κράτος - δυνάστη;

[Ότι απαιτούμε δωρεάν υγεία, δωρεάν παιδεία, την πυροσβεστική και την οδική βοήθεια (απέξω ακριβώς από την πόρτα μας, στη θεομηνία), το δικαίωμα στην εργασία κ.λπ. (και πάρα πολύ καλά κάνουμε για όλες αυτές τις διεκδικήσεις μας) τότε το κράτος δεν είναι δυνάστης, έτσι;]

(Εννοείτε ότι δεν αναφέρομαι, παιδιά, σε κανέναν προσωπικά ούτε τώρα ούτε σε προηγούμενα μηνύματα, μην παρεξηγιόμαστε άνευ λόγου και ουσίας). :089:

Για να απαντήσω στα ερωτήματα του Περικλή.
Ναι, ένα οποιοδήποτε έργο, όταν έχει παρέλθει η προθεσμία των 70 χρόνων από το θάνατο των δημιουργών του, απελευθερώνεται από πνευματικά δικαιώματα.

Τότε γιατί δημιουργήθηκε το θέμα με τον εθνικό ύμνο;
Προφανώς, πρόκειται για μια διασκευή του, την οποία οι δημιουργοί της κατοχύρωσαν στο όνομά τους για να εισπράττουν και τα πνευματικά δικαιώματα. Το λογισμικό, λοιπόν, του YouTube “έπιασε” στη συγκεκριμένη περίπτωση γενικά τον εθνικό ύμνο - - μια και όπως εξηγήθηκε, τις μικροδιαφορές από εκτέλεση σε εκτέλεση δεν γίνεται να εντοπίσει - - εξού και οι απαιτήσεις για απόσυρσή του ή για διαφημίσεις.
Καταλαβαίνουμε, φυσικά, ότι το ίδιο μπορεί να συμβεί και για οποιοδήποτε παραδοσιακό μας τραγούδι…
Γι’ αυτό απαιτείται επαγρύπνηση από τον πολίτη και κρατική μέριμνα, για να μην πληρώνονται χαράτσια στον πνευματικό μας πολιτισμό.

Τίποτε. Ήταν ελεύθερος να αναπαράγεται, να διασκευάζεται και να εκτελείται από όποιον ήθελε, μια και η σχετική νομοθεσία, στη χώρα μας τουλάχιστον, αρχίζει να υφίσταται από το 1930 και μετά, χρονιά που δημιουργήθηκε η ΑΕΠΙ.
Αλλά και τότε, ειδικά για τα παραδοσιακά κομμάτια δεν ίσχυε καμιά απαγόρευση.
Αργότερα άρχισαν να απλώνουν τα χέρια τους πάνω στον πνευματικό μας πολιτισμό διεκδικώντας δικαιώματα, εκεί που δεν υπήρχαν, κάποιοι επιτήδειοι.

31

ήμουν σαφής, όποιος θέλει να καταλάβει κατάλαβε. είπα όμως να μην συνεχίσω την κουβέντα, κι ας συνεχίζεται με άστοχο τρόπο…

32

Νίκο, δεν είναι ο ύμνος κανενός δυνάστη.

Για κάποιους πατρίδα είναι η γη. Ωραία. Για άλλους όμως όχι. Μπορεί να είναι η Ελλάδα. Κανενός πατρίδα δεν είναι ο Αντωνάκης, ούτε το Ελληνικό κράτος ως θεσμός. Αυτό που καθόλου δε σε ενδιαφέρει δεν υπάρχει καν!

33

και όμως, ο εθνικός ύμνος (ειδικά ένα τόσο έντεχνο κατασκεύασμα), είναι κατ’εξοχήν κρατικός ύμνος. πόσο μάλλον σε ένα έθνος-κράτος (μέσω εθνοκάθαρσης) όπως το ελληνικό. δεν συνηθίζω να πολεμάω φαντάσματα.
τουλάχιστον δεν κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις τί λέω… το εκτιμώ αυτό.

