Νίκο, σίγουρα δεν είναι ένας και μοναδικός ο έχων δικαιώματα στο κομμάτι. Όταν στον τίτλο αναφέρεται “από ξένο τόπο”, το γτ θα πιστώνει τον Έλληνα εξυπνάκια, όταν λέει “Üsküdar, τον αντίστοιχο Τούρκο κλπ. κλπ. Να θυμίσω ότι η Ιτιά διαθέτει πέντ’ έξη διαφορετικούς συνθέτες ήδη από πριν απ’ το δεύτερο πόλεμο. Σίγουρα, τα βρίσκουν μεταξύ τους.
Σύμφωνα με νομοσχέδιο που συζητείται αυτές τις μέρες, εντάσσονται στο εθνικό δίκαιο δύο οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τις οποίες παρατείνεται κατά 20 έτη η διάρκεια προστασίας των ερμηνευτών, των εκτελεστών καλλιτεχνών και των παραγωγών των φωνογραφημάτων.
Αυτό όμως σημαίνει πως ενώ μέχρι τώρα δεν χρειαζόταν άδεια από την εταιρεία παραγωγής ενός δίσκου, αν αυτός είχε κυκλοφορήσει μέχρι και 50 χρόνια πριν, τώρα η χρονολογία παρατείνεται στα 70 χρόνια.
Δηλαδή, σύμφωνα με το παρόν νομοσχέδιο, μόνο αν ένας δίσκος είχε κυκλοφορήσει έως το 1943, είναι ελεύθερος για αναπαραγωγή, διασκευή κ.λπ. και δεν καταβάλλονται χρήματα στην παραγωγό εταιρεία.
Πράγμα που σημαίνει ότι μια πληθώρα έργων, από τα πιο σημαντικά της δισκογραφίας μας, δεσμεύονται με πνευματικά δικαιώματα.
Ως προς την εταιρεία η οποία θα εισπράττει τα οφειλόμενα;
Πρόκειται για την Minos - Emi των Μάτσα, το μεγαλύτερο δισκογραφικό οργανισμό στη χώρα μας.
Πρόσφατα μάλιστα με την εξαγορά της Minos - Emi από την Universal Music και με τη συμφωνία που έγινε να λειτουργεί ως θυγατρική η Minos - Emi της Universal Music στη χώρα μας, θα μπορεί η εταιρεία των Μάτσα να διανέμει στην ελληνική αγορά όλο το διεθνές ρεπερτόριο, γύρω στους 10.574 ξένους δίσκους.
Εξελίξεις λοιπόν και να δούμε τι πολιτική θα ακολουθηθεί και με τα λεγόμενα “ορφανά έργα”, πώς θα αξιοποιηθούν ως εκπαιδευτικό υλικό.
70 χρόνια από την κυκλοφορία του δίσκου;;
Νόμιζα ότι οι διορίες έχουν σχέση με το αν ζει ο δημιουργός ή έχει πεθάνει, και πότε, όχι με την κυκλοφορία του έργου.
Δηλαδή μεχρι τώρα τα τραγούδια που είχαν κυκλοφορήσει προ 50+ ετών ήταν ελεύθερα δικαιωμάτων; Ακόμη κι αν ζει ο δημιουργός; Για παράδειγμα ο Θεοδωράκης σίγουρα έχει έργα παλιότερα των 50 χρόνων. Άσε αν πέσουμε σε κανένα νέο Κατσαρό.
Επίσης δεν κατάλαβα τι γίνεται με τη Μίνος. Είναι η μόνη εταιρεία εκείνης της εποχής που υπάρχει ακόμη; Έχει αγοράσει τα δικαιώματα από τα πάντα;
Δεν υπάρχει κι ένας νομικός εδώ μέσα που να μπορεί να μας εξηγήσει!!
Πράγματι, το ζήτημα των πνευματικών δικαιωμάτων μου φαίνεται πολύ μπλεγμένο και άρα αδιαφανές. Ίσως κάνω λάθος φυσικά, οπότε είναι πολύ καλό να συζητηθεί το θέμα και να βρούμε μερικές άκρες. Ευχής έργον θα ήταν να υπάρξει κάποιος νομικός ο οποίος έχει ειδικευτεί σε αυτό (γιατί φαντάζομαι ότι χρειάζεται πολύ μελέτη και ενασχόληση) ώστε να μας διαφωτίσει έγκυρα!
Παιδιά, δεν είμαι νομικός, αλλά μπορώ να σας εξηγήσω το εξής (λόγω επαγγέλματος έχω ακούσει κάποια πράγματα τα οποία όμως μεταφέρω -ως μη νομικός- με επιφύλαξη):
Όταν περάσουν 50 ή 70 χρόνια (προσοχή από χώρα σε χώρα αυτό αλλάζει) από την πρώτη ημερομηνία κυκλοφορίας ενός ηχογραφήματος κατατάσσεται σε μια κατηγορία η οποία ονομάζεται public domain. Τότε, η παραγωγός εταιρία δεν θεωρείται πλέον αποκλειστικός κάτοχος του ηχογραφήματος και μπορεί μια άλλη εταιρία να το βγάλει σε δικό της cd. Ένα ηχογράφημα π.χ. του Django Reinhardt του 1930 μπορεί να το βρείτε να κυκλοφορεί από διάφορες εταιρείες στον κόσμο (Ιαπωνικές, Γαλλικές, Αμερικάνικες…) χωρίς κάποια από αυτές να πρέπει να πάρει άδεια ή να καταβάλει χρήματα στην “μητέρα” εταιρεία. (Τα διακιώματα των δημιουργών όμως εφόσον ισχύουν, πληρώνονται;;; μάλλον ναι). Δηλαδή, αν υποθέσουμε ότι η Φραγκοσυριανή, πρώτη εκτέλεση με το Μάρκο, είναι public domain, αφού έχουν περάσει 70 χρόνια από την πρώτη ημερομηνία κυκλοφορίας του ηχογραφήματος, η εκτέλεση του 1970 ΔΕΝ είναι (ακόμη).
