Μία εργασία ακόμα…
Εύα
1 «Μου αρέσει»
Μπράβο Εύα (γι άλλη μια φορά…) για τις πολύ ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις σου!!
Μπράβο Εύα, κι από μένα.
Αλλά για την ίδια την εργασία έχω τις ίδιες επιφυλάξεις που έχουμε εκφράσει, πολλοί, και για άλλες φοιτητικές εργασίες. Αρχίζω να διερωτώμαι μήπως πρέπει να αναπροσαρμόσω τα κριτήριά μου…
Οι συγκεκριμένες δύο εργασίες που ανέβασε η Εύα τώρα, είναι πολύ καλύτερες από κάποιες που είχε ανεβάσει παλαιότερα. Και επειδή οι επιβλέποντες καθηγητές είναι πάντα οι ίδιοι (φυσικά), θα πρέπει να δεχτούμε ότι κάθε φοιτητής έχει το επίπεδό του, που μπορεί να διαφέρει σημαντικά από το επίπεδο άλλων.
Γεια σας,
Ευχαριστώ ξανά για τα καλά λόγια! Οι φοιτητικές εργασίες που παραθέτω βρίσκονται στην παρά κάτω ιστοσελίδα και όποιος θέλει μπορεί να ψάξει αυτό που τον/την ενδιαφέρει:
Όσο για την ποιότητα των εργασιών αυτών, δεν έχω τις απαιτούμενες γνώσεις για να κρίνω το περιεχόμενό τους. Γενικά, όμως, νομίζω ότι θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας το χρόνο που διαθέτουν οι φοιτητές και το μεράκι και το ενδιαφέρον του επιβλέποντα, όπως επίσης και την “αυστηρότητά” του. Φαντάζομαι ότι οι φοιτητές πρέπει να τελειώσουν τις εργασίες τους μέσα σε ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, κάτι που επηρρεάζει και το “βάθος” και την έκταση της έρευνας.
Ο καθηγητής, από την άλλη, έχει και αυτός κάποια ευθύνη ως προς το περιεχόμενο, αλλά και ως προς την γλωσσική μορφή της εργασίας. Π.χ., αν ήμουν εγώ επιβλέπουσα (;), δεν θα περνούσα την εργασία για τις ορχήστρες της Μακεδονίας, με τις γλωσσικές ατέλειες που είχε το κείμενο.
Δεν ξέρω τι γίνεται στην Ελλάδα, αλλά εδώ στη Σουηδία παρατηρούμε ότι το μορφωτικό επίπεδο των νέων που μπαίνουν στις ανώτερες σχολές πέφτει συνεχώς, παρόλο η μέση εκπαίδευση διαθέτει πολύ περισσότερα κοντύλια από ό, τι παλιά. Ίσως να έχει αλλάξει η γενική νοοτροπία των παιδιών. Για τη γενιά των γονιών μου, και ειδικά για τους νέους των κατώτερων τάξεων, η εκπαίδευση και η μόρφωση γενικά είχε μια ιδιαίτερη αξία, γιατί τους υποσχέθηκε μια καλύτερη ή τουλάχιστο μια διαφορετική ζωή από τη ζωή των μπαμπάδων τους. Για αυτό κι έπαιρναν στα σοβαρά τις σπουδές τους. Τώρα έχεις την αίσθηση ότι πολλοί νέοι μπαίνουν στις ανώτερες σχολές γιατί δεν έχουν τίποτα άλλο να κάνουν…Αυτές είναι όμως φιλοσοφίες που δεν έχουν άμεση σχέση με τις εργασίες που συζητάμε!
Εύα
1 «Μου αρέσει»
Με συγχωρείτε παιδιά, αλλά εγώ το βλέπω αυστηρότερα. Άμα σας καλέσω να φάμε και ο ψαράς μου πουλήσει μπαγιάτικα ψάρια, αναπόφευκτα θα σας τρατάρω μπαγιάτικο φαί. Αυτό θα είναι απαράδεκτο -δε χωράνε δικαιολογίες. Γιατί πρέπει να λέβετε υπόψη σας οτιδήποτε; Ναι μεν δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς, αλλά το μπαγιάτικο ψάρι δεν το σερβίρουμε, πάει και τελείωσε.
Αυτές οι εργασίες είναι αναρτημένες σε δημόσιους ιστοτόπους. Δε βρίσκονται κρυμμένες σε κάποιο αρχείο όπου μόνο όποιος τις ζητήσει θα τις βρει. Αν ήταν έτσι, το κάθε πανεπιστήμιο θα μπορούσε να μου πει «κοίτα, σόρι, αλλά μόνο αυτό έχουμε, ελπίζω να σου κάνει, αν όχι λυπάμαι», και θα το δεχόμουν. Αφού όμως τις δημοσιεύει μόνο του, οφείλουν να καλύπτουν κάποιες βασικές αξιώσεις με οποιοδήποτε κόστος.
Έχουμε ξανασυζητήσει ότι ανάλογα με τη βαθμίδα οι εργασίες αποτελούν διαφόρων επιπέδων άσκηση για το φοιτητή. Δε βλέπω όμως γιατί αυτό θα σημαίνει ότι οι εργασίες δεν πρέπει να μπορούν να διαβάζονται, παρά μόνο από τον καθηγητή με το κόκκινο στυλό στο χέρι. Ο τυχαίος αναγνώστης, με τις όσες ψηλές ή χαμηλές γνώσεις του, είναι δυνατόν να ωφεληθεί και από αυτές, δεν περιμένει μόνο τον φτασμένο καθηγητή με τα χρόνια σπουδών και μελέτης να του προσφέρει μια χρήσιμη γνώση. Ε, όταν αυτό δε γίνεται, δεν τις δημοσιεύουμε. Τις κρατάμε σ’ ένα ντουλάπι για λόγους αρχείου, μαζί με τις ασκήσεις προπαίδειας. Επιτέλους, για φοιτητές μιλάμε! Υποτίθεται ότι οι φοιτητές είναι από τις ακμαιότερες μερίδες του πληθυσμού και κουβαλάνε όλες τις ελπίδες του έθνους! Το ότι κάποια στιγμή κι αυτοί κάνουν την προπόνησή τους δε σημαίνει ότι θα πρέπει να περιορίσουμε τις φιλοδοξίες μας από αυτούς στο να προπονούνται και μόνο.
Τάλε κουάλε κι εδώ, Εύα.
Το επίπεδο του φοιτητή έχει να κάνει σε αυτήν την ιστορία. Αν ο φοιτητής δεν τραβάει, ο καθηγητής μπορεί μέχρι ενός σημείου, και απο εκεί και πέρα, θα βγει μια εργασία φτωχή, που φυσικά όμως θα τηρεί κάποια ακαδημαϊκά κριτήρια.
Δεν αναφέρομαι ειδικά στους καθηγητές. Το πρόβλημα είναι συνολικό, παιδείας, όπως αναφέρει και η Εύα (μόνο που δεν ξεκινάει στο πανεπιστήμιο). Αν υπήρχαν κάποιοι συγκεκριμένοι που να φταίνε, θα διορθωνόταν εύκολα.