34

Ο εθνικός ύμνος, άσχετα από το πότε και κάτω από ποιες προϋποθέσεις γράφτηκε, και σήμερα και στο μέλλον θα εκφράζει όλο τον ελληνισμό, όλους τους αγώνες αυτού του έθνους για ελευθερία και δημοκρατία.
Άσε λοιπόν στην άκρη τα φάντασμα της Τριπολιτσάς και της εκεί εθνοκάθαρσης στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και δεν το σαν μια συλλογική ελληνική φωνή…

35

Τί; δεν είναι ο εθνικός μας ύμνος το “Μινόρε του Χαλκιά”; Μάλλον (θέλω να) ζω στον κόσμο μου…

Για το θέμα, αν έχω καταλάβει καλά διότι δεν διάβασα το αρχικό κείμενο στο ιντερνέτ:
Νομίζω πως στη συγκεκριμένη περίπτωση απλά η δισκογραφική στην οποία ανήκει το συγκεκριμένο ηχογράφημα -και όχι ο εθνικός ύμνος ως δημιουργία- εισπράττει μέσω Youtube το μερίδιο που της αναλογεί από τα views και τις διαφημίσεις. Θεωρητικά, στη συνέχεια, εκείνη καταβάλει στον δημιουργό τα νόμιμα που του αναλογούν. Ο Εθνικός ύμνος δεν έχει δικαιώματα, όπως δεν έχει και η Ενάτη του Μπετόβεν, αφού έχουν παρέλθει 70 χρόνια από το θάνατο του δημιουργού.
Κατ’ αναλογία, όποια ελληνική δισκογραφική έχει στην κατοχή της ένα νόμιμο ηχογράφημα του Εθνικού Ύμνου, μπορεί να εισπράττει ό,τι προβλέπεται από τα νόμιμα δικαιώματα.
Άρα, φίλοι, προτείνω στην επόμενη μάζωξη να παίξουμε όλοι μαζί τον Εθνικό Ύμνο, να το ηχογραφήσουμε, να πάρουμε τις σχετικές άδειες και να πλουτίζουμε ως φόρουμ από την εκτέλεση…
ή καλύτερα να παίξουμε το μινόρε του Χαλκιά;

36

Γειά σου ρε Μπάμπη! Άντε, γιατί πολύ ψυχοπλακωτικά εξελίχτηκε το θέμα…

37

Τα έλεγα εγώ, αλλά με αγνοήσατε:

Δεν υπάρχει επιχειρηματικό δαιμόνιο στη σύγχρονη εποχή.
Πώς να πάμε μπροστά, μετά;
Ε; :112:

38

μια άλλη ενδιαφέρουσα ιστορία, σαν σήριαλ!
τον αύγουστο:

Η Finos Film, στο πλαίσιο της ψηφιακής της στρατηγικής, αποφάσισε να ανεβάσει πιλοτικά μέσα στον Αύγουστο ολόκληρες τις ταινίες της μέσα από το επίσημο κανάλι της στο YouTube. Στην πορεία, όμως, παρουσιάστηκαν σύνθετα θέματα νομικής φύσεως, που αναγκάζουν την εταιρία να αλλάξει το περιεχόμενο του καναλιού της.

Από 1η Οκτωβρίου 2013, το επίσημο κανάλι της Finos Film θα περιλαμβάνει αποσπάσματα από τις καλύτερες σκηνές των ταινιών της, ενώ θα ακολουθήσουν ειδικά αφιερώματα τόσο για την εταιρία και τον πρωτοπόρο δημιουργό της Φιλοποίμενα Φίνο, όσο και για τους αξεπέραστους καλλιτέχνες και συντελεστές της.

Τα σύνθετα θέματα δικαιωμάτων που παρουσιάστηκαν, προκύπτουν κυρίως από την άγνοια που επικρατεί στη χώρα μας ως προς τα νέα μέσα και τις δυνατότητες που προσφέρουν. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε το κοινό, που αγκάλιασε από την αρχή αυτή την προσπάθεια και να το διαβεβαιώσουμε ότι θα εμπλουτίζουμε το κανάλι με ξεχωριστό υλικό.