.
Το μέτρο αυτό είναι ιδιαίτερα ζημιογόνο για τις δισκογραφικές, διότι φανταστείτε να γίνουν π.χ. σε λίγα χρόνια οι ηχογραφήσεις των Beatles public domain… Οπότε βρίσκονται τρόποι ώστε να προστατεύονται ακόμη και τα public domain ηχογραφήματα.
Ο νόμος που θέλει να μεταφέρει το όριο αυτό προς τα πάνω, κινείται προς αυτή την κατεύθυνση.
Όντως, ένας νομικός και μάλιστα εξιδεικευμένος θα μπορούσε να απαντήσει στο ακανθώδες αυτό θέμα.
Προσωπικά, από ό,τι έχω καταλάβει σύμφωνα με δημοσιεύματα εφημερίδων, μέχρι τώρα για την αναπαραγωγή και την επανακυκλοφορία ενός δίσκου ίσχυε ότι αν αυτός κυκλοφόρησε πριν από 50 χρόνια για πρώτη φορά, δεν χρειαζόταν άδεια από την εταιρεία που τον πρωτοκυκλοφόρησε για την αναπαραγωγή του.
Τώρα, με το νέο νομοσχέδιο και όταν αυτό ψηφιστεί, η ημερομηνία πηγαίνει ακόμα πιο πίσω, στα 70 χρόνια.
Δηλαδή, μόνο ένας δίσκος που πρωτοκυκλοφόρησε το 1943, μπορεί να αναπαραχθεί χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της εταιρείας που τον κυκλοφόρησε.
Η MINOS - EMI είναι πράγματι η εταιρεία που έχει απορροφήσει όλες τις υπάρχουσες δισκογραφικές στη χώρα μας, HMV, Columbia, Parlophone κ.λπ.
Υ.Γ. Μπάμπη, γράφαμε μαζί…
Ξεκινήσαμε ένα καινούριο νήμα για τα πνευματικά δικαιώματα ώστε να κατατεθούν απόψεις αλλά και να μάθουμε το τι ισχύει σήμερα. Έγινε αντιγραφή των δύο παραπάνω μηνυμάτων. Το νήμα είναι στη διεύθυνση: http://www.rembetiko.gr/forums/showthread.php?t=26724
Καλώς να ορίσετε στη νέα μας συζήτηση 
Αχ, μην παρασέρνεστε από τέτοια θέματα “θύμα δικαιωμάτων ο εθνικός ύμνος”… H Orchard Music είναι ένας επιτήδειος που εκμεταλλεύεται συστηματικά το Content Identification System του YouTube. Έπεσε τυχαία πάνω της ο κ. Horn, δείτε εδώ, σχόλια 152, 157 & 166 (ακούστε και το τραγούδι του Τούντα, είναι ωραίο).
Το Content Identification System του YouTube είναι αυτόματο σύστημα. Κωδικοποιεί το ηχητικό υλικό από κάθε βίντεο που ανεβαίνει στο YouTube, και συγκρίνει αλγοριθμικά αυτήν την κωδικοποίηση με διάφορες άλλες, για την πηγή των οποίων έχει υποβληθεί αναφορά πνευματικών δικαιωμάτων. Αν το σύστημα (που κάθε άλλο παρά αλάνθαστο είναι), κρίνει ότι υπάρχει ταύτιση, τότε γίνεται αυτό που έγινε με το εν λόγω βίντεο. Η κρίση, δηλαδή, δεν γίνεται από άνθρωπο, ούτε καν γίνεται στο επίπεδο του αυτούσιου ηχητικού υλικού αλλά των κωδικοποιήσεων.
Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι η Orchard βρήκε τρόπο και αποκρυπτογράφησε τους αλγορίθμους του CIS. Δηλαδή, βρήκε τρόπο να οδηγεί τις κωδικοποιήσεις από πάρα πολλά ηχητικά υλικά σε δικές της κωδικοποιήσεις - οπότε γίνεται ό,τι έγινε με το εν λόγω βίντεο. Πάρα πολύς κόσμος σε όλον τον πλανήτη έχει το ίδιο πρόβλημα με την Orchard, δείτε π.χ. ["]εδώ](https://productforums.google.com/forum/?hl=en#!category-topic/youtube/how-to-use-youtube-features/aVZ_dp7Ikt4[76-100-false) κι εδώ.
Συγνώμη αν έχουν αναφερθεί αυτά σε προηγούμενο σχόλιο, δεν άντεξα να τα διαβάσω όλα. Σόρι κι αν έχω κάνει κάτι λάθος, είμαι καινούργιος, δεν ξέρω πώς λειτουργεί το μαγαζί