τον οκτώβρη:

Η Finos Film, στο πλαίσιο της ψηφιακής της στρατηγικής αλλά και σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει την πειρατεία των ταινιών της, αποφάσισε να έρθει πιο κοντά στις νεότερες γενιές μέσα από το επίσημο κανάλι της στο YouTube. Η εταιρία ξεκίνησε τον Αύγουστο να ανεβάζει πιλοτικά ολόκληρες τις ταινίες της, σε μια beta εκδοχή του καναλιού, πριν ανακοινωθεί επίσημα.

Με πάνω από 28.500 συνδρομητές και 1.000.000 προβολές μέχρι σήμερα, η ανταπόκριση του κοινού ήταν κάτι περισσότερο από θερμή. Στην πορεία, όμως, παρουσιάστηκαν σύνθετα θέματα νομικής φύσεως, που αναγκάζουν την Finos Film να αλλάξει το περιεχόμενο του καναλιού της.

Από 1η Οκτωβρίου 2013 το επίσημο κανάλι της Finos Film στο YouTube θα περιλαμβάνει αποσπάσματα από τις καλύτερες σκηνές των ταινιών της, ενώ θα ακολουθήσουν ειδικά αφιερώματα τόσο για την Finos Film και τον πρωτοπόρο δημιουργό της Φιλοποίμενα Φίνο, όσο και για τους αξεπέραστους καλλιτέχνες και συντελεστές της.»

σήμερα:

Η Finos Film, στο πλαίσιο της ψηφιακής της στρατηγικής, αποφάσισε πριν τρεις μήνες σε συνεργασία με τις Αττικές Εκδόσεις και τη Google να ανεβάσει στο YouTube ολόκληρες τις ταινίες της. Με αυτήν την κίνηση, αφενός μεν η εταιρία ήθελε να προστατεύσει τα περιουσιακά της στοιχεία από την πειρατεία (δεδομένου ότι σχεδόν το σύνολο των ταινιών είχε ανέβει παράνομα στο YouTube), αφετέρου δε να δώσει τη δυνατότητα στο ελληνικό κοινό κυρίως της νέας γενιάς, καθώς και της ομογένειας, να γνωρίσει τον καλό παλιό Ελληνικό Κινηματογράφο, έχοντας πρόσβαση στις διαχρονικά αγαπημένες του ταινίες, οι οποίες αποτελούν ανεκτίμητης αξίας πολιτιστική κληρονομιά του τόπου. Αξίζει να τονιστεί ότι το συγκεκριμένο εγχείρημα δεν αποσκοπούσε σε κάποιο οικονομικό όφελος, αφού αυτό ήταν γνωστό εκ των προτέρων σε εμάς ότι τα προσδοκώμενα έσοδα ήταν άνευ ουσιαστικού αντικειμένου.

Στην πορεία, προέκυψαν παράλογες διεκδικήσεις πνευματικών δικαιωμάτων από τους Οργανισμούς Συλλογικής Διαχείρισης Συγγενικών και Πνευματικών Δικαιωμάτων (ηθοποιοί, σκηνοθέτες και σεναριογράφοι), τα οποία ήταν εντελώς δυσανάλογα και υπέρογκα με τα προσδοκώμενα και δημιουργηθέντα έσοδα. Σε ένδειξη καλής θελήσεως η εταιρία αποφάσισε, στις αρχές Οκτωβρίου, να αντικαταστήσει τις ταινίες με αποσπάσματα και να τροφοδοτεί το κανάλι με αφιερώματα, τα οποία θα ψυχαγωγούσαν το κοινό, το οποίο από την πρώτη κιόλας μέρα λειτουργίας του καναλιού αγκάλιασε με θέρμη αυτήν την προσπάθεια.

Σήμερα, η Finos Film αντιμετωπίζει εκ νέου παράλογες και υπέρογκες οικονομικές απαιτήσεις από τους Οργανισμούς Συλλογικής Διαχείρισης Συγγενικών και Πνευματικών Δικαιωμάτων ακόμα και για την προβολή ολιγόλεπτων αποσπασμάτων στο YouTube, με αποτέλεσμα να αναγκάζουν την εταιρεία να διακόψει κάθε προβολή τους. Δυστυχώς όταν λείπουν οι στοιχειώδεις απαραίτητες γνώσεις που αφορούν τη νέα εποχή της ψηφιακής πραγματικότητας και των κανόνων που τη διέπουν, αλλά αντιθέτως κυριαρχεί η νοοτροπία της στείρας εισπρακτικής λογικής σε σχέση με την πραγματική οικονομία, τότε δύο επιλογές υπάρχουν.

Είτε να συμετέχουμε σε μία άτοπη, άσκοπη και χρονοβόρα «κόντρα» με αυτούς τους φορείς, είτε να μην αφήσουμε κανέναν να παίζει με την υπόσταση της εταιρίας. Επιλέγουμε το δεύτερο, έστω κι αν στερούμε στο κοινό τη δυνατότητα της ψυχαγωγίας μέσα από τα αποσπάσματα των ταινιών της.

Σε κάθε περίπτωση η Finos Film σέβεται απεριόριστα όλες τις ειδικότητες των συντελεστών που συνέδραμαν στην εργώδη προσπάθεια του αείμνηστου Φιλοπόιμενα Φίνου με αποτέλεσμα οι ταινίες της εταιρίας να αποτελούν το σημαντικότερο κομμάτι του εθνικού πολιτιστικού κεφαλαίου που βαφτίστηκε από το ίδιο το ελληνικό κοινό «Χρυσή εποχή του Ελληνικού Κινηματογράφου».

Η εταιρεία δήλωσε σχετικά: «Βρισκόμαστε σε πολύ δυσάρεστη θέση που αναγκαζόμαστε να στερήσουμε ένα μέρος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς από το κοινό. Είναι πραγματικά κρίμα που οι Οργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης Συγγενικών και Πνευματικών Δικαιωμάτων δεν είναι σε θέση να δουν την ευκαιρία που παρουσιάζεται για να αγαπήσουν και οι νεότερες γενιές αυτές τις ταινίες, μέσα από την πλατφόρμα του YouTube και να καταπολεμηθεί η πειρατεία.

Η Φίνος Φιλμ θα είναι πάντα ευγνώμων στο κοινό που τόσο ζεστά αγκάλιασε αυτή την προσπάθεια και λυπούμαστε ειλικρινά που φτάνουμε στο σημείο να του στερήσουμε την πιο αγνή και αυθεντική εμπειρία του Ελληνικού κινηματογράφου».

σόρρυ για τα σεντόνια, αλλά δεν μπόρεσα να βρώ κάτι απ’ευθείας από το σάιτ της φίνος φιλμς.

39

μια που λέμε για δικαιώματα και ύμνους, τα δικαιώματα για τη μουσική του uskudar/από ξένο τόπο/κλπκλπ, ποιός να τα έχει άραγε; το κομμάτι πολλοί το έχουν για θρησκευτικό η τοπικό ύμνο, και η προέλευση των στίχων κάθε φορά συμπαρασύρει και την πατρότητα της μουσικής! το καλό ντοκυμαντέρ “whose is this song?” δείχνει ότι οι γενοκτονίες και τα εθνικά μίση είναι ολοζώντανα και σήμερα, με καταστροφικές συνέπειες.
σχετικά θέματα στο φόρουμ, εδώ και εδώ.

40

Η λογική λέει ότι εφόσον πρόκειται για παραδοσιακό, δεν έχει κανείς δικαιώματα.
Ωστόσο, δυσυτυχώς το εύκολο κόλπο είναι -και γίνεται κατά κόρον στην παραδοσιακή μουσική-, να αλλάξεις 5 λέξεις στα λόγια, ή 5 νότες στη μουσική, να το διασκευάσεις δηλαδή, κι εφόσον το κατοχυρώσεις έτσι, κονομάς ως στιχουργός/συνθέτης/διασκευαστής…